IBPBI/2/423-994/14/CzP

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 21 sierpnia 2014 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPBI/2/423-994/14/CzP

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 3 lipca 2012 r., poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z 20 maja 2014 r. (data wpływu do tut. BKIP 22 maja 2014 r.)), uzupełnionym 29 lipca 2014 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie braku możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów podatku od towarów i usług naliczonego w tej części, w jakiej zgodnie z przepisami ustawy o VAT nie podlega odliczeniu - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 maja 2014 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie braku możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów podatku od towarów i usług naliczonego w tej części, w jakiej zgodnie z przepisami ustawy o VAT nie podlega odliczeniu. Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 25 lipca 2014 r. Znak: IBPBI/2/423-526/14/CzP wezwano do ich uzupełnienia. Uzupełnienia wniosku dokonano 29 lipca 2014 r.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka w ramach prowadzonej działalności posiada samochody osobowe objęte ewidencją środków trwałych. Samochody wykorzystywane są wyłącznie do celów służbowych, ale Spółka jako podatnik nie prowadzi ewidencji przebiegu pojazdów. Jednocześnie wprowadzony został regulamin określający zasady korzystania z samochodów służbowych wykluczający użytkowanie pojazdów w celach prywatnych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w sytuacji, gdy zgodnie z przepisami ustawy o VAT, obowiązującymi od 1 kwietnia 2014 r., brak prawa do odliczenia podatku VAT wynika z niedopełnienia określonych wymogów (w przypadku Spółki - rezygnacji z prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdów), podatek VAT nie podlegający odliczeniu może być uznany za koszt podatkowy.

Zdaniem Spółki, zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 46 lit. a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 851, kosztem podatkowym może być podatek VAT naliczony w tej części, w jakiej zgodnie z przepisami ustawy o VAT nie podlega odliczeniu (jeżeli nie zwiększa on wartości środka trwałego). Dla celów VAT Spółka nie prowadzi ewidencji przebiegu pojazdów i w związku z tym nie odlicza 50% podatku VAT dot. wydatków związanych z ich eksploatacją oraz 100% podatku VAT od paliwa. Brak prawa do odliczenia podatku VAT wynika z niedopełnienia wymaganych warunków i z tego powodu Spółka wyłącza z kosztów podatkowych podatek VAT nie podlegający odliczeniu.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 851, dalej: "u.p.d.o.p."), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu enumeratywnie wymienionych w przywołanym art. 16 ust. 1 ww. ustawy, stanowić mogą koszty uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo - skutkowym z osiąganymi przychodami, w tym służą zachowaniu albo zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów.

Na mocy art. 16 ust. 1 pkt 46 lit. a u.p.d.o.p., nie uważa się za koszty uzyskania przychodów podatku od towarów i usług, z tym że jest kosztem uzyskania przychodów podatek naliczony:

* jeżeli podatnik zwolniony jest od podatku od towarów i usług lub nabył towary i usługi w celu wytworzenia albo odprzedaży towarów lub świadczenia usług zwolnionych od podatku od towarów i usług,

* w tej części, w której zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty lub zwrot różnicy podatku od towarów i usług - jeżeli naliczony podatek od towarów i usług nie powiększa wartości środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej.

Z okoliczności sprawy wynika, że Spółka w ramach prowadzonej działalności posiada samochody osobowe objęte ewidencją środków trwałych. Samochody wykorzystywane są wyłącznie do celów służbowych, ale Spółka jako podatnik nie prowadzi ewidencji przebiegu pojazdów. Jednocześnie wprowadzony został regulamin określający zasady korzystania z samochodów służbowych wykluczający użytkowanie pojazdów w celach prywatnych.

Na gruncie u.p.d.o.p. obowiązuje generalna zasada, w myśl której, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów niestanowiących kosztów podatkowych. Zasada ta, obowiązuje również podatników, którzy nie odliczają w ogóle bądź odliczają tylko 50% VAT naliczonego od wydatków związanych z pojazdami samochodowymi - zgodnie z art. 86a ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), jak i tych, którzy odliczą podatek VAT w pełnej wysokości. Wejście w życie przepisów ustawy z dnia 7 lutego 2014 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2014 r. poz. 312), nie oznacza, że w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych podatnicy ci zobligowani są do automatycznego pomniejszenia kosztów używania samochodu osobowego o 50%.

Zatem, jeżeli wydatek związany z używaniem samochodu osobowego spełnia warunki określone w art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p., stanowi koszt uzyskania przychodu wraz z podatkiem VAT, w tej części, w jakiej podatnikowi nie przysługuje odliczenie zgodnie z odrębnymi przepisami, stosownie do art. 16 ust. 1 pkt 46 lit. a u.p.d.o.p.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie braku możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów podatku od towarów i usług naliczonego w tej części, w jakiej zgodnie z przepisami ustawy o VAT nie podlega odliczeniu należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 14 marca 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl