IBPBI2/423-1266/09/MS - Ustalenie momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów uiszczonego podatku od nieruchomości oraz wniesionej opłaty za wieczyste użytkowanie gruntów.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 1 września 2009 r. (data wpływu do tut. Biura 20 października 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów podatku od nieruchomości oraz opłaty za wieczyste użytkowanie gruntów - jest nieprawidłowe.

W dniu 20 października 2009 r. wpłynął do tut. Biura wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów podatku od nieruchomości oraz opłaty za wieczyste użytkowanie gruntów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą polegającą na kupnie nieruchomości, które to następnie poddaje obróbce, poprzez uzyskanie niezbędnych decyzji pozwalających na tych terenach na budowę inwestycji, a następnie odsprzedaje te nieruchomości wraz z uzyskanymi pozwoleniami. Wnioskodawca ponosi całe ryzyko związane z zakupem i sprzedażą tych terenów. Zakupione nieruchomości, w związku z tym, iż są przeznaczone na sprzedaż, Wnioskodawca ewidencjonuje na kontach towarów. W trakcie posiadania nieruchomości, Wnioskodawca ponosi koszty związane z ich utrzymaniem, a w szczególności podatek od nieruchomości oraz opłaty za wieczyste użytkowanie.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w powyższym opisanym stanie faktycznym, Wnioskodawca powinien ponoszone koszty podatku od nieruchomości oraz opłaty z tytułu wieczystego użytkowania uznawać za koszty bezpośrednie i powiększać o nie wartość nieruchomości przeznaczonych do sprzedaży, a następnie w momencie sprzedaży nieruchomości, zaliczać je do kosztów uzyskania przychodów zgodnie z art. 15 ust. 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. Nr 21, poz. 86), czy też uznawać je za koszty pośrednie i zgodnie z art. 15 ust. 4d ww. ustawy zaliczać je do kosztów uzyskania przychodów w dacie ich poniesienia.

Zdaniem Wnioskodawcy, w powyżej opisanym stanie faktycznym, koszty podatku od nieruchomości oraz opłat za wieczyste użytkowanie gruntów są kosztami bezpośrednimi i powinny być uznawane za koszt uzyskania przychodów w momencie sprzedaży nieruchomości.

W ocenie Wnioskodawcy koszty podatku od nieruchomości oraz opłat za wieczyste użytkowanie są kosztami związanymi z posiadaniem konkretnych nieruchomości. Jeśli podmiot nie uzyskuje w trakcie roku przychodów z posiadania tych nieruchomości, nie powinien kwalifikować kosztów związanych z ich utrzymaniem jako koszty uzyskania przychodów roku bieżącego, gdyż jest możliwość przypisania tych kosztów do konkretnych przychodów, którymi w przyszłości będzie sprzedaż nieruchomości. W związku z faktem, iż w niektórych przypadkach transakcja sprzedaży przeciąga się na okres kilku lat, Wnioskodawca winien powiększać wartość posiadanych nieruchomości o koszty ich utrzymania.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Na wstępie należy zaznaczyć, iż aktualnym dziennikiem ustaw w którym zamieszczony jest jednolity tekst ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jest Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm., a nie jak podał Wnioskodawca w treści pytania (Dz. U. Nr 21, poz. 86).

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm. określanej w dalszej części skrótem "u.p.d.o.p."), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Konstrukcja przepisu dotyczącego kosztów uzyskania przychodów daje podatnikowi możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich kosztów (nie wymienionych w art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p.), pod warunkiem, że wykaże ich bezpośredni bądź pośredni związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu bądź zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów. Tak więc kosztami uzyskania przychodów są wszelkie, racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów, z wyjątkiem wymienionych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy.

W celu ustalenia właściwego momentu zaliczenia wydatków w ciężar kosztów uzyskania przychodów jednostka powinna prawidłowo rozpoznać sposób powiązania kosztów z przychodami. Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych przewiduje bowiem dwie kategorie kosztów:

Jak wynika z art. 15 ust. 4 u.p.d.o.p., koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 4b i 4c. Zgodnie z ugruntowanym poglądem, kosztami uzyskania przychodów bezpośrednio związanymi z przychodami są takie wydatki, których poniesienie przekłada się wprost (w sposób bezpośredni) na uzyskanie konkretnych przychodów.

Natomiast w świetle art. 15 ust. 4d u.p.d.o.p., koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą. Pośrednie koszty uzyskania przychodów są to takie wydatki, których nie da się przypisać wprost do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako prowadzące do ich osiągnięcia. Nie pozostają one w uchwytnym związku z konkretnymi przysporzeniami podatnika - brak jest możliwości ustalenia, w jakim okresie i w jakiej wysokości powstał związany z nimi przychód.

Podkreślić należy również, iż w myśl art. 15 ust. 4e u.p.d.o.p., za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4f-4h, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Podatek od nieruchomości oraz opłata za wieczyste użytkowanie gruntów należą do kategorii kosztów pośrednich. Wydatki te wynikają z faktu posiadania nieruchomości przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą i należy klasyfikować je jako element kosztów stałych, które podatnik jest zobowiązany uiszczać na podstawie odrębnych przepisów w związku z posiadanym przez niego majątkiem.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, iż wydatki z tytułu podatku od nieruchomości oraz opłat z tytułu wieczystego użytkowania gruntów stanowiące pośrednie koszty uzyskania przychodów Spółki, są potrącalne w momencie ich poniesienia, zgodnie z art. 15 ust. 4d i ust. 4e u.p.d.o.p.

Stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku jest zatem nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.