IBPBI/2/4240-86/13/AK
Pismo z dnia 28 listopada 2013 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPBI/2/4240-86/13/AK
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
W związku ze skargą ujętą w piśmie z 19 października 2013 r. (data wpływu do tut. Biura 29 października 2013 r.), wniesioną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, na indywidualną interpretację przepisów prawa podatkowego z 20 sierpnia 2013 r. Znak: IBPBI/2/423-1023/13/AK, dotyczącą podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kosztów spotkań biznesowych, kolacji, śniadań prasowych, w sytuacji gdy spotkania te nie są elementem świadczonych przez Spółkę usług, doręczoną 22 sierpnia 2013 r. (data potwierdzenia odbioru), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, na podstawie art. 54 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.), art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 770 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), uwzględnia skargę w całości i zmienia interpretację indywidualną przepisów prawa podatkowego z 20 sierpnia 2013 r. Znak: IBPBI/2/423-1023/13/AK w ww. zakresie uznając stanowisko Spółki za prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 27 maja 2013 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów. Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 24 lipca 2013 r. Znak: IBPBI/2/423-616/13/AK wezwano Wnioskodawcę o ich uzupełnienie. Uzupełnienia wniosku dokonano w dniu 26 lipca 2013 r.
We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:
Spółka prowadzi działalność gospodarczą na rynku szeroko pojętych "mediów", tj. zajmuje się produkcją telewizyjną, produkcją radiową, fotografią profesjonalną, tworzeniem stron internetowych i ich administracją, doradztwem wizerunkowym, tworzeniem filmów i produkcji promocyjnych etc.
W ramach oferowanych usług w zakresie produkcji radiowej i telewizyjnej Spółka zajmuje się m.in. nagrywaniem materiałów filmowych, organizacją castingów, spotkaniami z aktorami i ekipą realizacyjną, produkcją reportaży, czy przygotowywaniem planów zdjęciowych. Ponadto w ramach produkcji dla Telewizji Polskiej przygotowuje materiały filmowe, relacje reporterskie na żywo. W ramach szeroko pojętych usług PR (doradztwa wizerunkowego) Spółka m.in. oferuje usługi komunikacji z mediami w sytuacji kryzysowej, usługi tzw. "domu mediowego" (tekst jedn.: organizacji marketingowej, której zadaniem jest planowanie i zakup kampanii reklamowych w mediach masowych). Wskazane powyżej usługi wykonują tak osoby zatrudnione na podstawie umowy o pracę, jak i współpracownicy świadczący na rzecz Spółki usługi na podstawie umów cywilnoprawnych.
Z uwagi na powyższe, Spółka ponosi koszty związane z prowadzoną działalnością, takie jak:
wydatki związane z organizacją planów zdjęciowych (catering, drobne przekąski, kanapki, napoje),
wydatki związane z zakupem lub budową dekoracji planu zdjęciowego (materiały budowlane, elementy instalacji elektrycznej, oświetlenia, zakup drobnych urządzeń - krzesła, stoły, meble, stanowiące scenografię planu),
wydatki związane z organizacją spotkań dla przyszłych i obecnych klientów tak w siedzibie Spółki, jak i w restauracjach lub wynajętych salach, wydatki związane z organizacją tzw. "śniadań/kolacji prasowych" podczas konferencji prasowych dla dziennikarzy i innych spotkań biznesowych (wynajem sali, catering, oprawa muzyczna etc), a także
koszty zakupu ubrań, obuwia i akcesoriów dla modeli, aktorów oraz prezenterów telewizyjnych (występujących w realizowanych reportażach, filmach, reklamach, relacjach reporterskich na żywo, stand upów etc.)
- które w jej ocenie stanowią koszty uzyskania przychodów, o których mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
W tym miejscu należy wskazać, iż w Spółce obowiązuje "regulamin przydzielania strojów służbowych i ich ewidencji" (wprowadzony uchwałą Zarządu Spółki z dnia 2 stycznia 2013 r.), zgodnie z którym:
pracodawca może na wniosek pracownika - zgłoszony nie częściej niż raz na kwartał - wydać mu strój służbowy, który pozostaje własnością pracodawcy;
pracownik po wydaniu stroju służbowego podpisuje deklarację o odpowiedzialności materialnej oraz o zobowiązaniu się do stosowania regulaminu,
pracownik zobowiązuje się używać przydzielony strój służbowy wyłącznie w celu świadczenia pracy lub określonych czynności wynikających z jego zakresu obowiązków oraz nie używać stroju służbowego do celów prywatnych,
pracownik zobowiązuje się do noszenia stroju służbowego w godzinach świadczenia pracy (usług) dla pracodawcy, a także podczas podejmowania wszelkich czynności związanych z reprezentacją pracodawcy przed osobami trzecimi,
w przypadku rozwiązania stosunku łączącego pracodawcę i pracownika, pracownik winien dokonać zwrotu przydzielonego stroju służbowego (przy czym zwrotowi nie podlegają obuwie, koszule, bluzki oraz T-shirty), a ponadto zwrot stroju służbowego następuje po jego wykorzystaniu do celów służbowych, oraz w terminie 14 dni od otrzymania pisemnego wezwania od pracodawcy do jego zwrotu,
f. Zarząd Spółki prowadzi ewidencję wydanej odzieży,
g. pracownicy mają prawo zwrócić się do pracodawcy o zwrot kosztów związanych z zakupem stroju służbowego poniesionych w okresie 6 miesięcy od dnia wejścia w życie regulaminu. Zwrot kosztów uzależniony jest od uprzedniej akceptacji ich wysokości przez pracodawcę oraz utrzymaniu wymagań dla odzieży określonych powyżej, przy czym decyzja pracodawcy w zakresie zwrotu kosztów związanych z zakupem stroju służbowego pozostaje uznaniowa.
W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie: Czy słuszne jest zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od osób prawnych, wydatków poniesionych w związku z koniecznością zapraszania kontrahentów Spółki oraz kontrahentów klientów Spółki (w przypadku usług PR) na spotkania biznesowe, kolacje, śniadania prasowe, które - w ocenie Wnioskodawcy - nie stanowią kosztów reprezentacji, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, a mających miejsce:
w siedzibie/biurze Spółki,
poza siedzibą/w biurze Spółki (w mieście X, np. w restauracji),
w innym mieście, niż mieści się siedziba Spółki.
(pytanie oznaczone we wniosku Nr 2)
Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (zwanej dalej: "u.p.d.o.p."), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, za wyjątkiem kosztów enumeratywnie wskazanych w art. 16 u.p.d.o.p. W ocenie Spółki, jej stanowisko zaliczające wszystkie wskazane powyżej wydatki w poczet kosztów uzyskania przychodu jest prawidłowe, z przyczyn podanych poniżej.
Spółka, prowadząc opisaną działalność, regularnie organizuje spotkania biznesowe - tak dla swoich współpracowników, kontrahentów, jak i dla kontrahentów swoich klientów (np. w przypadku usług doradztwa medialnego Spółka w ramach swoich obowiązków umownych m.in. organizuje tzw. "śniadania prasowe" dla niektórych przedstawicieli mediów).
Spotkania takie odbywają się w różnych miejscach: w biurze Spółki, w mieście stanowiącym siedzibę Spółki, ale poza biurem lub w innym mieście, niż mieści się siedziba Spółki. W zależności od rodzaju spotkania i miejsca jego organizacji - Wnioskodawca ponosi koszty wyżywienia (usługi gastronomiczne, catering, zakup żywności), wynajmu sali, wynajmu muzyki etc.
W ocenie Wnioskodawcy działania przez niego podejmowane nie mają charakteru "reprezentacyjnego" (co wykluczałoby możliwość zaliczenia ich w poczet kosztów uzyskania przychodów) bowiem nie są nakierowane na budowanie dobrego wizerunku firmy, zdobywanie prestiżu, a mają charakter spotkań "służbowych" (w przypadku spotkań z współpracownikami oraz klientami) lub wręcz stanowią element oferowanej usługi (w przypadku spotkań organizowanych w ramach usług PR).
W tym miejscu Spółka wskazuje na orzecznictwo sądów i organów administracyjnych, zgodnie z którym:
<...> wydatki poniesione w związku z koniecznością odbycia spotkania z kontrahentem w miejscowości, w której spółka nie posiada swojego biura nie mogą być uznane za wydatki o charakterze reprezentacyjnym ich celem nie jest bowiem budowanie korzystnego wizerunku firmy, czy też podniesienie prestiżu firmy, ale odbycie spotkania związanego z prowadzoną współpracą. (wyrok WSA w Warszawie z dnia 9 listopada 2010 r., sygn. akt III SA/Wa 966/10);
Wydatki te związane są z prowadzoną przez podatnika działalnością. Mają na celu zintegrowanie pracowników z pracodawcą, co w konsekwencji wpłynie na zwiększenie efektywności pracy. Uczestnicząc w tego rodzaju spotkaniach pracownicy konsolidują się z firmą. Efektywność pracy wykonywanej przez zmotywowany zespół przedkłada się w konsekwencji na przychody uzyskiwane przez firmę. Odnosząc powyższe do przedstawionego przez Wnioskodawcę stanowiska należy stwierdzić, że wydatki poniesione na poczęstunek pracowników w trakcie spotkań służbowych w siedzibie Spółki, jeśli nie noszą znamion wystawności, są zwyczajowo przyjęte to jako wydatki nie wymienione w art. 16 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych mogą stanowić, zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ww. ustawy koszty uzyskania przychodów. Podsumowując, w oparciu o powyższe przepisy prawa należy stwierdzić, iż wydatki poniesione na poczęstunek pracowników w trakcie spotkań służbowych w siedzibie Spółki można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów. (Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 30 kwietnia 2009 r., Znak: IPPB5/423-147/09-2/AM);
(...) wydatki na zakup ww. artykułów spożywczych dla osób nie będących organami Spółki np. kontrahentów przeznaczonych na poczęstunek na spotkaniach, jeśli są na zwyczajowo przyjętym poziomie, mogą stanowić koszty uzyskania przychodów (pismo Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 13 sierpnia 2008 r., Znak: IBPB3/423-405/08/PC, KAN-5019/08);
wymienienie jako przykładowych wydatków na usługi gastronomiczne zakupu żywności i napojów w tym alkoholowych, nie oznacza iż wydatki te nigdy nie będą kosztami. Stwierdzić należy, że nie są one kosztami jedynie wówczas, gdy mają charakter reprezentacyjny (wyrok WSA w Warszawie z dnia 12 czerwca 2008 r., sygn. akt III SA/Wa 157/08);
decydujące znaczenie dla stwierdzenia tego czy, wydatki związane z tym spotkaniem mogły być kwalifikowane, jako koszty reprezentacji miał jego charakter. Informacje podane (...) wskazują, iż zamierzeniem organizatora spotkania nie było promowanie działalności prowadzonej przez spółkę oraz usług świadczonych w jej ramach, a jedynie ustalenie zasad kooperacji służących przeprowadzenia w przyszłości określonych działań gospodarczych (...) W związku z powyższym nie można uznać, iż wydatki poniesione w związku z organizacją takiego spotkania biznesowego mieściły się w pojęciu kosztów reprezentacji (wyrok WSA w Łodzi z dnia 27 listopada 2008 r., I SA/Łd 1112/08),
zaproszenie kontrahenta na kawę, "zwykły" lunch, czy obiad do restauracji nie jest działaniem charakterze nadzwyczajnym. Jest to powszechnie spotykana praktyka (indywidualna interpretacja z 27 sierpnia 2009, Znak: IPPB5/4240-24/09-2/AM).
W wyniku rozpatrzenia ww. wniosku z 10 maja 2013 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający z upoważnienia Ministra Finansów, wydał 20 sierpnia 2013 r. indywidualną interpretację Znak: IBPBI/2/423-1023/13/AK uznając stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe w części dot. możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kosztów spotkań biznesowych, kolacji, śniadań prasowych, w sytuacji gdy spotkania te nie są elementem świadczonych przez Spółkę usług.
Pismem z dnia 27 sierpnia 2013 r. (data wpływu do tut. Biura 3 września 2013 r.), Wnioskodawca wezwał tut. Organ do usunięcia naruszenia prawa wnosząc o zmianę ww. indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego. W odpowiedzi na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, ujętej w piśmie z 2 października 2013 r. Znak: IBPBI/2/4232-70/13/AK, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdził brak podstaw do zmiany ww. indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego. Pismem z 19 października 2013 r. (data wpływu do tut. Biura 29 października 2013 r.) na ww. indywidualną interpretację wniesiono skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach.
Stosownie do art. 54 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.) organ, którego działanie lub bezczynność zaskarżono, może w zakresie swojej właściwości uwzględnić skargę w całości do dnia rozpoczęcia rozprawy.
Mając na względzie powyższe, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, rozpatrując przedmiotową skargę z 19 października 2013 r. i zawarte w niej zarzuty, uwzględnia ją w całości i stwierdza, że stanowisko Skarżącej przedstawione we wniosku z 10 maja 2013 r. (data wpływu do tut. Biura 27 maja 2013 r.), dotyczące podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kosztów spotkań biznesowych, kolacji, śniadań prasowych również w sytuacji gdy spotkania te nie są elementem świadczonych przez Spółkę usług - jest prawidłowe.
W pozostałym zakresie (nie objętym skargą) interpretacja indywidualna z 20 sierpnia 2013 r. Znak: IBPBI/2/423-1023/13/AK pozostaje w mocy.
Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejsze rozstrzygnięcie. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, w terminie 30 dni od daty jej doręczenia - za pośrednictwem organu, który wydał interpretację (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.