IBPBII/1/415-213/13/ASz

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni, przedstawione we wniosku z dnia 13 lutego 2013 r. (data wpływu do tut. Biura - 20 lutego 2013 r.), uzupełnionym w dniu 29 kwietnia 2013 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania świadczenia otrzymywanego ze Stanów Zjednoczonych Ameryki - jest nieprawidłowe.

W dniu 20 lutego 2013 r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania świadczenia otrzymywanego ze Stanów Zjednoczonych Ameryki.

Z uwagi na fakt, iż wniosek nie spełniał wymogów formalnych pismem z dnia 22 kwietnia 2013 r. znak: IBPB II/1/415-213/13/ASz wezwano do jego uzupełnienia. Wniosek uzupełniono w dniu 29 kwietnia 2013 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W 1980 r. mąż Wnioskodawczyni wyjechał turystycznie do Stanów Zjednoczonych Ameryki, pozostawiając Wnioskodawczynię z trójką dzieci w wieku 1 roku, 5 i 9 lat.

Wnioskodawczyni wychowywała dzieci sama, nie posiadając dodatkowych źródeł dochodu. Mąż Wnioskodawczyni przestał utrzymywać kontakty z rodziną po upływie pół roku od wyjazdu.

Po 21 latach mąż Wnioskodawczyni przeprowadził z nią w Stanach Zjednoczonych rozwód. Wnioskodawczyni nie została o tym fakcie poinformowana. O rozwodzie Wnioskodawczyni dowiedziała się od znajomych, przebywających w Stanach Zjednoczonych.

W 2011 r. Wnioskodawczyni dowiedziała się, że przysługuje jej świadczenie socjalne z tytułu wychowywania dzieci. We wrześniu 2011 r. Wnioskodawczyni udała się do Konsulatu Generalnego Stanów Zjednoczonych Ameryki celem sprawdzenia powyższej informacji. W Konsulacie potwierdzono, że Wnioskodawczyni jest uprawniona do otrzymania takiej zapomogi, po przedłożeniu odpowiednich dokumentów.

Po załatwieniu wszystkich formalności, oraz wniesieniu stosownych opłat, po 4-ech miesiącach Wnioskodawczyni otrzymała decyzję oraz kartę Socjal Security.

Od stycznia 2012 r. Wnioskodawczyni przyznano świadczenie w wysokości 344.80,00 dolarów miesięcznie. Od powyższej kwoty odliczana jest kwota na ubezpieczenia zdrowotnego w wysokości 0.80,00 dolarów oraz podatek dochodowy w kwocie 87.70,00 dolarów. Na konto bankowe Wnioskodawczyni otrzymuje przelewem 256,30 dolarów.

Wnioskodawczyni jest emerytką. Do tej pory rozliczał ją Zakład Ubezpieczeń Społecznych.

Z informacji uzyskanych przez Wnioskodawczynię w Konsulacie wynika, że Wnioskodawczyni nie jest zobowiązana zgłaszać uzyskanego dochodu, bowiem podatek został odprowadzony a przedmiotowe świadczenie jest zapomogą taką, jaką w Polsce przyznaje się z "opieki społecznej".

Z uzupełnienia wniosku wynika, że świadczenie otrzymywane przez Wnioskodawczynię, wypłacane z karty Socjal Security, jest świadczeniem socjalno-federalnym, przysługującym Wnioskodawczyni jako żonie po 20 latach małżeństwa. Pieniądze wypłacane są ze składek płaconych przez męża Wnioskodawczyni, który pracował w Stanach Zjednoczonych. Były mąż Wnioskodawczyni przebywa na emeryturze od 2011 r., natomiast Wnioskodawczyni nabyła prawo do przedmiotowego świadczenia po ukończeniu 62 roku życia.

Wnioskodawczyni wskazała, że przedmiotowe świadczenie jest wypłacane z systemu ubezpieczeń socjalnych Stanów Zjednoczonych Ameryki, jako dopłata do emerytury.

Wnioskodawczyni rozliczyła się za 2012 r., wykazując dochód z zagranicy i wpłaciła podatek.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawczyni powinna płacić podatek od otrzymywanego świadczenia.

Jak w dalszych latach Wnioskodawczyni ma się rozliczać i czy winna złożyć korektę za 2012 r.

Zdaniem Wnioskodawczyni nie powinna płacić podatku w Polsce. Wnioskodawczyni uważa, że płacenie podatku dwa razy jest nieuzasadnione i bezpodstawne. Zdaniem Wnioskodawczyni niesłusznie zapłaciła podatek.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

W myśl art. 3 ust. 1a tej ustawy, za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

Stosownie do przepisu art. 3 ust. 2a ww. ustawy, osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Przepis art. 4a wymienionej ustawy stanowi przy tym, iż przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że w 1980 r. mąż Wnioskodawczyni wyjechał turystycznie do Stanów Zjednoczonych Ameryki, pozostawiając Wnioskodawczynię z trójką dzieci w wieku 1 roku, 5 i 9 lat. Mąż Wnioskodawczyni przestał utrzymywać kontakty z rodziną po upływie pół roku od wyjazdu. Po 21 latach mąż Wnioskodawczyni przeprowadził z nią w Stanach Zjednoczonych rozwód.

We wrześniu 2011 r. Wnioskodawczyni powzięła wiadomość, że jest uprawniona do otrzymania świadczenia socjalnego z tytułu wychowywania dzieci, po przedłożeniu odpowiednich dokumentów.

Od stycznia 2012 r. Wnioskodawczyni przyznano świadczenie w wysokości 344.80,00 dolarów miesięcznie. Od powyższej kwoty odliczana jest kwota na ubezpieczenia zdrowotnego w wysokości 0.80,00 dolarów oraz podatek dochodowy w kwocie 87.70,00 dolarów. Na konto bankowe Wnioskodawczyni otrzymuje przelewem 256,30 dolarów.

Ww. świadczenie otrzymywane przez Wnioskodawczynię, wypłacane z karty Socjal Security, jest świadczeniem socjalno-federalnym, przysługującym Wnioskodawczyni jako żonie po 20 latach małżeństwa. Pieniądze wypłacane są ze składek płaconych przez męża Wnioskodawczyni, który pracował w Stanach Zjednoczonych. Były mąż Wnioskodawczyni przebywa na emeryturze od 2011 r., natomiast Wnioskodawczyni nabyła prawo do przedmiotowego świadczenia po ukończeniu 62 roku życia.

Przedmiotowe świadczenie jest wypłacane z systemu ubezpieczeń socjalnych Stanów Zjednoczonych Ameryki.

Wnioskodawczyni rozliczyła się za 2012 r., wykazując dochód z zagranicy i wpłaciła podatek.

Biorąc powyższe pod uwagę, należy stwierdzić, iż w przedmiotowej sprawie zastosowanie znajdzie umowa między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki o uniknięciu podwójnego opodatkowania i zapobieżeniu uchylania się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, podpisana w Waszyngtonie w dniu 8 października 1974 r. (Dz. U. z 1974 r. Nr 31, poz. 178).

Jak wynika z informacji przekazanych przez Ambasadę Stanów Zjednoczonych Ameryki w Polsce, amerykański system ubezpieczeń socjalnych przewiduje następujące rodzaje świadczeń, których wypłata jest możliwa poza terytorium Stanów Zjednoczonych:

1. Emerytura - świadczenie przysługujące osobom w wieku emerytalnym, które mają przewidziany prawem staż pracy.

2. Renta inwalidzka - świadczenie przysługujące osobie ubezpieczonej z tytułu pełnej niezdolności do pracy.

3. Świadczenie małżeńskie - świadczenie przysługujące współmałżonkowi osoby uprawnionej do emerytury lub renty inwalidzkiej z chwilą osiągnięcia wieku emerytalnego lub mającemu pod opieką dziecko do lat 16.

4. Świadczenie dla byłej żony/męża - świadczenie przysługujące byłemu małżonkowi osoby uprawnionej do emerytury lub renty inwalidzkiej z chwilą osiągnięcia wieku emerytalnego.

5. Renta wdowia - świadczenie przysługujące wdowie lub wdowcowi po osobie uprawnionej do emerytury lub renty inwalidzkiej z chwilą osiągnięcia wieku emerytalnego lub mającemu pod opieką dziecko do lat 16.

6. Renta dla byłej żony/męża po śmierci osoby ubezpieczonej - świadczenie przysługujące byłemu współmałżonkowi osoby zmarłej uprawnionej do emerytury lub renty inwalidzkiej z chwilą osiągnięcia wieku emerytalnego lub mającemu pod opieką dziecko do lat 16.

7. Renta dziecięca - świadczenie przysługujące nieletnim lub niepełnosprawnym dzieciom osoby uprawnionej do otrzymywania emerytury lub renty, zarówno za jej życia jak i po śmierci.

8. Renta rodzicielska - świadczenie przysługujące rodzicowi w przypadku śmierci osoby ubezpieczonej z chwilą osiągnięcia przez niego wieku emerytalnego.

9. Zasiłek pośmiertny - jednorazowa wypłata w przypadku zgonu osoby ubezpieczonej należna wdowie.

Umowa między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki o uniknięciu podwójnego opodatkowania i zapobieżeniu uchylania się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu nie zawiera odrębnego artykułu dotyczącego opodatkowania świadczeń przysługujących byłemu małżonkowi osoby uprawnionej do emerytury z chwilą osiągnięcia wieku emerytalnego, wypłacanych z systemu ubezpieczeń socjalnych Stanów Zjednoczonych Ameryki (art. 19 ww. umowy zawiera jedynie uregulowania dotyczące m.in. emerytur i rent lub podobnych dochodów, wypłacanych z funduszy publicznych z tytułu pracy lub osobiście świadczonych usług w związku z pełnionymi funkcjami rządowymi).

Oznacza to, iż tego rodzaju dochód podlega opodatkowaniu na zasadach ogólnych, zgodnie z postanowieniami art. 5 umowy ("Ogólne zasady opodatkowania").

Zgodnie z art. 5 ust. 1 tej umowy osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie (w Polsce) może być opodatkowana przez drugie Umawiające się Państwo (w Stanach Zjednoczonych Ameryki) z tytułu dochodu pochodzącego ze źródeł drugiego Umawiającego się Państwa (ze Stanów Zjednoczonych Ameryki) i tylko z tytułu takiego dochodu, zgodnie ze wszystkimi ograniczeniami zawartymi w niniejszej umowie.

Przepis art. 5 ust. 2 umowy stanowi, iż postanowienia niniejszej umowy nie będą w żaden sposób stwarzały ograniczenia wobec wyłączeń, zwolnień, zmniejszeń, zaliczeń lub innych przywilejów, przyznanych obecnie lub w przyszłości przez:

Stosownie do art. 5 ust. 3 umowy, bez względu na postanowienia niniejszej umowy, z wyłączeniem ustępu 4, Umawiające się Państwo może opodatkować obywatela tego Umawiającego się Państwa lub osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w tym Umawiającym się Państwie (zgodnie z zasadami artykułu 4), tak jakby niniejsza umowa nie weszła w życie.

Z powyższych przepisów wynika, iż Polska ma prawo opodatkować dochód z tytułu świadczenia przysługującego byłemu małżonkowi osoby uprawnionej do emerytury z chwilą osiągnięcia wieku emerytalnego, wypłacanego ze Stanów Zjednoczonych osobie mającej miejsce zamieszkania na terytorium Polski. Prawo to wynika z zapisu art. 5 ust. 3 umowy, zgodnie z którym państwu rezydencji przysługuje pełne prawo do opodatkowania dochodów, w tym m.in. świadczenia dla byłej żony, osobie mającej na jego terytorium miejsce zamieszkania.

W związku z powyższym świadczenie wypłacane Wnioskodawczyni z systemu ubezpieczeń socjalnych Stanów Zjednoczonych Ameryki, może być również opodatkowane w państwie, z którego jest wypłacane (w Stanach Zjednoczonych Ameryki) jak również w państwie miejsca zamieszkania. Podwójnemu opodatkowaniu w takiej sytuacji zapobiega metoda zawarta w art. 20 umowy (tzw. metoda proporcjonalnego odliczenia).

W myśl art. 20 ust. 1 umowy, zgodnie z postanowieniami prawa polskiego i z zachowaniem przewidzianych w nim ograniczeń (z uwzględnieniem dokonywanych zmian bez naruszenia podstawowych zasad) Polska zezwoli osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce na zaliczenie na poczet należnych w Polsce podatków odpowiednich kwot podatków, zapłaconych w Stanach Zjednoczonych.

Powyższe oznacza, iż podatnik uzyskujący świadczenie ze Stanów Zjednoczonych będzie miał obowiązek opodatkować ten dochód w Polsce, jednak od podatku obliczonego zgodnie z polskimi przepisami podatkowymi będzie mógł odliczyć podatek zapłacony w Stanach Zjednoczonych. W związku z tym, przy zastosowaniu tej metody nie powstanie w efekcie obciążenie dochodu podwójnym opodatkowaniem.

W konsekwencji takiego zapisu powyższej umowy, w przypadku podatnika osiągającego dochody w Stanach Zjednoczonych, podlegające opodatkowaniu w Polsce, zastosowanie ma sposób (metoda) obliczenia podatku wskazana w przepisie art. 27 ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Na podstawie art. 35 ust. 1 ww. ustawy osoby prawne i ich jednostki organizacyjne, które dokonują wypłaty emerytur i rent z zagranicy, są - jako płatnicy - obowiązane do poboru miesięcznych zaliczek na podatek - od wypłacanych przez nie emerytur i rent.

Powyższy przepis, jak również przepisy niżej cyt. będą miały zastosowanie do otrzymanego przez Wnioskodawczynię świadczenia.

W myśl art. 35 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych płatnik wypłacający emerytury i renty z zagranicy (bank) jest obowiązany stosować postanowienia umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania zawartej z państwem, z którego pochodzą te emerytury i renty. Jeżeli zatem z umowy wynika, że dana świadczenie powinno być w Polsce opodatkowane, płatnik pobierze zaliczki na podatek dochodowy.

Powyższe oznacza, że polski bank jako płatnik jest obowiązany do poboru miesięcznych zaliczek na podatek dochodowy od wypłacanego podatnikowi świadczenia ze Stanów Zjednoczonych.

Zgodnie z powołanym wyżej art. 27 ust. 9 ww. ustawy jeżeli podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 1, osiąga również dochody z tytułu działalności wykonywanej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub ze źródeł przychodów znajdujących się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania nie stanowi o zastosowaniu metody określonej w ust. 8, lub z państwem, w którym dochody są osiągane, Rzeczpospolita Polska nie zawarła umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, dochody te łączy się z dochodami ze źródeł przychodów położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W tym przypadku od podatku obliczonego od łącznej sumy dochodów odlicza się kwotę równą podatkowi dochodowemu zapłaconemu w obcym państwie. Odliczenie to nie może jednak przekroczyć tej części podatku obliczonego przed dokonaniem odliczenia, która proporcjonalnie przypada na dochód uzyskany w państwie obcym.

Mając na uwadze opisany we wniosku stan faktyczny i przytoczone przepisy prawne, stwierdzić należy, iż otrzymywane przez Wnioskodawczynię świadczenie podlega opodatkowaniu w Polsce. Stosownie do art. 27 ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, Wnioskodawczyni powinna dochody uzyskiwane z tego tytułu połączyć z dochodami ze źródeł przychodów położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Jednakże od podatku obliczonego od łącznej sumy dochodów odlicza się kwotę równą podatkowi dochodowemu zapłaconemu w Stanach Zjednoczonych Ameryki. Podkreślenia wymaga, iż odliczenie to nie może jednak przekroczyć tej części podatku obliczonego przed dokonaniem odliczenia, która proporcjonalnie przypada na dochód uzyskany w Stanach Zjednoczonych Ameryki.

W związku z powyższym nie można zgodzić się z twierdzeniem Wnioskodawczyni, że zapłaci podatek dwa razy od tych samych pieniędzy, bowiem - jak wykazano powyżej - przy zastosowaniu metody proporcjonalnego odliczenia, wynikającej z art. 27 ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie powstanie obciążenie dochodu podwójnym opodatkowaniem. Należy zatem stwierdzić, że Wnioskodawczyni zobowiązana jest do składania zeznania (PIT-36) o wysokości osiągniętego dochodu za każdy rok podatkowy, w którym osiągnie dochód zagraniczny (świadczenie przyznane ze Stanów Zjednoczonych Ameryki). Wraz z tym zeznaniem należy złożyć załącznik PIT ZG. W ww. zeznaniu dochody zagraniczne należy doliczyć do dochodów Wnioskodawczyni uzyskanych w Polsce a zapłacony za granicą podatek dochodowy wykazać w poz. 171 zeznania. Od obliczonego od łącznej sumy dochodów podatku należy odliczyć kwotę równą podatkowi dochodowemu zapłaconemu w Stanach Zjednoczonych.

W związku z powyższym, jeżeli Wnioskodawczyni za 2012 r. złożyła zeznanie podatkowe, w którym rozliczyła się z uzyskanych dochodów zagranicznych, nie stosując metody proporcjonalnego odliczenia, o której mowa w art. 27 ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zobowiązana jest do złożenia korekty zeznania podatkowego oraz rozliczenia swoich dochodów zgodnie z zasadami wskazanymi powyżej. Jeżeli natomiast łączny podatek (tekst jedn.: od wskazanych we wniosku dochodów) został wykazany w zeznaniu z uwzględnieniem wskazanej metody proporcjonalnego odliczenia - takiej korekty sporządzać nie należy.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.