IBPBII/1/415-26/12/HK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 9 stycznia 2012 r. (data wpływu do tut. Biura - 13 stycznia 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania diet przyznanych członkom Komisji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych:

* w części dotyczącej zakwalifikowania powyższych świadczeń do określonego źródła przychodów - jest prawidłowe,

* w części dotyczącej sposobu opodatkowania tychże świadczeń - jest nieprawidłowe.

W dniu 13 stycznia 2012 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania diet przyznanych członkom Komisji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Zgodnie z ustawą z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (tekst jedn.: Dz. U. z 2007 r. Nr 70, poz. 473 z późn. zm.) organy administracji rządowej i jednostek samorządu terytorialnego są zobowiązane do podejmowania działań zmierzających do ograniczenia spożycia napojów alkoholowych oraz działania na rzecz trzeźwości w miejscach pracy, przeciwdziałaniu i usuwaniu następstw nadużywania alkoholu, a także wspierania działalności w tym zakresie.

W myśl art. 4¹ ust. 3 ww. ustawy Wójt Gminy powołał członków Gminnej Komisji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych. Członkowie powyższej Komisji nie są pracownikami Urzędu Gminy (tekst jedn.: Wnioskodawcy). W myśl art. 4¹ ust. 5 ww. ustawy Rada Gminy uchwaliła Gminny Program Profilaktyki i Rozwiązywania Problemów Alkoholowych na 2012 r., w którym określono m.in. zasady wynagradzania członków ww. komisji. Zgodnie z uchwałą Rady Gminy członkowie w 2012 r. otrzymują wynagrodzenie w formie ryczałtu miesięcznego w następujących kwotach: 140,00 zł brutto - przewodniczący Komisji i 120,00 zł brutto - członkowie Komisji.

Wynagrodzenie to nie wynika ze stosunku pracy ani ze stosunku cywilnoprawnego jakim jest umowa o dzieło czy umowa zlecenie.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy do wynagrodzeń członków Gminnej Komisji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych powinny być zastosowane przepisy, o których mowa w art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych czy też przepisy art. 30 ust. 1 pkt 5a ww. ustawy.

Zdaniem Wnioskodawcy, przychody członków Gminnej Komisji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych, powołanych zarządzeniem Wójta kwalifikowane są do przychodów z działalności wykonywanej osobiście w rozumieniu art. 13 pkt 6 ww. ustawy.

W ocenie Wnioskodawcy, ww. wynagrodzenia należy opodatkować zryczałtowanym podatkiem dochodowym, zgodnie z art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z ogólną zasadą sformułowaną w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Z przepisu art. 10 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy wynika, iż źródłami przychodów jest działalność wykonywana osobiście.

Zgodnie z art. 13 pkt 6 ww. ustawy za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody osób, którym organ władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, sąd lub prokurator, na podstawie właściwych przepisów, zlecił wykonanie określonych czynności, a zwłaszcza przychody biegłych w postępowaniu sądowym, dochodzeniowym i administracyjnym oraz płatników, z zastrzeżeniem art. 14 ust. 2 pkt 10, i inkasentów należności publicznoprawnych, a także przychody z tytułu udziału w komisjach powoływanych przez organy władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 9.

Wskazać należy, iż zadania własne gminy określone zostały w art. 7 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 z późn. zm.). Zaliczyć do nich można m.in. sprawy ochrony zdrowia.

Stosownie do art. 4¹ ust. 1 ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (tekst jedn.: Dz. U. z 2007 r. Nr 70, poz. 473 z późn. zm.) prowadzenie działań związanych z profilaktyką i rozwiązywaniem problemów alkoholowych oraz integracji społecznej osób uzależnionych od alkoholu należy do zadań własnych gmin.

W ramach realizacji powyższych zadań, na podstawie art. 4¹ ust. 3 cytowanej ustawy, wójtowie (burmistrzowie, prezydenci miast) powołują gminne komisje rozwiązywania problemów alkoholowych. W skład powyższych komisji wchodzą osoby przeszkolone w zakresie profilaktyki i rozwiązywania problemów alkoholowych (art. 4¹ ust. 4 powołanej ustawy). Zasady wynagradzania członków gminnych komisji rozwiązywania problemów alkoholowych określa, zgodnie z art. 4¹ ust. 5 cytowanej ustawy, rada gminy w gminnych programach rozwiązywania problemów alkoholowych.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Wójt Gminy w ramach zadań własnych Gminy powołał Komisję Rozwiązywania Problemów Alkoholowych. Członkowie Komisji otrzymują określone wynagrodzenie. Wynagrodzenie członków Komisji ustaliła Rada Gminy w uchwale dotyczącej Gminnego Programu Profilaktyki Rozwiązywania Problemów Alkoholowych na 2012 r. Zgodnie z tą uchwałą członkowie ww. Komisji w 2012 r. otrzymują wynagrodzenie w formie ryczałtu miesięcznego w następujących kwotach: 140,00 zł brutto - przewodniczący Komisji i 120,00 zł brutto - członkowie Komisji. Członkowie Komisji nie są pracownikami Urzędu Gminy.

Biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz przytoczone przepisy prawa stwierdzić należy, iż przychody otrzymywane przez członków Gminnej Komisji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych w postaci ryczałtu miesięcznego, należy zakwalifikować do przychodów z działalności wykonywanej osobiście z tytułu udziału w komisjach powoływanych przez organy władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, o których mowa w art. 13 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Udział w pracach Komisji jest bowiem realizacją obowiązków nałożonych przez organ gminy w związku z realizacją zadań własnych gminy, a kwoty otrzymywane przez członków Komisji stanowią wynagrodzenie za udział w tych pracach.

W myśl - przywołanego przez Wnioskodawcę - art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodów (przychodów) pobiera się zryczałtowany podatek dochodowy z tytułu, o którym mowa w art. 13 pkt 2 lub 5-9, jeżeli kwota należności określona w umowie zawartej z osobą niebędącą pracownikiem płatnika nie przekracza 200 zł - w wysokości 18% przychodu.

Z analizy treści art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że zryczałtowane opodatkowanie stosuje się do przychodów, o których mowa w art. 30 ust. 1 pkt 5a ww. ustawy, jeżeli kwota należności jest określona w umowie zawartej z osobą niebędącą pracownikiem płatnika i jednocześnie kwota ta nie przekracza 200 zł. Przy czym dla zastosowania wskazanego przepisu, powyższe przesłanki muszą zostać spełnione łącznie.

Otrzymywanych przez członków Komisji należności nie można zakwalifikować do dochodów (przychodów), od których pobiera się zryczałtowany podatek dochodowy w wysokości 18% przychodu, gdyż wynagrodzenie dla członków Komisji ustalono uchwałą Rady Gminy w formie określonego ryczałtu miesięcznego, co oznacza, że z umów zawartych z członkami Komisji (aktów powołania do jej składu konkretnych osób) nie wynika kwota wynagrodzenia. Natomiast zgodnie z cytowanym przepisem art. 30 ust. 1 pkt 5a ww. ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r., znaczenie ma kwota wynikająca z umowy (tzn. z danego tytułu prawnego, na podstawie którego osoba wykonuje określone czynności, za które wypłacana jest jej należność).

W związku z powyższym Urząd Gminy obowiązany jest do poboru zaliczek na podatek dochodowy na zasadach określonych w art. 41 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie bowiem z tym przepisem osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. Natomiast zaliczkę od dochodów, o których mowa w ust. 1, obliczoną w sposób określony w tym przepisie zmniejsza się o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, o której mowa w art. 27b, pobranej ze środków podatnika przez płatnika, o którym mowa w ust. 1 (art. 41 ust. 1a ww. ustawy).

Przy czym, zgodnie z art. 22 ust. 9 pkt 4 ww. ustawy, koszty uzyskania niektórych przychodów określa się z tytułów określonych w art. 13 pkt 2, 4, 6 i 8 - w wysokości 20% uzyskanego przychodu, z tym że koszty te oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, których podstawę wymiaru stanowi ten przychód.

Z przepisu art. 42 ust. 1 ww. ustawy wynika, iż płatnicy, o których mowa w art. 41, przekazują kwoty pobranych zaliczek na podatek oraz kwoty zryczałtowanego podatku w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) - na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby.

Powyższe oznacza, że w przedmiotowej sprawie stanowisko Wnioskodawcy, w części dotyczącej zakwalifikowania powyższych świadczeń do przychodów z działalności wykonywanej osobiście, o których mowa w art. 13 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - należało uznać za prawidłowe. Natomiast w części dotyczącej sposobu opodatkowania tychże świadczeń - za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.