IBPBII/1/415-1121/13/MK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 11 grudnia 2013 r. (wpływ do Biura - 19 grudnia 2013 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zakwalifikowania do odpowiedniego źródła przychodów uzyskiwanych przez franczyzobiorców i partnerów przychodów z tytułu sprzedaży produktów i związanych z tym obowiązków płatnika - jest prawidłowe.

W dniu 19 grudnia 2013 r. wpłynął do Biura ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zakwalifikowania do odpowiedniego źródła przychodów uzyskiwanych przez franczyzobiorców i partnerów przychodów z tytułu sprzedaży produktów i związanych z tym obowiązków płatnika.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest spółką z o.o., która od grudnia 2013 r. jest płatnikami podatku VAT. Spółka ma zamiar dokonywać sprzedaży różnych produktów, które będą oferowane w systemie MLM - marketingu sieciowego - na początek będzie to kawa i herbata. System ten składa się z franczyzobiorców i partnerów. Aby franczyzobiorca mógł wejść do sytemu sprzedaży musi zarejestrować się z linku osoby polecającej podając wymagane w formularzu rejestracyjnym dane, następnie dokonać wyboru produktów na minimalną kwotę, oraz dokonać opłat franczyzowej i marketingowej. Dopiero po dokonaniu płatności rejestracja jest kompletna. Na skutek niej nowy franczyzobiorca trafia do matrycy dwójkowej, na której opiera się sieć franczyzowa. Trafiają do niej wszyscy franczyzobiorcy, którzy dołączają do systemu.

Warunkiem do utrzymania się w sieci franczyzowej jest utrzymywanie aktywności sieciowej, którą można przedłużyć na dwa sposoby:

1. Poprzez aktywność zakupową - czyli dokonywanie zakupu na minimalną kwotę oraz dokonanie opłat franczyzowej i marketingowej. Aktywność zakupowa kwalifikuje także do odbierania wynagrodzeń.

2. Poprzez aktywność rekomendacyjną - polegać ma na pozyskaniu osobiście nowego franczyzobiorcy. Aktywność rekomendacyjna nie kwalifikuje do odbierania wynagrodzeń.

Natomiast program partnerski dawać będzie możliwość polecania samego zakupu produktu. Jest to oddzielny program, do którego uczestnik rejestruje się za darmo (otrzymywać będzie wtedy możliwość polecania produktu bez żadnych ustalonych wymogów). Produkty będą posiadać cenę określoną w sklepie dla osób spoza sieci franczyzowej. Od każdego zakupionego towaru z linku Wnioskodawcy lub przez link osoby, które zaprosiły do programu partnerskiego, otrzymywać będzie określony procent prowizji od każdego produktu zakupionego w sklepie.

Na system wynagradzania franczyzobiorców za rozbudowę sieci franczyzowych Wnioskodawca przeznaczać będzie opłaty marketingowe do podziału w postaci wynagrodzeń.

Franczyzobiorca to osoba, która zaprasza osoby fizyczne (zarówno prowadzące, jak i nie prowadzące działalności gospodarczej) do współpracy jako franczyzobiorca lub partner, prezentuje im produkty oraz ich szkoli, aby oni mogli pozyskiwać nowych franczyzobiorców i partnerów, a także sprzedawać usługi i produkty (czyli buduje swoją strukturę sprzedaży). W zamian za to otrzymuje określony procent od sprzedanych usług, produktów, a także opłat franczyzowych i marketingowych. Struktura prowizji dla franczyzobiorców rozbudowana jest do dwunastu poziomów w dół (poziomów rekrutowanych struktur) i zmniejsza się od każdej sprzedaży im dalsza (niższa) od niego poziomu. Zatem wysokość wynagrodzenia franczyzobiorcy będzie rosła nie tylko ze sprzedażą dokonaną osobiście, ale także ze wzrostem sprzedaży realizowanej przez rekrutowanych przez niego frnaczyzobiorców i partnerów. Tym samym system będzie miał strukturę drzewa.

Z kolei zadaniem partnera jest jedynie bezpośrednia sprzedaż naszych produktów dla klientów końcowych. Partner również otrzyma określony procent od dokonanej przez siebie sprzedaży. Sprzedaży tej będzie dokonywał w imieniu i na rzecz Wnioskodawcy.

Tak więc franczyzobiorca może zajmować się zarówno sprzedażą, jak i pozyskiwaniem nowych uczestników franczyzobiorców, natomiast partner tylko sprzedażą. W związku z faktem, iż oferta będzie skierowana głównie do indywidualnych gospodarstw domowych, Wnioskodawca spodziewa się nakierowania działalności franczyzobiorców i partnerów na działalność jednorazową, okazjonalną. Tym samym Wnioskodawca spodziewa się, iż franczyzobiorcy i partnerzy polecać będą produkty rodzinie i znajomym. Ponieważ są to wąskie grona, które szybko się wyczerpią, działalność franczyzobiorcy będzie okazjonalna i krótkotrwała. Możliwe jest, że większość franczyzobiorców i partnerów nie uda się sprzedać ani jednej usługi, produktu ani nikogo zaprosić do współpracy w sieci franczyzowej.

Uczestnicy systemu będą dokonywać czynności w nim przez cały czas dobrowolnie. Z uczestnikami będą podpisywane umowy o współpracy w formie elektronicznej na zasadzie złożenia oświadczenia, że zapoznali się z regulaminem klubu franczyzobiorców oraz planem marketingowym ustalający zasady wynagradzania. Regulamin klubu określa jedynie ogólne zasady tejże współpracy.

Będzie to nienazwana umowa cywilnoprawna o całkowicie innych cechach niż umowa zlecenie czy umowa o dzieło. "Umowa" o współpracy (regulamin klubu franczyzobiorców Wnioskodawcy) będą miały charakter instrukcyjny. Wynagrodzenie będzie wypłacane na podstawie regulaminu i planu marketingowego, a obliczane za pomocą ewidencji prowadzonej w systemie informatycznym.

Tym samym uzyskanie prawa do wynagrodzenia będzie wynikać z odrębnego stosunku prawnego. Będzie tak dlatego, że zawarcie umowy o współpracy (oświadczenie o zapoznaniu się i zatwierdzeniu regulaminu i planu marketingowego) nie zobowiązuje franczyzobiorcy do dokonania sprzedaży. Nawiązanie stosunku umownego będzie miało jedynie taki skutek, że otworzy franczyzobiorcy możliwość wejścia do systemu (jeżeli spełni przesłanki należenia do niego) oraz taki, że ewentualne świadczenie usług w tym systemie będzie musiało się odbywać w określony sposób. Natomiast samo zawarcie "umowy" (oświadczenie o zapoznaniu się i zatwierdzeniu regulaminu i planu marketingowego), z której wynikać będzie prawo do wynagrodzenia, będzie miało charakter dorozumiany i realny, do jej zawarcia dojdzie w momencie dokonania sprzedaży. Uczestnicy systemu będą mogli prowadzić działalność gospodarczą, jeżeli taka będzie ich wola lub jeżeli ich działalność nabierze charakteru odpowiedniego dla tej działalności (cechy ciągłości i zorganizowania).

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. W jaki sposób, w przedstawionym stanie faktycznym, powinno być dokonane rozliczenie podatku dochodowego od osób fizycznych z franczyzobiorcami i partnerami.

2. Czy konieczne jest wydawanie informacji PIT-8C osobom uzyskującym przychód oraz odpowiedniemu Urzędowi Skarbowemu.

3. Czy skutki podatkowe będą analogiczne, jeżeli z franczyzobiorcami/partnerami nie będą podpisywane żadne umowy, a usługi będą świadczone jedynie na podstawie internetowej ewidencji.

Zdaniem Wnioskodawcy, franczyzobiorca i partner powinni rozliczać się na zasadach określonych dla przychodów z innych źródeł, określonych w art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Na koniec miesiąca franczyzobiorca, partner który prowadzi działalność gospodarczą powinien wystawić nam fakturę/rachunek, na podstawie którego Wnioskodawca wypłaci obliczone przez system wynagrodzenie. Natomiast osobie fizycznej, która nie prowadzi działalności gospodarczej, wypłacamy wartość brutto a na koniec roku wystawiamy podatnikowi PIT 8C i wówczas podatnik rozliczy podatek dochodowy od osób fizycznych w deklaracji PIT-36.

Naszym zdaniem jest to jedyna możliwość rozliczenia podatku dochodowego z franczyzobiorcami i partnerami, ponieważ:

a. W związku z brakiem możliwości określenia miejsca i czasu wykonywania współpracy oraz braku podporządkowania naszej firmie, a także braku obowiązku pracy, franczyzobiorca/partner nie może być rozliczany jako osoba pozostająca w stosunku pracy.

b. Franczyzobiorca/partner nie musi prowadzić działalności gospodarczej, zdefiniowanej w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jego działalność nie musi mieć charakteru ciągłego. Konstrukcja systemu pozwala na wejście do niego "na próbę" - każdy z uczestników systemu może bez przeszkód opuścić system. Zgodnie z charakterystyką systemu, osoby w nim uczestniczące powinny dokonywać czynności okazjonalnie, w niewielkim zakresie i na rzecz wąskiej grupy podmiotów. System będzie umożliwiał jednak prowadzenie działalności na większą skalę - wówczas może ta działalność nabrać charakteru zorganizowania i ciągłości, co spowoduje konieczność rejestracji działalności gospodarczej i rozliczania się na zasadach dla tej działalności określonej. Dopóki jednak działalność będzie okazjonalna lub jednorazowa lub nawet prowadzona na próbę, nie można mówić o działalności gospodarczej. Ponadto, franczyzobiorca, partner nie będzie działać w swoim imieniu, a raczej w naszym imieniu, co także wyklucza możliwość prowadzenia działalności gospodarczej przez franczyzobiorców/partnerów.

c. Franczyzobiorca/Partner nie będzie świadczył usługi na podstawie umowy zlecenia, umowy o dzieło ani umowy podobnej.

Wynika to z faktu, że franczyzobiorca/partner nie będzie miał żadnego formalnego obowiązku świadczenia usługi. Innymi słowy, umowa zostanie zawarta w sposób dorozumiany (gdyż nie będzie potrzeby potwierdzania jej w jakikolwiek sposób na piśmie czy inny sposób) oraz będzie miała charakter realny. Będzie to więc nienazwana umowa cywilnoprawna o cechach zupełnie odmiennych od umów o dzieło czy umów zlecenia, które zawierają w sobie określone zobowiązanie się wykonawcy do dokonania czy dokonywania danej czynności, co wynika z art. 734 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny, który to przepis stanowi, że "przez umowę zlecenia przyjmujący zlecenie zobowiązuje się do dokonania określonej czynności prawnej dla dającego zlecenie" oraz art. 627 ustawy - Kodeks cywilny, który z kolei stanowi, że "przez umowę o dzieło przyjmujący zamówienie zobowiązuje się do wykonania oznaczonego dzieła, a zamawiający do zapłaty wynagrodzenia". Brak jest jakiegokolwiek obowiązku po stronie franczyzobiorcy/partnera wyłącza możliwość zastosowania tych umów.

Stosunek prawny, całkowicie odmienny od umowy o dzieło/zlecenia, będzie za to podobny do stosunku zawartego na zasadzie umowy agencyjnej. Jednak z definicji tej umowy, określonej w art. 758 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny, brzmiącej następująco: "przez umowę agencyjną przyjmujący zlecenie (agent) zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, do stałego pośredniczenia, za wynagrodzeniem, przy zawieraniu z klientami umów na rzecz dającego zlecenie przedsiębiorcy albo do zawierania ich w jego imieniu". Jak z tej definicji wynika, agent zobowiązuje się do stałego pośrednictwa. Zobowiązania takiego nie będzie w systemie MLM Spółki, gdyż jak już wspomniano, nie będzie istnieć żadne zobowiązanie po stronie franczyzobiorcy/partnera do świadczenia usług - to czy będzie on je świadczył czy nie, będzie od początku do końca całkowicie dobrowolne, może mieć charakter całkowicie niezorganizowany, przerywany, próbny lub jednorazowy.

Ponadto franczyzobiorca/partner nie ma obowiązku prowadzenia działalności gospodarczej. W związku z tym nie jest możliwe zawarcie umowy agencyjnej.

Kodeks cywilny nie definiuje więc żadnej umowy cywilnoprawnej, na podstawie której mogłoby zostać dokonane rozliczenia Spółki z uczestnikami systemu. Brak takiej umowy powoduje też brak odpowiedniej regulacji w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych. Z braku uregulowanego sposobu rozliczenia, należy zastosować normy przewidziane dla przychodów z innych źródeł. W szczególności zauważyć należy, że prowizji wynikającej ze sprzedaży dokonanej przez franczyzobiorców/partnerów rekrutowanych przez innych franczyzobiorców nie da się przypisać do któregokolwiek źródła przychodów.

Podsumowując powyższe rozważania stwierdzamy, że nie jest możliwe stosowanie zasad rozliczenia innych, niż określonych dla przychodów z innych źródeł. Inne skutki podatkowe nie zajdą, gdyż nie wynika to z ustaw podatkowych. Skutki podatkowe będą analogiczne, jeżeli z franczyzobiorcami i partnerami nie będą podpisywane umowy o współpracy, a ich działalność będą regulować regulaminy i ogólne warunki współpracy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Niniejsza interpretacja stanowi ocenę stanowiska Wnioskodawcy zajętego na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie zakwalifikowania do odpowiedniego źródła przychodów uzyskiwanych przez osoby fizyczne nie prowadzące działalności gospodarczej (franczyzobiorców i partnerów) przychodów z tytułu sprzedaży produktów.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Przepis art. 11 ust. 1 ww. ustawy, stanowi, że przychodami z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 ww. ustawy źródłem przychodów są m.in. przychody:

* w pkt 2 - z działalności wykonywanej osobiście;

* w pkt 3 - z pozarolniczej działalności gospodarczej;

* w pkt 9 - z innych źródeł.

Definicja działalności gospodarczej zawarta jest w art. 5a pkt 6 tejże ustawy. Zgodnie z tą definicją, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej - oznacza to działalność zarobkową:

- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uważa się m.in. przychody, o których mowa w art. 13 pkt 8 ww. ustawy, tj. przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od:

- z wyjątkiem przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej oraz przychodów, o których mowa w pkt 9.

W przypadku niemożności jednoznacznego zaliczenia danego przychodu do jednego ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1-8 ustawy, przychód ten należy kwalifikować jako przychód z innych źródeł, o którym mowa w pkt 9 tegoż przepisu.

Stosownie do art. 20 ust. 1 ww. ustawy za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Sformułowanie "w szczególności" wskazuje, iż definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy. O przychodzie podatkowym z innych źródeł będziemy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe. Do przychodów z innych źródeł należy zatem zaliczyć każdy przychód, który spełnia łącznie dwa warunki: po pierwsze - nie jest zaliczany do źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1-8 ustawy, a po drugie - nie jest wyłączony z przedmiotowego zakresu podatku dochodowego od osób fizycznych.

Przenosząc przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych na grunt opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego, w celu właściwego zakwalifikowania przychodu uzyskiwanego przez osoby fizyczne będące franczyzobiorcami i partnerami Wnioskodawcy do źródeł przychodów określonych w art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy ocenić, czy ze względu na jego charakter i specyfikę posiada on elementy, które pozwoliłyby go zaliczyć do źródła przychodu innego niż określony w treści art. 10 ust. 1 pkt 9 tej ustawy.

Ponieważ przychód z tytułu sprzedaży różnych produktów przez franczyzobiorców i partnerów do indywidualnych gospodarstw domowych oferowanych w systemie MLM (marketingu sieciowego), jest uzyskiwany w związku z czynnością, która - wg opisu nie jest uzyskiwana przez osobę prowadzącą działalność gospodarczą - nie wypełnia przesłanek pozarolniczej działalności gospodarczej określonej w art. 5a pkt 6 ww. ustawy, choć Wnioskodawca przewiduje, że dla niektórych osób może się stać działalnością gospodarczą. Nie ma ono również cech i elementów, które kwalifikowałyby przychód do źródeł przychodów, wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 2 i 4-8 powołanej ustawy, to przychód ten należy zakwalifikować do przychodów z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w związku z art. 20 ust. 1 tejże ustawy.

Z opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika bowiem, że Wnioskodawca ma zamiar dokonywać sprzedaży różnych produktów, które będą oferowane w systemie MLM - marketingu sieciowego - na początek będzie to kawa i herbata. System ten składa się z franczyzobiorców i partnerów. Aby franczyzobiorca mógł wejść do sytemu sprzedaży musi zarejestrować się z linku osoby polecającej podając wymagane w formularzu rejestracyjnym dane, następnie dokonać wyboru produktów na minimalną kwotę, oraz dokonać opłat franczyzowej i marketingowej. Dopiero po dokonaniu płatności rejestracja jest kompletna. Na skutek niej nowy franczyzobiorca trafia do matrycy dwójkowej, na której opiera się sieć franczyzowa. Trafiają do niej wszyscy franczyzobiorcy, którzy dołączają do systemu. Warunkiem do utrzymania się w sieci franczyzowej jest utrzymywanie aktywności sieciowej, którą można przedłużyć na dwa sposoby:

1. Poprzez aktywność zakupową - czyli dokonywanie zakupu na minimalną kwotę oraz dokonanie opłat franczyzowej i marketingowej. Aktywność zakupowa kwalifikuje także do odbierania wynagrodzeń.

2. Poprzez aktywność rekomendacyjną - polegać ma na pozyskaniu osobiście nowego franczyzobiorcy. Aktywność rekomendacyjna nie kwalifikuje do odbierania wynagrodzeń.

Natomiast program partnerski dawać będzie możliwość polecania samego zakupu produktu. Jest to oddzielny program, do którego uczestnik rejestruje się za darmo (otrzymywać będzie wtedy możliwość polecanie produktu bez żadnych ustalonych wymogów). Produkty będą posiadać cenę określoną w sklepie dla osób spoza sieci franczyzowej. Od każdego zakupionego towaru z linku Wnioskodawcy lub przez link osoby, które zaprosiły do programu partnerskiego, otrzymywać będzie określony procent prowizji od każdego produktu zakupionego w sklepie.

Na system wynagradzania franczyzobiorców za rozbudowę sieci franczyzowych Wnioskodawca przeznaczać będzie opłaty marketingowe do podziału w postaci wynagrodzeń.

Franczyzobiorca to osoba, która zaprasza osoby fizyczne (zarówno prowadzące, jak i nie prowadzące działalności gospodarczej) do współpracy jako franczyzobiorca lub partner, prezentuje im produkty oraz ich szkoli, aby oni mogli pozyskiwać nowych franczyzobiorców i partnerów, a także sprzedawać usługi i produkty (czyli buduje swoją strukturę sprzedaży). W zamian za to otrzymuje określony procent od sprzedanych usług, produktów, a także opłat franczyzowych i marketingowych. Struktura prowizji dla franczyzobiorców rozbudowana jest do dwunastu poziomów w dół (poziomów rekrutowanych struktur) i zmniejsza się od każdej sprzedaży im dalsza (niższa) od niego poziomu. Zatem wysokość wynagrodzenia franczyzobiorcy będzie rosła nie tylko ze sprzedażą dokonaną osobiście, ale także ze wzrostem sprzedaży realizowanej przez rekrutowanych przez niego franczyzobiorców i partnerów. Tym samym system będzie miał strukturę drzewa.

Z kolei zadaniem partnera jest jedynie bezpośrednia sprzedaż naszych produktów dla klientów końcowych. Partner również otrzyma określony procent od dokonanej przez siebie sprzedaży. Sprzedaży tej będzie dokonywał w imieniu i na rzecz Wnioskodawcy.

Tak więc franczyzobiorca może zajmować się zarówno sprzedażą, jak i pozyskiwaniem nowych uczestników franczyzobiorców, natomiast partner tylko sprzedażą. W związku z faktem, iż oferta będzie skierowana głównie do indywidualnych gospodarstw domowych, Wnioskodawca spodziewa się nakierowania działalności franczyzobiorców i partnerów na działalność jednorazową, okazjonalną. Tym samym Wnioskodawca spodziewa się, iż franczyzobiorcy i partnerzy polecać będą produkty rodzinie i znajomym. Ponieważ są to wąskie grona, które szybko się wyczerpią, działalność franczyzobiorcy będzie okazjonalna i krótkotrwała. Możliwe jest, że większość franczyzobiorców i partnerów nie uda się sprzedać ani jednej usługi, produktu ani nikogo zaprosić do współpracy w sieci franczyzowej.

Uczestnicy systemu będą dokonywać czynności w nim przez cały czas dobrowolnie. Z uczestnikami będą podpisywane umowy o współpracy w formie elektronicznej na zasadzie złożenia oświadczenia, że zapoznali się z regulaminem klubu franczyzobiorców oraz planem marketingowym ustalający zasady wynagradzania. Regulamin klubu określa jedynie ogólne zasady tejże współpracy.

Będzie to nienazwana umowa cywilnoprawna o całkowicie innych cechach niż umowa zlecenie czy umowa o dzieło. "Umowa" o współpracy (regulamin klubu franczyzobiorców Wnioskodawcy) będą miały charakter instrukcyjny. Wynagrodzenie będzie wypłacane na podstawie regulaminu i planu marketingowego, a obliczane za pomocą ewidencji prowadzonej w systemie informatycznym.

Tym samym uzyskanie prawa do wynagrodzenia będzie wynikać z odrębnego stosunku prawnego. Będzie tak dlatego, że zawarcie umowy o współpracy (oświadczenie o zapoznaniu się i zatwierdzeniu regulaminu i planu marketingowego) nie zobowiązuje franczyzobiorcy do dokonania sprzedaży. Nawiązanie stosunku umownego będzie miało jedynie taki skutek, że otworzy franczyzobiorcy możliwość wejścia do systemu (jeżeli spełni przesłanki należenia do niego) oraz taki, że ewentualne świadczenie usług w tym systemie będzie musiało się odbywać w określony sposób. Natomiast samo zawarcie "umowy" (oświadczenie o zapoznaniu się i zatwierdzeniu regulaminu i planu marketingowego) a której wynikać będzie prawo do wynagrodzenia, będzie miało charakter dorozumiany i realny, do jej zawarcia dojdzie w momencie dokonania sprzedaży. Uczestnicy systemu będą mogli prowadzić działalność gospodarczą, jeżeli taka będzie ich wola lub jeżeli ich działalność nabierze charakteru odpowiedniego dla tej działalności (cechy ciągłości i zorganizowania).

W świetle powyższego zawierane umowy o współpracy należy zaliczyć do umów nienazwanych - stosunki prawne regulowane umową kreowane są przez strony w sposób dowolny oraz odpowiadający stronom i nie można jej jednoznacznie przypisać cech umowy zlecenia, umowy o dzieło czy też umowy agencyjnej, bowiem nie spełniają one warunków istotnych i niezbędnych do kwalifikacji ich do takich umów.

To oznacza, że przychody uzyskiwane z tytułu zawarcia rzeczonej umowy zakwalifikować należy do tzw. "innych źródeł".

Konsekwencją takiej klasyfikacji źródła przychodu, tj. inne źródła, jest spoczywający na Wnioskodawcy obowiązek sporządzenia informacji, o której mowa w art. 42a ww. ustawy (PIT-8C). Zgodnie bowiem z jego treścią osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego przekazać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.

Należy zauważyć, iż przychód franczyzobiorców i partnerów, z którymi nie będą podpisywane żadne umowy a usługi będą świadczone jedynie na podstawie internetowej ewidencji, także należy zaliczyć do przychodu z innych źródeł, o którym mowa w art. 20 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznym. W tym też przypadku na Wnioskodawcy także ciążyć będzie obowiązek sporządzenia informacji PIT-8C.

Natomiast dla franczyzobiorców i partnerów, którzy w opisanym zakresie rozpoczną prowadzenie działalności gospodarczej nie należy wystawiać PIT-8C gdyż przychody z ww. działalności będą dla nich stanowiły przychody z działalności gospodarczej.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.