IBPBII/1/415-301/09/BD

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 26 marca 2009 r. (data wpływu do tut. Biura - 31 marca 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku sporządzenia informacji o dochodach PIT-11 - jest prawidłowe.

W dniu 31 marca 2009 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku sporządzenia informacji o dochodach PIT-11.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Zespół Opieki Zdrowotnej w 2007 r. realizując Uchwałę Rady Powiatu o częściowej restrukturyzacji ZOZ-u polegającej na likwidacji niektórych poradni specjalistycznych ogłosił przetarg na wydzierżawienie pomieszczeń tych poradni. Wnioskodawczyni, będąc lekarzem zatrudnionym w likwidowanej poradni na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony, w miesiącu wrześniu 2007 r. wygrała przetarg na przejęcie pomieszczeń likwidowanej poradni. Następnie podjęła dalsze działania polegające na dostosowaniu tych pomieszczeń do wymogów sanitarnych, dokonała jako przedsiębiorca indywidualny (osoba fizyczna) stosownej rejestracji Niepublicznego Zespołu Opieki Zdrowotnej pod nazwą "NZOZ(...)..." zarówno w ewidencji działalności gospodarczej jak i w rejestrze Wojewody. Od dnia 1 lipca 2008 r. wnioskodawczyni podjęła działalność jako przedsiębiorca indywidualny w ramach NZOZ, polegającą na świadczeniu usług medycznych. Przedsiębiorca indywidualny będący osobą fizyczną nie może sam siebie zatrudniać w oparciu o umowę o pracę. Umowa o pracę jest umową dwustronną i nie może być zawarta z samym sobą. Stosunek pracy z ZOZ ustał w dniu 1 lipca 2008 r. ZOZ scedował na wnioskodawczynię kontrakt z narodowym Funduszem Zdrowia na świadczenie usług medycznych. Wnioskodawczyni przejęła też dwóch pracowników na podstawie przepisów art. 23 ¹ Kodeksu pracy i jest z mocy prawa zobowiązana do wystawienia informacji PIT-11 dla tych pracowników za cały okres zatrudnienia obejmujący zatrudnienie zarówno w ZOZ jak i zatrudnienie w NZOZ-ie wnioskodawczyni. Natomiast wnioskodawczyni sama siebie nie może zatrudniać i wystąpiła do ZOZ jako płatnika zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych o sporządzenie i wystawienie dla niej informacji PIT-11 za okres kiedy była pracownikiem tj. od 1 stycznia do 30 czerwca 2008 r. Dyrekcja ZOZ uważa, że wnioskodawczyni powinna też przejąć samą siebie jako pracownika i odmawia wystawienia informacji PIT-11 podpierając swoje stanowisko interpretacją IBPB2/415-691/08/BJ (KAN-3560/04/08) - pismo z dnia 7 lipca 2008 r. Izby Skarbowej w Katowicach.

Wnioskodawczyni uważa, iż ww. interpretacja odnosi się do innego stanu faktycznego, gdzie stroną przejmującą jest osoba prawna Spółka z o.o., a nie przedsiębiorca będący osobą fizyczną. Brak informacji PIT-11 zamyka dla wnioskodawczyni drogę do prawidłowego rozliczenia podatkowego za 2008 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Kto z mocy prawa jest zobowiązany do wystawienia dla wnioskodawczyni informacji PIT-11, czy jej były pracodawca ZOZ czy ona sama jako przedsiębiorca indywidualny, gdzie nie może sama z sobą zawrzeć umowy o pracę.

Zdaniem wnioskodawczyni, to ZOZ jest zobowiązany do wystawienia informacji PIT-11, gdyż stosunek pracy ustał, a sama dla siebie wnioskodawczyni nie może być pracodawcą. Wnioskodawczyni nie podjęła pracy w swoim NZOZ-ie ale prowadzi działalność gospodarczą jako przedsiębiorca indywidualny.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 31 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej, zwane dalej "zakładami pracy", są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy - wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

Przepis art. 23 ¹ § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (tekst jedn. Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.) stanowi, iż w razie przejścia zakładu pracy lub jego części na innego pracodawcę staje się on z mocy prawa stroną w dotychczasowych stosunkach pracy.

Skutkiem przejęcia, o jakim mowa w powyższym przepisie, jest wejście przejmującego w prawa i obowiązki pracodawcy w stosunku do pracowników przejętego zakładu pracy, co ma konsekwencje w podatku dochodowym od osób fizycznych. Przejęcie bowiem w trybie art. 23 ¹ § 1 Kodeksu pracy oznacza zachowanie dotychczasowego stosunku pracy, tym samym przejmujący pracodawca winien kontynuować obliczanie zaliczek na podatek dochodowy od dokonywanych wypłat, rozpoczęte przez przejęty zakład pracy, według zasad określonych w art. 32 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z przepisu art. 38 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, iż płatnicy, o których mowa w art. 31 i 33-35, przekazują, z zastrzeżeniem ust. 2 i 2a, kwoty pobranych zaliczek na podatek w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki, na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Jeżeli między kwotą potrąconego podatku a kwotą wpłaconego podatku występuje różnica, należy ją wyjaśnić w deklaracji, o której mowa w ust. 1a.

Natomiast w terminie do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 31 i 33-35, są obowiązani przesłać do urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby, roczną deklarację, według ustalonego wzoru (art. 38 ust. 1a ww. ustawy).

Zgodnie z art. 39 ust. 1 zdanie pierwsze ww. ustawy w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 31, art. 33 i art. 35, w przypadku gdy nie dokonują rocznego obliczenia podatku, są obowiązani przekazać podatnikowi i urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych - imienne informacje o dochodach sporządzone według ustalonego wzoru (informacja o dochodach oraz o pobranych zaliczkach na podatek dochodowy PIT-11).

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż wnioskodawczyni, która po odejściu z ZOZ rozpoczęła prowadzenie indywidualnej działalności gospodarczej, przejęła na podstawie art. 23#61446; Kodeksu pracy od byłego pracodawcy (ZOZ-u) dwóch pracowników.

Tym samym przejęcie pracowników przez firmę wnioskodawczyni, w świetle art. 231 § 1 Kodeksu pracy oraz cytowanych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, spowodowało przejęcie przez nią - wnioskodawczynię obowiązków w zakresie sporządzania informacji o dochodach oraz o pobranych zaliczkach (PIT-11) za cały 2008 rok, tj. także za okres kiedy płatnikiem był poprzedni pracodawca (ZOZ).

W tym zakresie stanowisko wnioskodawczyni jest prawidłowe.

Prawidłowe jest również i w części dotyczącej obowiązku wystawienia informacji PIT-11 za okres od 1 stycznia 2008 r. do 30 czerwca 2008 r. przez byłego pracodawcę wnioskodawczyni (ZOZ).

Zgodnie z art. 8 ustawy - Ordynacja podatkowa płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

W świetle powołanego art. 8 Ordynacji podatkowej i treści art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy stwierdzić, iż wnioskodawczyni prowadząca indywidualną działalność gospodarczą nie może być sama dla siebie płatnikiem obowiązanym na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika, którym w przedstawionym przypadku jest ona sama, zaliczki na podatek dochodowy. Wnioskodawczyni nie jest bowiem pracownikiem w swojej firmie w rozumieniu art. 12 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie uzyskuje również od własnej firmy przychodów ze stosunku pracy, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy.

Zgodnie z art. 12 ust. 4 tej ustawy za pracownika w rozumieniu ustawy uważa się osobę pozostającą w stosunku służbowym, stosunku pracy, stosunku pracy nakładczej lub spółdzielczym stosunku pracy.

Wobec powyższego do wystawienia wnioskodawczyni informacji PIT-11 za okres, w którym była zatrudniona przez ZOZ - jest zobowiązany były pracodawca (ZOZ).

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.