IBPBII/1/415-225/11/BD

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 6 czerwca 2011 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPBII/1/415-225/11/BD

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 24 lutego 2011 r. (data wpływu do tut. Biura - 4 marca 2011 r.), uzupełnionym w dniu 27 maja 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów uzyskiwanych w ramach kontraktu menadżerskiego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 marca 2011 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów uzyskiwanych w ramach kontraktu menadżerskiego.

Z uwagi na braki formalne wniosku, pismem z dnia 17 maja 2011 r. Znak: IBPB II/1/415-225/11/BD wezwano wnioskodawcę do jego uzupełnienia. Wniosek uzupełniono w dniu 27 kwietnia 2011 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca, prowadzący wcześniej oraz obecnie działalność gospodarczą jako czynny podatnik VAT, zawarł umowę menadżerską ze Spółką. Zgodnie z zawartą umową ma on pełnić obowiązki prezesa Spółki. Do jego zadań jako menadżera należy w szczególności zarządzanie, prowadzenie spraw i reprezentowanie Spółki oraz pełnienie funkcji zarządzających i nadzorujących w spółkach zależnych, podejmowanie współpracy z innymi pracownikami, menadżerami, członkami zarządu oraz organami spółki, promowanie interesów Spółki i dbanie o jej pozytywny wizerunek oraz podejmowanie wszelkich innych czynności, których może wymagać należyte wykonanie powierzonch mu zadań oraz interes Spółki. Wnioskodawca, jako menadżer będzie wykonywał powierzone mu zadania zgodnie z postanowieniami umowy, przepisami prawa, regulaminem organizacyjnym Spółki oraz uchwałami organów Spółki. Spółka będzie pokrywać koszty podróży w związku z wykonywanymi przeze menadżera obowiązkami, w szczególności koszty podróży i noclegów. Wnioskodawca ma otrzymać do użytkowania, w celu wykonywania obowiązków służbowych, komputer osobisty oraz telefon komórkowy oraz będzie miał zapewniony samochód służbowy. Spółka również będzie pokrywać koszty opieki lekarskiej w ramach zakupionego pakietu medycznego. Spółka pokrywa również koszty z tytułu ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej, którą wnioskodawca poniosie jako menadżer w związku w wykonywaniem swojej funkcji. Umowa menadżerska określa wysokość miesięcznego wynagrodzenia oraz nie zawiera żadnych zapisów wskazujących na odpowiedzialność wnioskodawcy w stosunku do osób trzecich za działania określone w umowie menadżerskiej.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytania:

1.

Czy usługi wykonywane w ramach kontraktu menadżerskiego kwalifikują się jako przychody wykonywane osobiście jak stanowi przepis art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uszczegółowiony w treści art. 13 pkt 2-9 ww. ustawy (z uwagi na fakt, że są to przychody uzyskane na podstawie umowy menedżerskiej i wnioskodawca powołany jest do pełnienia funkcji prezesa zarządu czyli jako członek organów stanowiących osób prawnych).

2.

Czy od uzyskanych przez wnioskodawcę przychodów płatnik winien pobierać zaliczkę na podatek według najniższej stawki podatkowej określonej w skali podatkowej, tj. w wysokości 18% i czy stawka ta w ciągu roku nie ulega zmianie, bez względu na wysokość uzyskanych przychodów przez menedżera oraz czy pobieranie przez płatnika zaliczki na podatek według wyższej stawki (32%) jest możliwe jedynie na wniosek wnioskodawcy jako menedżera.

3.

Czy wysokość kosztów uzyskania przychodów wnioskodawcy z tytułu kontraktów menadżerskich reguluje art. 22 ust. 9 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a zatem stosuje się koszty w wysokości 111,25 zł miesięcznie, a za rok podatkowy - nie więcej niż 1.335 zł gdy miejsce stałego lub czasowego zamieszkania menedżera jest położone poza miejscowością, w której znajduje się zakład pracy, również przysługują koszty w ww. wysokości - nie przysługują koszty podwyższone. Jeżeli natomiast menedżer tego samego rodzaju przychody uzyskuje od więcej niż jednego podmiotu albo od tego samego podmiotu, ale z tytułu kilku stosunków prawnych, koszty uzyskania przychodów nie mogą łącznie przekroczyć 2.002,05 zł za rok podatkowy.

4.

Czy na płatniku, czyli Spółce ciąży obowiązek potrącenia podatku dochodowego i przekazania go do stosownego urzędu skarbowego oraz obowiązek sporządzenia i przekazania wnioskodawcy imiennej informacji PIT-11 lub IFT-1/IFT-1R (a także deklaracji rocznej PIT-4R lub PIT-8AR).

Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż wykonuje czynności opisane w treści art. 13 pkt 2-9 ww. ustawy. Uważa również, że od uzyskanych przychodów płatnik, czyli Spółka zatrudniająca wnioskodawcę winna pobierać zaliczkę na podatek według najniższej stawki podatkowej określonej w skali podatkowej, tj. w wysokości 18%. Stawka ta w ciągu roku nie ulega zmianie, bez względu na wysokość uzyskanych przychodów przez wnioskodawcę jako menadżera. Pobieranie przez płatnika zaliczki na podatek według wyższej stawki (32%) jest możliwe jedynie na wniosek wnioskodawcy. Wnioskodawca stoi na stanowisku, że wysokość kosztów uzyskania przychodów od umowy menedżerskiej reguluje art. 22 ust. 9 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z treści którego wynika, że w tym przypadku stosuje się koszty "pracownicze", czyli koszty w wysokości 111,25 zł miesięcznie, a za rok podatkowy - nie więcej niż 1.335 zł (gdy miejsce stałego lub czasowego zamieszkania menadżera jest położone poza miejscowością, w której znajduje się zakład pracy, również przysługują koszty w ww. wysokości - nie przysługują koszty podwyższone). Jeżeli natomiast wnioskodawca jako menadżer tego samego rodzaju przychody uzyskuję od więcej niż jednego podmiotu albo od tego samego podmiotu, ale z tytułu kilku stosunków prawnych, koszty uzyskania przychodów nie mogą łącznie przekroczyć 2.002,05 zł za rok podatkowy. Dodatkowo wnioskodawca uważa, że na płatniku, czyli Spółce ciąży obowiązek potrącenia podatku dochodowego od jego dochodu i przekazania go do stosownego urzędu skarbowego oraz obowiązek sporządzenia dla wnioskodawcy imiennej informacji PIT-11 lub IFT-1/IFT-1R, a także deklaracji rocznej PIT-4R lub PIT-8AR.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie zaznaczyć należy, iż niniejsza interpretacja indywidualna stanowi pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego dotyczącą podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów uzyskiwanych w ramach kontraktu menadżerskiego.

W pozostałym zakresie tj. dotyczącym podatku od towarów i usług wniosek zostanie rozpatrzony odrębnym rozstrzygnięciem.

Zgodnie z treścią art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł. Stosownie do przepisów tej ustawy, odrębnymi źródłami przychodów są określone w art. 10 ust. 1:

* pkt 2 - działalność wykonywana osobiście,

* pkt 3 - pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 ww. ustawy ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej - oznacza to działalność zarobkową:

a.

wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b.

polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c.

polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych,

- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Wyłączenie, o którym mowa w art. 5a pkt 6 ww. ustawy, obejmuje więc m.in. przychody uzyskane z działalności wykonywanej osobiście, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 cytowanej powyżej ustawy. Poszczególne kategorie tych przychodów wymieniono w art. 13 ustawy podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie natomiast do treści art. 13 pkt 9 w związku z art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z działalności wykonywanej osobiście, uważa się przychody uzyskane na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze, w tym przychody z tego rodzaju umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej, z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 7.

W myśl art. 13 pkt 7 ww. ustawy za przychody z działalności wykonywanej osobiście, uważa się przychody otrzymywane przez osoby, niezależnie od sposobu ich powoływania, należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych.

Wyodrębnienie w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych w katalogu przychodów z działalności wykonywanej osobiście, przychodów z umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menadżerskich lub umów o podobnym charakterze - przy jednoczesnym zdefiniowaniu na użytek tej ustawy pojęcia pozarolniczej działalności gospodarczej - nie pozostawia wątpliwości, że źródłem tych przychodów nie jest pozarolnicza działalność gospodarcza, lecz zawsze działalność wykonywana osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 cyt. ustawy. Tym samym przychody uzyskane z tytułu tego rodzaju umów stanowią przychody z działalności wykonywanej osobiście, nawet jeżeli umowy te zawierane są w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej. Bez znaczenia pozostaje forma prawna w jakiej podatnik prowadzi działalność gospodarczą.

Ustawodawca, w treści cytowanego przepisu art. 13 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wprost wyraził, iż przychody z tytułu umów o charakterze opisanym w tym przepisie, bez względu na formę organizacyjną, w jakiej są wykonywane, stanowią przychód z działalności wykonywanej osobiście. Zgodnie z literalnym brzmieniem cytowanego przepisu, przychody z tego rodzaju umów, nawet gdy usługi świadczone są przez podatnika prowadzącego działalność gospodarczą w tym zakresie, zawsze stanowią przychody z działalności wykonywanej osobiście. Taka kwalifikacja przychodów z tytułu umów, o których mowa w art. 13 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika przede wszystkim z osobistego charakteru usług zarządzania przedsiębiorstwem, kontraktu menedżerskiego lub umowy o podobnym charakterze.

Menadżer to osoba zarządzająca przedsiębiorstwem lub jego częścią na podstawie czasowego kontraktu. Czynności zarządcze dotyczą określonej osoby, tym samym mogą być dokonywane bezpośrednio przez tę osobę. Nie jest możliwe wykonywanie tego rodzaju czynności przez podmiot inny niż osoba fizyczna, np. przez spółkę.

Z tych powodów kontrakt menadżerski, nawet wówczas, kiedy zawierany jest z osobami fizycznymi występującymi jako autonomiczne podmioty gospodarcze, czyli przedsiębiorcami prowadzącymi zarejestrowaną działalność gospodarczą na własny rachunek w oparciu o wpis do ewidencji działalności gospodarczej, również w przypadku wykonywania czynności zarządczych przy merytorycznej pomocy osób trzecich, nie traci osobistego charakteru.

Zatem, z uwagi na bezspornie osobisty charakter kontraktu menadżerskiego lub umów o podobnym charakterze, ustawodawca zawarł w treści art. 13 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych regulację szczególną, stanowiącą, iż przychody z tego tytułu są przychodami z osobiście wykonywanej działalności, nawet gdy umowy te zawierane są przez autonomiczne podmioty gospodarcze, tj. osobę fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą.

Jednocześnie, z uwagi na fakt, iż w przypadku zawarcia umowy powierzającej zarząd przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze występuje duża dowolność nazewnictwa, przepis art. 13 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dotyczy nie tylko przychodów uzyskanych na podstawie umów o zarządzanie, kontraktu menadżerskiego, lecz wszelkich umów o podobnym charakterze, z których wynika, że podatnikowi, w drodze umowy cywilnoprawnej, zostało zlecone sprawowanie zarządu przedsiębiorstwem, spółką czy instytucją. Natomiast wyjątek, o którym mowa w powołanym przepisie dotyczy sytuacji, gdy podatnik powołany został np. do składu zarządu, rady nadzorczej, komisji lub innych organów stanowiących osoby prawnej; w takiej sytuacji uzyskane przez niego przychody będą przychodami w rozumieniu art. 13 pkt 7, a nie art. 13 pkt 9 ww. ustawy. Powołanie bowiem podatnika np. do składu zarządu, bez względu na sposób jego powołania, stanowi okoliczność, która powoduje tylko zmianę kwalifikacji przychodu, jednakże w ramach działalności wykonywanej osobiście.

Dochody podatnika osiągającego przychody z osobiście wykonywanej działalności, o której mowa w art. 13 pkt 7 i 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegać będą opodatkowaniu w związku z treścią art. 41 ust. 1 ww. ustawy, a mianowicie osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne nie mające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b), najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Płatnicy, o których mowa w art. 31, art. 33-35 i art. 41 ust. 1, na wniosek podatnika obliczają i pobierają w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy, stosując zamiast najniższej stawki określonej w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, wyższą stawkę podatkową określoną w tej skali (art. 41a ww. ustawy).

Stosownie do treści art. 22 ust. 9 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, koszty uzyskania przychodów z tytułów określonych w art. 13 pkt 5, 7 i 9 ustala się w wysokości przewidzianej w ust. 2 pkt 1 i 2 ww. ustawy, czyli według norm ustalonych dla przychodów ze stosunku pracy. Zgodnie z tym przepisem (art. 22 ust. 9 pkt 5) koszty te ustala się w wysokości przewidzianej w ust. 2 pkt 1 ustawy (tj. 111,25 zł miesięcznie, a za rok podatkowy nie więcej niż 1.335 zł), a jeżeli podatnik tego samego rodzaju przychody uzyskuje od więcej niż jednego podmiotu albo od tego samego podmiotu, ale z tytułu kilku stosunków prawnych, w wysokości określonej w ust. 2 pkt 2 (tj. nie mogą przekroczyć łącznie 2.002 zł 05 gr za rok podatkowy).

Zgodnie z art. 42 ust. 1 cytowanej wyżej ustawy, płatnicy, o których mowa w art. 41, przekazują kwoty pobranych zaliczek na podatek oraz kwoty zryczałtowanego podatku w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) - na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby.

W myśl art. 42 ust. 1a powołanej ustawy w terminie do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 41, są obowiązani przesłać do urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby, roczne deklaracje, według ustalonego wzoru (m.in. PIT-4R). Przepis art. 38 ust. 1b stosuje się odpowiednio.

Ponadto, stosownie do art. 42 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani przesłać podatnikom, o których mowa w art. 3 ust. 1, oraz urzędom skarbowym, którymi kierują naczelnicy urzędów skarbowych właściwi według miejsca zamieszkania podatnika - imienne informacje o wysokości dochodu (PIT-11), o którym mowa w art. 41 ust. 1, sporządzone według ustalonego wzoru.

Z opisu stanu faktycznego wynika, iż wnioskodawca prowadzący działalność gospodarczą zawarł ze Spółką umowę menadżerską. Zgodnie z zawartą umową ma pełnić obowiązki prezesa Spółki.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz powołane przepisy stwierdzić należy, iż wnioskodawca osiąga przychód z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 powołanej ustawy. Przy czym z racji tej, że w ramach zawartej umowy menadżerskiej pełni funkcję prezesa Spółki, czyli wchodzi w skład zarządu spółki - jego przychody należy zakwalifikować do przychodów określonych w treści art. 13 pkt 7 powołanej ustawy. To oznacza, że Spółka przekazująca wnioskodawcy świadczenia wynikające ze wskazanej umowy powinna pobrać zaliczkę według zasad określonych w powołanym art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (a na wniosek podatnika według uregulowań zawartych w art. 41a cyt. ustawy), z uwzględnieniem kosztów, o których mowa w treści art. 22 ust. 9 pkt 5 ww. ustawy. Zaznaczyć przy tym należy, iż na wysokość kosztów przysługujących wnioskodawcy z tytułu uzyskiwania przychodów z omawianego źródła nie ma wpływu to czy miejsce zamieszkania wnioskodawcy znajduje się w tej samej miejscowości co siedziba Spółki czy też w innej. Wypełniając obowiązki płatnika Spółka zobowiązana jest przekazać wnioskodawcy informację PIT-11 oraz stosowne deklaracje i informacje do urzędu skarbowego. Jednoznacznie wskazać należy, iż brak jest podstawy ku temu aby wnioskodawca otrzymał od Spółki informacje IFT1/IFT-1R, bowiem formularz ten przewidziany jest jedynie dla osób, które nie mają miejsca zamieszkania w Polsce. Ze złożonego wniosku wynika, iż wnioskodawca jest polskim rezydentem, ma miejsce zamieszkania w Polsce.

Powyższe oznacza, że w przedmiotowej sprawie stanowisko wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl