IBPBII/1/415-1016/13/MK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 5 listopada 2013 r. (wpływ do Biura - 13 listopada 2013 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wypłaty żołnierzowi rezerwy świadczenia pieniężnego rekompensującego wynagrodzenie ze stosunku pracy w związku z odbywaniem ćwiczeń wojskowych - jest prawidłowe.

W dniu 13 listopada 2013 r. wpłynął do Biura ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wypłaty żołnierzowi rezerwy świadczenia pieniężnego rekompensującego wynagrodzenie ze stosunku pracy w związku z odbywaniem ćwiczeń wojskowych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Żołnierz rezerwy Narodowych Sił odbywający ćwiczenia wojskowe złożył wniosek o wypłatę świadczenia rekompensującego utracone wynagrodzenie za okres odbywania ćwiczeń wojskowych zgodnie z art. 119a ustawy o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej.

Prezydent Miasta na podstawie § 16 rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie szczegółowych zasad ustalania i wypłacania świadczenia pieniężnego żołnierzom rezerwy odbywającym ćwiczenia wojskowe wypłacił świadczenie rekompensujące utracone wynagrodzenie ze stosunku pracy.

Świadczenie rekompensujące stanowi kwota wynagrodzenia otrzymanego przez żołnierza ze stosunku pracy za ostatnie 3 miesiące pełnego miesięcznego wymiaru czasu pracy, poprzedzające okres odbytych ćwiczeń wojskowych, podzielona przez 90 i następnie pomnożona przez liczbę dni odbytych ćwiczeń wojskowych. W skład kwoty wynagrodzenia nie wchodzą obowiązkowe składki lub zaliczki pobierane lub należne i odprowadzane do właściwych organów na podstawie odrębnych przepisów z tytułu ubezpieczeń społecznych, ubezpieczenia zdrowotnego i zobowiązań podatkowych, premie, nagrody i inne świadczenia lub dodatki finansowe.

Od podstawy wymiaru świadczenia rekompensującego Prezydent Miasta odliczył kwotę uposażenia, którą żołnierz otrzymał z tytułu odbywania ćwiczeń wojskowych w jednostce wojskowej. Zaświadczenie z jednostki wojskowej zawiera wpis, że uposażenie to nie podlega opodatkowaniu podatkiem od osób fizycznych.

Świadczenie rekompensujące wypłacane przez Prezydenta Miasta jest w całości pokrywane z budżetu Ministerstwa Obrony Narodowej. Prezydent Miasta wypłaca ww. świadczenie nie później niż 7 dni od otrzymania wniosku, następnie wysyła zestawienie zbiorcze wypłaconej rekompensaty do szefa Wojewódzkiego Sztabu Wojskowego, który w terminie 7 dni przekazuje środki pieniężne w wysokości wskazanej w zestawieniu. Szef Sztabu Wojskowego może udzielić zaliczek Prezydentowi Miasta na wypłacenie świadczenia rekompensującego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wypłata przez Prezydenta Miasta świadczenia pieniężnego rekompensującego wynagrodzenie ze stosunku pracy z tytułu odbywania ćwiczeń wojskowych przez żołnierza rezerwy podlega podatkowi od osób fizycznych a jeżeli tak, to czy po wypłacie wymienionego świadczenia Prezydent Miasta winien wystawić PIT.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przepisie prawa regulującym podatek dochodowy od osób fizycznych w art. 21 brak jest podstawy do zwolnienia przedmiotowego świadczenia od podatku dochodowego. Zatem przychód ten podlega opodatkowaniu i w związku z tym Prezydent Miasta winien wystawić żołnierzowi PIT-8C na podstawie art. 42a ww. ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z generalną zasadą powszechności opodatkowania wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Przepis art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zawiera katalog źródeł przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 9 tej ustawy źródłem przychodów są "inne źródła".

W myśl art. 20 ust. 1 ww. ustawy za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Użycie w powyższym przepisie sformułowania "w szczególności" wskazuje, iż definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w art. 20 ust. 1 ustawy. O przychodzie podatkowym z innych źródeł będziemy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż żołnierz rezerwy odbywający ćwiczenia wojskowe złożył wniosek o wypłatę świadczenia rekompensującego utracone wynagrodzenie za okres odbywania ćwiczeń wojskowych zgodnie z art. 119a ustawy o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej.

Prezydent Miasta na podstawie § 16 rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie szczegółowych zasad ustalania i wypłacania świadczenia pieniężnego żołnierzom rezerwy odbywającym ćwiczenia wojskowe wypłacił świadczenie rekompensujące utracone wynagrodzenie ze stosunku pracy.

Od podstawy wymiaru świadczenia rekompensującego Prezydent Miasta odliczył kwotę uposażenia, którą żołnierz otrzymał z tytułu odbywania ćwiczeń wojskowych w jednostce wojskowej. Świadczenie rekompensujące wypłacane przez Prezydenta Miasta jest w całości pokrywane z budżetu Ministerstwa Obrony Narodowej. Prezydent Miasta wypłaca ww. świadczenie nie później niż 7 dni od otrzymania wniosku.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz powołane wyżej przepisy prawa należy stwierdzić, iż wypłacone przez Prezydenta Miasta żołnierzowi rezerwy świadczenie pieniężne rekompensujące wynagrodzenie ze stosunku pracy, które mógłby uzyskać w okresie odbywania ćwiczeń wojskowych jest przysporzeniem skutkującym powstaniem dochodu podlegającego opodatkowaniu.

Skoro zatem żołnierz rezerwy osiągnął korzyść majątkową, to należy u niego rozpoznać przychód w rozumieniu art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ponieważ przychód z tego tytułu nie mieści się w katalogu zwolnień wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podlega on opodatkowaniu jako przychód z innych źródeł. Tym samym, na Wnioskodawcy ciąży obowiązek sporządzenia dla osób, wobec których zastosowano umorzenie informacji PIT-8C.

Stosownie bowiem do art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego przekazać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.