IBPBII/1/415-228/10/MK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 17 lutego 2010 r. (data wpływu do tut. Biura - 24 lutego 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w zakresie opodatkowania:

* dofinansowania ze środków Powiatowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej kosztów utylizacji wyrobów zawierających azbest - jest nieprawidłowe,

* dofinansowania z budżetu Gminy kosztów utylizacji wyrobów zawierających azbest - jest prawidłowe.

W dniu 24 lutego 2010 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dofinansowania z budżetu gminy oraz ze Środków Powiatowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej kosztów utylizacji wyrobów zawierających azbest.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Gmina realizowała w 2009 r., jako zadanie własne gminy z zakresu ochrony środowiska "...".

Podstawy prawne:

W ramach "Programu" Gmina wspólnie z osobami fizycznymi (mieszkańcami gminy) finansowała koszty utylizacji wyrobów zawierających azbest (tekst jedn. pokrycia dachów lub pokrycia elewacji wykonanych z eternitu). Na realizację zadania Gmina uzyskała dotację celową ze środków Powiatowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej, na podstawie umowy pomiędzy jednostkami samorządu terytorialnego. Środki tej dotacji wpłynęły do budżetu gminy (stały się dochodem Gminy z tytułu otrzymanych dotacji celowych). Kwota przyznanej dotacji pokrywała 50% wartości zadania realizowanego z budżetu gminy. Zadanie wykonywał uprawniony podmiot gospodarczy wyłoniony przez Gminę zgodnie z przepisami Prawo Zamówień Publicznych, na podstawie umowy spisanej z Gminą.

Sposób finansowania zadania był następujący:

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Zdaniem wnioskodawcy, w opisanym stanie prawnym środki, które Gmina jako jednostka samorządu terytorialnego zaangażowała na realizację przyjętego uchwałą organu stanowiącego "...", nie powinny być traktowane jako przychód osób fizycznych, w rozumieniu ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.).

Gmina jako jednostka samorządu terytorialnego powinna na podstawie przepisu art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn. Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 z późn. zm.) oraz "Programu Oczyszczania Kraju z Azbestu na lata 2009 - 2032", przyjętego Uchwałą Rady Ministrów Nr 122/2009 z dnia 14 lipca 2009 r., usunąć ze swojego terenu azbest i inne wyroby zawierające azbest.

Chcąc zrealizować obowiązkowe zadanie własne Gmina pozyskała "partnerów" w osobach fizycznych, które zdecydowały się ponieść 20% kosztów usunięcia wyrobów zawierających azbest (eternit) ze swoich budynków. Pozyskanie zainteresowanych usunięciem eternitu nie jest łatwe, gdyż mieszkaniec poza 20% - owym udziałem w kosztach likwidacji i utylizacji eternitu ze swojego dachu musi posiadać środki na nowe pokrycie dachu.

Gmina nie udzielała dotacji osobom fizycznym, ani nie refundowała wydatków poniesionych przez osoby fizyczne realizując ten program, lecz na podstawie przeprowadzonego postępowania przetargowego oraz zawartej umowy z "Wykonawcą", wypłaca "Wykonawcy" za wykonaną usługę, do wysokości udziału gminy ustalonego w "Programie", tj. 80%. Osoba fizyczna (mieszkaniec) płaciła z własnych środków za pozostałą część usługi, do wysokości udziału w Programie tj. 20%. Zapłata mieszkańca następuje na podstawie odrębnej faktury, wystawionej na jego nazwisko przez "Wykonawcę", bezpośrednio na rachunek "Wykonawcy".

Zdaniem wnioskodawcy Powiat W. udzielił dotacji celowej ze środków Powiatowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej Gminie. Gmina natomiast realizowała swoje własne zadanie obowiązkowe, zgodnie z umową zawartą z Powiatem W., ze środków uzyskanej dotacji celowej oraz własnych środków budżetowych, przy udziale wkładu finansowego mieszkańców.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Jednakże, przepis art. 21 ust. 1 pkt 129 ww. ustawy stanowi, iż wolne od podatku dochodowego są dotacje, w rozumieniu przepisów o finansach publicznych, otrzymane z budżetu państwa lub budżetów jednostek samorządu terytorialnego.

Stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 114 ww. ustawy wolna od podatku dochodowego jest wartość otrzymanych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych oraz wartość świadczeń rzeczowych (w naturze) finansowanych lub współfinansowanych ze środków budżetu państwa, jednostek samorządu terytorialnego, ze środków agencji rządowych lub ze środków pochodzących od rządów państw obcych, organizacji międzynarodowych lub międzynarodowych instytucji finansowych, w ramach rządowych programów.

Ze stanu faktycznego wniosku wynika, iż koszty utylizacji wyrobów zawierających azbest finansowane przez Gminę pokrywane były w 50% z budżetu Gminy, a w 50% z dotacji celowej uzyskanej przez Gminę z Powiatowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej. Przy czym Gmina finansowała 80% tych kosztów dokonując płatności bezpośrednio na rzecz "Wykonawcy" na podstawie wystawionej przez niego faktury. Natomiast 20% kosztów finansują mieszkańcy, którzy dokonują płatność również bezpośrednio na rzecz "Wykonawcy", na podstawie wystawionej odrębnie faktury na własne nazwisko.

Wobec tego z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Gmina udzieliła dofinansowania do utylizacji wyrobów zawierających azbest z dwóch źródeł:

* środki budżetu gminy,

* środki Powiatowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej.

Z tak przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Gmina nie udzielała dotacji osobom fizycznym, ani nie refundowała wydatków poniesionych przez osoby fizyczne realizując przedmiotowy program. Mieszkańcy gminy otrzymali de facto od Gminy nieodpłatne świadczenie w postaci dokonania przez Gminę (za pośrednictwem wytypowanego w postępowaniu przetargowym "Wykonawcy") na terenach ich posesji czynności usuwania wyrobów zawierających azbest.

Sfinansowanie (częściowe) tegoż działania przez Gminę spowodowało, że jej mieszkańcy uzyskali realną korzyść finansową, bowiem mogli pozbyć się ze swoich posesji wyrobów zawierających azbest, ponosząc przy tym koszt mniejszy niż gdyby działanie to finansowali sami.

Zatem skutki podatkowe takiego działania winny być analizowane w kontekście powołanego powyżej art. 21 ust. 1 pkt 114 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z treści cytowanego przepisu art. 21 ust. 1 pkt 114 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że aby podatnik mógł skorzystać ze zwolnienia od podatku określonego tym przepisem musi otrzymać:

* nieodpłatne świadczenie bądź

* świadczenie częściowo odpłatne, bądź

* świadczenie rzeczowe (w naturze),

* świadczenia te muszą być sfinansowane (współfinansowane) z konkretnych, ściśle określonych źródeł,

* otrzymanie świadczeń winno nastąpić w ramach programów rządowych.

Jeżeli podatnik otrzyma takie świadczenie i jest ono finansowane lub współfinansowane m.in. ze środków budżetu jednostki samorządu terytorialnego w ramach rządowych programów, to wartość tego świadczenia jest zwolniona z podatku.

W celu stwierdzenia czy w przedstawionym stanie faktycznym zostały zachowane wszystkie przesłanki niezbędne do zastosowania zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 114 ww. ustawy koniecznym jest sięgnięcie do przepisów ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 249, poz. 2104 z późn. zm.), w brzmieniu obowiązującym do końca 2009 r. Należy podkreślić, że przepisy ustawy o finansach publicznych, w brzmieniu obowiązującym do końca 2009 r., wyraźnie wyodrębniają fundusz celowy od budżetu jednostki samorządu terytorialnego. Budżet jest rocznym planem dochodów i wydatków oraz przychodów i rozchodów (art. 165 ust. 1 ustawy o finansach publicznych). Zgodnie z przepisami art. 29 ustawy o finansach publicznych funduszem celowym jest fundusz, którego przychody pochodzą ze środków publicznych, a wydatki są przeznaczone na realizację wyodrębnionych zadań (ust. 1). Fundusz celowy, który realizuje zadania wyodrębnione z budżetu gminy (powiatu) jest gminnym (powiatowym) funduszem celowym. Elementem wspólnym dla budżetu gminy i funduszu celowego jest uchwała budżetowa. Zarówno budżet jak i plan przychodów i wydatków tego funduszu ustalane są w uchwale budżetowej rady gminy. Nadto organem odpowiedzialnym za wykonanie budżetu gminy i planu funduszu jest wójt (burmistrz, prezydent miasta). Powyższe oznacza, iż świadczenia sfinansowanego z dotacji uzyskanej z powiatowego funduszu celowego nie można utożsamiać ze świadczeniem sfinansowanym ze środków pochodzących z budżetu jednostki samorządu terytorialnego; są to bowiem dwa różne źródła finansowania.

W tym miejscu wskazać należy, że finansowanie kosztów czynności związanych z utylizacją azbestu z Powiatowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej (który zgodnie z treścią art. 403 ust. 1 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. - Prawo o ochronie środowiska - tj. Dz. U. z 2006 r. Nr 129, poz. 902 z późn. zm. - w brzmieniu obowiązującym do końca 2009 r. był funduszem celowym w rozumieniu ustawy o finansach publicznych) stanowi świadczenie nieodpłatne, jednakże nie można uznać, że jest to świadczenie z budżetu jednostki samorządu terytorialnego, bowiem zostało przekazane (sfinansowane) z funduszu celowego. Fundusz ten, mimo, że środkami na nim zgromadzonymi dysponuje jednostka samorządu terytorialnego nie jest składnikiem jej budżetu, w świetle powołanych powyżej przepisów ustawy o finansach publicznych.

Zatem w tak przedstawionym stanie faktycznym, z uwagi na niespełnienie wszystkich warunków niezbędnych do skorzystania ze zwolnienia przedmiotowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 114 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zwolnienia tego nie można zastosować do tej 50% wartości nieodpłatnego świadczenia, która została sfinansowana ze środków dotacji celowej z Powiatowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej.

W świetle przedstawionego stanu faktycznego oraz w oparciu o przedstawione wyżej przepisy należy stwierdzić, że otrzymane przez osoby fizyczne świadczenie w postaci sfinansowania ze środków Powiatowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej zadania związanego z utylizacją wyrobów zawierających azbest stanowi dla nich przychód z innych źródeł, o którym mowa w art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52 i art. 52a oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informacje według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego przekazać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych. Zatem osobom, którym przyznano dofinansowanie wnioskodawca winien wystawić informacje PIT-8C, w których wykaże kwotę dofinansowania podlegającą opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Wobec tego stanowisko wnioskodawcy w powyższym zakresie należało uznać za nieprawidłowe.

W odniesieniu natomiast do finansowania kosztów czynności związanych z utylizacją azbestu ze środków własnych Gminy wpłaconych bezpośrednio na rzecz "Wykonawcy" na podstawie wystawionej przez niego faktury należy stwierdzić, iż w świetle przepisu art. 21 ust. 1 pkt 114 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, sfinansowanie to stanowi świadczenie nieodpłatne zwolnione na podstawie tego przepisu.

Wobec tego stanowisko wnioskodawcy w powyższym zakresie należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.