IBPBII/1/415-231/10/ASz

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 16 lutego 2010 r. (data wpływu do tut. Biura - 25 lutego 2010 r.), uzupełnionym w dniu 5 maja 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu opodatkowania wynagrodzenia dla biegłych sądowych - jest nieprawidłowe.

W dniu 25 lutego 2010 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu opodatkowania wynagrodzenia dla biegłych sądowych.

Z uwagi na fakt, iż wniosek nie spełniał wymogów formalnych, pismem z dnia 23 kwietnia 2010 r. Znak: IBPB II/1/415-231/10/ASz wezwano do jego uzupełnienia. Wniosek uzupełniono w dniu 5 maja 2010 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wynagrodzenia dla biegłych, kuratorów, tłumaczy, mediatorów i adwokatów wypłacane są na podstawie Zarządzeń Sądu o wypłacie wynagrodzenia. Zgodnie z art. 13 pkt 2 oraz 5-9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowane przychody biegłych z tego tytułu traktowane są jako działalność wykonywana osobiście. Biegły nie zawiera z Sądem umowy zlecenia ani o dzieło, ale zostaje powołany przez Sąd do wykonania określonych czynności, za które otrzymuje wynagrodzenie na podstawie Zarządzenia Sędziego. Zarządzenia wpływają do Oddziału Finansowego sukcesywnie, dlatego też wszystkie zarządzenia są weryfikowane pod względem wysokości przyznanego wynagrodzenia.

Sąd opodatkowuje takie wynagrodzenia w sposób następujący:

Miesiące, w których biegły łącznie w ciągu miesiąca nie przekroczył kwoty 200 zł, nie są wykazywane w PIT-11, natomiast miesiące, w których przychód biegłego przekroczył kwotę 200 zł ujmowane są w PIT-11. Biegli, którzy uzyskali w ciągu jakiegoś miesiąca przychód powyżej 200 zł otrzymują od Sądu PIT- 11, a Sąd wykazuje te wynagrodzenia w PIT-4.

Biegli, którzy uzyskali w ciągu jakiegoś miesiąca przychód poniżej 200 zł opodatkowani są podatkiem ryczałtowym, a Sąd wykazuje odprowadzone do Urzędu Skarbowego podatki z tego tytułu w PIT-8AR.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem wnioskodawcy ryczałtowe opodatkowanie obejmuje m.in.:

* przychody otrzymywane przez osoby wykonujące czynności związane z pełnieniem obowiązków społecznych lub obywatelskich, bez względu na sposób powołania tych osób, nie wyłączając odszkodowania za utracony zarobek, z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 7 (art. 13 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych);

* przychody osób, którym organ władzy lub administracji państwowej albo samorządowej sąd lub prokurator, na podstawie właściwych przepisów, zlecił wykonanie określonych czynności, a zwłaszcza przychody biegłych w postępowaniu sądowym, dochodzeniowym i administracyjnym oraz płatników, z zastrzeżeniem art. 14 ust. 2 pkt 10 i inkasentów należności publicznoprawnych, a także przychody z tytułu udziału w komisjach powoływanych przez organy władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 9 (art. 13 pkt 6 ww. ustawy).

Wnioskodawca uważa, że niezależnie od faktu, iż podstawę osiąganych dochodów nie stanowi w przedstawionej sytuacji zawarta z ww. podmiotami formalna umowa lub umowy cywilnoprawne, tylko powołanie bądź zlecenie dokonania konkretnych czynności przez określony organ - sąd, to w przypadku przychodu osób, których przychód jest kwalifikowany do działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 13 pkt 2 lub 5-9 ustawy winien być opodatkowany zarówno według zasad ogólnych jak i zryczałtowanym podatkiem dochodowym przy uwzględnieniu dodatkowych warunków.

Reasumując wnioskodawca stoi na stanowisku, iż przychody ww. osób w zależności od wysokości wypłacanego świadczenia winny być opodatkowane w zróżnicowany sposób.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) źródłami przychodów jest m.in. działalność wykonywana osobiście.

W myśl art. 13 pkt 6 ww. ustawy za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się m.in. przychody osób, którym organ władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, sąd lub prokurator, na podstawie właściwych przepisów, zlecił wykonanie określonych czynności, a zwłaszcza przychody biegłych w postępowaniu sądowym, dochodzeniowym i administracyjnym oraz płatników, z zastrzeżeniem art. 14 ust. 2 pkt 10, i inkasentów należności publicznoprawnych, a także przychody z tytułu udziału w komisjach powoływanych przez organy władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 9.

Do tej kategorii przychodów zaliczyć należy przychody otrzymywane przez biegłych, w związku z czynnościami wykonywanymi na zlecenie sądu.

Zakwalifikowanie przychodów do działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 13 pkt 6 ww. ustawy powoduje, iż na sądach, prokuraturach, czy też organach władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, jako płatnikach dokonujących wypłat z powyższego tytułu ciąży obowiązek określony w art. 41 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W myśl tego przepisu, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b), najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. Zaliczkę od dochodów, o których mowa w ust. 1, obliczoną w sposób określony w tym przepisie zmniejsza się o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, o której mowa w art. 27b, pobranej ze środków podatnika przez płatnika, o którym mowa w ust. 1 (art. 41 ust. 1a ww. ustawy).

Zgodnie z art. 42 ust. 1 cyt. ustawy płatnicy, o których mowa w art. 41, przekazują kwoty pobranych zaliczek na podatek (...) w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) - na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. W terminie do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 41, są obowiązani przesłać do urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby, roczne deklaracje, według ustalonego wzoru (PIT-4R). Przepis art. 38 ust. 1b stosuje się odpowiednio (art. 42 ust. 1a powołanej ustawy). Z kolei, zgodnie z art. 42 ust. 2 pkt 1 ustawy - w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani przesłać podatnikom, o których mowa w art. 3 ust. 1, oraz urzędom skarbowym, którymi kierują naczelnicy urzędów skarbowych właściwi według miejsca zamieszkania podatnika - imienne informacje o wysokości dochodu, o którym mowa w art. 41 ust. 1, sporządzone według ustalonego wzoru (PIT-11).

Jednakże, w stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2009 r., ustawodawca ukonstytuował w art. 30 ust. 1 pkt 5a ww. ustawy odmienne zasady opodatkowania dla przychodów z działalności wykonywanej osobiście spełniających określone warunki. Zgodnie z tym przepisem od dochodów (przychodów) z tytułu, o którym mowa w art. 13 pkt 2 lub 5-9, jeżeli suma należności określonych w umowie lub w umowach zawartych z osobą niebędącą pracownikiem płatnika z tego samego tytułu nie przekracza miesięcznie od tego samego płatnika kwoty 200 zł pobiera się zryczałtowany podatek dochodowy w wysokości 18% przychodu. Zryczałtowany podatek od przychodów wymienionych wyżej pobierany jest bez pomniejszania tych przychodów o koszty ich uzyskania (art. 30 ust. 3 ustawy). Dodatkowo, przychody te nie łączą się z dochodami podlegającymi opodatkowaniu według skali podatkowej, co wynika z art. 30 ust. 8 ustawy. Z kolei, przepis art. 41 ust. 4 ustawy obliguje płatnika do poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z ww. tytułu. Płatnik przekazuje kwoty zryczałtowanego podatku dochodowego w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano podatek na rachunek urzędu skarbowego właściwego ze względu na siedzibę, miejsce prowadzenia działalności lub miejsce zamieszkania płatnika (art. 42 ust. 1 ustawy). Dodatkowo, płatnik do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym przesyła deklarację roczną o zryczałtowanym podatku dochodowym do urzędu skarbowego właściwego ze względu na siedzibę, miejsce prowadzenia działalności lub miejsce zamieszkania płatnika - co bezpośrednio wynika z art. 42 ust. 1a ustawy (PIT-8 AR).

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że biegły sądowy nie zawiera z wnioskodawcą umowy zlecenia ani o dzieło ale zostaje powołany przez Sąd do wykonania określonych czynności, za które otrzymuje wynagrodzenie na podstawie Zarządzenia Sędziego. Zarządzenia wpływają do Oddziału Finansowego sukcesywnie, dlatego też wszystkie zarządzenia są weryfikowane pod względem wysokości przyznanego wynagrodzenia. Sąd od ww. wynagrodzenia pobiera zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych z uwzględnieniem kosztów uzyskania przychodu, jeśli dla jednego biegłego kwota na zarządzeniu przekracza 200 zł. Jeśli pierwsze zarządzenie o wypłacie jest mniejsze niż 200 zł (zarządzenie jest oczekujące) a w ciągu miesiąca spływają kolejne zarządzenia i w ciągu miesiąca dla tego samego biegłego przekroczą kwotę 200 zł, to wtedy od takiego miesięcznego wynagrodzenia pobiera się zaliczkę na zwykłych zasadach, licząc koszty uzyskania przychodów z tego tytułu. Natomiast podatek zryczałtowany (18%) bez możliwości odliczenia kosztów pobierany jest w przypadku kiedy kwota na zarządzeniu dla jednego biegłego jest niższa niż 200 zł (zarządzenie jest oczekujące); jeśli w ciągu miesiąca wpłyną kolejne zarządzenia dla tego samego biegłego a kwota łączna wynagrodzenia na koniec miesiąca nie przekroczy 200 zł.

Wynagrodzenia za miesiące, w których biegły łącznie w ciągu miesiąca nie przekroczył kwoty 200 zł, nie są wykazywane w PIT-11, natomiast wynagrodzenia za miesiące, w których przychód biegłego przekroczył kwotę 200 zł ujmowane są w PIT-11. Biegli, którzy uzyskali w ciągu jakiegoś miesiąca przychód powyżej 200 zł otrzymują od Sądu PIT- 11, a Sąd wykazuje te wynagrodzenia w PIT-4.

Dochody biegłych, którzy uzyskali w ciągu jakiegoś miesiąca przychód poniżej 200 zł opodatkowane są podatkiem ryczałtowym, a Sąd wykazuje odprowadzony do Urzędu Skarbowego podatek z tego tytułu w PIT-8AR.

Analiza normy wyrażonej w art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy wykazuje, że opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym ma miejsce gdy:

* suma należności określona w umowie lub umowach z tego samego tytułu nie przekracza miesięcznie od tego samego płatnika kwoty 200 zł oraz

* umowa lub umowy zawarte są z osobą niebędącą pracownikiem płatnika.

Przepis ten może mieć zastosowanie do dochodów z tytułów określonych w art. 13 pkt 2 lub pkt 5-9 cytowanej ustawy, zatem przy spełnieniu wskazanych warunków mógłby obejmować również dochody o których mowa w pkt 6 art. 13 ustawy. Ponadto, mimo iż wnioskodawca nie zawiera umowy z biegłymi sądowymi to jednak zleca im wykonanie określonych czynności. Niemniej jednak, skoro z tych zleceń nie wynika należność określona za miesiąc, to oznacza, że nie są spełnione warunki do zastosowania opodatkowania zryczałtowanego na podstawie tego przepisu.

Zatem w przypadku, gdy zlecenie wykonania określonych czynności nie zawiera określonej miesięcznie kwoty nieprzekraczającej 200 zł, to płatnik powinien pobrać zaliczkę na podatek nawet wówczas, gdy ostatecznie należność za miesiąc byłaby niższa. Bez znaczenie bowiem dla zastosowania normy określonej w art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jest to jaka kwota należności została wypłacona. Istotne jest, aby miesięczna kwota należności została określona w akcie (zleceniu, powołaniu, umowie), na podstawie którego dana czynność (zlecenie) jest wykonywana i aby należność ta nie przekroczyła kwoty 200 zł.

Jeżeli od dokonywanych wypłat pobrano już zryczałtowany podatek, to przy kolejnych wypłatach należy pobrać zaliczkę na podatek i jednocześnie dokonać korekty wyliczenia podatku wcześniej pobranego. Czyli przy kolejnej wypłacie należy obliczyć zaliczkę od sumy wypłat a następnie pobrać ją w wysokości różnicy między kwotą należną a pobranym podatkiem w formie ryczałtu. Kwotę pobranej zaliczki na podatek (pobranego podatku) należy wykazać w PIT-11.

Zagadnienia związane z korektą deklaracji regulują przepisy ustawy - Ordynacja podatkowa.

Zgodnie z definicją zawartą w art. 3 pkt 5 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o deklaracjach, rozumie się przez to również zeznania, wykazy oraz informacje, do których składania obowiązani są, na podstawie przepisów prawa podatkowego podatnicy, płatnicy i inkasenci.

Z przepisu art. 81 § 1 Ordynacji podatkowej wynika, iż jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację. Natomiast z § 2 tego artykułu wynika, iż skorygowanie deklaracji następuje przez złożenie korygującej deklaracji wraz z dołączonym pisemnym uzasadnieniem przyczyn korekty.

Z treści art. 81 Ordynacji podatkowej wynika zatem, że korekta deklaracji ma na celu poprawienie błędu, który został popełniony przy poprzednim jej sporządzeniu i może dotyczyć każdej jej pozycji - o ile odrębne przepisy nie stanowią inaczej. Może więc ona dotyczyć m.in. błędów rachunkowych, oczywistych omyłek, a także gdy wypełniono ją niezgodnie z wymaganiami lub istnieją wątpliwości co do prawidłowości danych w niej zawartych. Skorygowanie deklaracji polega więc na ponownym, poprawnym wypełnieniu formularza, z dołączonym pisemnym uzasadnieniem przyczyn korekty.

Dlatego też powołane wyżej przepisy znajdują zastosowanie do korekt deklaracji PIT-4R oraz PIT-8R, a także PIT-11.

W związku z powyższym stanowisko wnioskodawcy, zgodnie z którym przychody biegłych w zależności od wysokości wypłacanego świadczenia winny być opodatkowane w zróżnicowany sposób, należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.