IBPBII/1/415-214/14/BD

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z 14 marca 2014 r. (wpływ do Biura - 17 marca 2014 r.), uzupełnionym 21 maja 2014 r., o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu opodatkowania przychodów z działalności artystycznej polegającej na sprzedaży własnoręcznie malowanych obrazów - jest prawidłowe.

W dniu 17 marca 2014 r. wpłynął do Biura ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu opodatkowania przychodów z działalności artystycznej polegającej na sprzedaży własnoręcznie malowanych obrazów.

Z uwagi na braki formalne wniosku, pismem z 12 maja 2014 r. znak: IBPB II/1/415-214/14/BD wezwano Wnioskodawczynię do jego uzupełnienia. Wniosek uzupełniono 21 maja 2014 r.

W przedmiotowym wniosku oraz jego uzupełnieniu został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni jest dyplomowaną artystką plastykiem. Maluje obrazy, które są dziełami oryginalnymi i niepowtarzalnymi. Twórczość Wnioskodawczyni jest pasją, formą samorealizacji; nie ma charakteru komercyjnego, nie jest ukierunkowana na zysk. Wnioskodawczyni bierze udział w wystawach gdzie prezentuje swoje obrazy w galeriach stacjonarnych lub internetowych. Co jakiś czas zdarza się jej dzięki temu sprzedać obraz osobie prywatnej; ma to jednak charakter okazjonalny, nieplanowany i nie stanowi źródła regularnych dochodów. W związku z tym Wnioskodawczyni nie chciałaby zakładać działalności gospodarczej, zwłaszcza, że wiązałoby się to z kosztami, których nie byłaby w stanie pokryć. Oprócz malowania z pobudek stricte artystycznych, Wnioskodawczyni sporadycznie maluję też na zamówienie osób fizycznych, bazując na umowie o dzieło (kilka obrazów w roku). W przyszłości zamierza kontynuować swój rozwój artystyczny i nadal promować swą twórczość.

Obrazy, o których mowa powyżej, stanowią utwór będący przedmiotem prawa autorskiego w rozumieniu ustawy z 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Sprzedaż obrazu wiąże się z przeniesieniem prawa autorskiego do tego dzieła na rzecz nabywcy, którym będą osoby fizyczne, bez względu na ewentualnie prowadzoną przez te osoby działalność gospodarczą.

Aktualnie Wnioskodawczyni jest zatrudniona na stanowisku niezwiązanym z opisaną działalnością artystyczną (umowa o pracę do końca 2014 r.) i rozlicza się wspólnie z małżonkiem.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy w przedstawionej sytuacji, konieczne jest zakładanie pozarolniczej działalności gospodarczej.

2. Czy przychody uzyskane ze sprzedaży własnoręcznie namalowanych obrazów (w sposób opisany powyżej) należy zakwalifikować jako przychody z praw majątkowych - praw autorskich i praw pokrewnych (art. 10 ust. 1 pkt 7 i art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), czy też przychody z działalności wykonywanej osobiście (art. 10 ust. 1 pkt 2 oraz art. 13 ust. 2 ustawy).

3. Czy w opisanej sytuacji należy zastosować 50% koszty uzyskania przychodu.

4. Jaki jest odpowiedni sposób rozliczania takich przychodów. Czy stosownie do art. 45 ust. 1 ustawy przychód taki winien być wykazany w zeznaniu rocznym składanym za określony rok podatkowy (rok uzyskania dochodu) jako przychód z praw autorskich i innych praw, o których mowa w art. 18 ustawy, czy też jako przychód z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 13 ustawy... W związku z tym, czy istnieje konieczność uiszczania w ciągu roku podatkowego stosownych zaliczek na podatek dochodowy. Jeżeli tak, jaki jest prawidłowy sposób naliczania takiej zaliczki.

Zdaniem Wnioskodawczyni, w przypadku opisanym powyżej zakładanie pozarolniczej działalności gospodarczej nie jest konieczne. Przychody uzyskane ze sprzedaży własnoręcznie namalowanych obrazów należy zakwalifikować jako przychody z praw majątkowych - praw autorskich i praw pokrewnych (art. 10 ust. 1 pkt 7 i art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), do których należy zastosować 50% koszty uzyskania przychodu. Ponadto, stosownie do art. 45 ust. 1 ww. ustawy, przychód taki winien być wykazany w zeznaniu rocznym składanym za określony rok podatkowy (rok uzyskania dochodu) jako przychód z praw autorskich i innych praw, o których mowa w art. 18 ustawy. W związku z tym nie ma konieczności uiszczania w ciągu roku podatkowego zaliczek na podatek dochodowy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Z treści tego przepisu wynika zatem, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika, z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione przez ustawodawcę w katalogu zwolnień przedmiotowych ustawy bądź, od których Minister Finansów zaniechał poboru podatku, w drodze rozporządzenia.

Na podstawie art. 11 ust. 1 cytowanej ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W treści art. 10 ust. 1 ww. ustawy zostały określone źródła przychodów, gdzie m.in. wymienia się:

* działalność wykonywaną osobiście (pkt 2),

* pozarolniczą działalność gospodarczą (pkt 3),

* kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a-c) (pkt 7).

W przedmiotowej sprawie należy mieć na uwadze przepis art. 5a pkt 6 ww. ustawy, zgodnie z którym za pozarolniczą działalność gospodarczą uważa się działalność zarobkową wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową, polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż, polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych - prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Definicję powyższą uzupełnia regulacja zawarta w art. 5b ust. 1 ww. ustawy, zgodnie z którą za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

Zgodnie z treścią ww. przepisu, niemożność uznania określonych czynności za pozarolniczą działalność gospodarczą zachodzi w przypadku łącznego wystąpienia wskazanych powyżej warunków. Oznacza to, iż w przypadku, gdy chociaż jeden z ww. warunków nie zostanie spełniony, wyłączenie to nie będzie miało miejsca, a czynności wykonywane przez podatnika będą uznawane za działalność gospodarczą - oczywiście przy założeniu, że działalność ta spełnia kryteria wymienione w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec przywołanych przepisów, w sytuacji, gdy wykonywanie określonych czynności dokonywane jest w sposób ciągły i zorganizowany, we własnym imieniu, w celu zarobkowym, tzn. z nastawieniem na zysk, wówczas działalność taka może posiadać znamiona pozarolniczej działalności gospodarczej, a uzyskany z tego tytułu przychód może być opodatkowany w ramach źródła przychodów określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, jako przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Dla uznania określonego pola aktywności gospodarczej za pozarolniczą działalność gospodarczą, koniecznym jest zatem łączne zaistnienie trzech jej cech funkcjonalnych: zarobkowości, zorganizowania i ciągłości. Brak którejkolwiek z nich oznacza, że dana działalność nie może być zakwalifikowana do kategorii działalności gospodarczej.

Stosownie natomiast do art. 13 pkt 2 powyższej ustawy za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody z osobiście wykonywanej działalności artystycznej, literackiej, naukowej, trenerskiej, oświatowej i publicystycznej, w tym z tytułu udziału w konkursach z dziedziny nauki, kultury i sztuki oraz dziennikarstwa, jak również przychody z uprawiania sportu, stypendia sportowe przyznawane na podstawie odrębnych przepisów oraz przychody sędziów z tytułu prowadzenia zawodów sportowych.

Odrębnym od działalności gospodarczej i działalności wykonywanej osobiście źródłem przychodów są prawa majątkowe, w tym ich odpłatne zbycie.

Zgodnie z art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychód z praw majątkowych uważa się w szczególności przychody z praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów, praw do projektów wynalazczych, praw do topografii układów scalonych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również z odpłatnego zbycia tych praw.

W rozumieniu powołanego powyżej przepisu przychodem z praw majątkowych będzie każdy przychód, którego bezpośrednim źródłem jest prawo majątkowe, nawet jeśli prawo to nie zostało w sposób wyraźny wskazane w ustawie.

Przychód z praw majątkowych powstaje, zatem m.in. w przypadku przychodów związanych z działalnością artystyczną, literacką, w tym z prawami autorskimi. Gdy przedmiotem umowy są prawa autorskie to przychody z tego tytułu zalicza się do praw majątkowych, bez względu na podmiot, z którym zawarta została umowa, jak i na moment jej zawarcia (przed stworzeniem utworu - dzieła, czy też po jego powstaniu).

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje pojęć takich jak np. "twórca", "korzystanie przez twórców z praw autorskich" lub pojęć z nimi związanych jak np. "utwór", zaś ustawodawca odsyła w tym względzie do odrębnych przepisów, przez które należy rozumieć ustawę z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631 z późn. zm.).

W myśl art. 1 ust. 1 tej ustawy, przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).

W świetle art. 1 ust. 2 ww. ustawy, w szczególności przedmiotem prawa autorskiego są utwory:

Utwór jest przedmiotem prawa autorskiego od chwili ustalenia, chociażby miał postać nieukończoną. Ochrona przysługuje twórcy niezależnie od spełnienia jakichkolwiek formalności.

Ponadto, na podstawie art. 8 ust. 1 i 2 cytowanej ustawy, prawo autorskie przysługuje twórcy, o ile ustawa nie stanowi inaczej. Domniemywa się, że twórcą jest osoba, której nazwisko w tym charakterze uwidoczniono na egzemplarzach utworu lub której autorstwo podano do publicznej wiadomości w jakikolwiek sposób w związku z rozpowszechnianiem utworu.

Stosownie do art. 41 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej autorskie prawa majątkowe mogą przejść na inne osoby w drodze dziedziczenia lub na podstawie umowy. Umowa o przeniesienie autorskich praw majątkowych lub umowa o korzystanie z utworu, zwana dalej "licencją", obejmuje pola eksploatacji wyraźnie w niej wymienione (art. 41 ust. 2 ww. ustawy).

Przychody z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich lub artystów wykonawców z praw pokrewnych albo rozporządzania tymi prawami, występują wówczas gdy spełnione są dwie przesłanki. Po pierwsze, konieczne jest wystąpienie przedmiotu praw majątkowych w postaci utworu lub artystycznego wykonania. Po drugie zaś, osiągnięty przychód musi być bezpośrednio związany z korzystaniem z określonych praw autorskich lub pokrewnych albo rozporządzaniem nimi, stanowić skutek takiego korzystania lub rozporządzenia w postaci odpowiedniego wynagrodzenia autorskiego lub wykonawczego. W umowach, które towarzyszą zamawianiu utworów, strony powinny wyraźnie postanowić, iż przedmiotem zamówienia jest właśnie dobro niematerialne, podlegające ochronie na mocy ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni jest dyplomowaną artystką plastykiem. Maluje obrazy, które są dziełami oryginalnymi i niepowtarzalnymi. Twórczość Wnioskodawczyni jest pasją, formą samorealizacji; nie ma ona charakteru komercyjnego, nie jest ukierunkowana na zysk. Wnioskodawczyni bierze udział w wystawach gdzie prezentuje swoje obrazy w galeriach stacjonarnych lub internetowych. Co jakiś czas, zdarza się jej dzięki temu sprzedać obraz osobie prywatnej; ma to jednak charakter okazjonalny, nieplanowany i nie stanowi źródła regularnych dochodów. Oprócz malowania z pobudek stricte artystycznych, Wnioskodawczyni sporadycznie maluję też na zamówienie osób fizycznych, bazując na umowie o dzieło (kilka obrazów w roku). Obrazy, o których mowa powyżej, stanowią utwór będący przedmiotem prawa autorskiego w rozumieniu ustawy z 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Sprzedaż obrazu wiąże się z przeniesieniem prawa autorskiego do tego dzieła na rzecz nabywcy, którym będą osoby fizyczne, bez względu na ewentualnie prowadzoną przez te osoby działalność gospodarczą.

Mając na uwadze powyższe uregulowania, należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie przychód z działalności artystycznej Wnioskodawczyni w postaci malowania obrazów, które są dziełami oryginalnymi i niepowtarzalnymi (są utworami w rozumieniu prawa autorskiego) nosi znamiona przychodu związanego z działalnością twórczą. Wobec powyższego skoro w tej sytuacji, mamy do czynienia z dziełem, jego sprzedażą - przychody z tego tytułu należy kwalifikować do przychodów określonych w art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. do przychodów z praw majątkowych. To oznacza, że dla celów podatkowych (podatku dochodowego od osób fizycznych) Wnioskodawczyni nie będzie miała obowiązku zgłaszać działalności gospodarczej.

Kwestia kosztów uzyskania przychodów została uregulowana przepisami rozdziału 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z art. 22 ust. 1 ww. ustawy kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Stosownie do treści art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, koszty uzyskania przychodów z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich i artystów wykonawców z praw pokrewnych, w rozumieniu odrębnych przepisów, lub rozporządzania przez nich tymi prawami - określa się w wysokości 50% uzyskanego przychodu, z zastrzeżeniem ust. 9a, z tym że koszty te oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, których podstawę wymiaru stanowi ten przychód.

Natomiast przepis ust. 9a ustawy stanowi, iż w roku podatkowym łączne koszty uzyskania przychodów, o których mowa w ust. 9 pkt 1-3, nie mogą przekroczyć #189; kwoty stanowiącej górną granicę pierwszego przedziału skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Ponadto w myśl art. 22 ust. 10 ww. ustawy, jeżeli podatnik udowodni, że koszty uzyskania przychodów były wyższe niż wynikające z zastosowania normy procentowej określonej w ust. 9 pkt 1-4 i pkt 6, koszty uzyskania przyjmuje się w wysokości kosztów faktycznie poniesionych. Przepisy ust. 5 i ust. 5a pkt 2 stosuje się odpowiednio.

Stosownie do ust. 10a powołanej ustawy, przepis ust. 10 stosuje się również, jeżeli podatnik udowodni, że w roku podatkowym łączne koszty uzyskania przychodów, o których mowa w ust. 9 pkt 1-3, były wyższe niż kwota określona w ust. 9a.

Uwzględniając powyższe, wskazać należy, iż 50% koszty uzyskania przychodów, o których mowa w art. 22 ust. 9 pkt 3 ww. ustawy mogą zostać zastosowane do przychodów z praw majątkowych. Koszty te znajdą zastosowanie o ile istotnie wykonywana przez Wnioskodawczynię praca (malowanie obrazów) jest twórcza, tzn. niepowtarzalna oraz jej efekt spełnia przesłanki utworu, określone w ww. ustawie o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Tym samym skoro istotnie, jak stwierdza Wnioskodawczyni w przedstawionym stanie faktycznym - obrazy, o których mowa powyżej, stanowią utwór będący przedmiotem prawa autorskiego w rozumieniu ustawy z 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wówczas Wnioskodawczyni może zastosować 50% koszty uzyskania przychodu w stosunku do uzyskanych przychodów z praw majątkowych, z uwzględnieniem limitu określonego w treści art. 22 ust. 9a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przy czym w postępowaniu podatkowym, to na Wnioskodawczyni będzie ciążył obowiązek udowodnienia, iż istotnie przychody, do których zastosuje 50% koszty uzyskania przychodu są przychodami z tytułu praw autorskich.

W związku z faktem, iż nabywcami obrazów - jak zaznaczyła Wnioskodawczyni - będą osoby fizyczne, bez względu na ewentualnie prowadzoną przez te osoby działalność gospodarczą, to w trakcie roku podatkowego nie wystąpi obowiązek poboru i wpłacenia zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych. Również na Wnioskodawczyni nie będzie spoczywał obowiązek samodzielnego uiszczenia zaliczki na podatek dochodowy "w trakcie roku podatkowego", bowiem tego rodzaju źródło przychodu nie zostało wymienione w art. 44 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, normującym obowiązek "samodzielnego" wpłacania przez podatników zaliczek na podatek dochodowy. Wnioskodawczyni osiągnięte przez siebie przychody z tytułu praw majątkowych, opodatkowane na zasadach ogólnych przy zastosowaniu skali podatkowej określonej w art. 27 ust. 1 ww. ustawy (pomniejszone o koszty uzyskania przychodów), zobowiązana będzie natomiast wykazać wraz z innymi przychodami w zeznaniu podatkowym PIT-36, które należy złożyć we właściwym urzędzie skarbowym, w terminie do dnia 30 kwietnia następnego roku podatkowego, w którym przychody te zostały osiągnięte zgodnie z art. 45 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jednocześnie podkreślić należy, że ocena stanowiska Wnioskodawczyni została dokonana jedynie na podstawie przepisów prawa podatkowego. Zgodnie bowiem z treścią art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Definicja prawa podatkowego zawarta jest w art. 3 pkt 2 Ordynacji podatkowej. W świetle tej definicji, ilekroć w przepisach jest mowa o przepisach prawa podatkowego rozumie się przez to przepisy ustaw podatkowych, postanowienia ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską umów o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską innych umów międzynarodowych dotyczących problematyki podatkowej, a także przepisy aktów wykonawczych wydanych na podstawie ustaw podatkowych.

Natomiast przez ustawy podatkowe rozumie się ustawy dotyczące podatków, opłat oraz niepodatkowych należności budżetowych określające podmiot, przedmiot opodatkowania, powstanie obowiązku podatkowego, podstawę opodatkowania, stawki podatkowe oraz regulujące prawa i obowiązki organów podatkowych, podatników, płatników i inkasentów, a także ich następców prawnych oraz osób trzecich (art. 3 pkt 1 Ordynacji podatkowej).

Stosownie do powyższych definicji przepisy ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych nie są przepisami prawa podatkowego, a więc Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, nie jest upoważniony do interpretowania tej ustawy w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej, a tym samym do stwierdzenia, czy Wnioskodawczyni jest twórcą w rozumieniu przepisów ww. ustawy, lub czy konkretna praca będzie stanowić prawo autorskie lub prawo pokrewne.

Powyższe oznacza, że w przedmiotowej sprawie stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.