IBPBII/1/415-238/11/HK

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 12 maja 2011 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPBII/1/415-238/11/HK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 8 marca 2011 r. (data wpływu do tut. Biura 09 marzec 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości rozliczenia się jako osoba samotnie wychowująca dziecko-jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 marca 2011 r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości rozliczenia się jako osoba samotnie wychowująca dziecko.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Dnia 29 września 2009 r. w Sądzie Okręgowym został orzeczony rozwód bez orzekania o winie. Dnia 6 listopada Wnioskodawcy urodził się syn ze związku pozamałżeńskiego, którego administracyjnie Wnioskodawca uznał w dniu 16 listopada 2010 r. i podjął się obowiązków ojca. Wnioskodawca zamieszkał z synem od dnia jego narodzin zapewniając mu opiekę i odpowiednie warunki finansowe i socjalne. Wnioskodawca pokrywa wszelkie koszta związane z wychowaniem, wyżywieniem i utrzymaniem syna, łącznie ze spłatą kredytu za mieszkanie, które Wnioskodawca kupił w X 2010 r., by jak najlepiej zapewnić warunki bytowe dziecku. Wnioskodawca uzyskuje jedynie dochody ze stosunku pracy. Matka dziecka w myśl przekazanych deklaracji nie wystąpiła ani nie ma zamiaru wystąpić o przyznanie statusu samotnej matki w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w związku z wychowaniem syna. Zamieszkuje i jest zameldowana u swoich rodziców w miejscowości R.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy Wnioskodawca może skorzystać z rozliczenia uzyskanych dochodów za rok 2010 jako ojciec samotnie wychowujący dziecko.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Spełnia przesłanki określone w art. 6 ust. 5 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) warunkujące preferencyjną metodę opodatkowania tzn:

1.

wychowuje syna,

2.

jest - jako podatnik - osobą wymienioną w definicji samotnie wychowującej dziecko określonej w art. 6 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych

3.

nie mają do niego - jako podatnika - ani do jego syna zastosowania przepisy art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, o zryczałtowanym podatku dochodowym oraz ustawy o podatku tonażowym.

Wnioskodawca samodzielnie prowadzi gospodarstwo domowe mając pod opieką syna.

Mieszka z nim i zapewnia pełną opiekę ponosząc całkowite koszty wychowania i utrzymania dziecka. Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie nakładają innych obligatoryjnych uwarunkowań przywileju rozliczania wspólnie z małoletnim dzieckiem. Stwierdził to m.in. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w orzeczeniu sygn. III SA/Wa 1133/07, iż w sytuacji, gdy dane pojęcie zostało zdefiniowane w ustawie, niedopuszczalne jest posługiwanie się przez organy podatkowe inną definicję, bądź też interpretowanie tej definicji w taki sposób, aby wywieść z niej dodatkowe warunki, które muszą zostać przez podatnika spełnione.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje

Zgodnie z art. 6 ust. 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), od osób samotnie wychowujących w roku podatkowym dzieci:

1.

małoletnie,

2.

bez względu na ich wiek, które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymywały zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną,

3.

do ukończenia 25 roku życia uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach o systemie oświaty, przepisach o szkolnictwie wyższym lub w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe obowiązujących w innym niż Rzeczypospolita Polska państwie, jeżeli w roku podatkowym nie uzyskały dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b w łącznej wysokości przekraczającej kwotę stanowiącą iloraz kwoty zmniejszającej podatek oraz stawki podatku, określonych w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, z wyjątkiem renty rodzinnej,

- podatek może być określony, z zastrzeżeniem ust. 8, na wniosek wyrażony w rocznym zeznaniu podatkowym, w podwójnej wysokości podatku obliczonego od połowy dochodów osoby samotnie wychowującej dzieci, z uwzględnieniem art. 7; z tym że do sumy tych dochodów nie wlicza się dochodów (przychodów) opodatkowanych w sposób zryczałtowany na zasadach określonych w tej ustawie.

Stosownie do art. 6 ust. 5 ww. ustawy za osobę samotnie wychowującą dzieci uważa się jednego z rodziców albo opiekuna prawnego, jeżeli osoba ta jest panną, kawalerem, wdową, wdowcem, rozwódką, rozwodnikiem albo osobą, w stosunku do której orzeczono separację w rozumieniu odrębnych przepisów. Za osobę samotnie wychowującą dzieci uważa się również osobę pozostającą w związku małżeńskim, jeżeli jej małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności.

Z powyższego wynika, że ustawodawca uzależnił prawo do skorzystania z preferencyjnych zasad obliczania podatku dochodowego dla osób samotnie wychowujących dzieci od spełnienia łącznie następujących warunków: posiadania statusu osoby samotnie wychowującej dziecko (dzieci), wychowywania w roku podatkowym dzieci, nie uzyskiwania przez dzieci dochodów (z wyjątkiem przypadków przewidzianych ustawą), wyrażenia wniosku o rozliczenie na preferencyjnych warunkach w rocznym zeznaniu podatkowym.

Zgodnie z art. 6 ust. 8 powołanej ustawy sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4, nie ma zastosowania w sytuacji, gdy chociażby do jednego z małżonków, osoby samotnie wychowującej dzieci lub do jej dziecka mają zastosowanie przepisy art. 30c lub ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym lub ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym.

Zasada określona w ust. 8 nie dotyczy osób, o których mowa w art. 1 pkt 2 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym niekorzystających jednocześnie z opodatkowania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej lub z działów specjalnych produkcji rolnej na zasadach określonych w art. 30c albo w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym, albo w ustawie z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym (art. 6 ust. 9 cyt. ustawy).

Ponadto art. 6 ust. 10 omawianej ustawy stanowi, iż sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4, nie ma zastosowania do podatników, którzy wniosek, wyrażony w zeznaniu podatkowym, określony w ust. 2 i 4, złożą po terminie, o którym mowa w art. 45 ust. 1.

Cytowane przepisy wprowadzają wyjątek od zasady dokonywania indywidualnego rozliczenia zobowiązania podatkowego podatników poprzez ustalenie preferencyjnego sposobu rozliczenia. W konsekwencji, aby móc rozliczyć się jako osoba samotnie wychowująca dziecko (dzieci) należy spełniać wszystkie warunki określone w stosownych przepisach. Z istoty pojęcia "osoby samotnie wychowującej dziecko" wynika, że jest to osoba, która w określonej sytuacji, w określonym czasie zupełnie sama zajmuje się wychowywaniem dziecka (dzieci).

Przepis art. 6 ust. 5 cyt. ustawy wymienia enumeratywnie osoby, którym przysługuje status osób samotnie wychowujących dzieci, odwołując się zarówno do statusu cywilnoprawnego osoby wychowującej dzieci, jak również do tego, że osoba ta musi faktycznie wychowywać dzieci samotnie, tj. bez wsparcia drugiego z rodziców. Jednocześnie o samotnym wychowywaniu dziecka nie musi przesądzać orzeczenie sądowe o sprawowaniu władzy rodzicielskiej przez jedno z rodziców.

Niezbędną przesłanką w przedmiotowej sprawie jest, aby osoba faktycznie wychowywała dziecko.

Przez wychowywanie należy, zgodnie z ogólnie przyjętą definicją, rozumieć zapewnienie stałej opieki prowadzącej do uzyskania pełnego rozwoju fizycznego i psychicznego. Przesądza to o tym, że dziecko powinno pozostawać we wspólnym gospodarstwie domowym z osobą samotną. Przy ocenie prawa do preferencyjnego sposobu opodatkowania należy mieć więc na względzie przede wszystkim okoliczności faktyczne, bowiem prawo do wspólnego opodatkowania przysługuje osobie wychowującej dziecko. Decydujące znaczenie ma więc fakt z kim dziecko zamieszkuje i na czyim utrzymaniu pozostaje. Podkreślenia wymaga, iż korzystanie z każdej preferencji podatkowej, w tym ulgi przewidzianej w art. 6 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uzależnione jest od spełnienia wszystkich przesłanek wymaganych do jej zastosowania.

Zatem prawo do omawianej preferencji będzie przysługiwało jedynie temu z rodziców (opiekunów prawnych), który faktycznie w roku podatkowym samotnie wychowywał dziecko (dzieci), czyli sprawował nad nim (nimi) stałą opiekę, zamieszkując z nim (nimi).

Ponadto przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uzależniają prawa podatnika do preferencyjnego opodatkowania jego dochodów od tego, czy przez cały rok był osobą samotnie wychowującą dzieci.

Wystarczające jest zatem, aby taki stan zaistniał w ciągu roku, a nie trwał przez cały rok.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jest osobą rozwiedzioną, której ze związku pozamałżeńskiego urodziło się dziecko. Wnioskodawca samotnie podjął się obowiązków ojca i wychowywania dziecka.

Od dnia jego narodzin Wnioskodawca zamieszkał z synem zapewniając mu opiekę oraz odpowiednie warunki finansowe i socjalne. Ponosi całkowite koszty wychowania i utrzymania dziecka, samodzielnie prowadząc gospodarstwo domowe. Matka dziecka w myśl przekazanych deklaracji nie wystąpiła ani nie ma zamiaru wystąpić o przyznanie statusu samotnej matki w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w związku z wychowaniem syna. Zamieszkuje i jest zameldowana u swoich rodziców.

Dodatkowo z treści wniosku wynika, iż ograniczenia wynikające z art. 6 ust. 8 ww. ustawy nie mają do Wnioskodawcy zastosowania.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz ww. przepisy prawa, należy stwierdzić, iż Wnioskodawca spełnia przesłanki do rozliczenia dochodów w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dziecko.

W celu skorzystania z preferencyjnego rozliczenia Wnioskodawca jest zobowiązany złożyć zeznanie podatkowe za dany rok w nieprzekraczalnym terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, którego dotyczy zeznanie (za rok 2010 w terminie do 2 maja 2011 r.).

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany z przedstawionym we wniosku stanem faktycznym. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego. Podkreślić wymaga, iż interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

W odniesieniu do powołanego przez Wnioskodawcę wyroku sądowego, należy stwierdzić, że rozstrzygnięcie w nim zawarte dotyczy indywidualnej sprawy innego podatnika i nie jest wiążące dla organu wydającego przedmiotowa interpretację.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem.

Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl