IBPBI/2/4510-375/15/APO

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) w zw. z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 19 marca 2015 r. (data wpływu do tut. Biura 31 marca 2015 r.), uzupełnionym 26 czerwca 2015 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na zakup owoców - jest prawidłowe.

W dniu 31 marca 2015 r. wpłynął do tut. Biura wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na zakup owoców. Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 12 czerwca 2015 r. Znak: IBPBI/2/4510-375/15/APO wezwano do ich uzupełnienia. Uzupełnienia dokonano 26 czerwca 2015 r.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Główna działalność Spółki to zarządzanie, rozwój portali internetowych oraz dalsza ekspansja na rynki zagraniczne i umacnianie swojej aktualnej pozycji. W celu utrzymania dobrych stosunków z kontrahentami oraz pracownikami, Spółka udostępnia świeże owoce zakupione od firmy cateringowej. Owoce te spożywane są podczas spotkań z kontrahentami w formie poczęstunku. Firma udostępnia również owoce pracownikom jako przejaw dbałości o poprawę zdrowia, kondycji fizycznej i samopoczucia pracowników, co przyczynia się do poprawy ich wydajności pracy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w zaistniałych okolicznościach, faktura wystawiona za usługi cateringowe spełnia wymogi art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i może być zaliczona w koszty uzyskania przychodu.

Spółka stoi na stanowisku, że faktura od firmy cateringowej spełnia wymogi art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i może być zaliczona w koszty uzyskania przychodu, ponieważ dobre stosunki z kontrahentami przyczyniają się do zabezpieczenia źródła przychodów, a poniesione koszty na zakup świeżych owoców bezpośrednio przyczyniają się do wielkości osiągniętego przychodu. Dbałość o poprawę efektywności pracowników oraz wydajności w pracy uznaje się jako pośredni koszt uzyskania przychodu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 851 z późn. zm., zwanej dalej "u.p.d.o.p."), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. W świetle powyższego przepisu, ocena prawna konkretnego wydatku poniesionego przez podatnika wymaga odniesienia się do kryterium celowości jego poniesienia oraz uwzględnienia wyłączeń z kategorii kosztów uzyskania przychodów określonych w art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p.

Odnosząc się do przesłanki celowości wydatku należy podkreślić, że kosztem uzyskania przychodów są zarówno wydatki, których poniesienie bezpośrednio przekłada się na uzyskanie konkretnych przychodów, jak i te, których nie można w taki sposób przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako zmierzające do ich osiągnięcia. W każdym przypadku konieczne jest jednak zaistnienie związku pomiędzy poniesionym kosztem, a uzyskiwaniem, bądź też szansą uzyskiwania przychodów przez podmiot ponoszący ten koszt. W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

* został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

* jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

* pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

* poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

* został właściwie udokumentowany,

* nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p. nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Wśród kosztów uznawanych za koszty uzyskania przychodów są także tzw. koszty pracownicze obejmujące m.in. świadczenia wypłacane na rzecz pracowników wraz z narzutami, wszelkiego rodzaju nagrody, premie i diety, ale również i inne wydatki ponoszone na rzecz pracowników, które w sposób pośredni wpływają na zwiększenie ich motywacji do pracy, poprawę jakości wykonywanej pracy oraz zdrowie i samopoczucie.

Jak wskazano powyżej, ocena prawna danego wydatku wymaga uwzględnienia m.in. unormowań art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p., w niniejszej sprawie dotyczy to w szczególności art. 16 ust. 1 pkt 28 u.p.d.o.p., który stanowi, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych m.in. na zakup żywności. Za wydatki na zakup żywności, wyłączone z kosztów uzyskania przychodów w myśl ww. przepisu należy uznać te, których wyłącznym bądź dominującym celem jest stworzenie pewnego wizerunku podatnika, stworzenie dobrego obrazu jego firmy, czy działalności, wykreowanie pozytywnych relacji z klientami, kontrahentami.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Spółka, w celu utrzymania dobrych stosunków z pracownikami oraz kontrahentami, udostępnia im świeże owoce, zakupione od firmy cateringowej. Owoce są przekazywane kontrahentom w formie poczęstunku podczas spotkań, a także pracownikom, jako przejaw dbałości o poprawę zdrowia, kondycji fizycznej i samopoczucia, co przyczynia się do poprawy ich wydajności pracy.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa podatkowego oraz przedstawiony we wniosku stan faktyczny należy stwierdzić, że ponoszone przez Spółkę wydatki dotyczące zakupu owoców z przeznaczeniem dla pracowników są przejawem i wyrazem starań Spółki o stan zdrowia, kondycji fizycznej i samopoczucia jej pracowników, co w dalszej perspektywie może przyczyniać się do poprawy atmosfery pracy i w konsekwencji do zwiększania wydajności pracy z przełożeniem na uzyskiwane przez Spółkę przychody.

W odniesieniu natomiast do wydatków związanych z nabyciem owoców w celach poczęstunku kontrahentów Spółki stwierdzić należy, że nie podlegają one wyłączeniu z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 28 u.p.d.o.p., bowiem celem tego typu wydatków nie jest wyłącznie stworzenie dobrego wizerunku firmy, czy też wykreowanie pozytywnych relacji z kontrahentami. Wydatki te należą bowiem do panujących powszechnie kanonów kultury, dobrych praktyk oraz powszechnie stosowanych w kontaktach biznesowych zachowań, stanowiących obecnie nieodłączny element prowadzonej działalności gospodarczej. Poza tym uznać można, że oczekiwanym efektem ww. wydatków jest przyszłe osiągnięcie przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenia ich źródła.

Reasumując, wydatki poniesione na zakup owoców udostępnianych pracownikom oraz kontrahentom spełniają przesłanki wynikające z art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p., tj. zostały poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, tym samym Wnioskodawca może je zaliczać w ciężar kosztów uzyskania przychodów.

Stanowisko Wnioskodawcy należy zatem uznać za prawidłowe.

Należy zauważyć, że Organ nie dokonuje analizy załączonych dokumentów, a interpretację indywidualną wydaje na podstawie przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), co wynika wprost z przepisu art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.