IBPBII/1/415-252/12/BJ - PIT w zakresie możliwości rozliczenia uzyskanych dochodów w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dziecko.

Pisma urzędowe
Status:  Nieaktualne

Pismo z dnia 8 czerwca 2012 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPBII/1/415-252/12/BJ PIT w zakresie możliwości rozliczenia uzyskanych dochodów w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dziecko.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 28 lutego 2012 r. (data wpływu do Biura - 9 marca 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości rozliczenia uzyskanych dochodów w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dziecko - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 marca 2012 r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości rozliczenia uzyskanych dochodów w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dziecko.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą; jej córka nie pracuje i posiada rentę uczniowską.

Od 1995 r. Wnioskodawczyni jest wdową samotnie wychowującą 3 dzieci. Starsza córka (ur. 1979 r.) usamodzielniła się w roku 2004. Obecnie na utrzymaniu Wnioskodawczyni pozostaje mieszkająca z nią córka (ur. 1981 r.) oraz syn (ur. I989 r.), który pracuje w firmie prywatnej jako kierowca.

Córka w 1995 r. zachorowała na reumatoidalne zapalenie stawów i w związku z postępującą chorobą otrzymała orzeczenie z ZUS o niezdolności do pracy i pobiera rentę uczniowską (w obecnych przepisach już nie występuje, jest ona zmieniona na socjalną). Córka nie otrzymuje zasiłku pielęgnacyjnego.

W 2005 r. córka ukończyła studia magisterskie na Politechnice. W związku z zaostrzeniem choroby nie mogła podjąć pracy i nadal jedynym jej dochodem jest renta uczniowska.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy istnieje możliwość wspólnego rozliczenia podatku rocznego w sytuacji kiedy dochody z prowadzonej działalności są opodatkowane na zasadach ogólnych według skali podatkowej.

Wnioskodawczyni uważa, iż w związku z faktem, iż córka nie pracuje, nadal z nią mieszka i jest na jej utrzymaniu może wnioskować o możliwość wspólnego rozliczania podatku dochodowego.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 6 ust. 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: z 2010 r. Dz. U. Nr 51, poz. 307) od dochodów rodzica lub opiekuna prawnego, podlegającego obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, będącego panną, kawalerem, wdową, wdowcem, rozwódką, rozwodnikiem albo osobą, w stosunku do której orzeczono separację w rozumieniu odrębnych przepisów, lub osobą pozostającą w związku małżeńskim, jeżeli jej małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności, jeżeli ten rodzic lub opiekun w roku podatkowym samotnie wychowuje dzieci:

1.

małoletnie,

2.

bez względu na ich wiek, które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymywały zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną,

3.

do ukończenia 25 roku życia uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach o systemie oświaty, przepisach o szkolnictwie wyższym lub w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie, jeżeli w roku podatkowym nie uzyskały dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b w łącznej wysokości przekraczającej kwotę stanowiącą iloraz kwoty zmniejszającej podatek oraz stawki podatku, określonych w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, z wyjątkiem renty rodzinnej

* podatek może być określony, z zastrzeżeniem ust. 8, na wniosek wyrażony w rocznym zeznaniu podatkowym, w podwójnej wysokości podatku obliczonego od połowy dochodów osoby samotnie wychowującej dzieci, z uwzględnieniem art. 7, z tym że do sumy tych dochodów nie wlicza się dochodów (przychodów) opodatkowanych w sposób zryczałtowany na zasadach określonych w tej ustawie.

Stosownie do art. 6 ust. 8 ww. ustawy sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4, nie ma zastosowania w sytuacji, gdy chociażby do jednego z małżonków, osoby samotnie wychowującej dzieci lub do jej dziecka mają zastosowanie przepisy art. 30c, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym lub ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym.

Zasada określona w ust. 8 nie dotyczy osób, o których mowa w art. 1 pkt 2 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym niekorzystających jednocześnie z opodatkowania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej lub z działów specjalnych produkcji rolnej na zasadach określonych w art. 30c albo w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym, albo w ustawie z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym (art. 6 ust. 9 ww. ustawy).

W myśl art. 6 ust. 10 cyt. ustawy sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4, nie ma zastosowania do podatników, którzy wniosek, wyrażony w zeznaniu podatkowym, określony w ust. 2 i 4, złożą po terminie, o którym mowa w art. 45 ust. 1.

Ponadto przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uzależniają prawa podatnika do preferencyjnego opodatkowania jego dochodów od tego, czy przez cały rok był osobą samotnie wychowującą dzieci. Wystarczające jest zatem, aby taki stan zaistniał w ciągu roku, a nie trwał przez cały rok.

Zaznaczyć należy, iż ustawodawca uzależnił prawo do skorzystania z preferencyjnych zasad obliczania podatku dochodowego dla osób samotnie wychowujących dzieci od spełnienia wszystkich warunków określonych w stosownych przepisach, które należy interpretować ściśle, co oznacza, że nie można dokonywać ich wykładni rozszerzającej ani też zawężającej.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawczyni prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą opodatkowaną na zasadach ogólnych, wg skali podatkowej. Od 1995 r. jest wdową samotnie wychowującą 3 dzieci. Obecnie na utrzymaniu Wnioskodawczyni pozostaje mieszkająca z nią córka (ur. 1981 r.) oraz syn (ur. I989 r.), który pracuje w firmie prywatnej jako kierowca. Córka w 1995 r. zachorowała na reumatoidalne zapalenie stawów i w związku z postępującą chorobą otrzymała orzeczenie z ZUS o niezdolności do pracy i pobiera rentę uczniowską, która jest jedynym jej dochodem. Córka nie otrzymuje zasiłku pielęgnacyjnego.

Z treści art. 6 ust. 4 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że z możliwości preferencyjnego opodatkowania może skorzystać osoba, która samotnie wychowuje dziecko niepełnosprawne, bez względu na wiek, które otrzymuje zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną,

Zgodnie z art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 27 czerwca 2003 r. o rencie socjalnej (Dz. U. Nr 135, poz. 1268 z późn. zm.) renta socjalna przysługuje osobie pełnoletniej całkowicie niezdolnej do pracy z powodu naruszenia sprawności organizmu, które powstało:

1.

przed ukończeniem 18. roku życia;

2.

w trakcie nauki w szkole lub w szkole wyższej - przed ukończeniem 25. roku życia;

3.

w trakcie studiów doktoranckich lub aspirantury naukowej.

Natomiast w myśl art. 4 ust. 2 ww. ustawy osobie, która spełnia warunki określone w ust. 1, przysługuje:

1.

renta socjalna stała - jeżeli całkowita niezdolność do pracy jest trwała;

2.

renta socjalna okresowa - jeżeli całkowita niezdolność do pracy jest okresowa.

Wyjaśnić w tym miejscu należy, że świadczenie przeznaczone dla osób niepełnosprawnych od dzieciństwa wielokrotnie zmieniało swój charakter prawny. Zgodnie z treścią art. 63 ustawy z dnia 14 grudnia 1982 r. o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin (Dz. U. Nr 40, poz. 267 z późn. zm.) uczniom szkół ponadpodstawowych, studentom szkół wyższych, uczestnikom studiów doktoranckich lub aspirantury naukowej, którzy stali się inwalidami I grupy inwalidów lub II grupy inwalidów w czasie uczęszczania do szkoły lub odbywania studiów, przysługiwało prawo do renty inwalidzkiej (tzw. renta uczniowska). Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2009 r. Nr 153, poz. 1227 z późn. zm.), nie przewidziała utrzymania instytucji renty uczniowskiej. Jednakże ze względu na zasadę ochrony praw nabytych w art. 180 ust. 1 tej ustawy przewidziano, że osoby, którym w dniu wejścia w życie ustawy przysługują emerytury, renty z tytułu niezdolności do pracy i renty rodzinne na podstawie przepisów, o których mowa w art. 195, zachowują prawo do tych świadczeń w wysokości ustalonej przed dniem wejścia w życie ustawy, z zastrzeżeniem ust. 2-5 i z uwzględnieniem ust. 6-9.

Mając na uwadze powyższe wyjaśnienia stwierdzić należy, że to organy rentowe - po dokonaniu weryfikacji wniosku - decydują o przyznaniu osobie niepełnosprawnej określonego rodzaju świadczenia. Zatem nie jest zasadne - w kontekście prawa podatkowego - utożsamianie tzw. renty uczniowskiej z rentą socjalną, tym bardziej, że podstawy prawne do przyznawania obu świadczeń są różne.

Samotne wychowywanie pełnoletniej, niezdolnej do pracy córki nie oznacza jednak, iż Wnioskodawczyni spełnia warunki uprawniające do rozliczenia dochodów w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dziecko, o którym mowa w art. 6 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Otrzymywanie (pobieranie) przez córkę renty uczniowskiej nie jest bowiem wystarczające dla możliwości wyboru omawianego sposobu opodatkowania, ponieważ w sytuacji, gdy córka nie otrzymuje ani zasiłku (dodatku) pielęgnacyjnego, ani renty socjalnej, nie został spełniony warunek przewidziany w treści art. 6 ust. 4 pkt 2 ustawy.

W opisanej sytuacji, mimo, że córka nie pracuje, nadal mieszka z Wnioskodawczynią i jest na jej utrzymaniu, nie przysługuje Wnioskodawczyni prawo do korzystania z preferencyjnego sposobu rozliczenia dochodów, o którym mowa w art. 6 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych; Wnioskodawczyni nie może więc wnioskować o możliwość wspólnego rozliczania podatku dochodowego.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl