IBPBII/1/415-190/10/BJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 26 stycznia 2010 r. (data wpływu do tut. Biura - 16 lutego 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych m.in. w zakresie obowiązku wystawiania informacji o pobranych zaliczkach na podatek dochodowy przez spółkę nie będącą płatnikiem i sporządzenia deklaracji PIT-4R - jest prawidłowe.

W dniu 26 lutego 2010 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych m.in. w zakresie obowiązku wystawiania informacji o pobranych zaliczkach na podatek dochodowy przez spółkę nie będącą płatnikiem i sporządzenia deklaracji PIT-4R.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Cudzoziemiec, Francuz, przebywający w Polsce powyżej 183 dni w roku, zameldowany, zatrudniony we Francji na podstawie umowy o pracę - w spółce matce - wynagrodzenie otrzymuje z Francji, został oddelegowany do Polski do nadzorowania prac w spółce córce. Spółka w Polsce nie zatrudnia Cudzoziemca, nie wypłaca wynagrodzenia, nie jest płatnikiem w świetle przepisów o podatku dochodowym. Spółka w Polsce pokrywa koszty zamieszkania Cudzoziemca w Polsce (wynajem mieszkania, opłaty, itp.). Cudzoziemiec ma obowiązek podatkowy w Polsce z racji przebywania ponad 183 dni w roku.

Cudzoziemiec złożył oświadczenie w spółce w Polsce (na podstawie art. 353 § 1 Kodeksu cywilnego - zobowiązanie innego podmiotu do zapłaty świadczenia w imieniu dłużnika), by spółka córka w Polsce w jego imieniu naliczała podatek od faktycznego dochodu oraz przekazywała do odpowiedniego urzędu skarbowego. Na podstawie takiego oświadczenia, przychody uzyskiwane z Francji, przeliczone po kursie z ostatniego dnia miesiąca na złote oraz wartość świadczeń niepieniężnych przekazanych na rzecz Cudzoziemca (najem mieszkania w Polsce, opłaty, itp.) są traktowane jako przychód. Kwota przychodu zostaje ubruttowiona, podatek naliczany według skali podatkowej. Tak naliczane zaliczki na podatek dochodowy firma w imieniu Cudzoziemca, co miesiąc przekazuje na konto Urzędu Skarbowego właściwego ze względu na jego adres zameldowania w Polsce. Zaliczki wysyłane są z konta firmy w Polsce.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem wnioskodawcy, firma nie będąca płatnikiem, nie ma obowiązku podatkowego względem Cudzoziemca, stąd nie ma podstaw do wykazywania PIT-4R oraz PIT-11.

Firma realizuje świadczenia w imieniu osoby trzeciej, na podstawie zobowiązania osoby trzeciej - Cudzoziemca i w jego imieniu przekazuje na konto Urzędu Skarbowego odpowiedniego dla Cudzoziemca względem jego adresu zameldowania.

Z tytułu faktu, iż zaliczki na podatek dochodowy realizowane w imieniu osoby trzeciej - Cudzoziemca, wysyłane były z konta firmowego, właściwym jest na koniec roku wykazanie przez firmę PIT-8C do Urzędu Skarbowego właściwego dla Cudzoziemca, w imieniu którego zaliczki na podatek zostały wysłane.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Niniejsza interpretacja indywidualna stanowi pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego w zakresie obowiązku wystawiania informacji o pobranych zaliczkach na podatek dochodowy przez spółkę nie będącą płatnikiem i sporządzenia deklaracji PIT-4R. W pozostałym zakresie wniosek został rozpatrzony interpretacją indywidualną Znak: Znak: IBPB II/1/415-520/10/BJ.

Zgodnie z art. 31 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307) osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej, zwane dalej "zakładami pracy", są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy - wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

Stosownie do art. 38 ust. 1 ww. ustawy płatnicy, o których mowa w art. 31 i 33-35, przekazują, z zastrzeżeniem ust. 2 i 2a, kwoty pobranych zaliczek na podatek w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki, na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Jeżeli między kwotą potrąconego podatku a kwotą wpłaconego podatku występuje różnica, należy ją wyjaśnić w deklaracji, o której mowa w ust. 1a.

W myśl art. 38 ust. 1a tej ustawy w terminie do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 31 i 33-35, są obowiązani przesłać do urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby, roczną deklarację, według ustalonego wzoru (PIT-4R).

Na podstawie art. 39 ust. 1 powołanej ustawy, w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 31, art. 33 i art. 35, w przypadku gdy nie dokonują rocznego obliczenia podatku, są obowiązani przekazać podatnikowi i urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych - imienne informacje sporządzone według ustalonego wzoru (PIT-11), z zastrzeżeniem ust. 5. Informację, o której mowa w zdaniu pierwszym, sporządza się również w przypadku dokonywania wypłaty świadczeń określonych w art. 21 ust. 1 pkt 46 i 74. W informacji tej wykazuje się również dochody zwolnione od podatku na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych umów międzynarodowych.

W myśl natomiast art. 8 ustawy z dnia z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz powołane wyżej przepisy prawa należy zatem stwierdzić, iż skoro wnioskodawca nie zatrudnia Cudzoziemca - Francuza, nie wypłaca mu wynagrodzenia ze stosunku pracy, a jedynie - stosownie do oświadczenia na podstawie art. 353 § 1 Kodeksu cywilnego - nalicza i odprowadza w jego imieniu zaliczki na podatek od faktycznego dochodu Cudzoziemca (tekst jedn. otrzymywanego z Francji wynagrodzenia wypłacanego przez zatrudniającą go na podstawie umowy o pracę francuską spółkę - matkę) i przekazuje je do właściwego urzędu skarbowego, to wnioskodawca nie jest płatnikiem w przedmiotowej sprawie. Tym samym nie ciążą na nim obowiązki płatnika, o których mowa w powołanych wyżej przepisach art. 31, 38 i 39 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w tym obowiązki związane ze sporządzaniem i wystawianiem informacji o pobranych zaliczkach na podatek dochodowy. Fakt, iż wnioskodawca w imieniu delegowanego do Polski Cudzoziemca nalicza i odprowadza zaliczki na podatek dochodowy należy potraktować jedynie jako techniczne rozliczenie.

W świetle powyższego stanowisko wnioskodawcy odnośnie pytania 1 należało uznać za prawidłowe.

W kontekście zajętego stanowiska do pytania 1, pytanie 2 staje się bezprzedmiotowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.