IBPBI/2/4510-207/15/MO

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 25 lutego 2015 r. (data wpływu do tut. BKIP 2 marca 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia:

* czy Wnioskodawca i spółka komandytowa są podmiotami powiązanymi - jest nieprawidłowe,

* czy na Wnioskodawcy ciąży obowiązek sporządzania dokumentacji podatkowej, o której mowa w art. 9a ust. 1 i 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - jest prawidłowe,

* od którego momentu należy sporządzać dokumentację podatkową, o której mowa w art. 9a ust. 1 i 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - jest nieprawidłowe.

W dniu 2 marca 2015 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia:

* czy Wnioskodawca i spółka komandytowa są podmiotami powiązanymi,

* czy na Wnioskodawcy ciąży obowiązek sporządzania dokumentacji podatkowej, o której mowa w art. 9a ust. 1 i 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych,

* od którego momentu należy sporządzać dokumentację podatkową, o której mowa w art. 9a ust. 1 i 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Dwaj Członkowie Zarządu, pracownicy, jednocześnie wspólnicy, Sp. z o.o., (dalej: "Wnioskodawca"), są jednocześnie wspólnikami komandytariuszami w spółce komandytowej oraz wspólnikami i członkami zarządu komplementariusza (sp. z o.o.) w tej spółce komandytowej. Każdy z dwóch Członków Zarządu Wnioskodawcy w kapitale zakładowym Wnioskodawcy oraz komplementariusza w spółce komandytowej posiada ponad 5% udziałów. Wnioskodawca wynajmuje lokal użytkowy spółce komandytowej. Ani wartość świadczeń wynikających z umowy najmu, ani rzeczywiście zapłacona w roku podatkowym łączna wartość wymagalnych w roku podatkowym świadczeń nie przekracza równowartości 30.000 euro brutto.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy Wnioskodawca i spółka komandytowa są podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 11 ust. 4 u.p.d.o.p.

2. Zakładając, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione do pkt 1 zostanie uznane za nieprawidłowe, a w konsekwencji Wnioskodawca i spółka komandytowa zostaną uznane za podmioty powiązane w rozumieniu art. 11 ust. 4 u.p.d.o.p., czy w przypadku, gdy wartość świadczeń przekroczy równowartość 30.000 Euro brutto na Wnioskodawcy ciąży obowiązek sporządzania dokumentacji podatkowej transakcji ze spółką komandytową.

3. Zakładając, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione do pkt 1 zostanie uznane za nieprawidłowe, a w konsekwencji Wnioskodawca i spółka komandytowa zostaną uznane za podmioty powiązane w rozumieniu art. 11 ust. 4 u.p.d.o.p., czy dokumentację podatkową transakcji ze spółką komandytową należy sporządzić począwszy od pierwszej transakcji powodującej przekroczenie limitu 30.000 Euro brutto, tzn. gdy wartość pojedynczej transakcji przekroczy ten limit czy gdy suma transakcji przekroczy ten limit.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1

Wnioskodawca i spółka komandytowa we własnym imieniu zaciągają zobowiązania. Oznacza to, że do świadczeń dochodzi pomiędzy Wnioskodawcą a spółką komandytową. W rozumieniu art. 11 ust. 1 pkt 1 u.p.d.o.p. podmiotami krajowymi są Wnioskodawca, wspólnicy komandytariusze spółki komandytowej będący jednocześnie wspólnikami i jedynymi Członkami Zarządu Wnioskodawcy oraz wspólnika komplementariusza, wspólnik komplementariusz oraz spółka komandytowa. Pomimo, że świadczenia pomiędzy Wnioskodawcą a spółką komandytową są świadczeniami pomiędzy podmiotami krajowymi w rozumieniu art. 11 ust. 1 pkt 1 u.p.d.o.p., to Wnioskodawca i spółka komandytowa nie są podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 11 ust. 4 u.p.d.o.p. Tak więc świadczenia pomiędzy nimi nie są świadczeniami pomiędzy podmiotami powiązanymi.

Ad. 2

Zakładając, że stanowisko przedstawione w pkt 1 zostanie uznane za nieprawidłowe, a w konsekwencji Wnioskodawca i spółka komandytowa zostaną uznane za podmioty powiązane w rozumieniu art. 11 ust. 4 u.p.d.o.p., na Wnioskodawcy spocznie obowiązek sporządzania dokumentacji podatkowej transakcji ze spółką komandytową, gdy wartość świadczeń przekroczy równowartość 30.000 Euro brutto.

Ad. 3

Przy założeniu, że stanowisko przedstawione w pkt 1 zostanie uznane za nieprawidłowe, a w konsekwencji Wnioskodawca i spółka komandytowa zostaną uznane za podmioty powiązane w rozumieniu art. 11 ust. 4 u.p.d.o.p., Spółka wskazała, że z zapisu art. 9a ust. 2 u.p.d.o.p., wynika obowiązek, o którym mowa w ust. 1 obejmuje transakcję lub transakcje pomiędzy podmiotami powiązanymi, w których łączna kwota (lub jej równowartość) wynikająca z umowy lub rzeczywiście zapłacona w roku podatkowym łączna kwota wymagalnych w roku podatkowym świadczeń przekracza równowartość (...), przy założeniu, że stanowisko przedstawione w pkt 1 zostanie uznane za nieprawidłowe, a w konsekwencji Wnioskodawca i spółka komandytowa zostaną uznane za podmioty powiązane w rozumieniu art. 11 ust. 4 u.p.d.o.p. Dokumentację podatkową transakcji pomiędzy Wnioskodawcą, a spółką komandytową należy sporządzić począwszy od pierwszej pojedynczej transakcji powodującej przekroczenie limitu 30.000 Euro brutto, nawet gdyby suma transakcji wcześniej przekroczyła ten limit.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 9a ust. 1 i 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 851 z późn. zm., dalej "u.p.d.o.p."), podatnicy dokonujący transakcji, w tym zawierający umowy spółki niebędącej osobą prawną, umowy wspólnego przedsięwzięcia lub umowy o podobnym charakterze, z podmiotami powiązanymi z tymi podatnikami - w rozumieniu art. 11 ust. 1 i 4 - lub transakcji, w związku z którymi zapłata należności wynikających z takich transakcji dokonywana jest bezpośrednio lub pośrednio na rzecz podmiotu mającego miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju stosującym szkodliwą konkurencję podatkową, w tym zawierający umowy spółki niebędącej osobą prawną, umowy wspólnego przedsięwzięcia lub umowy o podobnym charakterze, jeżeli jedną ze stron takiej umowy jest podmiot mający miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju stosującym szkodliwą konkurencję podatkową, są obowiązani do sporządzenia dokumentacji podatkowej takiej (takich) transakcji, obejmującej:

Powyższy obowiązek, o którym mowa w ust. 1, obejmuje transakcję lub transakcje między podmiotami powiązanymi, w których łączna kwota (lub jej równowartość) wynikająca z umowy lub rzeczywiście zapłacona w roku podatkowym łączna kwota wymagalnych w roku podatkowym świadczeń przekracza równowartość:

Przepis art. 9a ust. 3 u.p.d.o.p. stanowi natomiast, że obowiązek sporządzenia dokumentacji, o którym mowa w ust. 1, obejmuje również transakcję, w związku z którą zapłata należności wynikająca z takiej transakcji dokonywana jest bezpośrednio lub pośrednio na rzecz podmiotu mającego miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju stosującym szkodliwą konkurencję podatkową, jeżeli łączna kwota (lub jej równowartość) wynikająca z umowy lub rzeczywiście zapłacona w roku podatkowym łączna kwota wymagalnych w roku podatkowym świadczeń przekracza równowartość 20 000 euro.

Z powyższych przepisów wyraźnie wynika, że aby mógł powstać wymóg sporządzania wspomnianej dokumentacji podatkowej konieczne jest jednoczesne ziszczenie się dwóch warunków. Po pierwsze musimy mieć do czynienia z transakcją oraz po drugie - taka transakcja musi mieć miejsce między podmiotami powiązanymi.

Pojęcie "transakcja" nie zostało zdefiniowane w przepisach prawa podatkowego ani cywilnego, zatem można uznać, że nie posiada ono definicji legalnej. W takim przypadku należy posłużyć się znaczeniem słownikowym, w myśl którego (według Internetowego Słownika Języka Polskiego - http://sjp.pwn.pl) transakcja to operacja handlowa dotycząca kupna lub sprzedaży towarów lub usług lub umowa handlowa na kupno lub sprzedaż towarów lub usług, też zawarcie takiej umowy.

Stosownie do art. 11 ust. 1 u.p.d.o.p., jeżeli:

- i jeżeli w wyniku takich powiązań zostaną ustalone lub narzucone warunki różniące się od warunków, które ustaliłyby między sobą niezależne podmioty, i w wyniku tego podatnik nie wykazuje dochodów albo wykazuje dochody niższe od tych, jakich należałoby oczekiwać, gdyby wymienione powiązania nie istniały - dochody danego podatnika oraz należny podatek określa się bez uwzględnienia warunków wynikających z tych powiązań.

W myśl art. 11 ust. 4 u.p.d.o.p. przepisy ust. 1-3a stosuje się odpowiednio, gdy:

Posiadanie udziału w kapitale innego podmiotu, o którym mowa w ust. 1 i 4, oznacza sytuację, w której dany podmiot bezpośrednio lub pośrednio posiada w kapitale innego podmiotu udział nie mniejszy niż 5%. (art. 11 ust. 5a u.p.d.o.p.).

W tym miejscu wskazać należy, że cyt. powyżej art. 11 u.p.d.o.p. jest przepisem szczególnym i dotyczy podmiotów powiązanych osobowo lub kapitałowo. Pozostawanie w związku kapitałowym lub osobowym nie jest w jakikolwiek sposób sankcjonowane. Znaczenie podatkowe ma natomiast wykorzystywanie powiązań i związków do zmiany poziomu opodatkowania wbrew obowiązkowi ustawowemu. Przesłanką zastosowania art. 11 u.p.d.o.p. nie jest sam tylko fakt wystąpienia powiązań, o których mowa w art. 11 ust. 1 i 4, lecz wykorzystywanie tych powiązań do zmiany poziomu opodatkowania (uchylania się od opodatkowania). U podstaw regulacji zawartej w tym przepisie leży założenie, by wszelkie transakcje były zgodne z warunkami rynkowymi, tj. warunkami, jakie uzgodniłyby podmioty niezależne, znajdujące się w takiej samej lub w zbliżonej sytuacji.

Celem regulacji prawnej z art. 11 u.p.d.o.p. jest zabezpieczenie interesów Skarbu Państwa przed takimi działaniami podatników, które polegają na stosowaniu we wzajemnych transakcjach cen odbiegających od rynkowych, po to aby osiągnąć korzystny dla siebie rezultat podatkowy. Przysługująca organowi podatkowemu, na podstawie art. 11 u.p.d.o.p., kompetencja do szacunkowego ustalania dochodów podatnika stanowi odstępstwo od ogólnych zasad dotyczących ustalania podstawy opodatkowania.

Jednocześnie szczegółowy sposób i tryb oszacowania przez organy podatkowe dochodów, o których mowa w tej regulacji został określony w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 10 września 2009 r. w sprawie sposobu i trybu określania dochodów osób prawnych w drodze oszacowania oraz sposobu i trybu eliminowania podwójnego opodatkowania osób prawnych w przypadku korekty zysków podmiotów powiązanych (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 1186). Podsumowując, wskazać należy, że art. 9a u.p.d.o.p., określa obowiązek sporządzania przez podatników dokumentacji m.in. w zakresie transakcji zawieranych przez tych podatników z podmiotami powiązanymi z podatnikiem w sposób, o którym jest mowa w art. 11 ust. 1 i 4 u.p.d.o.p.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że dwie osoby fizyczne są jednocześnie wspólnikami i członkami zarządu Spółki z o.o. (Wnioskodawcy), komandytariuszami w spółce komandytowej oraz wspólnikami i członkami zarządu komplementariusza (Spółki z o.o.). Każdy z nich w kapitale zakładowym Wnioskodawcy oraz komplementariusza w spółce komandytowej posiada ponad 5% udziałów. Wnioskodawca wynajmuje lokal użytkowy spółce komandytowej. Ponadto Wnioskodawca wskazał, że ani wartość świadczeń wynikających z umowy najmu ani rzeczywiście zapłacona w roku podatkowym łączna wartość wymagalnych w roku podatkowym świadczeń nie przekracza równowartości 30.000 euro brutto.

Biorąc pod uwagę przedstawione powyżej przepisy i analizując istniejące relacje między Wnioskodawcą a spółką komandytową należy uznać, że podmioty te są podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 11 ust. 4 pkt 2 u.p.d.o.p., bowiem te same osoby fizyczne bezpośrednio lub pośrednio biorą udział w zarządzaniu Wnioskodawcą oraz spółką komandytową.

Przechodząc do kwestii ustalenia obowiązku sporządzania dokumentacji podatkowej, wskazać należy na cytowany wyżej art. 9a ust. 2 u.p.d.o.p.

W art. 9a ust. 2 u.p.d.o.p., zostały określone kwoty dla transakcji zawieranych pomiędzy podmiotami powiązanymi, po przekroczeniu których powstaje obowiązek sporządzenia dokumentacji podatkowej. W przedstawionym przez Wnioskodawcę stanie faktycznym zastosowanie ma limit 30.000 euro brutto - w przypadku świadczenia usług, sprzedaży lub udostępnienia wartości niematerialnych i prawnych.

Oznacza to, że dla transakcji pomiędzy Wnioskodawcą a spółką komandytową w zakresie najmu lokalu użytkowego powstanie obowiązek sporządzania dokumentacji podatkowej, gdy łączna kwota lub jej równowartość wynikająca z umowy lub rzeczywiście zapłacona w roku podatkowym łączna kwota wymagalnych w roku podatkowym świadczeń przekroczy 30.000 euro brutto.

Odnosząc się do ustalenia, czy dokumentację podatkową transakcji ze spółką komandytową należy sporządzić począwszy od pierwszej pojedynczej transakcji powodującej przekroczenie ww. limitu, czy gdy suma transakcji przekroczy ten limit, należy wskazać na art. 9a ust. 2 pkt 2 u.p.d.o.p., w którym zawarto sformułowanie (...) w których łączna kwota (lub jej równowartość) wynikająca z umowy lub rzeczywiście zapłacona w roku podatkowym łączna kwota wymagalnych w roku podatkowym świadczeń (...).

Ponieważ, co wynika z opisu stanu faktycznego, ani wartość świadczeń wynikających z umowy najmu, ani rzeczywiście zapłacona wartość w roku podatkowym świadczeń nie przekracza równowartości 30.000 EURO brutto, Spółka nie będzie zobowiązania do prowadzenia dokumentacji o jakiej mowa w art. 9a u.p.d.o.p.

Zatem, obowiązek ten powstaje, dopiero gdy łączna kwota (lub jej równowartość) transakcji dokonywanej z podmiotem powiązanym lub gdy zapłata należności wynikających z takich transakcji przekracza określone w ustawie wartości. Dokumentacja powinna zatem objąć także tę transakcję, której wystąpienie powoduje przekroczenie limitów o jakich mowa w powołanych wcześniej przepisach.

Biorąc pod uwagę powyższe stwierdzić należy, że stanowisko Wnioskodawcy w zakresie ustalenia:

* czy Wnioskodawca i spółka komandytowa są podmiotami powiązanymi - jest nieprawidłowe,

* czy na Wnioskodawcy ciąży obowiązek sporządzania dokumentacji podatkowej, o której mowa w art. 9a ust. 1 i 2 u.p.d.o.p. - jest prawidłowe,

* od którego momentu należy sporządzać dokumentację podatkową, o której mowa w art. 9a ust. 1 i 2 u.p.d.o.p. - jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.