IBPBII/1/415-1014/09/ASz

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 22 grudnia 2009 r. (data wpływu do tut. Biura - 29 grudnia 2009 r.), uzupełnionym w dniu 18 lutego 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania pomocy pieniężnej do wypoczynku wypłacanej pracownikom z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych oraz sposobu rozliczenia - dla celów zastosowania zwolnienia - wszystkich świadczeń wypłaconych z tegoż funduszu - jest prawidłowe.

W dniu 29 grudnia 2009 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych m.in. w zakresie opodatkowania pomocy pieniężnej do wypoczynku wypłacanej pracownikom z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych oraz sposobu rozliczenia - dla celów zastosowania zwolnienia - wszystkich świadczeń wypłaconych z tegoż funduszu.

Z uwagi na fakt, iż wniosek nie spełniał wymogów formalnych, pismem z dnia 2 lutego 2010 r. Znak: IBPB II/1/415-1014/09/ASz oraz IBPB II/1/415-1015/09/ASz wezwano do jego uzupełnienia. Wniosek uzupełniono w dniu 18 lutego 2010 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe:

U wnioskodawcy funkcjonuje zakładowy fundusz świadczeń socjalnych, którego zasady tworzenia i wydatkowania określa Regulamin Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych. Zapisy Regulaminu Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych uzgadniane są z działającymi u wnioskodawcy związkami zawodowymi. Ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych finansowane są: pomoc pieniężna do wypoczynku pracowników, wypoczynek dzieci uprawnionych osób, zapomogi przyznawane w przypadku zdarzeń losowych lub długotrwałej choroby a także zapomogi dla uprawnionych osób będących w trudnej sytuacji materialnej, świadczenia o charakterze rzeczowym (paczki świąteczne dla dzieci, paczki dla pracowników przebywających na długotrwałych zwolnieniach chorobowych), pożyczki na cele mieszkaniowe. Wnioskodawca wspólnie ze związkami zawodowymi corocznie ustala podział środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych na poszczególne cele. Pomoc przyznawana jest na wniosek osoby uprawnionej a jej wysokość uzależniona jest od ustalonych w Regulaminie Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych przedziałów dochodowych. Zapomogi nie-losowe mogą otrzymać tylko osoby o najniższych dochodach. Pomoc pieniężna do wypoczynku nie jest przyznawana na wniosek pracownika, tylko zgodnie z zapisami Regulaminu Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych wypłacana jest pracownikom jednorazowo w ustalonym terminie. I tak, w 2009 r. (przed dniem 31 lipca 2009 r.) wnioskodawca wypłacił pracownikom pomoc pieniężną do wypoczynku potrącając jednocześnie zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych od tych wypłat. Zapisy Regulaminu ZFŚS w tym zakresie brzmią:

"par 14. Każda osoba uprawniona, świadcząca pracę w Spółdzielni, jest uprawniona do otrzymania pomocy pieniężnej do wypoczynku w celu regeneracji sił do dalszej pracy w Spółdzielni.

par 15. 1. Świadczenia na cele określone w § 14 przyznawane są 1 raz w roku w II lub III kwartale (szczegółowy termin wypłat ustala Zarząd Spółdzielni). 2. Wysokość dopłat określa zał. nr 5 do regulaminu".

(zał. nr 5 do regulaminu określa wysokość świadczenia w zależności od dochodu na członka rodziny pracownika).

Spółdzielnia będzie wypłacać pomoc pieniężną do wypoczynku także w przyszłości.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytania:

Wnioskodawca wskazał, iż zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od dnia 22 sierpnia 2009 r. świadczenia pieniężne i rzeczowe sfinansowane ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych otrzymane przez pracownika od początku 2009 r. są wolne od podatku dochodowego do wysokości 380 zł.

Zgodnie z art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych działalność socjalna to usługi świadczone przez pracodawców na rzecz różnych form wypoczynku, działalności kulturalno-oświatowej, sportowo-rekreacyjnej, opieki nad dziećmi w żłobkach, przedszkolach oraz innych formach wychowania przedszkolnego, udzielanie pomocy materialnej - rzeczowej lub finansowej, a także zwrotnej lub bezwrotnej pomocy na cele mieszkaniowe na warunkach określonych umową.

W opinii wnioskodawcy świadczenia z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych przekazane przez zakład takie jak: pomoc do wypoczynku wypłacana pracownikom jednorazowo w ustalonym terminie bez wnioskowania przez pracowników i z uzależnieniem wysokości pomocy od dochodu na członka rodziny, zapomogi dla osób będących w trudnej sytuacji materialnej - świadczenia sfinansowane w całości ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych są świadczeniami pieniężnymi związanymi z finansowaniem działalności socjalnej i podlegają zasadom określonym w art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskodawca uważa, że w związku z tym, że od początku 2009 r. wypłacił z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych pracownikom: pomoc pieniężną do wypoczynku, zapomogi dla osób będących w trudnej sytuacji materialnej, zapomogi losowe, pomoc pieniężną do wypoczynku dzieci pracowników, paczki świąteczne dla dzieci pracowników, paczki dla pracowników przebywających na długotrwałych zwolnieniach chorobowych - należy wszystkie przekazane świadczenia pieniężne i rzeczowe zsumować i rozliczyć w informacji PIT-11, tzn. uwzględnić zwolnienie z podatku dochodowego od osób fizycznych do wysokości 380 zł łącznie wypłaconych świadczeń i wykazać nadpłatę zaliczki po przekroczeniu tej kwoty.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, iż niniejsza interpretacja indywidualna stanowi pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego dotyczącą podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania pomocy pieniężnej do wypoczynku wypłacanej pracownikom z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych oraz sposobu rozliczenia - dla celów zastosowania zwolnienia - wszystkich świadczeń wypłaconych z tegoż funduszu.

W zakresie opodatkowania zapomogi przyznawanej z ww. funduszu osobom będącym w trudnej sytuacji materialnej wniosek rozstrzygnięto interpretacją indywidualną Znak: IBPB II/1/415-1015/09/ASz.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłami przychodów są: stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

Na podstawie art. 11 ust. 1 ww. ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14 - 15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Zatem do przychodów ze stosunku służbowego zalicza się każde świadczenie, które zostało wypłacone w związku z faktem pozostawania w stosunku służbowym z pracodawcą. Do przychodów ze stosunku służbowego zalicza się zarówno otrzymane przez pracownika pieniądze, wartość pieniężną świadczeń w naturze, świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Jednocześnie zgodnie z treścią art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - w brzmieniu obowiązującym od dnia 22 sierpnia 2009 r., wprowadzonym ustawą z dnia 17 lipca 2009 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. Nr 125, poz. 1037) - zwalnia się od podatku dochodowego wartość otrzymanych przez pracownika w związku z finansowaniem działalności socjalnej, o której mowa w przepisach o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych, rzeczowych świadczeń oraz otrzymanych przez niego w tym zakresie świadczeń pieniężnych, sfinansowanych w całości ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych lub funduszy związków zawodowych, łącznie do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 380 zł; rzeczowymi świadczeniami nie są bony, talony i inne znaki, uprawniające do ich wymiany na towary lub usługi. Znowelizowany przepis ten ma zastosowanie do dochodów uzyskanych od dnia 1 stycznia 2009 r.

Podkreślić należy, iż istotną zmianą znowelizowanego przepisu jest zwolnienie z opodatkowania - przy warunkach przewidzianych ustawą - wartości świadczeń pieniężnych sfinansowanych ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych.

Jak wynika z powołanego powyżej znowelizowanego przepisu art. 21 ust. 1 pkt 67 ww. ustawy - skorzystanie ze zwolnienia możliwe jest, jeżeli są spełnione łącznie następujące przesłanki:

* świadczenie ma charakter świadczenia rzeczowego lub świadczenia pieniężnego,

* świadczenie ma związek z finansowaniem działalności socjalnej określonej w przepisach o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych,

* źródłem finansowania są w całości środki z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych lub funduszy związków zawodowych,

* wartość tych świadczeń rzeczowych nie przekracza w roku podatkowym kwoty 380 zł.

Przy czym, zgodnie z art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (Dz. U. z 1996 r. Nr 70, poz. 335 z późn. zm.) działalność socjalna to usługi świadczone przez pracodawców na rzecz różnych form wypoczynku, działalności kulturalno-oświatowej, sportowo-rekreacyjnej, opieki nad dziećmi w żłobkach, przedszkolach oraz innych formach wychowania przedszkolnego, udzielania pomocy materialnej - rzeczowej lub finansowej, a także zwrotnej lub bezzwrotnej pomocy na cele mieszkaniowe na warunkach określonych umową.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że wnioskodawca w 2009 r. (przed dniem 31 lipca 2009 r.) wypłacił pracownikom m.in. pomoc pieniężną do wypoczynku potrącając jednocześnie zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych od tych wypłat. Ww. pomoc nie jest przyznawana na wniosek pracowników, tylko zgodnie z zapisami Regulaminu zakładowego funduszu świadczeń socjalnych wypłacana jest im jednorazowo w ustalonym terminie. Tego rodzaju pomoc wnioskodawca będzie wypłacał również w przyszłości.

W świetle powołanych powyżej przepisów należy stwierdzić, że pomoc pieniężna wypłacana przez wnioskodawcę na rzecz swoich pracowników z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych stanowi świadczenie pieniężne, do którego może mieć zastosowanie zwolnienie określone w znowelizowanej treści art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych do wysokości limitu określonego w tym artykule, o ile istotnie ww. pomoc mieści się w pojęciu działalności socjalnej, o której mowa w ustawie o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych. Przy czym zaznaczyć należy, iż tutejszy Organ nie jest uprawniony do oceny, czy przedstawiony przez wnioskodawcę sposób przyznawania tej pomocy wypełnia dyspozycję finansowania działalności określonej w powołanej ustawie o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych. Jeśli tak, to zwolnienie będzie miało zastosowanie.

Zwolnienie wynikające z powołanego powyżej przepisu obejmuje świadczenia wypłacone od początku 2009 r. Limit w wysokości 380 zł ma zastosowanie do wszystkich świadczeń pieniężnych i rzeczowych sfinansowanych w danym roku podatkowym z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych.

Wnioskodawca powinien zatem zsumować wszystkie świadczenia rzeczowe i pieniężne wypłacone pracownikowi od początku roku, które zostały sfinansowane z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych i jeśli suma ta przekroczyła kwotę 380 zł, to od kolejnych wypłaconych świadczeń należy pobrać zaliczkę na podatek dochodowy. Znowelizowany przepis art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wskazuje, że zwolnione są świadczenia łącznie do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 380 zł - a takie brzmienie nakazuje płatnikowi sumować wypłacane świadczenia i nadwyżkę opodatkować. Natomiast w sytuacji, gdy wnioskodawca pobrał zaliczkę na podatek dochodowy od świadczeń, które korzystają ze zwolnienia na mocy powołanego przepisu, to w informacji PIT-11 uwzględni to zwolnienie w ten sposób, że nie wykaże kwoty świadczenia korzystającego ze zwolnienia, tj. do kwoty 380 zł W informacji tej płatnik powinien natomiast wykazać całą kwotę pobranej zaliczki na podatek dochodowy, co będzie podstawą dla podatnika (pracownika) do wykazania w zeznaniu rocznym nadpłaty w podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym stanowisko wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.