IBPBI/2/4510-15/15/JD

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 23 grudnia 2014 r. (wpływ do tut. Biura 5 stycznia 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy w przypadku zawieranych przez Wnioskodawcę transakcji zabezpieczających na instrumentach pochodnych, przychód dla celów podatku dochodowego od osób prawnych powinien być rozpoznany - dla transakcji nierzeczywistych - w oparciu o metodę kasową zgodnie z art. 12 ust. 3e ustawy o p.d.o.p., tj. w dacie rozliczenia pieniężnego (część pytania oznaczonego we wniosku nr 1) - jest prawidłowe.

W dniu 5 stycznia 2015 r. do tut. Biura wpłynął wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy w przypadku zawieranych przez Wnioskodawcę transakcji zabezpieczających na instrumentach pochodnych, przychód dla celów podatku dochodowego od osób prawnych powinien być rozpoznany - dla transakcji nierzeczywistych - w oparciu o metodę kasową zgodnie z art. 12 ust. 3e ustawy o p.d.o.p., tj. w dacie rozliczenia pieniężnego.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Decyzją z dnia 28 listopada 2011 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego dokonał rejestracji umowy o utworzeniu Podatkowej Grupy Kapitałowej (dalej: "PGK", "Wnioskodawca"), zawartej aktem notarialnym pomiędzy 11 spółkami.

Rejestracji PGK dokonano na okres 3 lat podatkowych od 1 stycznia 2012 r. do 31 grudnia 2014 r. Rok podatkowy w PGK obejmuje okres od 1 stycznia do 31 grudnia, a pierwszy rok rozpoczął się z dniem 1 stycznia 2012 r.

Do podstawowej działalności podmiotów wchodzących w skład PGK należy:

* wydobycie węgla,

* wytwarzanie energii elektrycznej i ciepła,

* dystrybucja energii elektrycznej,

* obrót energią elektryczną oraz

* dystrybucja i sprzedaż ciepła.

Spółką dominującą w rozumieniu art. 1a ust. 2 pkt 1 lit. b ustawy o p.d.o.p. i spółką reprezentującą PGK jest Spółka X. W związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, PGK narażona jest na ryzyko wynikające m.in. ze zmienności indeksów cen towarów, kursów walutowych oraz stóp procentowych. Powyższe ryzyka są ryzykami istotnymi dla Wnioskodawcy w związku z czym, w celu zabezpieczenia się przed negatywnym wpływem na wyniki finansowe niekorzystnych zmian cen towarów, kursów walutowych oraz stóp procentowych, PGK zawiera na giełdach (ICE oraz EEX) w celach zabezpieczających kontrakty terminowe typu futures głównie na dostawę energii elektrycznej oraz na prawa majątkowe dotyczące uprawnień do emisji zanieczyszczeń. Zawierane przez Wnioskodawcę kontrakty zabezpieczające przybierają charakter rzeczywisty bądź nierzeczywisty.

W przeważającej mierze, kontrakty rzeczywiste jak i nierzeczywiste są zawierane na okresy wielomiesięczne z tym, że w przypadku kontraktów rzeczywistych następuje fizyczne dostarczenie instrumentu bazowego, a przy kontraktach nierzeczywistych - realizacja transakcji dokonywana jest poprzez finansowe rozliczenie pomiędzy stronami transakcji.

Giełdy dokonują bieżącej (codziennej) wyceny pochodnych instrumentów finansowych. Wynik wyceny wpływa na stan środków finansowych zgromadzonych przez Wnioskodawcę na depozycie zabezpieczającym. Wnioskodawca obowiązany jest utrzymywać określony poziom wartości depozytu zabezpieczającego. W przypadku gdy stan środków pieniężnych jest niższy niż wymagany limit dla depozytu zabezpieczającego, kwoty dziennej wyceny kontraktów pobierane są z powiązanego rachunku bankowego. W sytuacji zaś, gdy dzienna wycena wygeneruje nadwyżkę ponad nałożone limity, środki pieniężne przelewane są na powiązany rachunek bankowy PGK. Aż do czasu dnia zapadalności kontraktu, tj. upływu okresu na jaki został on zawarty, wyceny traktowane są przez Wnioskodawcę neutralnie podatkowo i nie stanowią rozliczenia kontraktu.

W konsekwencji, transakcje zabezpieczające na instrumentach pochodnych zawierane przez PGK charakteryzują pewne stałe parametry, jak:

* data wykonania - dzień zapadalności kontraktu, tj. upływ okresu, na jaki został on zawarty,

* data rozliczenia pieniężnego - dzień przepływu środków pieniężnych wynikających z wykonania kontraktu (w odniesieniu do transakcji o charakterze nierzeczywistym),

* data dostawy aktywa bazowego - dzień dostawy aktywa bazowego w postaci np. energii elektrycznej lub prawa majątkowego dotyczącego uprawnień do emisji zanieczyszczeń (w odniesieniu do transakcji o charakterze rzeczywistym).

W przypadku ustalenia w dacie wykonania dodatniego wyniku na transakcji na instrumentach pochodnych, PGK będzie uprawniona do otrzymania od drugiej strony umowy instrumentu pochodnego świadczenia pieniężnego w odpowiedniej kwocie. W przypadku ustalenia zaś w dacie wykonania ujemnego wyniku na transakcji na instrumentach pochodnych - PGK będzie zobowiązana do przekazania drugiej stronie umowy instrumentu pochodnego świadczenia pieniężnego w odpowiedniej kwocie.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy w przypadku zawieranych przez Wnioskodawcę transakcji zabezpieczających na instrumentach pochodnych, przychód dla celów podatku dochodowego od osób prawnych powinien być rozpoznany - dla transakcji nierzeczywistych - w oparciu o metodę kasową zgodnie z art. 12 ust. 3e ustawy o p.d.o.p., tj. w dacie rozliczenia pieniężnego... (część pytania oznaczonego we wniosku nr 1)

Zdaniem Wnioskodawcy, przychód osiągnięty w wyniku zapadalności transakcji zabezpieczających na instrumentach pochodnych powinien dla celów podatku dochodowego od osób prawnych być rozpoznany - w każdej dacie faktycznego otrzymania płatności z tytułu realizacji transakcji zabezpieczającej nierzeczywistej (data rozliczenia pieniężnego).

Definicję pochodnych instrumentów finansowych zawiera art. 16 ust. 1b ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 851 z późn. zm., dalej "ustawa o p.d.o.p."), zgodnie z którym, za pochodne instrumenty finansowe uznaje się prawa majątkowe, których cena zależy bezpośrednio lub pośrednio od ceny towarów, walut obcych, waluty polskiej, złota dewizowego, platyny dewizowej lub papierów wartościowych albo od wysokości stóp procentowych lub indeksów, a w szczególności opcje i kontrakty terminowe. Mając na uwadze, że ustawa o p.d.o.p. nie określa w sposób szczegółowy zasad opodatkowania poszczególnych transakcji na instrumentach pochodnych, w opinii Wnioskodawcy, dla określenia konsekwencji podatkowych transakcji na instrumentach finansowych pochodnych, zastosowanie znajdują ogólne zasady prawa podatkowego dotyczące określania momentu powstania przychodu uregulowane przepisami art. 12 ust. 3a-3e ustawy o p.d.o.p.

Wnioskodawca wskazuje, że przychód wynikający z realizacji zawartych przez PGK instrumentów pochodnych należy uznać za przychód związany z działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 12 ust. 3 ustawy o p.d.o.p. z uwagi na osiąganie go w związku z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą.

Na mocy art. 12 ust. 3a ustawy o p.d.o.p., za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 3, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 3c-3e, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:

Z kolei w świetle art. 12 ust. 3e ustawy o p.d.o.p., w przypadku otrzymania przychodu, o którym mowa w ust. 3, do którego nie stosuje się ust. 3a, 3c i 3d (tekst jedn.: przychód ten nie jest wynikiem wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi) za datę powstania przychodu uznaje się dzień otrzymania zapłaty.

W ocenie PGK kluczowe dla poprawnego określenia momentu rozpoznania przychodu z tytułu zapadalności transakcji na instrumentach pochodnych dla celów podatkowych o charakterze nierzeczywistym, jest właściwe określenie charakteru świadczenia otrzymanego w wyniku rozliczenia, tj. czy w stosunku do tego rodzaju przychodów można mówić o wydaniu rzeczy, zbyciu prawa majątkowego lub wykonaniu usługi, czy też zgodnie z art. 12 ust. 3e ustawy o p.d.o.p., przychody te powinny być rozpoznane na zasadzie kasowej. Przy czym, zdaniem Wnioskodawcy, nie ulega wątpliwości, że w analizowanym stanie faktycznym zastosowania nie znajdzie art. 12 ust. 3c i ust. 3d ustawy o p.d.o.p.

Przychód związany z realizacją transakcji zabezpieczających o charakterze nierzeczywistym.

Zdaniem Wnioskodawcy, w wyniku rozliczenia transakcji nierzeczywistych na instrumentach pochodnych zawieranych przez PGK nie dochodzi do:

Zdaniem Wnioskodawcy, nie ma podstaw do uznania, że realizacja instrumentu pochodnego powinna być utożsamiana ze zbyciem prawa majątkowego z uwagi na fakt, że w dniu, w którym strony umowy dokonują rozliczenia, nabywca instrumentu traci prawo z niego wynikające. W dacie wykonania dochodzi do skonkretyzowania wzajemnych praw i obowiązków stron transakcji na instrumentach pochodnych, co oznacza, że jedna ze stron umowy może żądać wykonania świadczenia zgodnie z postanowieniami umowy, a druga strona jest to świadczenie zobowiązana wypełnić. Należy jednak podkreślić, że nie oznacza to realizacji zobowiązania wynikającego z zawartej transakcji zabezpieczającej. Do realizacji takiego zobowiązania dojdzie w sytuacji, gdy PGK z tytułu rozliczenia transakcji na instrumentach pochodnych, otrzyma należną jej kwotę pieniężną.

W tym miejscu Wnioskodawca pragnie wskazać na wykładnię pojęcia "zbycie prawa majątkowego" w odniesieniu do instrumentów pochodnych dokonaną przez Naczelny Sąd Administracyjny, który w wyroku z 9 listopada 2011 r., sygn. akt II FSK 21/11 uznał, że zbycie to (zbycie prawa majątkowego - przypis Wnioskodawcy) wiązać się jednak musi z prawnie dopuszczalnym odpłatnym przeniesieniem prawa własności danego prawa majątkowego na inną osobę, a zatem ze zmianą osoby uprawnionej do korzystania z prawa majątkowego. W opisanym we wniosku o interpretację stanie faktycznym nie wskazano na uzyskanie przychodu w wyniku zbycia prawa majątkowego. Wynikało z niego, że przychód pochodzić miał z wykonania wskazanych w umowie obowiązków stron tej umowy, a zatem, co zresztą przyjmuje także organ podatkowy, jego źródłem miała być realizacja nierzeczywistych kontraktów terminowych czy opcyjnych (poprzez wypłacenie wyliczonej zgodnie z kontaktem kwoty pieniędzy), a nie zbycie praw przysługujących w wyniku ich zawarcia. W wyniku tych czynności nie dochodziło do zmian podmiotowych stosunku umownego, a jedynie do spełnienia przez jedną ze stron tego stosunku przyrzeczonego umówionego świadczenia pieniężnego. Ustawodawca w sposób jednoznaczny odróżnia zbycie praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych od ich realizacji czy rezygnacji z realizacji tych praw. Wynika to wprost z treści art. 16 ust. 1 pkt 8 u.p.d.o.p (...). Przy takiej wykładni część art. 16 ust. 1 pkt 8 u.p.d.o.p. byłaby bowiem zbędnym powtórzeniem. Z tych względów nie można uznać, że realizacja praw z nierzeczywistych kontraktów terminowych i opcyjnych jest równoznaczna z ich zbyciem.

Wykonanie usługi - w ramach rozliczenia transakcji nierzeczywistej na instrumentach pochodnych Wnioskodawca nie dokonuje wyświadczenia żadnej usługi.

Jednocześnie PGK pragnie zaznaczyć, że jej stanowisko w odniesieniu do interpretowania pojęcia "wykonanie usługi" przy realizacji transakcji na instrumentach pochodnych znajduje potwierdzenie w orzecznictwie, w tym przykładowo w wyroku z 21 września 2010 r., sygn. akt III SA/Wa 112/10 (wyrokiem z 9 listopada 2011 r. Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną organu podatkowego, sygn. II FSK 21/11), w którym Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uznał, że przepis ten < art. 12 ust. 3a ustawy o p.d.o.p.-przypis Wnioskodawcy> traktuje o (...) usłudze, a więc czynności rzeczywistej. Czynność podejmowana przez Bank czy jako wystawcy czy jako nabywcy opcji nie ma charakteru usługi skoro w wyniku zawartej umowy strony nie podejmują działania.

Również Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w wyroku z 4 czerwca 2009 r., sygn. akt I SA/Wr 327/09 (wyrokiem z 1 lutego 2011 r. Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną organu podatkowego, sygn. II FSK 1724/09) orzekł, że w przypadku uzyskiwania przychodów z realizacji pochodnych instrumentów finansowych przez Spółkę (...) nie występuje również element wykonania usługi w momencie realizacji (wykonania) przez Spółkę praw z instrumentu pochodnego, skoro przychód po stronie Spółki powstaje w wyniku korzystnego ustalenia ceny sprzedaży instrumentu pierwotnego we wcześniej zawartym kontrakcie.

Uwzględniając powyższe, w odniesieniu do stanu faktycznego przedstawionego we wniosku, w ocenie Wnioskodawcy, zastosowania nie może znaleźć ogólna zasada decydująca o dacie powstania przychodu wskazana w art. 12 ust. 3a ustawy o p.d.o.p., uzależniająca moment powstania przychodu w pierwszej kolejności od daty wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi, do których, jak Wnioskodawca wskazał powyżej, nie dochodzi w przypadku rozliczenia transakcji nierzeczywistych na instrumentach pochodnych. W konsekwencji, decydujące dla PGK znaczenie ma przepis art. 12 ust. 3e ustawy o p.d.o.p. i w oparciu o ten przepis PGK powinna rozpoznawać przychód podatkowy z tytułu rozliczenia transakcji nierzeczywistej na instrumentach pochodnych, tj. każdorazowo w dniu otrzymania zapłaty kwoty wynikającej z tego rozliczenia (w oparciu o metodę kasową).

Wnioskodawca pragnie zaznaczyć, że zagadnienie dotyczące momentu rozpoznawania przychodu podatkowego osiągniętego w wyniku rozliczenia transakcji o charakterze nierzeczywistym na instrumentach pochodnych jest jednolicie interpretowane przez sądy administracyjne.

Na poparcie swojego stanowiska, zgodnie z którym przychody wynikające z rozliczenia transakcji nierzeczywistej na instrumentach pochodnych powinny być rozliczane zgodnie z art. 12 ust. 3e ustawy o p.d.o.p. (tekst jedn.: każdorazowo w dacie przepływu środków pieniężnych wynikających z rozliczenia), Wnioskodawca pragnie wskazać na zapadłe w tej sprawie orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego:

* wyrok z 22 czerwca 2012 r. (sygn. II FSK 2522/10), w którym Sąd uznał, że W wyniku realizacji instrumentów pochodnych nierzeczywistych nie występuje fizyczna dostawa instrumentu bazowego, nie dochodzi do zbycia prawa majątkowego lub wydania rzeczy, nie występuje również wykonanie usługi. Zatem zgodnie z tymi regulacjami, jak trafnie to ocenił Sąd pierwszej instancji, data powstania przychodu rozumianego jako zrealizowany dodatni wynik na transakcjach z kontraktów nierzeczywistych instrumentów pochodnych może zostać określona wyłącznie na podstawie art. 12 ust. 3e u.p.d.o.p. W konsekwencji, w myśl tego przepisu obowiązek wykazania przychodu podatkowego powstanie dopiero w momencie otrzymania zapłaty (delivery date).

* wyrok z 1 lutego 2011 r. (sygn. II FSK 1724/09), w którym Sąd uznał, że przychody z realizacji przez Spółkę nierzeczywistych instrumentów pochodnych (dodatni wynik z transakcji) powstają w dacie faktycznego otrzymania płatności z tego tytułu, stosownie do art. 12 ust. 3e u.p.d.o.p., tj. gdy zostają zapłacone wynikające z nich należności. Nie jest tym samym możliwe stosowanie art. 12 ust. 3 i 3a u.p.d.o.p., gdyż nie dochodzi do wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi.

a także odpowiednio w wyrokach z:

* 28 marca 2012 r., sygn. akt II FSK 1780/10,

* 1 lutego 2011 r. sygn. II FSK 1725/09.

Także interpretacje indywidualne prawa podatkowego wydane w ostatnim czasie, potwierdzają stanowisko Wnioskodawcy, w szczególności:

* interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 30 stycznia 2013 r. (sygn. IPPB5/423-1077/12-3/IŚ), w której organ stwierdził, że Pierwszeństwo w kształtowaniu daty przychodu ma dzień dokonania czynności, którą jest wydanie rzeczy, zbycie prawa majątkowego lub wykonanie usługi. Ponieważ Spółka nie dokonuje ani wydania rzeczy, ani wykonania usługi, ani zbycia prawa majątkowego, nie wystawia również faktury VAT, wobec tego, w sytuacji opisanej we wniosku znajdzie zastosowanie art. 12 ust. 3e u.p.d.o.p., w którym przewidziano odstępstwo od wyżej wspomnianej ogólnej zasady. Zgodnie z art. 12 ust. 3e u.p.d.o.p., przypadku otrzymania przychodu, o którym mowa w ust. 3 i do którego nie stosuje się ust. 3a, 3c i 3d - za datę powstania przychodu uznaje się dzień otrzymania zapłaty. Tym samym, w myśl tego przepisu obowiązek wykazania przez Spółkę przychodu podatkowego powstanie dopiero w momencie otrzymania zapłaty, a nie jak twierdzi Spółka nie później niż z datą otrzymania należności.

* interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 15 stycznia 2013 r. (IPPB5/423-1007/12-3/IŚ), w której organ stwierdził, że W przypadku transakcji nierzeczywistych - wbrew przekonaniu Spółki - art. 12 ust. 3a u.p.d.o.p. nie będzie miał zastosowania w opisanym stanie faktycznym. Przepis ten wprowadza ogólną zasadę decydującą o dacie powstania przychodu. Pierwszeństwo w kształtowaniu daty przychodu ma dzień dokonania czynności, którą jest wydanie rzeczy, zbycie prawa majątkowego lub wykonanie usługi. Ponieważ Spółka nie dokonuje ani wydania rzeczy, ani wykonania usługi, ani zbycia prawa majątkowego, nie wystawia również faktury VAT, wobec tego, w sytuacji opisanej we wniosku znajdzie zastosowanie art. 12 ust. 3e u.p.d.o.p., w którym przewidziano odstępstwo od wyżej wspomnianej ogólnej zasady. Zgodnie z art. 12 ust. 3e u.p.d.o.p., przypadku otrzymania przychodu, o którym mowa w ust. 3 i do którego nie stosuje się ust. 3a, 3c i 3d - za datę powstania przychodu uznaje się dzień otrzymania zapłaty. Tym samym, w myśl tego przepisu obowiązek wykazania przez Spółkę przychodu podatkowego powstanie dopiero w momencie otrzymania zapłaty, a nie jak twierdzi Spółka nie później niż z datą otrzymania należności.

Tak samo w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 6 lutego 2014 r. Znak: IPPB5/423-897/13-2/IŚ.

Ponadto, PGK stoi także na stanowisku, że przychód nie powstanie z tytułu dziennej wyceny depozytu, bowiem jest ona neutralna podatkowo - jej wynik, wpływa jedynie na bieżącą wartość depozytu. Końcowa wartość kontraktu, może zostać określona dopiero po jego zapadalności, tj. po upływie okresu określonego w kontrakcie jako czas jego trwania. Tym samym, przychód Wnioskodawcy powstanie na zasadzie kasowej, w momencie faktycznego otrzymania zysku, będącego efektem rozliczenia kontraktu w dacie rozliczenia.

Reasumując, w przypadku zawieranych przez PGK transakcji zabezpieczających o charakterze nierzeczywistym, PGK stoi na stanowisku, przy uwzględnieniu brzmienia przepisów dotyczących zasad ustalania momentu rozpoznania przychodu dla celów podatku dochodowego od osób prawnych oraz aktualnej jednolitej linii orzeczniczej w tym zakresie, że przychody z tytułu realizacji takich transakcji należy rozpoznawać w dacie faktycznego otrzymania płatności z tego tytułu (data rozliczenia pieniężnego), zgodnie z art. 12 ust. 3e ustawy o p.d.o.p.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

W zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1 (w części dot. kontraktów rzeczywistych) oraz pytania nr 2 wydano odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.