IBPBII/1/415-165/14/BJ

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 20 maja 2014 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPBII/1/415-165/14/BJ

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z 20 lutego 2014 r. (data wpływu do Biura - 27 lutego 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości odliczenia od dochodu nienależnie pobranego świadczenia - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 lutego 2014 r. wpłynął do Biura ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości odliczenia od dochodu nienależnie pobranego świadczenia.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

31 lipca 2012 r. Wnioskodawczyni została zwolniona z firmy X po 23 latach pracy w ramach programu dobrowolnych odejść i otrzymała z tego tytułu odszkodowanie w wysokości 14047,56 zł, od którego został jej potrącony tylko podatek w wysokości 18%, tj. kwotę 2529 zł (bez składek ZUS i składki na ubezpieczenie zdrowotne).

6 listopada 2013 r. Wnioskodawczyni została ponownie zatrudniona w firmie X. Jednak warunkiem zatrudnienia był zwrot odszkodowania w wysokości 75% wypłaconego odszkodowania w lipcu 2012 r., czyli kwoty 10535,67 zł. (Program dobrowolnych odejść z pracy zakładał, że przy powtórnym zatrudnieniu w firmie X należy zwrócić otrzymane odszkodowanie w wysokości obowiązujących stawek. W przypadku Wnioskodawczyni, po roku przerwy i ponownym zatrudnieniu, musiała zwrócić 75% wypłaconego odszkodowania). Kwotę 10535,67 wpłaciła na konto firmy X w dniu 19 listopada 2013 r.

Za 2013 rok Wnioskodawczyni uzyskała dochód z tyt. zatrudnienia w firmie X w wysokości 2189,05 zł (dochód w PIT-11) i dochód z tyt. pobierania zasiłku dla bezrobotnych w wysokości 1821,10 zł. Składki ZUS potrącono jej w wysokości 319,18 zł.

Kwotę 3690,97 (osiągnięty dochód w 2013 r.) Wnioskodawczyni uwzględniła przy rozliczeniu rocznym podatku za 2013 rok razem z mężem w PIT-O jako zwrot nienależnie pobranych świadczeń (część B pkt 4).

Wnioskodawczyni nie mogła rozliczyć całej kwoty w roku 2013, gdyż nie miała takiego dochodu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy pozostałą kwotę, tj. 6844,70 Wnioskodawczyni będzie mogła rozliczyć w zeznaniu podatkowym za 2014 rok, jeżeli osiągnie taki dochód.

Kierując się ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych i interpretacją indywidualną wydaną przez Izbę Skarbową w Warszawie, Wnioskodawczyni uważa, że kwotę 6844,70 zł będzie mogła rozliczyć w 2015 r. za 2014 rok jako rozliczenie w 5-cio letnim okresie podatkowym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 410 § 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121) świadczenie jest nienależne, jeżeli ten, kto je spełnił, nie był w ogóle zobowiązany lub nie był zobowiązany względem osoby, której świadczył, albo jeżeli podstawa świadczenia odpadła lub zamierzony cel świadczenia nie został osiągnięty, albo jeżeli czynność prawna zobowiązująca do świadczenia była nieważna i nie stała się ważna po spełnieniu świadczenia.

Z wniosku wynika, iż 31 lipca 2012 r. Wnioskodawczyni została zwolniona z firmy X po 23 latach pracy w ramach programu dobrowolnych odejść i otrzymała z tego tytułu odszkodowanie w wysokości 14047,56 zł, od którego został jej potrącony podatek w wysokości 18%. 6 listopada 2013 r. Wnioskodawczyni została ponownie zatrudniona w firmie X. Jednak warunkiem zatrudnienia był zwrot odszkodowania w wysokości 75% wypłaconego odszkodowania w lipcu 2012 r., czyli kwoty 10535,67 zł. Kwotę tę Wnioskodawczyni wpłaciła na konto firmy X w dniu 19 listopada 2013 r. Za 2013 rok Wnioskodawczyni uzyskała dochód z tyt. zatrudnienia w wysokości 2189,05 zł i dochód z tyt. pobierania zasiłku dla bezrobotnych w wysokości 1821,10 zł. Kwotę 3690,97 (osiągnięty dochód w 2013 r.) Wnioskodawczyni uwzględniła przy rozliczeniu rocznym podatku za 2013 rok razem z mężem w PIT-O jako zwrot nienależnie pobranych świadczeń (część B pkt 4). Wnioskodawczyni nie mogła rozliczyć całej kwoty w roku 2013, gdyż nie miała takiego dochodu.

Jak wynika z treści art. 26 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 29-30c oraz art. 30e, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 24 ust. 1, 2, 3b-3e, 4, 4a-4e, ust. 6 lub art. 24b ust. 1 i 2, lub art. 25, po odliczeniu kwot dokonanych w roku podatkowym zwrotów nienależnie pobranych świadczeń, które uprzednio zwiększyły dochód podlegający opodatkowaniu, w kwotach uwzględniających pobrany podatek dochodowy, jeżeli zwroty te nie zostały potrącone przez płatnika.

W myśl art. 26 ust. 7h ww. ustawy kwota, o której mowa w ust. 1 pkt 5, przekraczająca kwotę dochodu, o którym mowa w ust. 1, może być odliczona od dochodu uzyskanego w najbliższych kolejno po sobie następujących 5 latach podatkowych.

Stosownie do art. 41b cyt. ustawy, jeżeli podatnik dokonał zwrotu nienależnie pobranych świadczeń, które uprzednio zwiększyły dochód podlegający opodatkowaniu, przy ustalaniu wysokości podatku (zaliczek) płatnicy, o których mowa w art. 31, 33, 35 i 41, odejmują od dochodu kwotę dokonanych zwrotów, łącznie z pobranym podatkiem (zaliczką).

Zatem w sytuacji, gdy płatnik nie dokona potrącenia kwoty nienależnie pobranego świadczenia, a podatnik dokona takiego zwrotu poprzez wpłatę dla płatnika dokonaną z własnych środków - będzie mu wtedy przysługiwało, wynikające z art. 26 ust. 1 pkt 5 tejże ustawy prawo do pomniejszenia dochodu przed opodatkowaniem o kwotę dokonanego na rzecz płatnika zwrotu nienależnie pobranego świadczenia na podstawie wystawionego przez płatnika dowodu dokonania owego zwrotu.

Jeżeli zatem zwrot nienależnie pobranych świadczeń został dokonany w roku podatkowym, w którym te świadczenia otrzymano, to kwota dokonanych zwrotów tych świadczeń podlega odliczeniu w zeznaniu podatkowym za ten rok podatkowy.

Jak wynika z treści wyżej przytoczonych przepisów podatnikowi, który dokonał zwrotu nienależne pobranego świadczenia w kwotach uwzględniających pobrany podatek, przysługuje prawo pomniejszenia podstawy opodatkowania za dany rok podatkowy o kwotę zwróconych świadczeń brutto, z uwzględnieniem postanowień art. 26 ust. 7h ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając na uwadze przedstawione zdarzenie oraz powołane wyżej przepisy prawa stwierdzić należy, że dokonany przez Wnioskodawczynię w 2013 r. na rzecz zakładu pracy zwrot nienależnie pobranego świadczenia, będzie podlegał odliczeniu od dochodu osiągniętego w 2013 r. w kwocie dokonanego zwrotu.

Wnioskodawczyni wskazała jednak, że nie mogła rozliczyć całej kwoty w roku 2013, gdyż nie miała takiego dochodu.

Dlatego w sytuacji gdy kwota zwrotu nienależnie pobranego świadczenia przekroczyła w 2013 r. kwotę dochodu, może ona zostać odliczona w najbliższych kolejno po sobie następujących 5 latach podatkowych licząc od 2013 r., zgodnie z art. 26 ust. 7h ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

W odniesieniu do powołanej przez Wnioskodawczynię interpretacji indywidualnej Organ informuje, że została ona wydana w indywidualnej sprawie i nie ma zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl