IBPBII/1/415-157/08/BJ - Możliwość zakwalifikowania ponoszonych wydatków do kosztów uzyskania przychodów z licencji na korzystanie z projektów wynalazczych.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana G. przedstawione we wniosku z dnia 18 grudnia 2008 r. (data wpływu do tut. Biura - 23 grudnia 2008 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zakwalifikowania ponoszonych przez wnioskodawcę wydatków do kosztów uzyskania przychodów z licencji - jest nieprawidłowe.

W dniu 23 grudnia 2008 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zakwalifikowania ponoszonych przez wnioskodawcę wydatków do kosztów uzyskania przychodów z licencji.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest 69-cio letnim emerytem, twórcą projektów wynalazczych. Nie prowadzi działalności gospodarczej. Z tytułu uzyskiwanych przychodów z licencji do korzystania z jego projektów wynalazczych wnioskodawca stał się podatnikiem podatku VAT ze stawką 22%. Przychody z udzielonych licencji wiążą się z ciągłymi wydatkami, które wnioskodawca musi ponosić wyłącznie dla uzyskiwania tych przychodów, jak:

Ponieważ wnioskodawca nie prowadzi żadnej działalności gospodarczej, nie ma potrzeb dokonywania zakupów, z których naliczony podatek VAT mógłby mu równoważyć nawet 15% podatku należnego VAT - który musi uiszczać od uzyskiwanych przychodów z licencji. W tej sytuacji odliczanie od przychodów kosztów uzyskania jest konieczne. Wnioskodawca wskazał, że pismem z dnia 14 października 2003 r. Urząd Statystyczny w K. poinformował go, że udzielanie licencji na korzystanie z projektu wynalazczego według GUS w Warszawie, nie podlega wpisowi do rejestru REGON. Według pisma Urzędu Statystycznego w Ł. Z dnia 27 sierpnia 2008 r. usługi polegające na udzielaniu licencji na prawo korzystania z projektów posiadają symbol PKWiU 74.84.1 "usługi komercyjne pozostałe gdzie indziej niesklasyfikowane". Przychody z licencji wnioskodawca uzyskuje na podstawie umów licencyjnych, bez wystawiania rachunków lub faktur.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w jego sytuacji (emeryta nie prowadzącego działalności gospodarczej, a podatnika podatku VAT) dla potrzeb obliczania wysokości podatku dochodowego od osób fizycznych (PIT-37), wnioskodawca ma prawo odliczać od przychodów uzyskiwanych z licencji koszty uzyskiwania tych przychodów, wyszczególnione w części F niniejszego wniosku... Jeśli nie może odliczać wszystkich wydatków, to wnioskodawca prosi o określenie jakie może odliczać.

Zdaniem wnioskodawcy, może odliczać koszty uzyskiwania przychodów z licencji dla potrzeb obliczania podstawy do obliczania podatku dochodowego od osób fizycznych, gdyż:

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Rodzaje źródeł przychodów zostały określone w art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, gdzie między innymi w pkt 7 wymieniono kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a)-c).

Stosownie do treści art. 18 tej ustawy za przychód z praw majątkowych uważa się w szczególności przychody z praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów, praw do projektów wynalazczych, praw do topografii układów scalonych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również z odpłatnego zbycia tych praw.

W myśl art. 9 ust. 2 tej ustawy dochodem ze źródła przychodów jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w r. podatkowym.

Zgodnie z generalną zasadą wyrażoną w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Oznacza to, iż każdy wydatek spełniający powyższą definicję podlega zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów.

Koszty uzyskania przychodów powinny być przyporządkowane do tego źródła przychodów, z którym poniesione wydatki są związane. Wydatki mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów pod warunkiem, że pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z uzyskanym lub spodziewanym przychodem, w tym służą zachowaniu albo zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów (w okresie ponoszenia lub w przyszłości) oraz zostały należycie udokumentowane, a ich definitywne poniesienie wykazano w sposób nie budzący wątpliwości.

Należy przy tym podkreślić, iż ciężar prawidłowego udokumentowania wydatku jak i wykazania związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy poniesionym wydatkiem a uzyskaniem przychodu spoczywa na podatniku. Podatnik bowiem musi wykazać, że poniósł koszt celowy i zasadny, który miał wpływ na osiągnięty przez niego przychód.

Zgodnie z treścią art. 22 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych koszty uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 5 i 6, są potrącane tylko w tym r. podatkowym, w którym zostały poniesione.

W myśl art. 22 ust. 9 pkt 2 ww. ustawy koszty uzyskania przychodów określa się z tytułu opłaty licencyjnej za przeniesienie prawa stosowania wynalazku, topografii układu scalonego, wzoru użytkowego, wzoru przemysłowego, znaku towarowego lub wzoru zdobniczego, otrzymanej w pierwszym r. trwania licencji od pierwszej jednostki, z którą zawarto umowę licencyjną - w wysokości 50 % uzyskanego przychodu.

Stosownie do art. 22 ust. 10 powołanej wyżej ustawy, jeżeli podatnik udowodni, że koszty uzyskania przychodów były wyższe niż wynikające z zastosowania normy procentowej określonej w ust. 9 pkt 1-4, koszty uzyskania przyjmuje się w wysokości kosztów faktycznie poniesionych. W tym miejscu należy wyjaśnić, że koszty uzyskania przychodów z licencji stanowią albo 50% - ustawowe koszty, albo jeśli podatnik udowodni, że koszty były wyższe, koszty faktycznie poniesione. Kosztami nie mogą być równocześnie koszty ustawowe i rzeczywiście poniesione.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz powołane wyżej przepisy prawa należy zatem stwierdzić, iż jeżeli wnioskodawca spełni ww. warunki, tj. udowodni, iż faktycznie poniósł wyższe koszty niż wynikają z zastosowania normy procentowej wynikającej z art. 22 ust. 9 pkt 2 ustawy od podatku dochodowym od osób fizycznych, to może w zeznaniu podatkowym przyjąć koszty w wysokości kosztów faktycznie poniesionych. W niniejszej sprawie do kosztów tych można zaliczyć: opłaty okresowe ochrony patentowej projektów wynalazczych, opłaty zgłoszeń dodatkowych projektów wynalazczych do Urzędu Patentowego, opłaty porad prawnych, o ile są związane z uzyskanym przychodem z licencji, gdyż spełniają przesłankę poniesienia w celu osiągnięcia przedmiotowych przychodów i nie są to jednocześnie wydatki wymienione w zamkniętym katalogu kosztów nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jednocześnie należy podkreślić, iż zaliczenie ww. wydatków do kosztów uzyskania przychodów z licencji może być dokonane tylko w tej części, w której wydatek wiąże się ze źródłem przychodu.

Odnosząc się do pozostałych kosztów zauważa się, iż w okolicznościach przedstawionego stanu faktycznego brak jest podstaw do uznania za koszty uzyskania przychodów ponoszonych przez wnioskodawcę kosztów przejazdów własnym samochodem osobowym, opłat składek na ubezpieczenie samochodu osobowego, koszty przejazdu środkami komunikacji zbiorowej, opłaty czynszu za część mieszkania przeznaczonego dla celów uzyskiwania przychodów z licencji, opłaty energii elektrycznej i ogrzewania w części j.w. z uwagi na brak związku przyczynowo-skutkowego tych wydatków z uzyskiwanym przychodem z licencji. Nie można również uznać za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, które to koszty od dnia 1 stycznia 2007 r. zostały w ogóle wyłączone z kosztów podatkowych w oparciu o art. 23 ust. 1 pkt 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych. W odniesieniu do kosztów materiałów biurowych, rozmów telefonicznych i faksów zaliczenie tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów z licencji będzie możliwe, o ile wnioskodawca udowodni, że poniesione wydatki są związane z uzyskaniem tego przychodu.

Podkreślić należy, iż organ podatkowy może uznać konkretny wydatek za koszt uzyskania przychodu, jeżeli podatnik faktycznie poniesie wydatek, wykaże związek wydatku z uzyskanym przychodem i przedstawi dowód umożliwiający obiektywną ocenę przez organy, że powyższe okoliczności miały miejsce. Pojęcie "w celu osiągnięcia" oznacza bezpośredni związek pomiędzy kosztem a przychodem. Istotne jest również, że poniesione wydatki winny być prawidłowo udokumentowane.

W świetle powyższego, skoro nie wszystkie ponoszone przez wnioskodawcę koszty mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, a nawet te, które mogą być zaliczone mogą stać się kosztami, o ile ich wartość przewyższy ustaloną w art. 22 ust. 9 pkt 4 ustawy normę kosztów uzyskania przychodów z licencji, stanowisko wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.