IBPBII/1/415-1/10/ASz

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 21 grudnia 2009 r. (data wpływu do tut. Organu - 30 grudnia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu opodatkowania dopłaty do wypoczynku wypłacanej pracownikom z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych - jest prawidłowe.

W dniu 30 grudnia 2009 r. wpłynął do tut. Organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu opodatkowania dopłaty do wypoczynku wypłacanej pracownikom z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca przekazywał w 2009 r. ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych dopłaty do wypoczynku swoim pracownikom. Wypoczynek ten nie miał charakteru zorganizowanego. Obowiązujący u wnioskodawcy regulamin świadczeń socjalnych przewiduje możliwość dopłat do wypoczynku, także niezorganizowanego (wczasy "pod gruszą"). Od przekazanych pracownikom świadczeń wnioskodawca odprowadził zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych.

W związku z nowelizacją art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) powstały wątpliwości czy wnioskodawca zobowiązany był do odprowadzania z tytułu opisanych wyżej świadczeń zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych do kwoty zwolnienia w wysokości 380.00 zł.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wnioskodawca zobowiązany był do odprowadzenia z tytułu świadczeń opisanych powyżej (do kwoty 380.00 zł) zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Wnioskodawca wskazał, iż z dniem 22 sierpnia 2009 r. przepis art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14. poz. 176 z późn. zm.) - otrzymał nowe brzmienie. Dotychczas na jego podstawie zwolnione od podatku były świadczenia rzeczowe (z wyłączeniem bonów towarowych i podobnych) finansowane ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych lub funduszy związków zawodowych.

Od 22 sierpnia 2009 r. (z mocą od 1 stycznia 2009 r.) od podatku wolna jest wartość otrzymanych przez pracownika w związku z finansowaniem działalności socjalnej, o której mowa w przepisach o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych rzeczowych świadczeń oraz otrzymanych przez niego w tym zakresie świadczeń pieniężnych, sfinansowanych w całości ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych lub funduszy związków zawodowych, łącznie do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 380 zł; rzeczowymi świadczeniami nie są bony, talony i inne znaki, uprawniające do ich wymiany na towary lub usługi. Od podatku zatem wolne są także świadczenia pieniężne otrzymane przez pracownika w związku z finansowaniem działalności socjalnej, sfinansowane w całości ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych lub funduszy związków zawodowych.

Z przepisów ustawy z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych wynika, że z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych mogą być m in. finansowane usługi w zakresie różnych form wypoczynku oraz może być udzielana pomoc materialna - rzeczowa lub finansowa. Niewątpliwie z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych może być wypłacana pracownikom dopłata do wczasów, także w formie tzw. dopłaty na wczasy "pod gruszą" (czyli bez przedstawienia rachunku, bądź faktury).

Taka dopłata jest świadczeniem pieniężnym otrzymanym przez pracownika w związku z finansowaniem działalności socjalnej, sfinansowanym w całości ze środków zakładowego funduszu świadczen socjalnych i w związku z tym - od 22 sierpnia 2009 r. jest wolna od podatku dochodowego. W związku z tym, że takie świadczenie pieniężne jest zwolnione od podatku dochodowego u pracownika (do kwoty 380 zł rocznie) nie należy wykazywać takiego świadczenia w PIT-11 pracownika. Dotyczy to również świadczeń wypłaconych pracownikom w 2009 r. lecz przed 22 sierpnia 2009 r. One również objęte są zwolnieniem (które obejmuje przychody wypłacone od 1 stycznia 2009 r.). W związku z tym (niezależnie, że pobrano już od nich zaliczki na podatek dochodowy) - także tych świadczeń (z 2009 r., lecz wypłaconych przed 22 sierpnia 2009 r.) nie wykazuje się w PIT-11.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłami przychodów są: stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

Na podstawie art. 11 ust. 1 ww. ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14 - 15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Zatem do przychodów ze stosunku służbowego zalicza się każde świadczenie, które zostało wypłacone w związku z faktem pozostawania w stosunku służbowym z pracodawcą. Do przychodów ze stosunku służbowego zalicza się zarówno otrzymane przez pracownika pieniądze, wartość pieniężną świadczeń w naturze, świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Jednocześnie zgodnie z treścią art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - w brzmieniu obowiązującym od dnia 22 sierpnia 2009 r., wprowadzonym ustawą z dnia 17 lipca 2009 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. Nr 125, poz. 1037) - zwalnia się od podatku dochodowego wartość otrzymanych przez pracownika w związku z finansowaniem działalności socjalnej, o której mowa w przepisach o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych, rzeczowych świadczeń oraz otrzymanych przez niego w tym zakresie świadczeń pieniężnych, sfinansowanych w całości ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych lub funduszy związków zawodowych, łącznie do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 380 zł; rzeczowymi świadczeniami nie są bony, talony i inne znaki, uprawniające do ich wymiany na towary lub usługi. Znowelizowany przepis ten ma zastosowanie do dochodów uzyskanych od dnia 1 stycznia 2009 r.

Podkreślić należy, iż istotną zmianą znowelizowanego przepisu jest zwolnienie z opodatkowania - przy warunkach przewidzianych ustawą - wartości świadczeń pieniężnych sfinansowanych ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych.

Jak wynika z powołanego powyżej znowelizowanego przepisu art. 21 ust. 1 pkt 67 ww. ustawy - skorzystanie ze zwolnienia możliwe jest, jeżeli są spełnione łącznie następujące przesłanki:

* świadczenie ma charakter świadczenia rzeczowego lub świadczenia pieniężnego,

* świadczenie ma związek z finansowaniem działalności socjalnej określonej w przepisach o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych,

* źródłem finansowania są w całości środki z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych lub funduszy związków zawodowych,

* wartość tych świadczeń rzeczowych nie przekracza w roku podatkowym kwoty 380 zł.

Przy czym, zgodnie z art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (Dz. U. z 1996 r. Nr 70, poz. 335 z późn. zm.) działalność socjalna to usługi świadczone przez pracodawców na rzecz różnych form wypoczynku, działalności kulturalno-oświatowej, sportowo-rekreacyjnej, opieki nad dziećmi w żłobkach, przedszkolach oraz innych formach wychowania przedszkolnego, udzielania pomocy materialnej - rzeczowej lub finansowej, a także zwrotnej lub bezzwrotnej pomocy na cele mieszkaniowe na warunkach określonych umową.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że wnioskodawca przekazywał w 2009 r. ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych dopłaty do wypoczynku pracownikom zakładu. Wypoczynek ten nie miał charakteru zorganizowanego. Obowiązujący u wnioskodawcy regulamin świadczeń socjalnych przewiduje możliwość dopłat do wypoczynku, także niezorganizowanego (wczasy "pod gruszą"). Od przekazanych pracownikom świadczeń wnioskodawca odprowadził zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych.

W świetle przedstawionych powyżej przepisów należy stwierdzić, że wypłacone kwoty dofinansowania do wypoczynku dla pracowników w ramach wczasów pod gruszą są świadczeniami pieniężnymi, które korzystają ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 67 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli istotnie świadczenia te finansowane są w ramach działalności socjalnej określonej ustawą o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych. Zwolnienie wynikające z powołanego powyżej przepisu obejmuje tylko świadczenia łącznie wynoszące nie więcej niż 380 zł w roku podatkowym, przy czym wartość świadczeń rzeczowych i świadczeń pieniężnych przyznanych pracownikowi podlega sumowaniu. W sytuacji jednak gdy wystąpi nadwyżka powyżej tej kwoty, wówczas tą różnicę należy zaliczyć do przychodu pracownika podlegającego opodatkowaniu, odprowadzić od niej zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych oraz wykazać w informacji PIT-11 jako przychód ze stosunku pracy.

Należy również zaznaczyć, że zwolnienie to ma zastosowanie do dochodów osiągniętych od 1 stycznia 2009 r. Natomiast jeśli wnioskodawca od "wczasów pod gruszą" wypłaconych od 1 stycznia 2009 r. do 21 sierpnia 2009 r. pobrał zaliczkę to postąpił zgodnie z wówczas obowiązującymi przepisami. Jednakże w informacji PIT-11 w celu uwzględnienia przysługującego zwolnienia, wnioskodawca winien wykazać tylko kwotę przychodu podlegającego opodatkowaniu, a zatem winien pomniejszyć kwotę przychodu uzyskanego przez pracownika w 2009 r. o wartość przychodu zwolnionego (również tego, od którego wcześniej została pobrana zaliczka). W informacji tej winna być też wykazana cała kwota zaliczki pobranej w ciągu roku, łącznie z zaliczką od świadczeń zwolnionych, którą wnioskodawca odprowadził do urzędu skarbowego przed wejściem w życie znowelizowanych przepisów. Kwota pobranej zaliczki będzie stanowiła ewentualną nadpłatę wykazaną w zeznaniu podatkowym składanym przez pracownika.

W związku z powyższym stanowisko wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.