IBPBII/1/415-145/08/ASz

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 10 marca 2009 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPBII/1/415-145/08/ASz

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółdzielni Mieszkaniowej przedstawione we wniosku z dnia 15 grudnia 2008 r. (data wpływu do tut. Biura - 19 grudnia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych dofinansowania wypoczynku z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 grudnia 2008 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych dofinansowania wypoczynku z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Pracownicy wnioskodawcy, którym przysługuje dofinansowanie do wypoczynku z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych w 2008 r. wykupili wczasy we własnym zakresie dla siebie oraz dla swoich małoletnich dzieci. Po powrocie przedłożyli faktury i rachunki ubiegając się o częściowy zwrot kosztów pobytu na wczasach.

Faktury i rachunki są wystawiane przez ośrodki i domy wczasowe, a z treści faktur wynika, że były to pobyty wczasowe z wyżywieniem, pracowników wraz z małoletnimi dziećmi np.:

1.

Ośrodek Wczasowy

Treść faktury: opłata za wczasy wypoczynkowe rodzinne dla: (...) od 10 do 24 sierpnia 2008 r.

Z wczasów korzystał pracownik i dwoje małoletnich dzieci.

2.

Pokoje Gościnne

Treść faktury: wczasy wypoczynkowe z wyżywieniem dla: (...) od 25 sierpnia do 1 września 2008 r.

Z wczasów korzystał pracownik z małoletnim dzieckiem.

3.

Dom Wczasowy

Treść faktury: Pobyt z wyżywieniem dla: (...) od 03 do 17 sierpnia 2008 r.

Z wczasów korzystał pracownik i dwoje małoletnich dzieci.

4.

Agroturystyka

Treść rachunku: Wczasy z wyżywieniem dla: (...) od 03 do 17 maja 2008 r.

Z wczasów korzystał pracownik z jednym dorosłym dzieckiem i jednym małoletnim.

5.

Agencja Usług Turystycznych

Treść faktury: Pobyt wczasowy z wyżywieniem dla: (...) od 09 do 16 sierpnia 2008 r.

Z wczasów korzystało dwoje małoletnich dzieci pracownika.

6.

Ośrodek wczasowy - kolonijny

Treść faktury: Pobyt wczasowy z wyżywieniem dla: (...)od 15 do 30 sierpnia 2008 r.

Z wczasów korzystał pracownik z małoletnim dzieckiem.

Od wszystkich przedstawionych przykładów został odprowadzony podatek dochodowy od osób fizycznych w wysokości 19% w myśl art. 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, również od małoletnich dzieci - (nie zostało zastosowane zwolnienie przedmiotowe z art. 21 pkt 78 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

1.

Czy wnioskodawca postąpił prawidłowo opodatkowując dofinansowanie do wczasów małoletnich dzieci pracowników z art. 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

2.

Jakie zapisy powinny zawierać faktury lub rachunki, aby w podanych wyżej przykładach zastosować zwolnienie przedmiotowe z art. 21 pkt 78 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem wnioskodawcy w przedstawionych przykładach prawidłowo został naliczony i odprowadzony podatek dochodowy od osób fizycznych w wysokości 19% z art. 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych od dofinansowania do wczasów małoletnich dzieci pracowników wnioskodawcy, ponieważ nie ma żadnych podstaw wnioskować, że ośrodki i domy wczasowe goszczące pracowników wraz z małoletnimi dziećmi, są podmiotami uprawnionymi do prowadzenia działalności w zakresie wypoczynku zorganizowanego.

Zainteresowani pracownicy zakwestionowali stanowisko wnioskodawcy, domagając się zastosowania zwolnienia przedmiotowego dla swoich małoletnich dzieci na podstawie art. 21 pkt 78.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje.

Zgodnie z treścią art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Przepis art. 10 ww. ustawy określa źródła przychodów, gdzie między innymi wymienia się: stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkowstwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, pracę nakładczą, emeryturę lub rentę.

W myśl art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Użyty powyżej zwrot "w szczególności" oznacza, że wymienione kategorie przychodów zostały wymienione jedynie przykładowo. Przychodem ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych są więc wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące u podatnika powstaniem przysporzenia majątkowego, mające swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym.

Zgodnie z treścią art. 21 ust. 1 pkt 78 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku dochodowego są dopłaty do: wypoczynku zorganizowanego przez podmioty prowadzące działalność w tym zakresie, w formie wczasów, kolonii, obozów i zimowisk, w tym również połączonego z nauką, pobytu na leczeniu sanatoryjnym, w placówkach leczniczo-sanatoryjnych, rehabilitacyjno-szkoleniowych i leczniczo-opiekuńczych, oraz przejazdów związanych z tym wypoczynkiem i pobytem na leczeniu - dzieci i młodzieży do lat 18:

* z funduszu socjalnego, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych oraz zgodnie z odrębnymi przepisami wydanymi przez właściwego ministra - niezależnie od ich wysokości,

* z innych źródeł - do wysokości nie przekraczającej w roku podatkowym kwoty 760 zł.

Z brzmienia ww. przepisu wynika, że dopłaty do wypoczynku podlegają zwolnieniu od podatku dochodowego, jeżeli spełnione są łącznie następujące warunki:

1.

wypoczynek powinien być zorganizowany,

2.

organizatorem wypoczynku musi być podmiot prowadzący działalność w tym zakresie,

3.

wypoczynek powinien przybrać formę: wczasów, kolonii, obozu lub zimowisk w tym również połączonego z nauką, pobytu na leczeniu sanatoryjnym, w placówkach leczniczo-sanatoryjnych, rehabilitacyjno-szkoleniowych, leczniczo-opiekuńczych,

4.

dopłata powinna dotyczyć dzieci i młodzieży uczestniczących w wypoczynku, które nie ukończyły 18-tego roku życia.

Wskazanie przez ustawodawcę w ww. przepisie czterech form wypoczynku, oznacza że nie każda dopłata do wypoczynku może korzystać ze zwolnienia, a tylko ta, która związana była z wypoczynkiem zorganizowanym przybierającym postać wczasów, kolonii, obozu lub zimowiska. Ustawodawca jednoznacznie określił katalog form wypoczynku objętych zwolnieniem, a także wymóg dla jego organizatorów, co powoduje, że tylko dopłaty do wypoczynku zorganizowanego przez podmioty prowadzące działalność w tym zakresie korzystają ze zwolnienia, o którym mowa wyżej.

Wprowadzając obowiązek zorganizowania wypoczynku przez podmioty prowadzące działalność w tym zakresie, ustawodawca nie sprecyzował bliżej tego pojęcia. Powołany przepis nie wskazuje czy ma być to podmiot, który świadczy usługi wypoczynkowe w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, czy podmiot zajmujący się statutowo tego typu działalnością. Istotne jest to, czy tego typu wypoczynek organizowany jest zgodnie ze specjalnymi regulacjami dotyczącymi organizowania wypoczynku dla dzieci i młodzieży. Tak więc, zasadnicze znaczenie ma formalno - prawne umocowanie danego podmiotu do wykonywania czynności związanych z organizowaniem wypoczynku, określone w dokumentach stanowiących podstawę funkcjonowania danego podmiotu.

Stosownie do § 2 Rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 21 stycznia 1997 r. w sprawie warunków jakie muszą spełniać organizatorzy wypoczynku dla dzieci i młodzieży szkolnej, a także zasad jego organizowania i nadzorowania (Dz. U. Nr 12, poz. 67 z późn. zm.) organizatorami wypoczynku mogą być szkoły i placówki, osoby prawne i fizyczne, a także jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej.

Zgodnie z § 3 tego rozporządzenia wypoczynek może być zorganizowany w formach wypoczynku wyjazdowego, zwanych "placówkami wypoczynku" (kolonie, obozy, zimowiska) i w formach wypoczynku w miejscu zamieszkania (np. półkolonie, wczasy w mieście).

Za definicję powyższych form wypoczynku zgodnie z Uniwersalnym Słownikiem Języka Polskiego Wydawnictwa Naukowego PWN S.A. 2004 r. należy rozumieć:

* wczasy, czyli wypoczynek poza miejscem zamieszkania, którego organizatorzy za opłatą zapewniają noclegi, całodzienne wyżywienie, a niekiedy także rozrywki sportowe i kulturalne,

* kolonie, czyli zorganizowany pobyt dzieci i młodzieży poza miejscem stałego zamieszkania, dla wypoczynku w czasie wakacji,

* obóz, czyli zorganizowany wypoczynek grupy ludzi, często połączonego z uprawianiem sportu, doskonaleniem zawodowym, nauką języków obcych,

* zimowisko, czyli zorganizowany w celach wypoczynkowych pobyt młodzieży poza miastem w czasie ferii zimowych.

Do wymienionych form wypoczynku nie kwalifikują się inne formy wypoczynku, w tym wczasy pod gruszą i wycieczki jak również organizowane na "własną rękę" pobyty w hotelach, wynajmowanych pokojach.

Wymagane jest również odpowiednie posiadanie dokumentu (faktury, rachunku, dowodu wpłaty), z którego będzie wynikało ca najmniej:

* nazwa i adres podmiotu prowadzącego działalność w zakresie organizacji wypoczynku, na rzecz którego wpłata została dokonana (w razie wątpliwości należy zwrócić się z zapytaniem do usługodawcy czy świadczy usługi wypoczynkowe w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, lub czy zajmuje się statutowo tego typu działalnością),

* forma wypoczynku (wczasy, kolonie, obóz, zimowisko-w jakim okresie),

* imię i nazwisko dziecka korzystającego z zorganizowanej formy wypoczynku,

* imię i nazwisko osoby dokonującej zapłaty,

* kwotę i datę dokonania zapłaty.

Na pracowniku składającym wniosek o dofinansowanie wypoczynku ciąży obowiązek przedłożenia stosownych dowodów i udowodnienia prawa do zwolnienia.

Ponadto, wskazać należy, że omawiane zwolnienie ma zastosowanie również w przypadku, gdy wypoczynek jest organizowany równocześnie dla dzieci i rodziców. Jednakże zwolnieniu od opodatkowania, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 78 podlega tylko ta część wydatku, która dotyczy dzieci i młodzieży do lat 18

Reasumując należy stwierdzić, że nie każda opłata za usługę wypoczynkową będzie opłatą za wczasy. Dlatego też w celu zastosowania zwolnienia należy - w oparciu o wyżej przedstawione kryteria - oceniać każdorazowo indywidualną sytuację pracownika.

W związku z powyższym stanowisko wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl