IBPBII/1/415-100/09/BD

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 27 stycznia 2009 r. (data wpływu do tut. Biura - 2 lutego 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania otrzymanego zwrotu poniesionych nakładów na podniesienie standardu lokalu - jest prawidłowe.

W dniu 2 lutego 2009 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania otrzymanego zwrotu poniesionych nakładów na podniesienie standardu lokalu.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W okresie zamieszkania w lokalu, zajmowanym na podstawie decyzji Prezydium Dzielnicowej Rady Nadzorczej, wnioskodawczyni wraz z bratem dokonała z własnych środków finansowych znacznych nakładów mających na celu podniesienie standardu wynajmowanego lokalu. Były to nakłady na wymianę podłóg, drzwi wewnętrznych i zewnętrznych, instalacji i urządzeń technicznych zapewniających korzystanie z energii elektrycznej, ogrzewania lokalu, dopływu i odpływu wody, wykonanie ścian działowych, adaptacji pomieszczenia na łazienkę i WC wraz z wykonaniem niezbędnej instalacji wodno-kanalizacyjnej. Ówczesny właściciel lokalu - gmina - nigdy nie dokonał na rzecz wnioskodawczyni i jej brata zwrotu poniesionych nakładów. W dniu 21 grudnia 2006 r. w wyniku sprzedaży nastąpiła zmiana właściciela przedmiotowego lokalu. Prawo to od ww. dnia przysługuje Spółce. Na podstawie porozumienia zawartego w formie aktu notarialnego w dniu 11 lipca 2008 r. zarówno wnioskodawczyni jak i jej brat rozwiązali stosunek najmu lokalu mieszkalnego. W ramach tego porozumienia nowy właściciel lokalu - Spółka wypłaciła na rzecz wnioskodawczyni i jej brata, kwotę 150.000 zł tj. po 75.000 zł dla każdego z osobna, tytułem zwrotu wartości poniesionych nakładów na podniesienie standardu lokalu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w związku z powyższym otrzymana kwota z tytułu zwrotu poniesionych nakładów podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych i należy ją wykazać w zeznaniu podatkowym za 2008 r....

Zdaniem wnioskodawczyni, w świetle obowiązującego stanu prawnego, wypłacone kwoty nie stanowią przychodu, albowiem jest to tylko zwrot kosztów poniesionych na podniesienie standardu wynajmowanego lokalu mieszkalnego, a nie źródło zarobku. Stosownie do treści art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) przychodami, z zastrzeżeniem art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i inny nieodpłatnych świadczeń. Powyższa definicja przychodów ma charakter ogólny i znajduje zastosowanie, o ile w przypadkach szczególnych ustawodawca nie uregulował tej kwestii odmiennie. Według ustalonego poglądu, doktryny i judykatury, o przychodzie podatkowym możemy mówić wtedy, gdy ma on charakter trwałego przysporzenia majątkowego. Z tego względu do przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym nie zalicza się pieniędzy uzyskanych z tytułu różnego rodzaju zwrotów nakładów własnych poczynionych za inny podmiot. Jakkolwiek bowiem, w takich przypadkach podatnik otrzymuje do swojej dyspozycji określoną kwotę pieniędzy, to jednak wcześniej był zobligowany do jej wyłożenia. Zgodnie z treścią art. 662 § 1 i § 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) wynajmujący powinien wydać najemcy rzecz w stanie przydatnym do umówionego użytku i utrzymywać ją w takim stanie przez czas trwania najmu. Drobne nakłady połączone ze zwykłym używaniem rzeczy obciążają najemcę. W myśl powyższego, w przypadku umowy najmu najemcę obciążają jedynie drobne nakłady związane ze zwykłym używaniem rzeczy, natomiast do pokrywania wszelkich kosztów remontów i większych napraw, w szczególności podnoszących standard lokalu zobowiązany jest wynajmujący rzecz. Treść art. 663 Kodeksu cywilnego wskazuje: jeżeli, w czasie trwania najmu rzecz wymaga napraw, które obciążają wynajmującego, a bez których rzecz nie jest przydatna do umówionego użytku, najemca może wyznaczyć wynajmującemu odpowiedni termin do wykonania napraw. Po bezskutecznym upływie wyznaczonego terminu najemca może dokonać koniecznych napraw na koszt wynajmującego. W przedstawionym stanie faktycznym wnioskodawczyni poniosła wraz z bratem z własnych środków znaczne nakłady na wynajmowany lokal mieszkalny związane z jego gruntownym remontem. Poprzez zawarcie porozumienia ze Spółką wnioskodawczyni i jej brat otrzymali jedynie zwrot poczynionych w trakcie wielu lat nakładów na przedmiot najmu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-16, art. 17 ust. 1 pkt 6 i 9, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Stosownie do art. 20 ust. 1 cyt. ustawy, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nie należące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nie znajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach. Katalog przychodów zaliczanych do innych źródeł nie stanowi katalogu zamkniętego, zawiera bowiem jedynie przykładowe wskazanie przychodów zaliczanych do tego źródła.

Zatem o przychodzie można mówić wtedy, gdy ma on charakter trwałego przysporzenia majątkowego, tj. konkretny wymiar finansowy. Wobec tego do przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym nie zalicza się kwot uzyskanych z tytułu różnego rodzaju zwrotów nakładów własnych poczynionych za inny podmiot.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż wnioskodawczyni dokonała z własnych środków finansowych znacznych nakładów mających na celu podniesienie standardu wynajmującego lokalu. Były to nakłady na wymianę podłóg, drzwi wewnętrznych i zewnętrznych, instalacji i urządzeń technicznych zapewniających korzystanie z energii elektrycznej, ogrzewania lokalu, dopływu i odpływu wody, wykonanie ścian działowych, adaptacji pomieszczenia na łazienkę i WC wraz z wykonaniem niezbędnej instalacji wodno-kanalizacyjnej. W momencie rozwiązania stosunek najmu lokalu mieszkalnego w ramach porozumienia nowy właściciel lokalu - Spółka wypłaciła na rzecz wnioskodawczyni, kwotę 75.000 zł, tytułem zwrotu wartości poniesionych nakładów na podniesienie standardu wynajmowanego lokalu.

Wobec powyższego należy stwierdzić, iż jeżeli kwota 75.000 zł jest wypłacona tytułem zwrotu poniesionych przez wnioskodawczynię nakładów koniecznych poczynionych na wynajmowany lokal mieszkalny stanowiący własność Spółki, to nie stanowi ona przysporzenia majątkowego, a tym samym nie powstaje z tego tytułu przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. A zatem wnioskodawczyni nie ma obowiązku wykazania tej kwoty w zeznaniu podatkowym za rok 2008 r.

Dodatkowo nadmienia się, iż niniejsza interpretacja stosownie do art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, który stanowi, że Minister Finansów, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną), została wydana wyłącznie dla wnioskodawczyni. Stosownie do powyższego brat wnioskodawcy chcąc uzyskać interpretacje indywidualną winien wystąpić z odrębnym zapytaniem i uiścić stosowną opłatę.

Powyższe oznacza, że w przedmiotowej sprawie stanowisko wnioskodawczyni uznaje się za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.