IBPBI/2/423-974/09/BG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 13 sierpnia 2009 r. (data wpływu do tut. BKIP w dniu 24 sierpnia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości rozpoznania dla celów tego podatku dodatnich i ujemnych różnic kursowych na kwocie podatku VAT - jest nieprawidłowe.

W dniu 24 sierpnia 2009 r. wpłynął do tut. BKIP ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości rozpoznania dla celów tego podatku dodatnich i ujemnych różnic kursowych na kwocie podatku VAT.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka realizuje zakupy materiałów do produkcji wyrobów gotowych. Dostawcy krajowi materiałów wystawiają faktury VAT, gdzie wartość należności wyrażona jest w euro, podatek VAT w euro i złotych polskich. Dla celów VAT kwoty są przeliczane według średniego kursu ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego ten dzień. Zapłatę w euro za poszczególne faktury VAT polskiemu podmiotowi Spółka przelicza według kursu sprzedaży banku, w którym jednostka posiada rachunek walutowy. W momencie zapłaty polskiemu podmiotowi za krajowe faktury walutowe powstają różnice kursowe. Spółka informuje, że zapłata zobowiązań w walucie obcej (euro) obejmuje również podatek VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy powstałe różnice kursowe na kwocie VAT w momencie zapłaty stanowią w przypadku ujemnych koszt uzyskania przychodów, a w przypadku dodatnich różnic kursowych przychód podatkowy.

Zdaniem Spółki, zarówno ujemne, jak i dodatnie różnice kursowe stanowią koszty uzyskania przychodu, jak i przychód do opodatkowania. Podatnik otrzymuje korzyść lub stratę ekonomiczną w przypadku gdy na wahaniach kursów wartość VAT wykazana na fakturach jest inna od kwoty faktycznie zapłaconej. Biorąc to pod uwagę różnice kursowe powstające na kwocie VAT powinny stanowić odpowiednio przychód, jak i koszt podatkowy.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Stosownie do treści art. 9b ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm., dalej "ustawa o p.d.o.p."), podatnicy ustalają różnice kursowe na podstawie:

W przedstawionym stanie faktycznym i własnym stanowisku Spółka nie wskazała wprost na jakich zasadach rozlicza różnice kursowe. Niemniej jednak w części D3 poz. 47 wniosku wskazała, iż przedmiotem indywidualnej interpretacji ma być m.in. art. 15a ust. 1 ustawy o p.d.o.p., dlatego też wydając niniejszą interpretację Organ przyjął, iż Spółka ustala różnice kursowe na zasadach wskazanych w art. 9b ust. 1 pkt 1 ustawy o p.d.o.p.

Zgodnie z art. 15a ust. 1 ustawy o p.d.o.p. różnice kursowe zwiększają odpowiednio przychody jako dodatnie różnice kursowe albo koszty uzyskania przychodów jako ujemne różnice kursowe w kwocie wynikającej z różnicy między wartościami określonymi w ust. 2 i 3.

Dodatnie różnice kursowe, w myśl art. 15a ust. 2 ww. ustawy, powstają m.in. jeżeli wartość poniesionego kosztu wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest wyższa od wartości tego kosztu w dniu zapłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia.

Natomiast ujemne różnice kursowe, zgodnie z art. 15a ust. 3 ustawy o p.d.o.p., powstają m.in. jeżeli wartość poniesionego kosztu wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest niższa od wartości tego kosztu w dniu zapłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia.

Powołane powyżej przepisy wyraźnie określają, że różnice kursowe mające wpływ na wysokość podstawy opodatkowania, powstają m.in. gdy wartość kosztu podatkowego w walucie obcej w dniu jego zarachowania jest inna niż jego wartość w dniu zapłaty.

Odnosząc się do możliwości ustalania różnic kursowych od kwoty podatku VAT, należy stwierdzić, że co do zasady podatek od towarów i usług nie wywołuje żadnych skutków na gruncie podatku dochodowego od osób prawnych. Zgodnie bowiem z art. 12 ust. 4 pkt 9 ww. ustawy za przychody nie uważa się należnego podatku od towarów i usług.

Z kolei, stosownie do postanowień art. 16 ust. 1 pkt 46 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów podatku od towarów i usług - oprócz enumeratywnie wyliczonych wyjątków.

Ponieważ postanowienia art. 15a ust. 2 pkt 2 oraz ust. 3 pkt 2 mają zastosowanie do ustalania różnic kursowych od kosztów podatkowych zarachowanych i poniesionych w walutach obcych, nie znajdą zastosowania w odniesieniu do kwot podatku od towarów i usług wyrażonego w walucie obcej, nie stanowiącego kosztów uzyskania przychodów.

Reasumując, ustawodawca w art. 15a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wyraźnie wskazał sytuacje, w których możliwe jest ustalanie różnic kursowych dla celów podatkowych. Różnice kursowe powstałe w sytuacjach, które nie mieszczą się w przedmiotowym katalogu, nie mogą wpływać na wysokość osiąganych przychodów oraz ponoszonych kosztów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.