IBPBI/2/423-99/10/JS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 8 stycznia 2010 r. (data wpływu do tut. BKIP 18 stycznia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie momentu powstania przychodów z tytułu obciążenia najemców kosztami mediów - jest prawidłowe.

W dniu 18 stycznia 2010 r. wpłynął do tut. BKIP ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie momentu powstania przychodów z tytułu obciążenia najemców kosztami mediów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka posiada budynek biurowy, którego powierzchnia jest przedmiotem wynajmu. Wynajmujący, czyli Spółka, wystawia faktury na najemcę za najem powierzchni oraz wystawia faktury na najemcę za media (sprzątanie, ogrzewanie, prąd, telefony). Spółka wystawiła fakturę na najemcę za media za okres od 01.07.2008 do 31-12-2008 w dniu 13 03-2009. Fakturę zakupu za ww. media otrzymała w 20 lutego 2009 r..

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy przychód z tytułu sprzedaży mediów powstanie w dniu wystawienia faktury, czy na koniec okresu rozliczeniowego, tj. 31 grudnia 2008 r....

Zdaniem Wnioskodawcy, przychód podatkowy powstaje w dniu wykonania usługi albo częściowego wykonania usługi, nie później niż w dniu wystawienia faktury lub uregulowania należności (art. 12 ust. 3a u.p.d.o.p.).

Zgodnie z umową, koszty mediów płatne są na podstawie faktur wystawionych przez wynajmującego dla najemcy w okresach półrocznych, na podstawie rozliczeń tworzonych do końca września za I półrocze oraz do końca marca za II półrocze, na podstawie wskazań liczników zainstalowanych w budynku, z uwzględnieniem proporcji wynikającej z zajmowanych przez najemcę powierzchni biurowej i powierzchni wspólnej.

Zdaniem Spółki, przychód powstanie w dniu wystawienia faktury.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), przychodami z zastrzeżeniem ust. 3 i ust. 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

Stosownie do art. 12 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Zasady podatkowego rozpoznawania momentu uzyskania przychodów, określone w art. 12 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, uregulowane są w art. 12 ust. 3a- 3e.

Zgodnie z art. 12 ust. 3a ww. ustawy, za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 3, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 3c-3e, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:

* wystawienia faktury albo

* uregulowania należności.

Z kolei art. 12 ust. 3c stanowi, że jeżeli strony ustalą, iż usługa jest rozliczana w okresach rozliczeniowych, za datę powstania przychodu uznaje się ostatni dzień okresu rozliczeniowego określonego w umowie lub na wystawionej fakturze, nie rzadziej niż raz w roku. Przepis ten zgodnie z art. 12 ust. 3d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stosuje się odpowiednio do dostawy energii elektrycznej, cieplnej oraz gazu przewodowego.

W celu określenia momentu powstania przychodu u Wnioskodawcy, należy rozstrzygnąć, który z wymienionych przepisów znajdzie zastosowanie odnośnie przedstawionej we wniosku sytuacji.

Zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym, Spółka zawarła z najemcą umowę, na podstawie której, koszty mediów płatne są na podstawie faktur wystawionych przez wynajmującego dla najemcy w okresach półrocznych, na podstawie rozliczeń tworzonych do końca września za I półrocze oraz do końca marca za II półrocze. Rozliczeń tych dokonuje się na podstawie wskazań liczników zainstalowanych w budynku, z uwzględnieniem proporcji wynikającej z zajmowanych przez najemcę powierzchni biurowej i powierzchni wspólnej.

Z powyższego wynika, że przychody Spółki z tytułu należności wynikającej z faktury wystawionej dla najemcy przez wynajmującego, powinny być rozpatrywane na podstawie przepisów określających datę powstania przychodów należnych.

W przypadku obciążenia najemcy przez wynajmującego kosztami mediów, mamy do czynienia z inną usługą niż usługa świadczona przez dostawcę tych mediów.

Zatem właściwym przepisem w odniesieniu do daty powstania przychodów należnych z tytułu wystawienia faktury za przedmiotową usługę, jest art. 12 ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zgodnie z którym, za datę powstania przychodu z działalności gospodarczej uważa się, z zastrzeżeniem ust. 3c-3e, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień wystawienia faktury albo uregulowania należności.

Mając powyższe na uwadze, przychód należny wynikający z faktury wystawionej dla najemcy przez wynajmującego, powinien być wykazany w dacie wystawienia faktury, niezależnie od okresu, jakiego dotyczy ta faktura.

Stanowisko Spółki przedstawione we wniosku jest zatem prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.