IBPBII/1/415-151/08/MCZ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o. przedstawione we wniosku z dnia 5 grudnia 2008 r. (data wpływu do tut. Biura 22 grudnia 2008 r.) uzupełnionym w dniu 12 stycznia 2009 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia czy diety z tytułu podróży służbowych są w całości zwolnione z podatku dochodowego - jest prawidłowe.

W dniu 22 grudnia 2008 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia czy diety z tytułu podróży służbowych są w całości zwolnione z podatku dochodowego.

Z uwagi na braki formalne wniosku pismem z dnia 7 stycznia 2009 r. znak: IBPB I/2/423-1206/08/PH i znak: IBPB II/1/436-151/08/MCZ wezwano wnioskodawcę do jego uzupełnienia. Wniosek uzupełniono w dniu 12 stycznia 2009 r. (wpłata opłaty)

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca będący spółką z o.o. prowadzi działalność w zakresie usług instalacyjno-montażowych dotyczących sieci wodno-kanalizacyjnych oraz instalacji wewnętrznych. Obecnie zatrudnia 24 pracowników budowlanych. Wszyscy pracownicy zatrudnieni są na pełny etat na podstawie umów o pracę. W treści umowy o pracę miejsce pracy zostało określone jako: miasto X, powiat ziemski Y. W związku z trudnościami w pozyskiwaniu zleceń na terenie powiatu Y wnioskodawca oprócz prac na ww. obszarze podpisał kontrakty (w tym długoterminowe) na terenie innego województwa. Powyższe wiąże się z koniecznością skierowania części pracowników poza stałe miejsce wykonywania pracy wskazane w zawartych umowach o pracę, a w konsekwencji powstaniem obowiązku wypłaty diet związanych z podróżami służbowymi. Spółka kieruje pracowników do pracy na poszczególne budowy (poza terenem powiatu Y) na podstawie polecenia wyjazdu służbowego. Pobyt pracowników na budowie potwierdzany jest przez kierownika budowy. Pracownicy wyjeżdżają na odległe budowy w poniedziałek, a wracają w piątek. Pracodawca wynajmuje dla nich mieszkanie służbowe (miejsce zbiorowego zakwaterowania). Wnioskodawca wypłaca pracownikom przebywającym na budowach znajdujących się poza stałym ich miejscem pracy (wskazanym w umowach o pracę) diety w celu rekompensaty podwyższonych kosztów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Czy na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. a) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych diety z tytułu podróży służbowych pracowników są w całości zwolnione od podatku dochodowego.

Zdaniem wnioskodawcy do zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych diet z tytułu podróży służbowych mają zastosowanie następujące przepisy:

Podróżą służbową w rozumieniu Kodeksu pracy jest zatem wykonywanie na polecenie pracodawcy zadania służbowego poza miejscowością, w której znajduje się siedziba pracodawcy lub poza stałym miejscem pracy pracownika. Stałe miejsce pracy wskazane jest w umowie o pracę (zważywszy na charakter usług jakie świadczy wnioskodawca miejscem pracy jest region - powiat Y, a nie konkretne miejsce).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 21 ust. 1 pkt 16 ustawy z dnia 26 lipca 199 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) wolne od podatku dochodowego są diety i inne należności za czas:

Na podstawie ww. przepisu przysługujące pracownikom z tytułu odbytych podróży służbowych, w terminie i w miejscu określonym przez pracodawcę, diety oraz zwrot kosztów za przejazdy, dojazdy, noclegi, a także inne wydatki określone przez pracodawcę odpowiednio do uzasadnionych potrzeb podlegają zwolnieniu od podatku dochodowego od osób fizycznych.

Odrębnymi przepisami o których mowa powyżej są m.in. przepisy rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2002 r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju (Dz. U. z 2002 r. Nr 236, poz. 1990 z późn. zm.)

W świetle § 4 ww. rozporządzenia dieta jest przeznaczona na pokrycie zwiększonych kosztów wyżywienia w czasie podróży i wynosi 23 zł za dobę podróży.

Zatem diety za czas podróży służbowej pracownika na obszarze kraju zwolnione są z podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. a) ww. ustawy o podatku dochodowego od osób fizycznych, o ile są przyznane zgodnie z cytowanym przepisem do wysokości określonej w tym przepisie.

Zwolnienie to przysługuje jednak pod warunkiem, że pracownik odbędzie podróż służbową w rozumieniu art. 775 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (tekst jedn. Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.), tj. wykonuje na polecenie pracodawcy zadanie służbowe poza miejscowością, w której znajduje się siedziba pracodawcy, lub poza stałym miejscem pracy.

W świetle art. 29 ust. 1 Kodeksu pracy określenie w umowie o pracę m.in. miejsca wykonywania pracy, pozostaje w gestii stron stosunku pracy. Pod pojęciem miejsca pracy rozumie się zarówno stały punkt w znaczeniu geograficznym, jak i pewien oznaczony obszar, strefę określoną granicami jednostki administracyjnej podziału kraju w inny dostatecznie wyraźny sposób, w którym będzie świadczona praca. Miejsce pracy nie musi pokrywać się z siedzibą zakładu pracy, bowiem te pojęcia nie są tożsame. Decyzje o tym czy pracownik odbywa podróż służbową podejmuje pracodawca wysyłający pracownika poza miejsce określone jako miejsce pracy.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że miejscem wykonywania pracy przez pracowników, których zatrudnia wnioskodawca jest miasto X, powiat ziemski Y. Jednak w związku z trudnościami w pozyskiwaniu zleceń na terenie powiatu X wnioskodawca kieruje pracowników do pracy na podstawie polecenia wyjazdu służbowego poza określone w umowie miejsce wykonywania pracy - na teren innego województwa. W związku z tym należy stwierdzić, w świetle wcześniej cytowanych przepisów, że pracownicy odbywają podróże służbowe.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że jeżeli są spełnione warunki wynikające z art. 775 § 1 Kodeksu pracy oraz z ww. rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2002 r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju, to diety wypłacane przez pracodawcę z tytułu odbywanych podróży służbowych korzystają ze zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. a) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych do wysokości określonej w ww. rozporządzeniu.

W związku z powyższym stanowisko wnioskodawcy uznaje się za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej ul. Traugutta 2a,43-300 Bielsko-Biała.