IBPBII/1/415-292/10/MK - Możliwość skorzystania ulgi prorodzinnej przez osobę samotnie wychowującą dzieci w sytuacji uzyskania przez syna podatnika dochodu przekraczającego kwotę 3089 zł.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 9 czerwca 2010 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPBII/1/415-292/10/MK Możliwość skorzystania ulgi prorodzinnej przez osobę samotnie wychowującą dzieci w sytuacji uzyskania przez syna podatnika dochodu przekraczającego kwotę 3089 zł.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko wnioskodawczyni, przedstawione we wniosku z dnia 10 marca 2010 r. (data wpływu do tut. Biura - 11 marca 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości złożenia zeznania podatkowego za 2009 r. jako osoba samotnie wychowująca pełnoletnie dziecko oraz zastosowania odliczenia tytułem ulgi prorodzinnej - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 marca 2010 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości złożenia zeznania podatkowego za 2009 r. jako osoba samotnie wychowująca pełnoletnie dziecko oraz zastosowania odliczenia tytułem ulgi prorodzinnej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni jest osobą samotnie wychowującą syna. Syn jest studentem. W okresie od 1 lipca 2009 r. do 30 września 2009 r. syn został skierowany na studenckie praktyki zawodowe (praktyki zawodowe wynikające ze specyfiki studiów).

Zakład pracy, firma, z której student miał odbywać płatną praktykę zawodową musiała być akceptowana przez uczelnię.

Syn wnioskodawczyni uzyskał w 2009 r. dochody podlegające opodatkowaniu z tytułu odbycia płatnej praktyki zawodowej (wnioskodawczyni w tym miejscu jeszcze raz podkreśliła, iż to wynika ze specyfikacji studiów), złożył zeznanie podatkowe, lecz dochód jego kształtował się następująco:

*

przychód (3 m-ce x 1.300 zł) - 3.900 zł

*

dochód po odliczeniu kosztów uzyskania przychodów - 3.482,82 zł.

Wnioskodawczyni zauważa, iż zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 89 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolna od podatku jest wartość świadczeń otrzymanych przez studentów od uczelni, na podstawie odrębnych przepisów, w związku ze skierowaniem przez uczelnię na studenckie praktyki zawodowe - do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 2.280 zł.

Tak więc: 3.482,82 zł - 2.280 zł = 1.202,82 zł - dochód.

Zdaniem wnioskodawczyni dochód syna w 2009 r. to kwota 1.202,82 zł a nie 3.482,82 zł.

W 2008 r. i 2009 r. wnioskodawczyni rozliczała się jako osoba samotnie wychowująca syna. Syn w ubiegłych latach nie osiągał dochodów. Otrzymany dochód w 2009 r. przez syna z firmy, w której odbywał płatną praktykę zawodową był podyktowany minimalnym wynagrodzeniem brutto, który w 2009 r. wynosił 1.276 zł.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wnioskodawczyni może rozliczyć się jako osoba samotnie wychowująca syna - studenta i równocześnie skorzystać z ulgi rodzinnej...

Wnioskodawczyni uważa, że może rozliczyć się w 2010 r. jako osoba samotnie wychowująca syna i skorzystać z ulgi rodzinnej w wysokości 1.112,04 zł.

Wnioskodawczyni wskazuje, iż składa zeznanie podatkowe jako osoba samotnie wychowująca syna i dokonuje odliczenia na dziecko w wysokości 1.112,04 zł zgodnie z art. 27f ustawy.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 6 ust. 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm. - w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2009 r.) od osób, o których mowa w art. 3 ust. 1, samotnie wychowujących w roku podatkowym dzieci:

1.

małoletnie,

2.

bez względu na ich wiek, które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymywały zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną,

3.

do ukończenia 25 roku życia uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach o systemie oświaty, przepisach o szkolnictwie wyższym lub w przepisach regulujących system oświaty lub szkolnictwo wyższe obowiązujących w innym niż Rzeczypospolita Polska państwie, jeżeli w roku podatkowym nie uzyskały dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b w łącznej wysokości przekraczającej kwotę stanowiącą iloraz kwoty zmniejszającej podatek oraz stawki podatku, określonych w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1 (w 2009 r. jest to kwota 3.089 zł), z wyjątkiem renty rodzinnej

- podatek może być określony, z zastrzeżeniem ust. 8, na wniosek wyrażony w rocznym zeznaniu podatkowym, w podwójnej wysokości podatku obliczonego od połowy dochodów osoby samotnie wychowującej dzieci, z uwzględnieniem art. 7, z tym że do sumy tych dochodów nie wlicza się dochodów (przychodów) opodatkowanych w sposób zryczałtowany na zasadach określonych w tej ustawie.

Stosownie do art. 6 ust. 5 ww. ustawy za osobę samotnie wychowującą dzieci uważa się jednego z rodziców albo opiekuna prawnego, jeżeli osoba ta jest panną, kawalerem, wdową, wdowcem, rozwódką, rozwodnikiem albo osobą, w stosunku do której orzeczono separację w rozumieniu odrębnych przepisów. Za osobę samotnie wychowującą dzieci uważa się również osobę pozostającą w związku małżeńskim, jeżeli jej małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności.

Z przepisu art. 6 ust. 8 i 10 ww. ustawy wynika, iż sposób opodatkowania, o którym mowa w art. 6 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie ma zastosowania w sytuacji, gdy do osoby samotnie wychowującej dzieci lub do jej dziecka mają zastosowanie przepisy art. 30c lub ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym lub ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym oraz w przypadku, gdy podatnik wniosek wyrażony w zeznaniu podatkowym, określony w art. 6 ust. 4, złoży po terminie, o którym mowa w art. 45 ust. 1 tejże ustawy.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż wnioskodawczyni jest osobą samotnie wychowującą syna. Syn jest studentem. W okresie od 1 lipca 2009 r. do 30 września 2009 r. syn został skierowany na studenckie praktyki zawodowe (praktyki zawodowe wynikające ze specyfiki studiów). Zakład pracy, firma, z której student miał odbywać płatną praktykę zawodową musiała być akceptowana przez uczelnię. Syn wnioskodawczyni uzyskał w 2009 r. dochód po odliczeniu kosztów uzyskania przychodów w wysokości 3.482,82 zł; złożył zeznanie podatkowe. Wnioskodawczyni uważa, że może rozliczyć się w 2010 r. jako osoba samotnie wychowująca syna i skorzystać z ulgi rodzinnej w wysokości 1.112,04 zł.

Biorąc pod uwagę powyższe stwierdzić należy, iż skorzystanie z możliwości preferencyjnego sposobu opodatkowania przewidzianego dla osoby samotnie wychowującej dzieci uzależnione jest od spełnienia wszystkich ustawowych przesłanek wymaganych do jej zastosowania.

W przedmiotowej sprawie nie został spełniony warunek, o którym mowa w art. 6 ust. 4 pkt 3 ww. ustawy. Pełnoletni syn wnioskodawczyni uczący się w szkole wyższej osiągnął bowiem w 2009 r. dochód przekraczający kwotę 3.089 zł.

Kwota uzyskanego przez syna w 2009 r. dochodu wynosi 3.482,82 zł a nie jak twierdzi wnioskodawczyni - 1.202,82 zł, tj. jako różnica pomiędzy kwotą 3.482,82 zł a kwotą 2.280 zł zwolnioną z podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 89 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 89 ww. ustawy wolna od podatku dochodowego jest wartość świadczeń otrzymanych przez studentów od uczelni, na podstawie odrębnych przepisów, w związku ze skierowaniem przez uczelnię na studenckie praktyki zawodowe - do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 2.280 zł.

Aby wartość świadczenia otrzymanego przez studenta w związku ze skierowaniem przez uczelnię na studenckie praktyki zawodowe zwolniona była z podatku dochodowego w myśl ww. przepisu art. 21 ust. 1 pkt 89, to świadczenie to otrzymane musi być od uczelni. Z wniosku nie wynika aby świadczenie to syn wnioskodawczyni otrzymał od uczelni. Wynika jedynie, iż zakład pracy, w której student (syn) miał odbyć płatną praktykę zawodową musiał być zaakceptowany przez uczelnię a to nie jest jednoznaczne z tym, że świadczenie to otrzymał od uczelni.

Dochód uzyskany w 2009 r. przez syna w wysokości 3.482,82 zł ma również wpływ na możliwość skorzystania z ulgi prorodzinnej bądź jej braku.

Zgodnie z art. 27f ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych od podatku dochodowego obliczonego zgodnie z art. 27, pomniejszonego o kwotę składki, o której mowa w art. 27b, podatnik ma prawo odliczyć kwotę obliczoną zgodnie z ust. 2 na każde małoletnie dziecko, w stosunku do którego w roku podatkowym:

1.

wykonywał władzę rodzicielską,

2.

pełnił funkcję opiekuna prawnego, jeżeli dziecko z nim zamieszkiwało,

3.

sprawował opiekę poprzez pełnienie funkcji rodziny zastępczej na podstawie orzeczenia sądu lub umowy zawartej ze starostą.

Stosownie do art. 27f ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odliczeniu podlega kwota stanowiąca 1/6 kwoty zmniejszającej podatek określonej w pierwszym przedziale skali, o której mowa w art. 27 ust. 1 (tj. w 2009 r. wynosi 92,67 zł), za każdy miesiąc kalendarzowy, w którym podatnik wykonywał władzę, pełnił funkcję albo sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1. Odliczenie nie przysługuje, poczynając od miesiąca kalendarzowego, w którym dziecko:

1.

na podstawie orzeczenia sądu zostało umieszczone w instytucji zapewniającej całodobowe utrzymanie w rozumieniu przepisów o świadczeniach rodzinnych,

2.

wstąpiło w związek małżeński.

W przypadku gdy w tym samym miesiącu kalendarzowym w stosunku do dziecka wykonywana jest władza, pełniona funkcja lub sprawowana opieka, o których mowa w ust. 1, każdemu z podatników przysługuje odliczenie w kwocie stanowiącej 1/30 kwoty obliczonej zgodnie z ust. 2 za każdy dzień sprawowania pieczy nad dzieckiem (art. 27f ust. 3 ustawy). Odliczenie dotyczy łącznie obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim. Kwotę tę mogą odliczyć od podatku w częściach równych lub w dowolnej proporcji przez nich ustalonej. (art. 27f ust. 4 tej ustawy).

Z przepisu art. 27f ust. 6 ww. ustawy wynika, iż powyższe przepisy stosuje się odpowiednio do podatników utrzymujących pełnoletnie dzieci, o których mowa w art. 6 ust. 4 pkt 2 i 3 w związku z wykonywaniem przez tych podatników ciążącego na nich obowiązku alimentacyjnego oraz w związku ze sprawowaniem funkcji rodziny zastępczej.

Jak wynika z powyższego, z ulgi o której mowa powyżej mogą skorzystać podatnicy wychowujący w roku podatkowym dzieci (art. 6 ust. 4 pkt 2 i 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych):

*

bez względu na ich wiek, które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymywały zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną,

*

do ukończenia 25 roku życia uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach o systemie oświaty, przepisach o szkolnictwie wyższym lub w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie, jeżeli w roku podatkowym nie uzyskały dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b w łącznej wysokości przekraczającej kwotę stanowiącą iloraz kwoty zmniejszającej podatek oraz stawki podatku, określonych w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, z wyjątkiem renty rodzinnej.

Należy w tym miejscu również podkreślić, iż korzystanie z każdej preferencji podatkowej, w tym ulgi przewidzianej w art. 27f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uzależnione jest od spełnienia wszystkich ustawowych przesłanek wymaganych do jej zastosowania.

Zatem aby móc skorzystać z ulgi, o której mowa w art. 27f ww. ustawy należy więc:

*

osiągnąć dochody opodatkowane według skali podatkowej, określonej w art. 27 ww. ustawy,

*

wychowywać w roku podatkowym dzieci własne lub przysposobione m.in. dzieci do ukończenia 25 roku życia, uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach o systemie oświaty, przepisach o szkolnictwie wyższym jeżeli w roku dzieci te nie uzyskiwały dochodów podlegających opodatkowaniu, z wyjątkiem renty rodzinnej,

*

wykazać podatek (po odliczeniu składki na ubezpieczenie zdrowotne).

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż pełnoletni, studiujący syn wnioskodawczyni w 2009 r. uzyskał - jak wykazano powyżej i wbrew twierdzeniom wnioskodawczyni - dochód w kwocie 3.482,82 (a nie w kwocie 1.202,82 zł). Uzyskanie przez syna dochodu w takiej kwocie pozbawia wnioskodawczynię możliwość skorzystania w 2009 r. z ulgi prorodzinnej, o której mowa w art. 27f powołanej ustawy. Syn uzyskał bowiem dochód przekraczający kwotę 3.089 zł, tj. kwotę o której mowa w art. 6 ust. 4 pkt 3 ww. ustawy.

Wobec powyższego stanowisko wnioskodawczyni należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl