IBPBII/1/415-269/10/HK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 26 lutego 2010 r. (data wpływu do tut. Biura - 5 marca 2010 r.), uzupełnionym w dniu 10 maja 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków podatkowych ciążących na płatniku z tytułu zawarcia z osobami fizycznymi nieodpłatnych umów zlecenia - jest prawidłowe.

W dniu 5 marca 2010 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków podatkowych ciążących na płatniku z tytułu zawarcia z osobami fizycznymi nieodpłatnych umów zlecenia.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego pismem z dnia 30 kwietnia 2010 r. Znak: IBPB II/1/415-269/10/HK wezwano o jego uzupełnienie. W dniu 10 maja 2010 r. wpłynęło uzupełnienie wniosku.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą. Zamierza zatrudnić ok. 7 osób na podstawie umowy zlecenia na czas określony lub nieokreślony. Umowy zlecenia miałyby być wykonywane na zasadzie wolontariatu (nieodpłatnie), na co obie strony umowy wyrażają zgodę. Osoby, które wnioskodawca zamierza zatrudnić na podstawie umowy zlecenia są zatrudnione w innych miejscach na podstawie umowy o pracę.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytania:

Zdaniem wnioskodawcy zatrudniając kogoś na podstawie umowy zlecenia na czas określony lub nieokreślony (w których jest zapis, że za wykonaną pracę nie będzie wypłacone wynagrodzenie) nie będzie ponosił żadnych kosztów, opłat lub podatków związanych z pracownikiem. Wnioskodawca wskazuje również, iż umowy zlecenia zawarte nieodpłatnie nie powinny być kwestionowane w razie kontroli przez pracowników urzędu skarbowego.

Wnioskodawca powołuje się na informacje uzyskane w punkcie informacyjnym urzędu skarbowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, iż przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska wnioskodawcy w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych dotyczącego obowiązków podatkowych ciążących na płatniku z tytułu zawarcia z osobami fizycznymi nieodpłatnych umów zlecenia. W pozostałym zakresie zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Zgodnie z generalną zasadą opodatkowania wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Przepis art. 11 ust. 2a powołanej ustawy wskazuje, iż wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:

* jeżeli przedmiotem świadczenia są usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia - według cen stosowanych wobec innych odbiorców (art. 11 ust. 2a pkt 1 ustawy),

* jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione - według cen zakupu (art. 11 ust. 2a pkt 2),

* jeżeli przedmiotem świadczeń jest udostępnienie lokalu lub budynku - według równowartości czynszu, jaki przysługiwałby w razie zawarcia umowy najmu tego lokalu lub budynku (art. 11 ust. 2a pkt 3),

* w pozostałych przypadkach - na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia (art. 12 ust. 2a pkt 4).

Ustawodawca stanowiąc o wartości otrzymanych nieodpłatnych świadczeń, jako przychodzie kształtującym podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, nie sprecyzował bliżej co należy rozumieć przez "nieodpłatne świadczenie".

W doktrynie i orzecznictwie NSA przyjmuje się, że pojęcie nieodpłatnego świadczenia ma w prawie podatkowym szerszy zakres niż w prawie cywilnym. Obejmuje ono nie tylko świadczenie w cywilistycznym znaczeniu (działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby - art. 353 Kodeksu cywilnego), ale w jego zakres wchodzą także wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności przedsiębiorców, których skutkiem jest nieodpłatne, to jest niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku innej osobie, mające konkretny wymiar finansowy.

Warunkiem uznania nieodpłatnych świadczeń za przychód jest jego otrzymanie lub postawienie do dyspozycji podatnika.

Ponadto aby uznać dane świadczenie za nieodpłatne, działanie świadczeniobiorcy wiązać się musi z jego pozytywną wolą, tzn. że chce on przekazać świadczeniobiorcy świadczenie i czyni to nieodpłatnie.

Przychód z nieodpłatnych świadczeń nie powstanie wtedy, gdy świadczenia są ekwiwalentne. Z taką sytuacją mamy do czynienia gdy przyjmując jakąś korzyść, przekazujemy coś od siebie.

Z wniosku wynika, iż wnioskodawca zamierza zawrzeć z osobami fizycznymi umowy zlecenia na czas określony bądź nieokreślony, które miałyby być wykonywane nieodpłatnie (w formie wolontariatu).

Zgodnie z art. 735 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) jeżeli ani z umowy, ani z okoliczności nie wynika, że przyjmujący zlecenie zobowiązał się wykonać je bez wynagrodzenia, za wykonanie zlecenia należy się wynagrodzenie.

W przedstawionym zdarzeniu przyszłym osoby fizyczne przyjmujące zlecenie zobowiążą się wykonać je bez wynagrodzenia. Zatem za wykonanie zlecenia nie będzie należało się wynagrodzenie.

Mając na uwadze przedstawione zdarzenie przyszłe oraz powołane wyżej przepisy prawa należy stwierdzić, iż skoro zleceniobiorcy nie osiągną dochodu, to na wnioskodawcy nie będą ciążyły obowiązki płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych; wnioskodawca - w związku z zawarciem ww. umów - nie będzie zobowiązany do poboru zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych ani do wystawiania informacji o tychże dochodach.

W odniesieniu do zagadnienia dotyczącego ewentualnej kontroli dokonanej przez urząd skarbowy należy zauważyć, że wydając interpretacje w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, nie jest obowiązany, ani uprawniony do kontroli dokumentów, jakimi dysponuje (będzie dysponował) wnioskodawca, ani do ich oceny, tym samym nie jest obowiązany ani uprawniony do przewidywania rezultatów kontroli prowadzonej przez uprawniony organ. Wydając przedmiotową interpretację tut. Organ dokonał oceny jedynie na podstawie przedstawionego zdarzenia przyszłego. Zatem w sytuacji, gdy istotnie umowy zlecenia zostaną zawarte nieodpłatnie to na wnioskodawcy, jako płatniku, nie będą ciążyły obowiązki podatkowe i w tym zakresie urząd skarbowy nie powinien mieć podstaw do kwestionowania tychże umów. Jednakże, jak wyżej wskazano, jednoznaczne przesądzenie tej kwestii może być dokonane dopiero w wyniku kontroli materiałów źródłowych (dokumentów).

Powyższe oznacza, że w przedmiotowej sprawie stanowisko wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.