IBPBII/1/415-186/10/HK

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 19 maja 2010 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPBII/1/415-186/10/HK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 2 lutego 2010 r. (data wpływu do tut. Biura - 15 lutego 2010 r.), uzupełnionym w dniu 27 kwietnia 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych otrzymanego odszkodowania - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 lutego 2010 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych otrzymanego odszkodowania.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego pismem z dnia 7 kwietnia 2010 r. Znak: IBPB II/1/415-186/10/HK wezwano o jego uzupełnienie. W dniu 27 kwietnia 2010 r. wpłynęło uzupełnienie wniosku.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Matka wnioskodawcy, będąc obywatelką Polski, od kilkunastu lat przebywała w USA. W 2006 r. uległa wypadkowi (została potrącona przez samochód). Po wyjściu ze szpitala powzięła kroki, aby uzyskać odszkodowanie z polisy OC pojazdu, za poniesiony uszczerbek na zdrowiu. W dniu 31 grudnia 2007 r. zmarła. Wnioskodawca - jako jeden z dwóch spadkobierców - kontynuował starania, aby należne odszkodowanie za wypadek zostało wypłacone spadkobiercom tj. wnioskodawcy i jego bratu. Po podpisaniu ugody z firmą ubezpieczeniową, która chroniła polisą pojazd odpowiedzialny za wypadek, wnioskodawca otrzymał przelewem na prywatne konto połowę kwoty odszkodowania. Drugą część otrzymał brat wnioskodawcy.

W Polsce wyrokiem Sądu z dnia 28 lipca 2009 r. wnioskodawca został uznany za spadkobiercę w ???189 po zmarłej matce.

W dniu 19 stycznia 2010 r. złożył deklarację SD-Z2, w której uwzględnił otrzymaną kwotę odszkodowania.

Wypadek miał miejsce w dniu 12 czerwca 2006 r.

Odszkodowanie otrzymano dnia 2 sierpnia 2009 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wnioskodawca jest zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego od otrzymanej kwoty czy też kwota ta jest zwolniona z ww. podatku.

Zdaniem wnioskodawcy, kwota otrzymana jako odszkodowanie z firmy ubezpieczeniowej z jednej strony i jako spadek z drugiej strony nie powinna podlegać opodatkowaniu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Stosownie do art. 3 ust. 1a ww. ustawy za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1.

posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub

2.

przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Powołane przepisy - w myśl art. 4a powołanej powyżej ustawy - stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki o uniknięciu podwójnego opodatkowania i zapobieżeniu uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, podpisanej w Waszyngtonie dnia 8 października 1974 r. (Dz. U. z 1976 r. Nr 31, poz. 178) osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie może być opodatkowana przez drugie Umawiające się Państwo z tytułu dochodu pochodzącego ze źródeł drugiego Umawiającego się Państwa i tylko z tytułu takiego dochodu, zgodnie ze wszystkimi ograniczeniami zawartymi w niniejszej Umowie.

Na podstawie art. 5 ust. 3 ww. umowy bez względu na postanowienia niniejszej Umowy, z wyłączeniem ustępu 4, Umawiające się Państwo może opodatkować obywatela tego Umawiającego się Państwa lub osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w tym Umawiającym się Państwie (zgodnie z zasadami artykułu 4), tak jakby niniejsza Umowa nie weszła w życie.

W myśl art. 5 ust. 2 lit. a) powyższej umowy postanowienia niniejszej Umowy nie będą w żaden sposób stwarzały ograniczenia wobec wyłączeń, zwolnień, zmniejszeń, zaliczeń lub innych przywilejów, przyznanych obecnie lub w przyszłości przez prawo jednego z Umawiających się Państw przy określeniu podatków pobieranych przez to Umawiające się Państwo.

Zatem brak jest przeciwwskazań do zastosowania wyłączeń, zwolnień, zmniejszeń, zaliczeń lub innych przywilejów, przyznanych przez prawo Rzeczypospolitej Polskiej.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Jednakże w świetle art. 21 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy wolne od podatku dochodowego od osób fizycznych są kwoty otrzymane z tytułu ubezpieczeń majątkowych i osobowych z wyjątkiem:

a.

odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą lub prowadzeniem działów specjalnych produkcji rolnej, z których dochody są opodatkowane zgodnie z art. 27 ust. 1 lub art. 30c,

b.

dochodu, o którym mowa w art. 24 ust. 15.

Stosownie do art. 829 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) ubezpieczenie osobowe może w szczególności dotyczyć:

1.

przy ubezpieczeniu na życie - śmierci osoby ubezpieczonej lub dożycia przez nią oznaczonego wieku,

2.

przy ubezpieczeniu następstw nieszczęśliwych wypadków - uszkodzenia ciała, rozstroju zdrowia lub śmierci wskutek nieszczęśliwego wypadku.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że wnioskodawca otrzymał odszkodowanie wypłacone z polisy ubezpieczeniowej sprawcy wypadku, w którym jego matka doznała uszczerbku na zdrowiu (rozstroju zdrowia).

Podkreślić należy, iż zgodnie z art. 831 § 3 Kodeksu cywilnego suma ubezpieczenia przypadająca uprawnionemu nie należy do spadku po ubezpieczonym. To oznacza, że otrzymane odszkodowanie, jako że nie wchodzi do masy spadkowej - nie podlega uregulowaniom ustawy o podatku od spadków i darowizn. Stanowi ono przychód do którego mają zastosowanie jedynie postanowienia wyżej powołanej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jako, że otrzymane odszkodowanie zostało wypłacone z polisy ubezpieczeniowej, to jest ono zwolnione z podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 4 powołanej ustawy podatkowej jako odszkodowanie otrzymane z tytułu ubezpieczeń.

Powyższe oznacza, że w przedmiotowej sprawie stanowisko wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl