IBPBII/1/415-1109/13/MK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 7 listopada 2013 r. (wpływ do Biura - 17 grudnia 2013 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej Ordynacji podatkowej w zakresie konieczności złożenia korekt zeznań za lata, za które płatnik sporządził korekty informacji PIT-11 - jest nieprawidłowe.

W dniu 17 grudnia 2013 r. wpłynął do Biura ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej Ordynacji podatkowej w zakresie konieczności złożenia korekt zeznań za lata, za które płatnik sporządził korekty informacji PIT-11.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca pełni funkcję przewodniczącego Miejsko-Gminnej Spółki Wodnej - z wyboru delegatów. Ze Spółką nie łączy Wnioskodawcę żadna umowa. W latach 2007-2012 Wnioskodawcy była wypłacona roczna dieta za zaangażowanie w sprawy Spółki. Od tej kwoty jednak (w skutek mylnej interpretacji przepisu) nie była pobierana zaliczka na podatek dochodowy. Wnioskodawca nie otrzymał również stosownych informacji PIT-11, przez co otrzymane przez niego kwoty nie zostały uwzględnione w zeznaniach rocznych.

W 2013 r. płatnik sporządził korekty deklaracji rocznych za lata 2007-2012 i zgodnie z interpretacją indywidualną Ministra Finansów sporządził informacje PIT-11 oraz wpłacił należny podatek powiększony o odsetki za zwłokę do Urzędu Skarbowego.

Zgodnie z powyższą interpretacją w PIT-11 zostały wykazane przychody z tytułu otrzymywanych diet wraz z kosztami ich uzyskania; nie są natomiast wykazane należne zaliczki z uwagi na to, że nie były faktycznie pobrane (zostały uiszczone przez płatnika w 2013 r. wraz z odsetkami).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w oparciu o otrzymane informacje PIT-11 za ubiegłe lata Wnioskodawca jest zobowiązany do sporządzenia korekty zeznań podatkowych i wykazanie w nich kwot wynikających z tych informacji i do zapłaty ewentualnego podatku.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż nie powinien sporządzać korekt deklaracji rocznych w związku z otrzymaniem PIT-11, gdyż należne zaliczki na podatek dochodowy zostały już odprowadzone wraz z odsetkami za zwłokę przez płatnika.

Wykazanie kwot wynikających z PIT-11 w zeznaniach rocznych skutkowałoby podwójnym opodatkowaniem.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 7 § 1 ww. Ordynacji podatkowej podatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, podlegająca na mocy ustaw podatkowych obowiązkowi podatkowemu.

Przepis art. 26 ww. ustawy stanowi, iż podatnik odpowiada całym swoim majątkiem za wynikające ze zobowiązań podatkowych podatki.

Z zasad opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych wynika, że podatnik ma obowiązek po upływie roku podatkowego złożyć zeznanie i zapłacić należny podatek od uzyskanych dochodów w poprzednim roku podatkowym. Zgodnie bowiem z art. 45 ust. 1 z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.) podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, z zastrzeżeniem ust. 7 i 8.

Niezależnie od faktu, czy płatnik pobrał zaliczki na podatek dochodowy, czy tego nie dokonał, podatnik jest zobowiązany do należytego wypełniania obowiązków nałożonych na niego ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie bowiem z treścią art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (który stanowi, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku) oraz art. 45 ust. 1 tej ustawy podatnik zobowiązany jest do wykazania w rocznym zeznaniu podatkowym wszystkich osiągniętych w roku podatkowym dochodów, niezależnie od faktu, czy płatnik zaliczki na podatek dochodowy pobrał, czy też tego obowiązku nie wypełnił.

Z wniosku wynika, iż Wnioskodawca pełni funkcję przewodniczącego Miejsko-Gminnej Spółki Wodnej - z wyboru delegatów. Ze Spółką nie łączy Wnioskodawcę żadna umowa. W latach 2007-2012 Wnioskodawcy była wypłacona roczna dieta za zaangażowanie w sprawy Spółki. Od tej kwoty jednak (w skutek mylnej interpretacji przepisu) nie była pobierana zaliczka na podatek dochodowy. Wnioskodawca nie otrzymał również stosownych informacji PIT-11, przez co otrzymane przez niego kwoty nie zostały uwzględnione w zeznaniach rocznych.

W 2013 r. płatnik sporządził korekty deklaracji rocznych za lata 2007-2012 i zgodnie z interpretacją indywidualną Ministra Finansów sporządził informacje PIT-11 oraz wpłacił należny podatek powiększony o odsetki za zwłokę do Urzędu Skarbowego. Zgodnie z powyższą interpretacją w PIT-11 zostały wykazane przychody z tytułu otrzymywanych diet wraz z kosztami ich uzyskania; nie są natomiast wykazane należne zaliczki z uwagi na to, że nie były faktycznie pobrane (zostały uiszczone przez płatnika w 2013 r. wraz z odsetkami).

W świetle powyższego, jeżeli płatnik (Miejsko-Gminna Spółka Wodna) w latach 2007-2012 nie pobrał od wypłaconych diet zaliczek na podatek dochodowy jak również nie odprowadził do organu podatkowego należnych zaliczek a Wnioskodawca jako podatnik nie zeznał dochodu z tego tytułu i nie uiścił należnego podatku, to wówczas sytuacja taka stanowi dla płatnika zaległość podatkową, od której należne są odsetki za zwłokę.

Jeżeli natomiast podatek został zapłacony przez Wnioskodawcę (podatnika), to w dniu dokonania tej zapłaty wygasa zobowiązanie płatnika.

Należy zauważyć, iż z treści wniosku nie wynika, iżby Wnioskodawca, któremu wypłacono diety, wykazał z tego tytułu dochód w zeznaniach podatkowych i uiścił należny podatek. Zatem Wnioskodawca powinien złożyć, na podstawie korekt informacji PIT-11 otrzymanych od płatnika, korekty zeznań za lata 2007-2012 i uiścić brakujący podatek.

Przechodząc do kwestii sporządzenia przez Wnioskodawcę korekt zeznań za lata 2007-2012 należy mianowicie zauważyć, iż zgodnie z definicją zawartą w art. 3 pkt 5 ustawy - Ordynacja podatkowa, ilekroć w ustawie jest mowa o deklaracjach, rozumie się przez to również zeznania, wykazy oraz informacje, do których składania obowiązani są, na podstawie przepisów prawa podatkowego podatnicy, płatnicy i inkasenci.

Przepis art. 81 § 1 Ordynacji podatkowej stanowi, że jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację. Natomiast z § 2 tego artykułu wynika, iż skorygowanie deklaracji następuje przez złożenie korygującej deklaracji wraz z dołączonym pisemnym uzasadnieniem przyczyn korekty.

Z treści art. 81 Ordynacji podatkowej wynika zatem, że korekta m.in. zeznania ma na celu poprawienie błędu, który został popełniony przy poprzednim jej sporządzeniu i może dotyczyć każdej jej pozycji - o ile odrębne przepisy nie stanowią inaczej. Może więc ona dotyczyć m.in. błędów rachunkowych, oczywistych omyłek, a także gdy wypełniono je niezgodnie z wymaganiami lub istnieją wątpliwości co do prawidłowości danych w nich zawartych, np. błędnie mogła zostać określona wysokość przychodu bądź dochodu (co ma miejsce w przedmiotowej sprawie), a także inne dane zawarte w treści zeznania. Skorygowanie zeznania polega na ponownym poprawnym wypełnieniu formularza z zaznaczeniem, iż w tym przypadku mamy do czynienia z korektą uprzednio złożonego zeznania z dołączonym pisemnym uzasadnieniem przyczyn korekty.

W związku z powyższym powołane powyżej przepisy znajdują zastosowanie m.in. do korekt zeznań, o których mowa w art. 45 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Dlatego Wnioskodawca, w związku z dokonanymi przez płatnika korektami informacji PIT-11, winien złożyć korekty zeznań za ww. lata. Przy czym należy wskazać, iż w myśl art. 70 § 1 ww. ustawy - Ordynacja podatkowa, zobowiązanie podatkowe przedawnia się z upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku.

Co do zasady obowiązek uregulowania należnego zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za dany rok podatkowy upływa z dniem 30 kwietnia następnego roku podatkowego. Tym samym prawo do złożenia korekty zeznania wygasa z upływem 5 lat liczonych od końca roku podatkowego, w którym należało zapłacić podatek za poprzedni rok podatkowy, gdyż z tym dniem następuje również przedawnienie zobowiązania.

Ponieważ zobowiązanie w podatku dochodowym za 2007 r. przedawnia się z końcem 2013 r., dlatego w 2014 r. nie ma podstaw prawnych do złożenia korekty zeznania za 2007 r. Jednak obowiązek złożenia korekt zeznań nadal dotyczy lat 2008-2012.

W świetle powyższego, Organ nie może zgodzić się z Wnioskodawcą, iż nie powinien sporządzać korekt deklaracji rocznych w związku z otrzymaniem PIT-11, gdyż należne zaliczki na podatek dochodowy zostały już odprowadzone wraz z odsetkami za zwłokę przez płatnika oraz że wykazanie kwot wynikających z PIT-11 w zeznaniach rocznych skutkowałoby podwójnym opodatkowaniem. Wnioskodawca (podatnik), płacąc w związku z korektą zeznania podatek, wypełnia własne, a nie płatnika, zobowiązanie. Inne obowiązki nakłada ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych na płatnika a inne obowiązki na Wnioskodawcę jako podatnika, pomimo że dotyczą tego samego zobowiązania.

W myśl art. 8 ww. ustawy płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Płatnik, który nie wykonał obowiązków określonych w art. 8, odpowiada za podatek niepobrany lub podatek pobrany a niewpłacony, o czym stanowi art. 30 § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa.

Zatem płatnik odpowiada wówczas, gdy należny podatek nie wpłynął w odpowiedniej wysokości i w odpowiednim terminie na rachunek urzędu skarbowego. Ustawodawca ukształtował rolę płatnika, jako pośrednika pomiędzy podatnikiem i organem podatkowym. Czynności podejmowane przez płatnika, polegające na obliczeniu, pobraniu i wpłaceniu należności mają charakter czynności materialno-technicznych. Dlatego też płatnik pobiera podatek od podatnika i wpłaca go do organu podatkowego pełniąc rolę pośrednika pomiędzy podatnikiem a organem podatkowym. Odpowiedzialność płatnika za niepobrany podatek ma na celu zabezpieczenie należności Skarbu Państwa w wysokości tego podatku (z ewentualnymi odsetkami).

Odpowiedzialność płatnika ma zarówno odszkodowawczy (z tytułu niedopełnienia obowiązków) jak i gwarancyjny charakter.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.v

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.