IBPBII/1/415-162/14/BJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 24 lutego 2014 r. (data wpływu do Biura - 26 lutego 2014 r.), uzupełnionym 28 kwietnia 2014 r., o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy odpłatnego przekazania urządzeń kanalizacyjnych - jest nieprawidłowe.

W dniu 26 lutego 2014 r. wpłynął do Biura ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy odpłatnego przekazania urządzeń kanalizacyjnych.

Z uwagi na fakt, iż wniosek nie spełniał wymogów formalnych, w piśmie z 22 kwietnia 2014 r. znak: IBPB II/1/415-162/14/BJ wezwano do jego uzupełnienia. Wniosek uzupełniono 28 kwietnia 2014 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Zgodnie z umową zawartą dnia 10 czerwca 2011 r. pomiędzy Przedsiębiorstwem (...) Sp. z o.o., a Wnioskodawcą dokonano następujących ustaleń:

Przedmiotem umowy było wybudowanie sieci kanalizacyjnej, zgodnie z warunkami wynikającymi z załącznika umowy oraz przyłączenie nieruchomości, której Wnioskodawca jest wspólnie z żoną współwłaścicielem, do zaprojektowanej przez Przedsiębiorstwo sieci kanalizacyjnej.

Nieruchomość znajduje się w M. W umowie zostało zawarte oświadczenie Wnioskodawcy, że wybuduje sieć kanalizacyjną w całości z własnych środków. Jednocześnie Wnioskodawca oświadczył, że na podstawie odrębnej umowy zawartej po wybudowaniu sieci kanalizacyjnej i dokonanym odbiorze technicznym stwierdzającym jej sprawność, zobowiązuje się do przeniesienia na rzecz Przedsiębiorstwa prawa własności do tej sieci za wynagrodzeniem.

Kwotę wynagrodzenia ustalono jaką kwotę ryczałtową przyjmując 127,87 zł za metr bieżący wybudowany sieci metodą wykopu otwartego i 250 zł za metr bieżący metodą przewiertu. Kwota wynagrodzenia zawierała zryczałtowane koszty wykonania mapki do celów projektowych, wykonania projektu budowlanego sieci kanalizacji sanitarnej, wykonania geodezji powykonawczej, wybudowanie odcinka sieci kanalizacyjnej.

Dnia 8 kwietnia 2013 r., zgodnie z ustaleniami umowy, Wnioskodawca przekazał na rzecz Przedsiębiorstwa prawa do własności wykonanej przez niego i żonę sieci kanalizacyjnej.

W lutym 2013 r. Wnioskodawca wraz z żoną otrzymał z Przedsiębiorstwa informację PIT-8C o wysokości przychodów na podstawie, której są zobowiązani odprowadzić podatek dochodowy.

W piśmie stanowiącym uzupełnienie wniosku (data wpływu - 28 kwietnia 2014 r.) Wnioskodawca wskazał, że:

* PIT-8C otrzymał wraz żoną w lutym 2014 r. (a nie jak wskazano we wniosku - lutym 2013 r).

* Budowę urządzenia kanalizacyjnego zakończono 4 lutego 2013 r.

* Urządzenie podłączono do sieci kanalizacyjnej (oddano do użytkowania) 8 kwietnia 2013 r.

* Wynagrodzenie wypłacono 4 czerwca 2013 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy kwota ryczałtowa w wysokości 8055,82 zł, którą Wnioskodawca otrzymał z Przedsiębiorstwa jako zwrot poniesionych kosztów przy budowie sieci kanalizacyjnej powinna być opodatkowana, a tym samym rozliczona w PIT-38.

2. Czy przekazanie na rzecz Przedsiębiorstwa prawa własności do sieci kanalizacyjnej, którą za własne środki Wnioskodawca wybudował winno podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od przychodów, o których mowa w art. 20 ust. 1 ustawy podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskodawca uważa, że z uwagi na to, iż zgodnie z umową poniósł koszty związane z wybudowaniem sieci kanalizacyjnej, a następnie oddał Przedsiębiorstwu prawa do tej samej sieci, jest zwolniony z opodatkowania zwrotu poniesionych kosztów. Jest absurdem i wielką niesprawiedliwością społeczną aby od kwoty zwrotu poniesionych wydatków ciążył na nim obowiązek podatkowy.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie (...).

Stosownie do art. 19 ust. 1 cyt. ustawy, przychodem z odpłatnego zbycia rzeczy - jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej.

Natomiast, w myśl art. 24 ust. 6 ww. ustawy, dochodem z odpłatnego zbycia rzeczy określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d, jeżeli przychód z odpłatnego zbycia nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej, jest różnica pomiędzy przychodem uzyskanym ze sprzedaży a kosztem ich nabycia, zmniejszona o wartość nakładów poczynionych w czasie posiadania rzeczy.

W związku z powyższym, gdy sprzedaż nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej i jest dokonywana przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie, wówczas stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych; są to przychody z odpłatnego zbycia rzeczy.

Z kolei przychód uzyskany ze sprzedaży rzeczy po terminie określonym w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d ww. ustawy nie generuje przychodu (dochodu) podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, gdyż sprzedaż rzeczy ruchomych po upływie 6 miesięcy licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło ich nabycie (wybudowanie) nie stanowi źródła przychodu.

Ustawa o podatku dochodowym nie definiuje pojęcia rzeczy, należy więc odwołać się do przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121). Zgodnie z art. 45 powołanej wyżej ustawy rzeczami są tylko przedmioty materialne.

Z kolei w myśl art. 46 § 1 Kodeksu cywilnego nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

Natomiast zgodnie z art. 47 § 1 Kodeksu cywilnego część składowa rzeczy nie może być odrębnym przedmiotem własności i innych praw rzeczowych, zgodnie natomiast z § 2 tegoż artykułu, częścią składową rzeczy jest wszystko, co nie może być od niej odłączone bez uszkodzenia lub istotnej zmiany całości albo bez uszkodzenia lub istotnej zmiany przedmiotu odłączonego.

Zgodnie zaś z art. 535 Kodeksu cywilnego przez umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę.

Wskazać w tym miejscu należy, że nabycie i zbycie rzeczy następuje w wyniku zawarcia umowy przenoszącej własność tej rzeczy.

W myśl natomiast art. 31 ust. 1 ustawy z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzeniu ścieków (Dz. U. z 2006 r. Nr 123, poz. 858 z późn. zm.) osoby, które wybudowały z własnych środków urządzenia wodociągowe i urządzenia kanalizacyjne, mogą je przekazać odpłatnie gminie lub przedsiębiorstwu wodociągowo-kanalizacyjnemu, na warunkach uzgodnionych w umowie.

Na podstawie art. 49 § 1 ww. ustawy - Kodeks cywilny urządzenia służące do doprowadzania lub odprowadzania płynów, pary, gazu, energii elektrycznej oraz inne urządzenia podobne nie należą do części składowych nieruchomości, jeżeli wchodzą w skład przedsiębiorstwa.

Osoba, która poniosła koszty budowy urządzeń, o których mowa w § 1, i jest ich właścicielem, może żądać, aby przedsiębiorca, który przyłączył urządzenia do swojej sieci, nabył ich własność za odpowiednim wynagrodzeniem, chyba że w umowie strony postanowiły inaczej. Z żądaniem przeniesienia własności tych urządzeń może wystąpić także przedsiębiorca (art. 49 § 2 k.c.).

Powyższe wskazuje, iż po pierwsze, odpłatne przekazanie przedsiębiorstwu wybudowanych przez inną osobę urządzeń nie jest obowiązkiem lecz możliwością (co oznacza, że przedsiębiorstwo wodno-kanalizacyjne takiego nabycia (przejęcia) nie musi dokonać) oraz, po drugie, warunki finansowe tego przekazania muszą być uzgodnione w umowie, mogą więc być różne - umówione wynagrodzenie może odpowiadać kosztom wybudowania urządzenia, ale może też być od nich niższe lub wyższe.

Z wniosku wynika, że 10 czerwca 2011 r. Wnioskodawca zawarł z Przedsiębiorstwem umowę, której przedmiotem było wybudowanie sieci kanalizacyjnej, zgodnie z warunkami wynikającymi z załącznika umowy oraz przyłączenie nieruchomości, której jest wspólnie z żoną współwłaścicielem, do zaprojektowanej przez Przedsiębiorstwo sieci kanalizacyjnej. W umowie zostało zawarte oświadczenie Wnioskodawcy, że wybuduje sieć kanalizacyjną w całości z własnych środków. Jednocześnie Wnioskodawca oświadczył, że na podstawie odrębnej umowy zawartej po wybudowaniu sieci kanalizacyjnej i dokonanym odbiorze technicznym stwierdzającym jej sprawność, zobowiązuje się do przeniesienia na rzecz Przedsiębiorstwa prawa własności do tej sieci za wynagrodzeniem.

Urządzenie, którego budowę zakończono 4 lutego 2013 r., podłączono do sieci kanalizacyjnej (oddano do użytkowania) 8 kwietnia 2013 r. Dnia 8 kwietnia 2013 r., zgodnie z ustaleniami umowy, Wnioskodawca przekazał na rzecz Przedsiębiorstwa prawa do własności wykonanej przez niego sieci kanalizacyjnej. Wynagrodzenie wypłacono 4 czerwca 2013 r.

Zdaniem Wnioskodawcy, z uwagi na to, iż zgodnie z umową poniósł koszty związane z wybudowaniem sieci kanalizacyjnej, a następnie oddał Przedsiębiorstwu prawa do tej samej sieci, jest zwolniony z opodatkowania zwrotu poniesionych kosztów.

Skoro mamy tu do czynienia z umową odpłatnego przekazania urządzeń kanalizacyjnych, oznacza to, że przedmiotem tej umowy są urządzenia, które - w świetle cyt. art. 49 Kodeksu cywilnego - po fizycznym połączeniu z siecią przestają być częścią składową nieruchomości i uzyskują status samoistnej rzeczy ruchomej.

W przedstawionym stanie faktycznym - w kontekście przywołanego art. 49 k.c. - nabycie urządzeń, które są w ostateczności przekazywane Przedsiębiorstwu, ma miejsce w momencie ich przyłączenia do sieci (wejście w skład przedsiębiorstwa). Wtedy bowiem dane urządzenie uzyskuje status samoistnej rzeczy ruchomej (wcześniej - przed przyłączeniem do sieci było składnikiem nieruchomości) i tym samym moment przyłączenia należy traktować jako moment nabycia. Chodzi tu o wejście w skład przedsiębiorstwa rozumianego przedmiotowo, a więc o wejście w skład zorganizowanego zespołu składników niematerialnych i materialnych. Zauważyć należy, że wejście w skład przedsiębiorstwa jest jedynie kwestią faktu, co oczywiście nie oznacza, że przyłączone urządzenie staje się własnością przedsiębiorcy (własnością staje się dopiero w momencie zawarcia stosownej umowy przekazania). W tej sytuacji należy przyjąć, że urządzenia wodociągowe i kanalizacyjne są odrębną rzeczą ruchomą, która może być przedmiotem odrębnej umowy cywilnoprawnej.

W przedmiotowej sprawie do fizycznego połączenia instalacji z siecią kanalizacji Przedsiębiorstwa doszło w dniu 8 kwietnia 2013 r. Tego samego dnia - jak wskazano we wniosku - zgodnie z ustaleniami umowy, Wnioskodawca przekazał na rzecz Przedsiębiorstwa prawa do własności wykonanej przez niego sieci kanalizacyjnej. Wynagrodzenie zostało wypłacone 4 czerwca 2013 r.

W związku z tym, że odpłatne zbycie urządzeń kanalizacyjnych zostało dokonane przed upływem okresu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. przed upływem 6 miesięcy licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło ich nabycie stanowi ono źródło przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i tym samym uzyskane z tego tytułu środki finansowe podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Opodatkowaniu podlega oczywiście dochód ustalony zgodnie z dyspozycją art. 24 ust. 6 cyt. ustawy, tj. po potrąceniu kosztów, o których mowa w tym przepisie, czyli w opisanym stanie faktycznym koszów poniesionych na wybudowanie urządzenia kanalizacyjnego (łącznie z wykonaniem mapek, projektów).

Mając na uwadze przestawiony stan faktyczny oraz powołane wyżej przepisy prawa, stwierdzić należy, iż odpłatne przekazanie Przedsiębiorstwu urządzeń kanalizacyjnych, które nastąpiło przed upływem 6 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym miało miejsce fizyczne połączenie ww. urządzeń z siecią kanalizacyjną powoduje po stronie Wnioskodawcy, który wybudował te urządzenia, powstania przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu zbycia innych rzeczy, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d ustawy. Tym samym kwota w wysokości 8055,82 zł, którą Wnioskodawca otrzymał od Przedsiębiorstwa powinna być wykazana w zeznaniu PIT-38 jako przychód. W zeznaniu tym należy także wykazać udokumentowane koszty uzyskania tegoż przychodu.

Przychód z tego tytułu nie może być kwalifikowany jako przychód z tzw. "innych źródeł", o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w związku z art. 20 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem sporządzenie przez Przedsiębiorstwo informacji o dochodach PIT-8C jest niezasadne.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Organ wskazuje, że interpretacje prawa podatkowego wydawane są w indywidualnej sprawie zainteresowanego, co wynika z art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa a więc niniejsza interpretacja dotyczy tylko Wnioskodawcy i nie wywiera skutków prawnych dla żony Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.