IBPBII/1/415-293/11/HK - Sposób udokumentowania zakupu okularów korygujących dla pracownika pracującego przy obsłudze monitora ekranowego.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 10 marca 2011 r. (data wpływu do tut. Biura - 18 marca 2011 r.), uzupełnionym w dniu 25 maja 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie świadczeń związanych z zapewnieniem pracownikom, podczas pracy przy obsłudze monitora ekranowego, okularów korygujących wzrok - jest prawidłowe.

W dniu 18 marca 2011 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie świadczeń związanych z zapewnieniem pracownikom, podczas pracy przy obsłudze monitora ekranowego, okularów korygujących wzrok.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego pismem z dnia 16 maja 2011 r. Znak: IBPB II/1/415-293/11/HK wezwano o jego uzupełnienie. W dniu 25 maja 2011 r. wpłynęło uzupełnienie wniosku.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Z § 8 ust. 2 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 1 grudnia 1998 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy na stanowiskach wyposażonych w monitory ekranowe (Dz. U. Nr 148, poz. 973) wynika, że pracodawca ma obowiązek zapewnienia pracownikom okularów korygujących wzrok, jeśli konieczność ich stosowania w trakcie pracy przy obsłudze monitora ekranowego stwierdzi lekarz podczas profilaktycznych badań okulistycznych, tj. badań wstępnych, okresowych i kontrolnych (rozporządzenie Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 30 maja 1996 r.).

Przepisy rozporządzenia nakładają więc na pracodawcę obowiązek zapewnienia okularów korygujących wzrok przeznaczonych do pracy przy monitorze ekranowym.

Z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zwolnione są m.in. świadczenia rzeczowe i ekwiwalenty za te świadczenia, przysługujące na podstawie przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy, jeżeli zasady ich przyznawania wynikają z odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w przypadku korzystania ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób fizycznych ma znaczenie sposób udokumentowania zakupu okularów (faktura wystawiona dla pracownika czy dla pracodawcy).

Zdaniem wnioskodawcy okulary korygujące wzrok należą do świadczeń rzeczowych i wypłacany za ich zakup ekwiwalent korzysta ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób fizycznych wobec faktu, iż świadczenie to na rzecz pracownika jest obowiązkiem pracodawcy wynikającym z aktu prawnego powszechnie obowiązującego. W ocenie wnioskodawcy nie ma w tym wypadku znaczenia, czy faktura jest wystawiona na pracownika czy na pracodawcę. W związku z powyższym kwota ekwiwalentu za okulary jest zwolniona z podatku dochodowego od osób fizycznych w obu przypadkach.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 11 ww. ustawy wolne od podatku dochodowego są świadczenia rzeczowe i ekwiwalenty za te świadczenia, przysługujące na podstawie przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy, jeżeli zasady ich przyznawania wynikają z odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw.

Zgodnie z art. 237^{6 §} 1 i 3 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (tekst jedn. Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.) pracodawca jest obowiązany dostarczyć pracownikowi nieodpłatnie środki ochrony indywidualnej zabezpieczające przed działaniem niebezpiecznych i szkodliwych dla zdrowia czynników występujących w środowisku pracy oraz informować go o sposobach posługiwania się tymi środkami. Pracodawca jest obowiązany dostarczać pracownikowi środki ochrony indywidualnej, które spełniają wymagania dotyczące oceny zgodności określone w odrębnych przepisach.

Przepis art. 237^{15 §} 1 i 2 Kodeksu pracy wskazuje natomiast, iż Minister Pracy i Polityki Socjalnej w porozumieniu z Ministrem Zdrowia i Opieki Społecznej określi, w drodze rozporządzenia, ogólnie obowiązujące przepisy bezpieczeństwa i higieny pracy dotyczące prac wykonywanych w różnych gałęziach pracy. Ministrowie właściwi dla określonych gałęzi pracy lub rodzajów prac w porozumieniu z Ministrem Pracy i Polityki Socjalnej oraz Ministrem Zdrowia i Opieki Społecznej określą, w drodze rozporządzenia, przepisy bezpieczeństwa i higieny pracy dotyczące tych gałęzi lub prac.

W rozpatrywanym przypadku należy odwołać się do przepisów rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 1 grudnia 1998 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy na stanowiskach wyposażonych w monitory ekranowe (Dz. U. Nr 148, poz. 973).

Stosownie do § 8 ust. 2 ww. rozporządzenie, pracodawca jest obowiązany zapewnić pracownikom okulary korygujące wzrok, zgodne z zaleceniem lekarza, jeżeli wyniki badań okulistycznych przeprowadzonych w ramach profilaktycznej opieki zdrowotnej, w zakresie i na zasadach określonych w odrębnych przepisach, wykażą potrzebę ich stosowania podczas pracy przy obsłudze monitora ekranowego.

Obowiązek zapewnienia okularów przez pracodawców powinien być realizowany w odniesieniu do pracowników użytkujących w czasie pracy monitor ekranowy co najmniej przez połowę dobowego wymiaru czasu pracy (§ 2 pkt 4 tego rozporządzenia).

Powyższe oznacza, że kwestią zasadniczą jest, aby pracownik - względem którego stwierdzono, na podstawie badań okulistycznych przeprowadzonych w ramach profilaktycznej opieki zdrowotnej, potrzebę stosowania przy obsłudze monitora okularów korygujących wzrok - został zaopatrzony w okulary zgodne z zaleceniem lekarza, tj. o określonych parametrach (odpowiednich do stanu wzroku pracownika), przeznaczone do pracy przy monitorze.

Powyższe przepisy nie określają formy zapewnienia pracownikowi zaleconych okularów, jak również nie przewidują wypłaty ekwiwalentu za należne świadczenia. Dlatego też, to pracodawca określa sposób zaopatrzenia pracownika w okulary. Może to nastąpić zarówno poprzez otrzymanie od pracodawcy zaleconych okularów korygujących wzrok, jak i poprzez dokonanie przez pracownika (w porozumieniu z pracodawcą) zakupu zaleconych okularów i otrzymanie zwrotu poniesionych na ten cel wydatków udokumentowanych wystawioną na niego fakturą. W tym przypadku zasadne jest ustalenie przez pracodawcę kwoty przeznaczonej na omawiane okulary i poinformowanie o tym zainteresowanych pracowników. Należy mieć jednak na uwadze, że wysokość środków finansowych, jakie pracodawca przeznacza na okulary, powinna być tak skalkulowana, aby umożliwiała zakup okularów korygujących wzrok zgodnych z zaleceniem lekarza.

Reasumując, należy stwierdzić, że obie wyżej opisane formy zapewnienia przez pracodawcę okularów korygujących wzrok - jako zgodne z przepisami powołanego rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej - uprawniają do zastosowania zwolnienia podatkowego, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie ma więc znaczenia dla celów zwolnienia czy faktura dokumentująca zakup okularów wystawiona jest na pracodawcę czy też na pracownika. W każdej bowiem sytuacji pracownik otrzymuje de facto świadczenie rzeczowe w postaci zwrotu poniesionego wydatku.

Wobec powyższego w przedmiotowej sprawie stanowisko wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe, aczkolwiek z innych względów, niż wskazał wnioskodawca. Jak bowiem wykazano powyżej omawianemu zwolnieniu podlega otrzymane przez pracownika świadczenie rzeczowe (w postaci zwrotu wydatku) a nie ekwiwalent za to świadczenie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.