IBPBII/1/415-123/11/MK
Pismo z dnia 12 maja 2011 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPBII/1/415-123/11/MK
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 26 stycznia 2011 r. (data wpływu do tut. Biura - 7 lutego 2011 r.), uzupełnionym w dniu 19 kwietnia 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zakwalifikowania do przychodów pracowników - zawodników wydatków firmy poniesionych na sfinansowanie udziału pracowniczej drużyny piłkarskiej w międzyzakładowym turnieju - jest nieprawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 7 lutego 2011 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zakwalifikowania do przychodów pracowników - zawodników wydatków firmy poniesionych na sfinansowanie udziału pracowniczej drużyny piłkarskiej w międzyzakładowym turnieju.
Z uwagi na braki formalne wniosku, pismem z dnia 13 kwietnia 2011 r. Znak: IBPBI/2/423-155/11/BG, IBPB II/1/415-123/11/MK wezwano wnioskodawcę do jego uzupełnienia.
Wniosek uzupełniono w dniu 19 kwietnia 2011 r. poprzez uiszczenie dodatkowej opłaty.
W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:
Wnioskodawca - Spółka z o.o. wynajmuje salę gimnastyczną (1 godzina w tygodniu) do treningów dla grupy pracowników, którzy tworzą drużynę piłkarską. Dla zawodników zakupiono firmowe stroje sportowe (koszulki z logo firmy, buty sportowe, stroje bramkarskie, piłki) - to wszystko jest przeznaczone do wykorzystania i prezentowania się pracowników (piłkarzy) podczas międzyzakładowych zawodów piłkarskich. Wynajem sali oraz stroje sportowe i piłki finansowane są ze środków obrotowych Spółki. Udział w międzyzakładowych zawodach sportowych wnioskodawca traktuje jako formę promocji i reklamy - poprzez wykorzystywanie nazwy Spółki, logo na koszulkach zawodników. Obecność we współzawodnictwie sportowym powoduje wzrost zainteresowania działalnością gospodarczą wnioskodawcy w środowisku lokalnym i daleko poza nim (produkty, usługi, warunki pracy).
Spółka zorganizowała również zamknięty turniej piłkarski dla swoich pracowników - drużyny tworzyli pracownicy z poszczególnych wydziałów. W tym celu wynajęto salę gimnastyczną, zakupiono firmowe stroje sportowe (np. koszulki z logo Spółki, stroje bramkarskie, piłki), przygotowano drobne nagrody (statuetki, puchary, dyplomy), przygotowano również poczęstunek dla piłkarzy (pracownicy) i kibiców (pracownicy). Turniej Spółka sfinansowała ze środków obrotowych. Turniej ten traktowany jest jak impreza integracyjna. Udział w imprezie umożliwia pracownikom lepsze poznanie się, rozwija umiejętność współpracy i umacnia poczucie identyfikowania się z firmą co przekłada się na poprawienie atmosfery wśród zatrudnionych, lepsze efekty osiągane w pracy.
W związku z powyższym zadano następujące pytania:
Czy w świetle art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych Spółka może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wydatki związane:
udziałem w międzyzakładowym turnieju piłkarskim-koszty promocji i reklamy (opisane przedsięwzięcie 1).
organizacją zamkniętego dla pracowników turnieju piłkarskiego-impreza integracyjna (opisane przedsięwzięcie 2).
Czy w świetle ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wydatki Spółki poniesione na sfinansowanie:
udziału pracowniczej drużyny piłkarskiej w międzyzakładowym turnieju (sala gimnastyczna na treningi, stroje sportowe) są przychodem do opodatkowania dla tych pracowników-piłkarzy (opisane przedsięwzięcie 1).
organizacji zamkniętego turnieju piłkarskiego tylko dla pracowników Spółki (sala gimnastyczna, stroje, upominki, poczęstunek) są przychodem do opodatkowania dla pracowników, którzy wzięli udział w imprezie integracyjnej (opisane przedsięwzięcie 2).
Wnioskodawca uważa, iż:
Finansowanie ze środków obrotowych drużyny piłkarskiej, złożonej z pracowników Spółki (sala gimnastyczna na treningi, firmowe stroje piłkarskie z logo Spółki, piłki), która uczestniczy w różnych turniejach międzyzakładowych jest finansowaniem promocji i reklamy. Jest to działanie celowe w kierunku rozpowszechniania znaku firmowego w środowisku lokalnym i poza nim. Reklama znaku skłania do zainteresowania się produktami i warunkami pracy załogi. Zgłaszając drużynę zakładową (pracowniczą) do amatorskich zawodów sportowych i promując swoje logo Spółka chce pokazać kontrahentom, że jest najlepsza na wszystkich polach działalności, a pracownicy to nie tylko grupa fachowców w swojej dziedzinie, ale też zorganizowany zespół ludzi, utożsamiających się ze Spółką, zadowolonych z pracy, zintegrowanych wokół celów firmowych. W związku z powyższym:
wydatki Spółki na drużynę piłkarską, złożoną, z własnych pracowników są wydatkami na promocję i reklamę - są więc kosztem uzyskania przychodów dla Spółki (w świetle ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych art. 15 ust. 1),
wydatki Spółki na drużynę piłkarską złożoną z własnych pracowników są wydatkami na promocję i reklamę - nie są przychodami dla pracowników wchodzących w skład drużyny piłkarskiej (w świetle ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych art. 12 ust. 1).
Finansowanie ze środków obrotowych zamkniętego turnieju piłkarskiego dla pracowników Spółki (sala gimnastyczna, stroje sportowe uczestników, dyplomy, statuetki, puchary, poczęstunek dla pracowników - piłkarze i kibice) jest sfinansowaniem imprezy integracyjnej pracowników. Spółka poprzez taką imprezę dąży do zwiększenia wydajności i efektów pracy. Wspólna rywalizacja sportowa uzdrawia relacje między pracownikami, utrwala więż i chęć współpracy. Współpraca na boisku i przy kibicowaniu w turnieju zamkniętym oraz współpraca na stanowisku pracy przenikają się wzajemnie i dają pożądane przez Spółkę rezultaty - dążenie na co dzień do sukcesów zawodowych. W związku z powyższym:
wydatki Spółki na zorganizowanie i przeprowadzenie turnieju piłkarskiego dla pracowników są wydatkami na integrację pracowniczą są więc kosztem uzyskania przychodów dla Spółki (w świetle ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych art. 15 ust. 1),
wydatki Spółki na zorganizowanie i przeprowadzenie zamkniętego turnieju piłkarskiego dla pracowników są wydatkami na integrację pracowniczą - nie są przychodami dla pracowników biorących udział w takim turnieju, zarówno dla piłkarzy jak i dla kibiców (w świetle ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych art. 12 ust. 1).
Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:
Niniejsza interpretacja indywidualna stanowi pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego dotyczącą podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zakwalifikowania do przychodów pracowników - zawodników wydatków firmy poniesionych na sfinansowanie udziału pracowniczej drużyny piłkarskiej w międzyzakładowym turnieju.
W zakresie zakwalifikowania do przychodów pracowników wydatków firmy poniesionych na sfinansowanie organizacji zamkniętego turnieju piłkarskiego tylko dla pracowników firmy w ramach imprezy integracyjnej oraz podatku dochodowego od osób prawnych wydano odrębne rozstrzygnięcia.
Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. z 2010 r. Dz. U. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52 i 52a oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Z przepisu art. 11 ust. 1 ww. ustawy wynika, iż przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.
Przepis art. 12 ust. 1 ww. ustawy stanowi, iż za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.
Użyty powyżej zwrot "w szczególności" oznacza, że wskazane kategorie przychodów zostały wymienione jedynie przykładowo. Przychodem ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych są więc wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące u podatnika powstaniem przysporzenia majątkowego, mającym swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym.
Zgodnie z art. 11 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.
Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Spółka wynajmuje salę gimnastyczną (1 godzina w tygodniu) do treningów dla grupy pracowników, którzy tworzą drużynę piłkarską. Dla zawodników zakupiono firmowe stroje sportowe (koszulki z logo firmy, buty sportowe, stroje bramkarskie), piłki - to wszystko jest przeznaczone do wykorzystania i prezentowania się pracowników (piłkarzy) podczas międzyzakładowych zawodów piłkarskich. Wynajem sali oraz stroje sportowe i piłki finansowane są ze środków obrotowych Spółki. Udział w międzyzakładowych zawodach sportowych wnioskodawca traktuje jako formę promocji i reklamy - poprzez wykorzystywanie nazwy Spółki, logo na koszulkach zawodników. Obecność we współzawodnictwie sportowym powoduje wzrost zainteresowania działalnością gospodarczą wnioskodawcy w środowisku lokalnym i daleko poza nim (produkty, usługi, warunki pracy).
Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż wydatki Spółki na drużynę piłkarską złożoną z własnych pracowników są wydatkami na promocję i reklamę - nie są przychodami dla pracowników wchodzących w skład drużyny piłkarskiej.
Należy zauważyć, iż w praktyce, w pojęciu przychodu mieści się każda realna korzyść, jaką uzyskał bądź uzyska podatnik. Do tych korzyści zaliczyć należy zatem również świadczenia w postaci pokrywania przez pracodawcę - wnioskodawcę - wynajmu sali gimnastycznej do treningów dla grupy pracowników, którzy tworzą drużynę piłkarską, zakupu firmowych strojów sportowych (koszulek z logo firmy, butów sportowych, strojów bramkarskich), piłek. Wobec braku przepisów zwalniających to świadczenie z opodatkowania stanowi ono, co do zasady, przychód podatkowy. Na gruncie prawa podatkowego przychodem w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest bowiem każda forma przysporzenia majątkowego, tzn. zarówno pieniężna, jak i niepieniężna.
Powyższe świadczenia ponoszone za pracowników niewątpliwie należą do przychodów uzyskanych przez nich ze stosunku pracy, w ramach wykonywanych na rzecz wnioskodawcy działań promocyjnych i reklamowych, za które pracownik otrzymuje właśnie te świadczenia. Jak bowiem wynika z wniosku, wnioskodawca finansuje funkcjonowanie drużyny sportowej po to, aby ta z kolei mogła poprzez swoje działania promować jego przedsiębiorstwo, reklamować je. Świadczenia te stanowią zatem - poprzez sfinansowanie konkretnych rzeczy i usług pracownikom wchodzących w skład zakładowej drużyny piłkarskiej - zapłatę za czynności promocyjno-reklamowe wykonywane na rzecz Spółki przez jej pracowników. Z wniosku nie wynika bowiem, iż czynności te są wykonywane w ramach zwykłych obowiązków pracowników oraz w ramach przysługującego im wynagrodzenia za pracę, lecz w ramach dodatkowych działań, za które pracownicy otrzymują konkretne świadczenia.
Wobec powyższego należy stwierdzić, że ponoszone przez wnioskodawcę ww. koszty stanowią dla pracowników - zawodników drużyny piłkarskiej - przychód ze stosunku pracy. Przychodem pracownika - zawodnika drużyny piłkarskiej - będzie przypadająca na niego część wartości ww. kosztów, za które nie musi płacić. Z tej też przyczyny wartość tych świadczeń należy zaliczyć do przychodów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Pracownicy ci osiągają bowiem określoną korzyść finansową, w zamian za świadczone - jak wynika to z treści wniosku - na rzecz wnioskodawcy działania promocyjne i reklamowe. Skoro zatem ww. świadczenia przekazywane są po to aby pracownicy promowali firmę i ją reklamowali, to nie można uznać rzeczonych świadczeń za świadczenia nieodpłatne. Świadczenia te są bowiem formą wynagrodzenia pracowników za działanie na rzecz firmy. Z tej też przyczyny ww. koszty ponoszone na rzecz pracowników - zawodników drużyny piłkarskiej - należy zaliczyć do przychodów ww. osób.
Wobec powyższego stanowisko wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.
Należy jednak podkreślić, że jeżeli stroje sportowe opatrzone są logo i barwami Spółki i nie zostały przekazane pracownikom - zawodnikom drużyny piłkarskiej - na własność, lecz jedynie noszone będą przez pracowników tylko w celu reprezentowania pracodawcy na zawodach, to wartość strojów nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, nie stanowi bowiem przychodu w rozumieniu art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Podobnie do wartości przychodu przypadającego na pracownika, nie można zaliczyć kosztów zakupu piłek, jeżeli piłki te są własnością wnioskodawcy.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.