IBPBII/1/415-199/09/ASz

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 26 maja 2009 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPBII/1/415-199/09/ASz

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 19 lutego 2009 r. (data wpływu do tut. Biura - 05 marzec 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie:

* opodatkowania nagrody rzeczowej dla emerytów i rencistów - jest prawidłowe,

* opodatkowania nagrody rzeczowej dla osób otrzymujących świadczenia przedemerytalne - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 marca 2009 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania nagrody rzeczowej dla emerytów i rencistów.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Do tej pory nagrodę rzeczową otrzymywali pracownicy w dniu przejścia na emeryturę, rentę, bądź świadczenie przedemerytalne. Przychód z tego tytułu był traktowany jako przychód ze stosunku pracy.

Obecnie wnioskodawca chce zmienić wewnętrzny regulamin przyznawania nagród rzeczowych tak, aby uprawnionymi do otrzymania nagrody rzeczowej w postaci pamiątkowego zegarka były osoby, które rozwiązały stosunek pracy z wnioskodawcą w związku z przejściem na emeryturę, rentę z tytułu niezdolności do pracy lub świadczenie przedemerytalne. Nagrody te będą wręczane w ciągu 60 dni od przedłożenia u pracodawcy decyzji potwierdzającej uzyskanie prawa do emerytury, renty lub świadczenia przedemerytalnego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy przychód ten należy traktować jako przychód ze stosunku pracy i opodatkować go zgodnie ze skala podatkową, czy potraktować go jako świadczenie rzeczowe otrzymywane przez emerytów i rencistów w związku z łączącym ich poprzednio z zakładem pracy stosunkiem pracy i skorzystać ze zwolnienia przedmiotowego określonego w art. 21 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem wnioskodawcy nagrodę rzeczową w postaci pamiątkowego zegarka należy potraktować jako świadczenie rzeczowe otrzymywane przez emerytów i rencistów w związku z łączącym ich poprzednio z zakładem pracy stosunkiem pracy i skorzystać ze zwolnienia przedmiotowego określonego w art. 21 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam, co następuje.

Zgodnie z treścią art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy źródłami przychodów są stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

Na podstawie art. 11 ust. 1 ww. ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Zatem do przychodów ze stosunku pracy zalicza się każde świadczenie, które zostało wypłacone w związku z faktem pozostawania w stosunku pracy z pracodawcą. Do przychodów ze stosunku pracy zalicza się zarówno otrzymane przez pracownika pieniądze, wartość pieniężną świadczeń w naturze, świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Stosownie natomiast do uregulowań art. 20 ust. 1 cytowanej ustawy za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Sformułowanie "w szczególności" dowodzi, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy. O przychodzie podatkowym z innych źródeł należy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe.

W myśl art. 21 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku dochodowego są świadczenia rzeczowe lub ekwiwalenty rzeczowe w zamian tych świadczeń otrzymywane przez emerytów i rencistów w związku z łączącym ich poprzednio z zakładami pracy stosunkiem służbowym, stosunkiem pracy lub spółdzielczym stosunkiem pracy oraz od związków zawodowych - do wysokości nie przekraczającej w roku podatkowym kwoty 2.280 zł. Ustawodawca uzależnił zatem powyższe zwolnienie podatkowe od charakteru świadczenia - świadczenie musi odznaczać się charakterem rzeczowym, ewentualnie musi stanowić zamiennik świadczenia rzeczowego.

Należy podkreślić, iż świadczenie korzysta z powyższego zwolnienia (do wysokości nie przekraczającej w roku podatkowym kwoty 2.280 zł), jeżeli są spełnione łącznie następujące warunki:

* świadczenie ma być świadczeniem rzeczowym lub ekwiwalentem pieniężnym w zamian tych świadczeń,

* świadczenie ma otrzymać emeryt lub rencista,

* świadczenie to musi być przyznane ww. osobom w związku z istniejącym uprzednio stosunkiem służbowym, stosunkiem pracy lub spółdzielczym stosunkiem pracy, oraz od związków zawodowych.

W związku z tym, że ustawa o podatku dochodowym nie określa definicji rzeczy ani świadczenia rzeczowego, należy odwołać się do znaczenia tych pojęć w języku potocznym lub definicji stosowanych w innych dziedzinach prawa.

Zgodnie z art. 45 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) rzeczami są tylko przedmioty materialne. Uwzględniając powyższą definicję, materialny charakter, dający podstawę do zakwalifikowania jako świadczenie rzeczowe mają np. paczki świąteczne, wartość biletów do kina, wartość karnetu na basen czy siłownię. Jak wynika z powyższego ze zwolnienia w limitowanej części korzystają jedynie świadczenia o charakterze rzeczowym. Zatem należy uznać, że nagroda rzeczowa w postaci pamiątkowego zegarka będzie również świadczeniem rzeczowym.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że wnioskodawca chce zmienić wewnętrzny regulamin przyznawania nagród rzeczowych tak, aby uprawnionymi do otrzymania nagrody rzeczowej w postaci pamiątkowego zegarka były osoby, które rozwiązały stosunek pracy z wnioskodawcą w związku z przejściem na emeryturę, rentę z tytułu niezdolności do pracy lub świadczenie przedemerytalne. Nagrody te będą wręczane w ciągu 60 dni od przedłożenia u pracodawcy decyzji potwierdzającej uzyskanie prawa do emerytury, renty lub świadczenia przedemerytalnego.

W świetle powołanych powyżej przepisów należy stwierdzić, że wnioskodawca będzie przekazywał pamiątkowe zegarki osobom, które będą już emerytami, rencistami lub osobami uprawnionymi do otrzymania świadczenia przedemerytalnego.

Zatem ww. świadczenie rzeczowe przekazywane emerytom lub rencistom - w myśl art. 21 ust. 1 pkt 38 - do wysokości nie przekraczającej w roku podatkowym kwoty 2.280 zł będzie zwolnione z podatku dochodowego od osób fizycznych.

Zatem w tej części należało uznać stanowisko wnioskodawcy za prawidłowe.

Zwolnienie przedmiotowe określone w ww. przepisie nie będzie natomiast dotyczyło świadczeń rzeczowych przekazywanych osobom korzystającym ze świadczenia przedemerytalnego.

W rozumieniu przepisów ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jedn. Dz. U. z 2004 r. Nr 39, poz. 353 z późn. zm.) osoba pobierająca zasiłek lub świadczenie przedemerytalne nie jest emerytem ani rencistą. W art. 4 pkt 1 i 11 wyżej wymienionej ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych ustawodawca wskazał, że użyte w tej ustawie określenie emeryt oznacza "osobę mającą ustalone prawo do emerytury", natomiast określenie rencista oznacza "osobę mającą ustalone prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy lub do renty rodzinnej".

Natomiast warunki nabywania i utraty prawa do świadczeń przedemerytalnych oraz wypłaty i finansowania tych świadczeń, określają przepisy ustawy z dnia 30 kwietnia 2004 r. o świadczeniach przedemerytalnych (Dz. U. Nr 120, poz. 1252 z późn. zm.).

Jak wyżej wykazano ze zwolnienia określonego w treści art. 21 ust. 1 pkt 38 cyt. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych korzystają świadczenia rzeczowe lub ekwiwalenty w zamian za te świadczenia przyznane jedynie emerytom i rencistom. Ustawodawca nie przewidział zatem zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych w przypadku świadczeń rzeczowych dla osób pobierających świadczenie przedemerytalne, których poprzednio wiązał z zakładem pracy stosunek służbowy, stosunek pracy lub spółdzielczy stosunek pracy. Świadczenia pieniężne oraz świadczenia w naturze wypłacane osobom pobierającym świadczenia przedemerytalne stanowią dla tych osób przychody ze źródeł określonych w art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 42a osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52 i art. 52a oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów (PIT-8C) i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego przekazać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.

A zatem, jako, że świadczenia rzeczowe dla byłych pracowników wnioskodawcy korzystających ze świadczenia przedemerytalnego nie będzie podlegało zwolnieniu od podatku dochodowego od osób fizycznych - to w tej części stanowisko wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl