IBPBII/1/415-19/10/ŚS

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 12 kwietnia 2010 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPBII/1/415-19/10/ŚS

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 6 stycznia 2010 r. (data wpływu do tut. Biura - 11 stycznia 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zastosowania podwyższonych kosztów uzyskania przychodów ze stosunku pracy - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 stycznia 2010 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zastosowania podwyższonych kosztów uzyskania przychodów ze stosunku pracy.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Pracownik wnioskodawcy zatrudniony na stanowisku kierownika wydziału pełni również funkcję członka zarządu. Wnioskodawca zawarł z pracownikiem jedną umowę o pracę, w której znajduje się zapis odnośnie oddzielnie ustalonego wynagrodzenia z tytułu wykonywania funkcji w zarządzie, jak również z tytułu pełnienia funkcji kierowniczej. Wnioskodawca stosuje koszty uzyskania przychodu zgodnie z art. 22 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ma jednak wątpliwości, czy nie mógłby zastosować kosztów uzyskania przychodu w wysokości zgodnej z art. 22 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy ustalając zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych z tytułu wypłaconych pracownikowi należności z obydwu tytułów stosujemy jedne koszty uzyskania przychodów w wysokości zgodnej z art. 22 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskodawca uważa, że wyodrębnienie w umowie o pracę oddzielnego wynagrodzenia z tytułu pełnienia funkcji kierownika wydziału i z tytułu pełnienia funkcji członka zarządu uprawnia do zastosowania kosztów uzyskania przychodów do wypłat z obydwu tytułów odrębnie. Wnioskodawca uważa, że dla przychodów z tytułu pełnienia funkcji członka zarządu należy zastosować ryczałtowe koszty uzyskania przychodu w wysokości zgodnej z art. 22 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz zwiększone miesięczne koszty uzyskania przychodu ze stosunku pracy w wysokości zgodniej z z art. 22 ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy zostały określone źródła przychodów, gdzie między innymi wymienia się stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, pracę nakładczą, emeryturę lub rentę.

W myśl art. 12 ust. 1 ww. ustawy, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty, niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodu, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 cyt. ustawy.

Zgodnie z art. 22 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych koszty uzyskania przychodów z tytułu stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej:

1.

wynoszą 111 zł 25 gr miesięcznie, a za rok podatkowy nie więcej niż 1.335 zł, w przypadku gdy podatnik uzyskuje przychody z tytułu jednego stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej;

2.

nie mogą przekroczyć łącznie 2.002 zł 05 gr, za rok podatkowy, w przypadku gdy podatnik uzyskuje przychody równocześnie z więcej niż jednego stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej;

3.

wynoszą 139 zł 06 gr misięcznie, a za rok podatkowy łącznie nie więcej niż 1668 zł 72 gr, w przypadku gdy miejsce stałego lub czasowego zamieszkania podatnika jest położone poza miejscowością, w której znajduje się zakład pracy, a podatnik nie uzyskuje dodatku za rozłąkę;

4.

nie mogą przekroczyć łącznie 2.502 zł 56 gr, za rok podatkowy, w przypadku gdy podatnik uzyskuje przychody równocześnie z więcej niż jednego stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej, a miejsce stałego lub czasowego zamieszkania podatnika jest położone poza miejscowością, w której znajduje się zakład pracy, a podatnik nie uzyskuje dodatku za rozłąkę.

Z opisu stanu faktycznego wynika, iż pracownik wnioskodawcy zatrudniony na stanowisku kierownika wydziału pełni również funkcję członka zarządu. Wnioskodawca zawarł z pracownikiem jedną umowę o pracę, w której znajduje się zapis odnośnie oddzielnie ustalonego wynagrodzenia z tytułu wykonywania funkcji w zarządzie, jak również z tytułu pełnienia funkcji kierowniczej. Wnioskodawca uważa, że wyodrębnienie w umowie o pracę oddzielnego wynagrodzenia z tytułu pełnienia funkcji kierownika wydziału i z tytułu pełnienia funkcji członka zarządu uprawnia do zastosowania kosztów uzyskania przychodów do wypłat z obydwu tytułów odrębnie.

Analizując powyższe należy stwierdzić, że aby móc zastosować podwyższone koszty uzyskania przychodu ze stosunku pracy pracownik winien uzyskiwać przychody z więcej niż jednego stosunku pracy równocześnie. Tymczasem pracownika z wnioskodawcą łączy jeden stosunek pracy. O zastosowaniu kosztów uzyskania przychodów z dwóch tytułów odrębnie możemy mówić jedynie wówczas, kiedy z zakładem pracy łączą pracownika dwa stosunki pracy. Aby zaś z zakładem pracy łączyły pracownika dwa stosunki pracy winien on mieć zawarte z tym zakładem dwie umowy o pracę. Jeżeli zaś pracownik ma zawartą jedną umowę o pracę, to łączy go z zakładem pracy wyłącznie jeden stosunek pracy i nie ma przy tym znaczenia jakie obowiązki zostały pracownikowi powierzone w ramach tego stosunku pracy. Innymi słowy, określenie w jednej umowie o pracę, że pracownik będzie wykonywał różnego rodzaju czynności i ustalenie za te czynności odrębnych wynagrodzeń jeszcze nie powoduje, że zakład pracy nawiązuje z pracownikiem więcej niż jeden stosunek pracy. Tak długo bowiem jak pracownik pozostaje zatrudniony na podstawie jednej umowy o pracę, otrzymuje on przychody z tytułu jednego stosunku pracy bez względu na to ile i jakie czynności będzie w ramach tego stosunku wykonywał i jak będzie za te czynności wynagradzany.

Mając na względzie przytoczone powyżej przepisy oraz przedstawiony stan faktyczny stwierdzić należy, iż w przypadku osiągania przychodów z jednego stosunku pracy brak jest możliwości zastosowania kosztów podwyższonych jak przy osiąganiu przychodów z więcej niż jednego stosunku pracy równocześnie.

Mając powyższe na uwadze stanowisko wnioskodawcy uznano za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach ul. Prosta 10, 25-366 Kielce po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl