IBPBII/1/415-282/11/HK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 15 marca 2011 r. (data wpływu do tut. Biura - 17 marca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zastosowania odliczenia tytułem ulgi prorodzinnej - jest prawidłowe.

W dniu 17 marca 2011 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zastosowania odliczenia tytułem ulgi prorodzinnej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Od 1 października 2009 r. syn wnioskodawczyni jest studentem Wydziału Teologii Uniwersytetu X. Jednocześnie przebywa w Wyższym Seminarium Duchownym w mieście X, które to Seminarium stanowi dom formacyjny kandydatów do kapłaństwa. Osoby przebywające w Wyższym Seminarium Duchownym są jednocześnie pełnoprawnymi studentami Wydziału Teologicznego Uniwersytetu X. Zgodnie z umową pomiędzy Przewodniczącym Konferencji Episkopatu Polski i Biskupem X a Ministrem Edukacji Narodowej (art. 1 tej umowy) Wydział Teologiczny jako integralna jednostka organizacyjna państwowego uniwersytetu w swej działalności naukowo-dydaktycznej rządzi się przepisami państwowymi obowiązującymi szkolnictwo wyższe. Wnioskodawczyni nadmienia, że na konto Wyższego Seminarium Duchownego przekazuje tzw. czesne za każdy miesiąc pobytu syna w Seminarium, tzn. od października do czerwca danego roku akademickiego.

Wnioskodawczyni składając zeznanie podatkowe za 2009 r. nie skorzystała z ulgi na dziecko uczące się za okres od października do grudnia 2009 r., ponieważ nie uzyskała konkretnej informacji, czy możliwe jest skorzystanie z ulgi w przypadku, gdy syn studiuje na Wydziale Teologicznym i jednocześnie przebywa w Wyższym Seminarium Duchownym.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w przedstawionym stanie faktycznym wnioskodawczyni może skorzystać z ulgi prorodzinnej (skoro syn studiuje i nie ukończył 25 roku życia).

Wnioskodawczyni podkreśla, iż studia jej syna na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu X to studia stacjonarne magisterskie (sześcioletnie). Wydział rządzi się przepisami państwowymi obowiązującymi szkolnictwo wyższe. Zdaniem wnioskodawczyni nabyła prawo do skorzystania z ulgi prorodzinnej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 27f ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307) od podatku dochodowego obliczonego zgodnie z art. 27, pomniejszonego o kwotę składki, o której mowa w art. 27b, podatnik ma prawo odliczyć kwotę obliczoną zgodnie z ust. 2 na każde małoletnie dziecko, w stosunku do którego w roku podatkowym:

W myśl art. 27f ust. 2 ww. ustawy odliczeniu podlega kwota stanowiąca 1/6 kwoty zmniejszającej podatek określonej w pierwszym przedziale skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, za każdy miesiąc kalendarzowy, w którym podatnik wykonywał władzę, pełnił funkcję albo sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1. Odliczenie nie przysługuje, poczynając od miesiąca kalendarzowego, w którym dziecko:

Na podstawie art. 27f ust. 3 powyższej ustawy w przypadku gdy w tym samym miesiącu kalendarzowym w stosunku do dziecka wykonywana jest władza, pełniona funkcja lub sprawowana opieka, o których mowa w ust. 1, każdemu z podatników przysługuje odliczenie w kwocie stanowiącej 1/30 kwoty obliczonej zgodnie z ust. 2 za każdy dzień sprawowania pieczy nad dzieckiem.

Artykuł 27f ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, iż odliczenie dotyczy łącznie obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim. Kwotę tę mogą odliczyć od podatku w częściach równych lub w dowolnej proporcji przez nich ustalonej.

W myśl art. 27f ust. 5 ww. ustawy odliczenia dokonuje się w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1, podając liczbę dzieci i ich numery PESEL, a w przypadku braku tych numerów - imiona, nazwiska oraz daty urodzenia dzieci. Na żądanie organów podatkowych lub organów kontroli skarbowej, podatnik jest obowiązany przedstawić zaświadczenia, oświadczenia oraz inne dowody niezbędne do ustalenia prawa do odliczenia, w szczególności:

Na podstawie art. 27f ust. 6 powyższej ustawy przepisy ust. 1-5 stosuje się odpowiednio do podatników utrzymujących pełnoletnie dzieci, o których mowa w art. 6 ust. 4 pkt 2 i 3, w związku z wykonywaniem przez tych podatników ciążącego na nich obowiązku alimentacyjnego oraz w związku ze sprawowaniem funkcji rodziny zastępczej.

Przepisy art. 6 ust. 8 i 9 stosuje się odpowiednio do dzieci, o których mowa w ust. 1 i 6 (art. 27f ust. 7 ww. ustawy).

W świetle art. 6 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4, nie ma zastosowania w sytuacji, gdy chociażby do jednego z małżonków, osoby samotnie wychowującej dzieci lub do jej dziecka mają zastosowanie przepisy art. 30c, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym lub ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym.

Jednocześnie art. 6 ust. 9 powyższej ustawy stanowi, iż zasada określona w ust. 8 nie dotyczy osób, o których mowa w art. 1 pkt 2 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym niekorzystających jednocześnie z opodatkowania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej lub z działów specjalnych produkcji rolnej na zasadach określonych w art. 30c albo w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym, albo w ustawie z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym.

Jak z powyższych przepisów wynika uprawnienie do ulgi prorodzinnej posiadają rodzice utrzymujący w roku podatkowym m.in. dzieci pełnoletnie, o których mowa w art. 6 ust. 4 pkt 3 ww. ustawy, tj. dzieci do ukończenia 25 roku życia uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach o systemie oświaty, przepisach o szkolnictwie wyższym lub w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie, jeżeli w roku podatkowym nie uzyskały dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b w łącznej wysokości przekraczającej kwotę stanowiącą iloraz kwoty zmniejszającej podatek oraz stawki podatku, określonych w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, z wyjątkiem renty rodzinnej.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż od 1 października 2009 r. syn wnioskodawczyni jest studentem Wydziału Teologii Uniwersytetu X. Jednocześnie przebywa w Wyższym Seminarium Duchownym w mieście X, które to Seminarium stanowi dom formacyjny kandydatów do kapłaństwa. Zgodnie z umową pomiędzy Przewodniczącym Konferencji Episkopatu Polski i Biskupem X a Ministrem Edukacji Narodowej (art. 1 tej umowy) Wydział Teologiczny jako integralna jednostka organizacyjna państwowego uniwersytetu w swej działalności naukowo-dydaktycznej rządzi się przepisami państwowymi obowiązującymi szkolnictwo wyższe.

Kwestią budzącą wątpliwości wnioskodawczyni jest status Wydziału Teologicznego Uniwersytetu X oraz fakt, że syn przebywa w Wyższym Seminarium Duchownym. Należy zauważyć, iż Uniwersytet jest uczelnią państwową, w związku z tym bezspornym jest, że działa na podstawie przepisów o szkolnictwie wyższym. Skoro syn wnioskodawczyni jest studentem tejże uczelni, to dla celów skorzystania z omawianej ulgi bez znaczenia pozostaje fakt, że studiuje na Wydziale Teologicznym. Przeszkodą do zastosowania ulgi nie jest również fakt przebywania syna w Wyższym Seminarium Duchownym. Istotnym jest to, aby wnioskodawczyni utrzymywała syna w związku z ciążącym na niej obowiązkiem alimentacyjnym, o którym mowa w Kodeksie rodzinnym i opiekuńczym. Spełnienie tej przesłanki jest bowiem niezbędne do nabycia prawa do ulgi prorodzinnej.

Podkreślenia wymaga, iż korzystanie z każdej preferencji podatkowej, w tym ulgi przewidzianej w art. 27f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uzależnione jest od spełnienia wszystkich ustawowych przesłanek wymaganych do jej zastosowania.

Zatem aby móc skorzystać z ulgi, o której mowa w art. 27f ww. ustawy należy więc:

* osiągnąć dochody opodatkowane według skali podatkowej, określonej w art. 27 ww. ustawy,

* wychowywać lub utrzymywać (w związku z ciążącym obowiązkiem alimentacyjnym) w roku podatkowym dzieci własne lub przysposobione m.in. dzieci do ukończenia 25 roku życia, uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach o systemie oświaty, przepisach o szkolnictwie wyższym jeżeli w roku dzieci te nie uzyskiwały dochodów podlegających opodatkowaniu, z wyjątkiem renty rodzinnej,

* wykazać podatek (po odliczeniu składki na ubezpieczenie zdrowotne).

Istotnym jest zatem, aby wnioskodawczyni osiągała dochody opodatkowane według skali podatkowej, by ciążył na niej obowiązek alimentacyjny wobec pełnoletniego syna oraz aby został wykazany podatek.

Reasumując, jeżeli wnioskodawczyni utrzymuje pełnoletniego syna w związku z ciążącym na niej obowiązkiem alimentacyjnym, to może skorzystać z określonej w art. 27f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ulgi z tytułu wychowywania dzieci, pod warunkiem spełnienia wszystkich pozostałych (wyżej wskazanych) przesłanek określonych ustawą, uprawniających do zastosowania ulgi.

Powyższe oznacza, że w przedmiotowej sprawie stanowisko wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.