IBPBI/2/423-964/08/MO

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 16 października 2008 r. (data wpływu do tut. BKIP 21 października 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia co należy rozumieć pod pojęciem "naliczone różnice kursowe ustalone na podstawie przepisów o rachunkowości na ostatni dzień poprzedniego roku podatkowego" zawartym w art. 9b ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - jest nieprawidłowe.

W dniu 21 października 2008 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek Spółki o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia co należy rozumieć pod pojęciem "naliczone różnice kursowe ustalone na podstawie przepisów o rachunkowości na ostatni dzień poprzedniego roku podatkowego" zawartym w art. 9b ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawione następujący stan faktyczny:

Spółka prowadzi działalność gospodarczą na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej na podstawie zezwolenia wydanego 11 marca 2003 r.

Spółka w latach 2004-2006 zaciągnęła pożyczki w walucie, które do dnia dzisiejszego nie zostały w całości spłacone. W związku ze spłatą powyższych pożyczek, powstają, jak również wystąpią w przyszłości różnice kursowe z uwagi na różny kurs obowiązujący w momencie ujęcia przez Spółkę zobowiązania z tytułu pożyczek w księgach rachunkowych a kursem zastosowanym w momencie spłaty pożyczek.

Spółka jako podatnik podatku dochodowego od osób prawnych, stosownie do art. 9b ust. 3 ustawy CIT zawiadomiła w formie pisemnej Naczelnika Urzędu Skarbowego o wyborze z dniem 1 stycznia 2007 r. metody ustalania różnic kursowych w sposób określony w art. 9b ust. 1 pkt 2 ww. ustawy, tj. na podstawie przepisów ustawy o rachunkowości, gdyż spełnia i spełniać będzie warunek dotyczący corocznego badania sprawozdania finansowego.

W związku z powyższym z dniem 1 stycznia 2007 r. Spółka różnice kursowe ustala na podstawie przepisów ustawy o rachunkowości.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy pod pojęciem "naliczone różnice kursowe ustalone na podstawie przepisów o rachunkowości na ostatni dzień poprzedniego roku podatkowego" zawartym w art. 9b ust. 5 ustawy CIT należy rozumieć różnice kursowe naliczone od udzielonych pożyczek za pełny okres od otrzymania środków finansowych w przeszłości do dnia 31 grudnia 2006 r. - ostatni dzień poprzedzający rok, w którym Spółka rozpoczęła rozliczanie różnic kursowych na podstawie przepisów o rachunkowości.

Zdaniem Wnioskodawcy zgodnie z art. 9b ust. 5 ustawy CIT "w przypadku wyboru metody ustalania różnic kursowych, o której mowa w ust. 1 pkt 2, podatnicy na pierwszy dzień roku podatkowego, w którym została wybrana ta metoda, zaliczają odpowiednio do przychodów lub kosztów uzyskania przychodów naliczone różnice kursowe ustalone na podstawie przepisów o rachunkowości na ostatni dzień poprzedniego roku podatkowego."

Stosownie do powyższej regulacji, zdaniem Spółki na 1 stycznia 2007 r. w wyniku podatkowym 2007 r. należy uwzględnić wszystkie te różnice kursowe, które nie zostały zrealizowane dla celów podatkowych w roku 2006 jak i wcześniejszych latach, tj. 2004 r. i 2005 r. (a zostały już zaliczone do księgowego rachunku zysków i strat lat ubiegłych). Zastosowanie przeciwnej interpretacji spowodowałoby opodatkowanie przez podatników obliczających różnice kursowe zgodnie z przepisami ustawy o rachunkowości jedynie różnic kursowych powstałych w ciągu roku podatkowego poprzedzającego tę zmianę - w przypadku Spółki jedynie różnice kursowe powstałe w okresie od 1 stycznia 2006 r. do 31 grudnia 2006 r. Oznaczałoby to, że nieopodatkowane pozostałyby różnice kursowe naliczone w latach wcześniejszych, tj. 2004 r. i 2005 r., co stałoby w sprzeczności z celem wprowadzenia tej regulacji, która zdaniem Spółki miała prowadzić do zrównania sytuacji wszystkich podatników w dłuższym okresie czasu, bez względu na to, jaką metodę obliczania różnic kursowych wybrali.

Dodatkowo, Spółka pragnie wskazać, że pojęcie "naliczone różnice kursowe ustalone na podstawie przepisów o rachunkowości na ostatni dzień poprzedniego roku podatkowego" należy rozumieć jako niezrealizowane różnice kursowe skalkulowane według zasad bilansowych w związku z wyceną zobowiązań wyrażoną w walutach obcych. Taki wniosek wynika z faktu, iż zgodnie z ustawą CIT w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2006 r. w kosztach lub przychodach podatkowych uwzględniano jedynie zrealizowane różnice kursowe - powstające w momencie spłaty pożyczki a nie jej wyceny. Wartość określona na podstawie ustawy CIT nie była tożsama z wartością różnic określoną według zasad rachunkowych. Niezrealizowane różnice kursowe ustalone według zasad rachunkowych nie były ujmowane w wyniku podatkowym.

Podsumowując, Spółka stoi na stanowisku, że w związku ze zmianą sposobu rozliczania różnic kursowych począwszy od 1 stycznia 2007 r. według przepisów ustawy o rachunkowości, w wyniku podatkowym za 2007 r., który był pierwszym rokiem stosowania metody rachunkowej Spółka była zobowiązana uwzględnić różnice kursowe naliczone za pełny okres od momentu otrzymania pożyczek do dnia 31 grudnia 2006 r.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

Nowelizacja ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) dokonana ustawą z dnia 16 listopada 2006 r. (Dz. U. Nr 217, poz. 1589) wprowadziła zmiany dotyczące między innymi rozliczania różnic kursowych. Zgodnie z dodanym art. 9b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podatnicy mogą ustalać różnice kursowe na podstawie:

W myśl przepisu art. 9b ust. 2 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podatnicy którzy wybrali metodę ustalania różnic kursowych na podstawie przepisów o rachunkowości, zaliczają odpowiednio do przychodów lub kosztów uzyskania przychodów ujęte w księgach rachunkowych różnice kursowe z tytułu transakcji walutowych i wynikające z dokonanej wyceny składników aktywów i pasywów wyrażonych w walucie obcej, a także wyceny pozabilansowych pozycji w walutach obcych. Wycena ta dla celów podatkowych powinna być dokonywana na ostatni dzień każdego miesiąca i na ostatni dzień roku podatkowego lub na ostatni dzień kwartału i na ostatni dzień roku podatkowego albo tylko na ostatni dzień roku podatkowego, z tym że wybrany termin wyceny musi być stosowany przez pełny rok podatkowy i nie może być zmieniany.

Zgodnie z art. 9b ust. 3 tej ustawy, w przypadku wyboru metody, o której mowa w ust. 1 pkt 2, podatnicy mają obowiązek stosować tę metodę przez okres nie krótszy niż trzy lata podatkowe, licząc od początku roku podatkowego, w którym została przyjęta ta metoda, z tym że podatnicy mają obowiązek w terminie do końca pierwszego miesiąca roku podatkowego, a w przypadku podatników rozpoczynających działalność - w terminie 30 dni od dnia jej rozpoczęcia, zawiadomić w formie pisemnej właściwego naczelnika urzędu skarbowego o wyborze tej metody.

W myśl art. 9b ust. 5 ww. ustawy, w przypadku wyboru metody ustalania różnic kursowych, o której mowa w ust. 1 pkt 2, podatnicy na pierwszy dzień roku podatkowego, w którym została wybrana ta metoda, zaliczają odpowiednio do przychodów lub kosztów uzyskania przychodów naliczone różnice kursowe ustalone na podstawie przepisów o rachunkowości na ostatni dzień poprzedniego roku podatkowego. Od pierwszego dnia roku podatkowego, w którym wybrali tę metodę, stosują zasady, o których mowa w ust. 2.

Zatem, w sytuacji, gdy Spółka od 2007 r. wybrała metodę ustalania różnic kursowych na podstawie przepisów o rachunkowości, winna zaliczyć odpowiednio do przychodów lub do kosztów uzyskania przychodów naliczone różnice kursowe ustalone na podstawie przepisów o rachunkowości na dzień 31 grudnia 2006 r. Przez naliczone różnice kursowe należy rozumieć niezrealizowane różnice kursowe, czyli takie, które nie dotyczyły spłaconych rat pożyczek i nie zostały zaliczone do przychodów lub do kosztów uzyskania przychodów, w myśl przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2006 r.

Nie można zatem zgodzić się ze stanowiskiem Spółki, iż z dniem 1 stycznia 2007 r. należy uwzględnić wszystkie te różnice kursowe, które nie zostały zrealizowane dla celów podatkowych w latach, tj. 2004 i 2005 r.

Z literalnego brzmienia przepisu art. 9b ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wynika, iż podatnicy, którzy wybrali metodę ustalania różnic kursowych na podstawie przepisów ustawy o rachunkowości, na pierwszy dzień roku podatkowego, w którym została wybrana ta metoda, zaliczają odpowiednio do przychodów lub do kosztów naliczone różnice kursowe na ostatni dzień poprzedniego roku podatkowego. Przepisy ustawy podatkowej określają precyzyjnie dzień ustalenia różnic kursowych, to jest ostatni dzień poprzedniego roku podatkowego, czyli w opisanej przez Spółkę sytuacji - 31 grudnia 2006 r. a nie w latach wcześniejszych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.