IBPBII/1/415-213/11/HK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 28 lutego 2011 r. (data wpływu do tut. Biura 2 marca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zastosowania odliczenia tytułem ulgi prorodzinnej - jest prawidłowe.

W dniu 2 marca 2011 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zastosowania odliczenia tytułem ulgi prorodzinnej.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Syn Wnioskodawcy ur. 24.03.1982, posiada orzeczenie o stopniu niepełnosprawności - został zaliczony do umiarkowanego stopnia niepełnosprawności w zał. ksero orzeczenia i otrzymuje zasiłek pielęgnacyjny, ponadto pracuje na umowę o pracę i uzyskuje dochód w granicach około 30.000 PLN.

W związku z powyższym Wnioskodawca pyta czy może skorzystać z ulgi rodzinnej w kwocie 1112,04 PLN przy pobieraniu przez syna zasiłku pielęgnacyjnego.

Wnioskodawca nadmienia, że syn zamieszkuje razem z nim i jest kawalerem.

Orzeczenie wydawane, było gdy syn Wnioskodawcy tymczasowo zamieszkiwał u jego siostry i tam uczęszczał do szkoły, ponieważ szkoła znajdowała się blisko zamieszkania siostry.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Wnioskodawca prosi o interpretację art. 6 ust. 4 ustawy o PIT w zakresie możliwości skorzystania przy rozliczeniu zeznania za 2010 rok z ulgi rodzinnej na syna, który ma orzeczenie o niepełnosprawności i otrzymuje zasiłek pielęgnacyjny i uzyskuje dochody.

Zdaniem Wnioskodawcy - bez względu na osiągane dochody i otrzymywanie zasiłku pielęgnacyjnego może odliczyć ulgę prorodzinną, tak długo jak będzie on otrzymywał zasiłek.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stwierdzam, co następuje:

Zasady korzystania z podatkowej ulgi z tytułu posiadania dzieci określa art. 27f ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 27f ust. 1 ww. ustawy w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2009 r., od podatku dochodowego obliczonego zgodnie z art. 27, pomniejszonego o kwotę składki, o której mowa w art. 27b, podatnik ma prawo odliczyć kwotę obliczoną zgodnie z ust. 2 na każde małoletnie dziecko, w stosunku do którego w roku podatkowym:

Stosownie do art. 27f ust. 2 ww. ustawy, odliczeniu podlega kwota stanowiąca 1/6 kwoty zmniejszającej podatek określonej w pierwszym przedziale skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, za każdy miesiąc kalendarzowy, w którym podatnik wykonywał władzę, pełnił funkcję albo sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1.

Odliczenie nie przysługuje, poczynając od miesiąca kalendarzowego, w którym dziecko:

W myśl art. 27f ust. 4, odliczenie dotyczy łącznie obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim. Kwotę tę mogą odliczyć od podatku w częściach równych lub w dowolnej proporcji przez nich ustalonej.

Stosownie do art. 27f ust. 5, odliczenia dokonuje się w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1, podając liczbę dzieci i ich numery PESEL, a w przypadku braku tych numerów - imiona, nazwiska oraz daty urodzenia dzieci.

Na żądanie organów podatkowych lub organów kontroli skarbowej, podatnik jest obowiązany przedstawić zaświadczenia, oświadczenia oraz inne dowody niezbędne do ustalenia prawa do odliczenia, w szczególności:

Natomiast w ust. 6 ww. przepisu - rozszerzono zakres podmiotowy ulgi na podatników utrzymujących pełnoletnie dzieci, o których mowa w art. 6 ust. 4 pkt 2 i 3, w związku z wykonywaniem przez tych podatników ciążącego na nich obowiązku alimentacyjnego oraz w związku ze sprawowaniem funkcji rodziny zastępczej.

Zgodnie ze znowelizowanym brzmieniem art. 27f uprawnienie do ulgi związane jest z utrzymywaniem pełnoletnich dzieci, o których mowa w art. 6 ust. 4 pkt 2 i 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a więc:

* dzieci, bez względu na ich wiek które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymywały zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną;

* dzieci do ukończenia 25 roku życia uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach o systemie oświaty, przepisach o szkolnictwie wyższym lub w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe, obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie, jeżeli w roku podatkowym nie uzyskały dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b w łącznej wysokości przekraczającej kwotę stanowiącą iloraz kwoty zmniejszającej podatek oraz stawki podatku, określonych w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1 z wyjątkiem renty rodzinnej

* pod warunkiem jednak, że dzieci te pozostawały na utrzymaniu podatników w związku z wykonywaniem przez nich ciążącego na nich obowiązku alimentacyjnego oraz w związku ze sprawowaniem funkcji rodziny zastępczej.

Z treści art. 27f ust. 7 wynika, że przepisy art. 6 ust. 8 i 9 stosuje się odpowiednio do dzieci, których mowa w ust. 1 i 6.

Zgodnie z powołanym wyżej przepisem ulga prorodzinna przysługuje pod warunkiem, iż do dziecka nie mają zastosowania regulacje:

* art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

* ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, z wyjątkiem najmu prywatnego,

* ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym.

Artykuł 133 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. Nr 9, poz. 59 z późn. zm.) stanowi, iż rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania.

Zakres obowiązku alimentacyjnego rodziców wobec dzieci precyzuje zaś art. 135 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego. Zależy on od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego.

Wykonanie obowiązku alimentacyjnego względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie albo wobec osoby niepełnosprawnej może polegać w całości lub w części na osobistych staraniach o utrzymanie lub o wychowanie; w takim wypadku świadczenie alimentacyjne pozostałych zobowiązanych polega na pokrywaniu w całości lub w części kosztów utrzymania lub wychowania uprawnionego.

Oznacza to, że osoby, które zgodnie z Kodeksem rodzinnym i opiekuńczym, obciąża obowiązek alimentacyjny względem dziecka legitymującego się orzeczeniem o niepełnosprawności łącznie ze wskazaniami konieczności stałej lub długotrwałej opieki lub pomocy innej osoby w związku ze znacznie ograniczoną możliwością samodzielnej egzystencji oraz konieczności stałego współudziału na co dzień opiekuna dziecka w procesie jego leczenia, rehabilitacji i edukacji uprawnione są do skorzystania z ulgi z tytułu wychowywania dzieci.

Warunkiem jest jednak spełnienie wszystkich przesłanek nakreślonych w zacytowanym art. 27f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wskazać przy tym należy, iż oceny istnienia obowiązku alimentacyjnego Wnioskodawcy wobec jego syna, musi dokonać sam Wnioskodawca. Kwestii tej nie regulują przepisy prawa podatkowego, a tylko te przepisy, zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej mogą być przedmiotem interpretacji indywidualnej.

Z treści przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jest ojcem pełnoletniego syna, w stosunku do którego orzeczono umiarkowany stopień niepełnosprawności. Syn Wnioskodawcy jest uprawniony do otrzymywania zasiłku pielęgnacyjnego oraz posiada źródło przychodu w postaci stosunku pracy, z którego dochód wynosi około 30000 złotych. Wnioskodawca wskazał, że zamieszkuje razem z synem.

Przenosząc powyższe uregulowania prawne na grunt rozpatrywanej sprawy stwierdzić należy, iż zgodnie z zapisem art. 27f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych Wnioskodawcy przysługuje ulga z tytułu wychowywania niepełnosprawnego syna, bez względu na jego wiek, tak długo jak syn jest uprawniony do pobierania zasiłku pielęgnacyjnego oraz Wnioskodawca będzie utrzymywał syna w związku z wykonywaniem obowiązku alimentacyjnego. Wysokość odliczenia w zeznaniu rocznym nie może przekraczać kwoty wykazanego podatku, nie więcej jednak niż 1/6 kwoty zmniejszającej podatek określonej w pierwszym przedziale skali, o której mowa w art. 27 ust. 1 powołanej ustawy tj. 92,67 złotych miesięcznie. Bez znaczenia pozostaje przy tym fakt, czy dziecko to poza zasiłkiem, otrzymuje inne dochody i w jakiej wysokości.

Zaakcentować należy, że warunkiem koniecznym do skorzystania z powyższego odliczenia od podatku, jest, prócz pobierania przez syna zasiłku pielęgnacyjnego, utrzymywanie syna w związku z wykonywaniem przez Wnioskodawcę obowiązku alimentacyjnego określonego w przepisach ustawy - Kodeks Rodzinny i Opiekuńczy.

Ponadto, podkreślenia wymaga, że dla skorzystania z odliczeń od podatku w ramach ulgi prorodzinnej koniecznym jest uzyskanie przez Wnioskodawcę w roku podatkowym dochodów, od których obliczony, zgodnie z art. 27 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatek przekracza kwotę podlegającej odliczeniu składki zdrowotnej.

W związku z powyższym, należy stwierdzić, iż Wnioskodawca może odliczyć ulgę prorodzinną za 2010 r. z tytułu opieki nad niepełnosprawnym synem, pod warunkiem, że zostaną spełnione wszystkie przesłanki wymagane do jej zastosowania.

Zatem stanowisko wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.