IBPBII/1/415-1030/13/MCZ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z 13 listopada 2013 r. (data wpływu do tut. Biura - 19 listopada 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych darowizny wierzytelności - jest prawidłowe.

W dniu 19 listopada 2013 r. wpłynął do Biura ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych darowizny wierzytelności.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni zawarła ze swoim mężem (pożyczkodawcą) umowy pożyczek: 8 grudnia 2009 r. na kwotę 375.000 zł, 12 lutego 2010 r. na kwotę 100.000 zł oraz 1 marca 2010 r. na kwotę 130.000 zł (dalej: umowy pożyczek). W związku zawarciem każdej z umów pożyczek, Wnioskodawczym złożyła odpowiednie deklaracje p.c.c.-3 i uiściła należny podatek od czynności cywilnoprawnych. W konsekwencji udzielenia pożyczek po stronie pożyczkodawcy powstały wierzytelności w postaci roszczeń o zwrot pożyczonych kwot wraz z odsetkami. Obecnie mąż Wnioskodawczyni rozważa przeniesienie na jej rzecz pod tytułem darmym przysługujących mu praw majątkowych w postaci roszczeń o zwrot każdej z pożyczek wraz z odsetkami, które to przeniesienie praw przyjmie postać darowizny. W konsekwencji dokonania darowizny ww. praw majątkowych na rzecz Wnioskodawczyni, doszłoby do konfuzji, tj. połączenia w jednej osobie obowiązków dłużnika oraz uprawnień wierzyciela, prowadzącego do wygaśnięcia zobowiązania.

Tym samym zobowiązanie Wnioskodawczyni do zwrotu pożyczek wraz z odsetkami wygasłoby z mocy prawa.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy dokonana na rzecz Wnioskodawczym przez męża (pożyczkodawcę) darowizna, której przedmiotem byłyby wierzytelności z tytułu umów pożyczek, będzie zwolniona z podatku od spadków i darowizn na podstawie art. 4a ustawy o podatku od spadków i darowizn ze względu na istnienie węzła małżeńskiego między stronami darowizny, pod warunkiem spełnienia obowiązków notyfikacyjnych określonych w tym przepisie.

2. Czy otrzymane przez Wnioskodawczynię przysporzenie w wysokości wartości przeniesionych wierzytelności będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Z uwagi na zakres niniejszej interpretacji poniżej przywołano jedynie stanowisko odnoszące się do pytania oznaczonego nr 2.

Wnioskodawczym stoi na stanowisku, że otrzymane przysporzenie w wysokości wartości przeniesionych na nią tytułem darowizny wierzytelności nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, ze względu na objęcie tego przysporzenia zakresem opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

Wnioskodawczyni zaznaczyła, iż w uzasadnieniu swojego stanowiska dotyczącego podatku od spadków i darowizn, wskazała że nabycie przez nią tytułem darowizny wierzytelności z tytułu umów pożyczek jest objęte zakresem opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn, przy czym będzie ono podlegało zwolnieniu z opodatkowania na podstawie art. 4a tej ustawy, jeśli zostaną zachowane przewidziane w tym przepisie wymogi.

Natomiast zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przepisów tej ustawy nie stosuje się do przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn.

Oznacza to, że nabycie praw majątkowych na mocy umowy darowizny nie będzie objęte zakresem opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Jednocześnie nie ma znaczenia okoliczność, że przychód z tytułu darowizny w przypadku opisanym przez Wnioskodawczynię będzie podlegał zwolnieniu od opodatkowania na gruncie ustawy o podatku od spadków i darowizn, bowiem istotny jest fakt ścisłego rozdzielenia przez ustawodawcę zakresu zastosowania obu przedmiotowych ustaw podatkowych, tj. ustawy o podatku od spadków i darowizn oraz ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przychód Wnioskodawczyni z tytułu nabycia wierzytelności z tytułu ww. umów pożyczek na podstawie umowy darowizny nie będzie powodował powstania po jej stronie przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie należy wskazać, iż przedmiotem niniejszej interpretacji jest wyłącznie ocena stanowiska Wnioskodawczyni zajęta na gruncie podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych darowizny wierzytelności. W pozostałym zakresie wniosku, tj. w zakresie skutków podatkowych powstałych na gruncie podatku od spadków i darowizn, w związku z darowizną wierzytelności zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl natomiast art. 2 ust. 1 pkt 3 tej ustawy, przepisów tej ustawy nie stosuje się do przychodów podlegających przepisom o podatku od spadków i darowizn.

Stosownie do art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2009 r. Nr 93, poz. 768 z późn. zm.) podatkowi od spadków i darowizn podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, m.in. tytułem darowizny.

Zgodnie z art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swojego majątku.

Z treści wniosku wynika, że mąż Wnioskodawczyni rozważa dokonanie darowizny na jej rzecz. Przedmiotem darowizny mają być przysługujące mu wobec Wnioskodawczyni prawa majątkowe w postaci wierzytelności z tytułu zawarcia wymienionych we wniosku umów pożyczki (wraz z odsetkami).

Mając na względzie powyższe, stwierdzić należy, iż zgodnie z treścią art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

To oznacza, iż organ uprawniony do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego posiada kompetencje jedynie do rozstrzygania w zakresie uregulowań zawartych w przepisach podatkowych. Tym samym nie jest kompetentny m.in. do stwierdzenia czy dana czynność stanowi darowiznę czy też nie czy darowizna pomiędzy małżonkami jest prawnie skuteczna. Ustalenia w tym zakresie dokonane w niniejszej sprawie przez Wnioskodawczynię przyjmuje więc jako element stanu faktycznego, który nie podlega ocenie, gdyż nie regulują go przepisy prawa podatkowego.

Jeżeli zatem istotnie opisana we wniosku cesja wierzytelności (pożyczki wraz z naliczonymi odsetkami) w rozumieniu art. 888 § 1 Kodeksu cywilnego, będzie stanowiła umowę darowizny wierzytelności, to do nabycia przez Wnioskodawczynię tejże wierzytelności - znajdą przepisy ustawy o podatku od spadków i darowizn. To oznacza, że do takiego stanu faktycznego nie mają zastosowania przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie bowiem do powołanego powyżej art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli nabycie podlega regulacjom zawartym w ustawie o podatku od spadków i darowizn, to przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych do takiego nabycia (przysporzenia) nie mają zastosowania.

Oznacza to, że nabycie przez Wnioskodawczynię (jako obdarowaną) w drodze darowizny ww. praw majątkowych nie podlega przepisom ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawczyni, należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Organ wydający niniejszą interpretację pragnie podkreślić, że jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny różni się od stanu faktycznego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawczyni w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.