IBPBII/1/415-1059/13/MCZ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 26 listopada 2013 r. (data wpływu do tut. Biura - 29 listopada 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wypłaty odszkodowania za szkodę powstałą na drodze gminnej - jest prawidłowe.

W dniu 29 listopada 2013 r. wpłynął do Biura ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wypłaty odszkodowania za szkodę powstałą na drodze gminnej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W dniu 29 listopada 2013 r. wpłynął do Biura ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wypłaty odszkodowania za szkodę powstałą na drodze gminnej.

W wyniku zaistnienia 10 czerwca 2013 r. zdarzenia komunikacyjnego - wjechania w wyrwę w drodze gminnej wystąpiło uszkodzenie samochodu osobowego. Zdarzenie dotyczyło osoby fizycznej, która jest właścicielem ww. pojazdu samochodowego. Zakres uszkodzeń został oszacowany przez rzeczoznawcę i 12 listopada 2013 r. została zawarta ugoda pomiędzy Gminą (Urzędem Miejskim) a poszkodowaną osobą fizyczną. W ww. ugodzie strony zgodnie oświadczyły, iż tytułem naprawienia szkody Gmina (Urząd Miejski) wypłaci osobie fizycznej odszkodowanie w wysokości 2.941,52 zł.

Wielkość odszkodowania zaspakajała wszelkie roszczenia osoby fizycznej wynikające z przedmiotowego zdarzenia, przy jednoczesnym oświadczeniu, iż osoba ta nie będzie z tego tytułu podnosiła żadnych roszczeń w przyszłości. Płatność odszkodowania w kwocie 2.941, 52 zł nastąpiła przelewem na wskazany przez osobę fizyczną rachunek bankowy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wypłacone odszkodowanie na podstawie zawartej pomiędzy Gminą (Urzędem Miejskim) a właścicielem uszkodzonego samochodu osobowego ugody pozasądowej, będzie stanowiło dla osoby fizycznej przychód z innych źródeł i Urząd Miejski będzie zobowiązany do wystawienia informacji PIT-8C do końca lutego 2014 r., czy też będzie korzystało ze zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawcy, fakt, iż ugoda dotyczyła odszkodowania za szkodę majątkową osoby fizycznej, która nie była ugodą sądową oraz fakt, iż jej wysokość określił rzeczoznawca a nie wynikała ona z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych do tych ustaw wskazuje na konieczność wystawienia do końca lutego 2014 r. osobie fizycznej informacji PIT-8C o wielkości wypłaconego odszkodowania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z generalną zasadą powszechności opodatkowania, wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów zwolnionych na podstawie art. 21, 52, 52a i 52c wymienionej ustawy oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 11 ust. 1 tej ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają zatem wszelkie dochody osiągnięte przez podatnika, z wyjątkiem tych dochodów, które zostały enumeratywnie wymienione przez ustawodawcę jako zwolnione od podatku, bądź od których zaniechano poboru podatku, w drodze rozporządzenia wydanego przez Ministra Finansów.

W myśl art. 20 ust. 1 cyt. ustawy za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Jak wynika z powyższego przepisu katalog przychodów zaliczanych do tzw. innych źródeł jest katalogiem otwartym. Tym samym do tegoż źródła należy zaliczyć wszystkie inne przychody, które nie mogą być zakwalifikowane do pozostałych kategorii źródeł, szczegółowo wymienionych w treści art. 10 ust. 1 cyt. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku dochodowego są otrzymane odszkodowania lub zadośćuczynienia, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw, z wyjątkiem:

określonych w prawie pracy odpraw i odszkodowań z tytułu skrócenia okresu wypowiedzenia umowy o pracę,

odpraw pieniężnych wypłacanych na podstawie przepisów o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników,

odpraw i odszkodowań z tytułu skrócenia okresu wypowiedzenia funkcjonariuszom pozostającym w stosunku służbowym,

odszkodowań przyznanych na podstawie przepisów o zakazie konkurencji,

odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą,

odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzeniem działów specjalnych produkcji rolnej, z których dochody są opodatkowane według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, lub na zasadach, o których mowa w art. 30c,

odszkodowań wynikających z zawartych umów lub ugód innych niż ugody sądowe.

Natomiast stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 3b ww. ustawy wolne od podatku dochodowego są inne odszkodowania lub zadośćuczynienia otrzymane na podstawie wyroku lub ugody sądowej do wysokości określonej w tym wyroku lub tej ugodzie, z wyjątkiem odszkodowań lub zadośćuczynień:

otrzymanych w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą,

dotyczących korzyści, które podatnik mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono.

Powołane uregulowania prawne wskazują jednoznacznie, iż nie wszystkie odszkodowania otrzymane przez osoby fizyczne wolne są od podatku dochodowego.

Ze zwolnienia przedmiotowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych korzystają jedynie te odszkodowania, których wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z przepisów rangi ustawy lub aktów wykonawczych wydanych na ich podstawie, z wyjątkiem wyłączonych ze zwolnienia wolą ustawodawcy.

Z kolei zakres zwolnienia wynikający z art. 21 ust. 1 pkt 3b ww. ustawy obejmuje tylko te odszkodowania lub zadośćuczynienia, które zostały otrzymane na podstawie wyroku lub ugody sądowej. Przy czym nie korzystają ze zwolnienia odszkodowania otrzymane z związku z prowadzoną działalnością gospodarczą ani odszkodowania dotyczące korzyści, które podatnik mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono. Czyli zwolnione z opodatkowania są tylko odszkodowania (wypłacone na podstawie wyroku lub ugody sądowej) za tzw. szkodę rzeczywistą stanowiącą poniesienie straty, a nie dotyczącą utraconych korzyści.

Natomiast z treści art. 21 ust. 1 pkt 3 lit. g cyt. ustawy jednoznacznie wynika, iż zwolnieniu nie podlegają takie odszkodowania, które zostały wypłacone na podstawie umowy czy też ugody innej niż sądowa. To oznacza, że nawet wówczas, gdyby wysokość lub zasady ustalania odszkodowania wynikały z przepisów rangi ustawowej (lub aktów wykonawczych na podstawie takich przepisów wydanych), to i tak takie odszkodowanie nie korzysta ze zwolnienia, w sytuacji gdy otrzymane zostało na podstawie pozasądowej ugody.

Z wniosku wynika, że 10 czerwca 2013 r. miało miejsce zdarzenie komunikacyjne - wjechanie w wyrwę w drodze gminnej, w wyniku którego wystąpiło uszkodzenie samochodu osobowego będącego własnością osoby fizycznej. Zakres uszkodzeń został oszacowany przez rzeczoznawcę i 12 listopada 2013 r. została zawarta ugoda pomiędzy Gminą (Urzędem Miejskim) a poszkodowaną osobą fizyczną. W ww. ugodzie strony zgodnie oświadczyły, iż tytułem naprawienia szkody Gmina (Urząd Miejski) wypłaci osobie fizycznej odszkodowanie w wysokości 2.941,52 zł, które zaspakaja wszelkie roszczenia osoby fizycznej wynikające z tego zdarzenia, przy jednoczesnym oświadczeniu, iż osoba ta nie będzie z tego tytułu podnosiła żadnych roszczeń w przyszłości. Płatność odszkodowania nastąpiła przelewem na wskazany przez osobę fizyczną rachunek bankowy.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny i powołane wyżej przepisy prawa należy stwierdzić, że wypłacone przez Gminę (Urząd Miejski) na podstawie ugody pozasądowej odszkodowanie w związki z uszkodzeniem samochodu osobowego na drodze gminnej, nie korzysta ze zwolnienia od podatku. Wysokość odszkodowania określił rzeczoznawca; nie wynikała ona - jak wynika z wniosku - z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych do tych ustaw. Ponadto zgodnie z lit. g pkt 3 ust. 1 art. 21 cyt. ustawy z analizowanego zwolnienia zostały wyłączone odszkodowania wynikające z zawartych umów lub ugód innych niż ugody sądowe, a w przedstawionym stanie faktycznym została zawarta pozasądowa ugoda.

Wobec tego, stosownie do powołanego wyżej art. 20 ust. 1 cyt. wyżej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wypłatę odszkodowania za uszkodzenie samochodu na drodze gminnej w wysokości wynikającej z ugody pozasądowej zawartej pomiędzy Gminą (Urzędem Miejskim) a poszkodowaną osobą fizyczną należy zakwalifikować do przychodów z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 tejże ustawy. W związku z tym zgodnie z art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych Gmina (Urząd Miejski) dokonując wypłaty odszkodowania jest obowiązana sporządzić informację o wysokości przychodu - PIT 8C, w terminie wskazanym w tym przepisie.

Zgodnie bowiem z art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego przekazać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawczyni, należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.