IBPBI/2/423-949/13-1/PC - Brak prawa do odliczenia podatku naliczonego od zakupu towarów i usług związanych z budową 7 tras ścieżek rowerowych oraz parkingami.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 14 września 2017 r. (data wpływu 21 września 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od zakupu towarów i usług związanych z budową 7 tras ścieżek rowerowych oraz parkingami typu A oraz B - jest prawidłowe.

W dniu 21 września 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od zakupu towarów i usług związanych z budową 7 tras ścieżek rowerowych oraz parkingami typu A oraz B.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina jest miastem na prawach powiatu. Gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Gmina wraz ze swoimi jednostkami budżetowymi i zakładem budżetowym jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Gmina posiada odrębny od Urzędu Miasta NIP.

Do zadań własnych gminy zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2016 r. poz. 446, z późn. zm.) należą sprawy gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego.

Gmina realizuje projekt pn. "Budowa zintegrowanego węzła przesiadkowego wraz ze ścieżkami rowerowymi" i wnioskuje o dofinansowanie realizacji projektu w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020 dla osi priorytetowej IV. Efektywność energetyczna, odnawialne źródła energii i gospodarka niskoemisyjna, 4.5. Niskoemisyjny transport miejski oraz efektywne oświetlenie dla poddziałania 4.5.1. Niskoemisyjny transport miejski oraz efektywne oświetlenie - ZIT. Projekt przewiduje obniżenie emisyjności transportu na terenie miasta poprzez budowę centrum przesiadkowego, parkingu typu A połączonego z siecią ścieżek rowerowych wraz z parkingiem typu B.

W latach 2015-2017 Gmina realizowała zadanie inwestycyjne pod nazwą "Przebudowa istniejącego dworca autobusowego". Dworzec jest wykorzystywany do czynności związanych z obsługą pasażerów i przewoźników świadczących usługi transportowe na liniach autobusowych w zakresie komunikacji (korzystanie z przystanków), a także informacją pasażerską (punkt obsługi pasażera) i korzystaniem z punktów usługowych na terenie dworca. Pomieszczenia znajdujące się w obiekcie oddane zostały odpłatnie w dzierżawę lub najem. Dworzec jest wykorzystywany wyłącznie do czynności opodatkowanych. Podatek VAT naliczony w fakturach zakupowych podlegał odliczeniu.

Wykonana inwestycja stanowi część przedmiotowego, ww. unijnego projektu.

W ramach realizacji projektu podatnik zamierza również w przyszłości wybudować 7 tras ścieżek rowerowych na terenie Miasta wraz z towarzyszącą infrastrukturą - parkingami typu A oraz B. Parkingi oraz ścieżki rowerowe będą użytkowane bezpłatnie. Bezpłatnie do użytku mieszkańcom zostanie również oddana stacja naprawcza dla rowerów usytuowana na terenie jednej ze ścieżek.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Gmina jako beneficjent środków na realizację projektu "Budowa zintegrowanego węzła przesiadkowego wraz ze ścieżkami rowerowymi" ma prawo do odliczenia podatku od towarów i usług naliczonego od zakupu towarów i usług związanych z budową 7 tras ścieżek rowerowych oraz parkingami typu A oraz B?

Zdaniem Wnioskodawcy, nie ma on prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego od zakupu towarów i usług związanych z budową 7 tras ścieżek rowerowych oraz parkingami typu A oraz B z uwagi na to, że użytkowanie budowanych w ramach przedmiotowego projektu ścieżek rowerowych, parkingów oraz towarzyszącej infrastruktury, będzie miało charakter bezpłatny, nie będzie związane z działalnością opodatkowaną i nie będzie związane z działalnością gospodarczą prowadzoną przez Gminę.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221, z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą - w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Natomiast na podstawie art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Zatem, aby dany podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go dla tej czynności za podatnika podatku od towarów i usług, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy - podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - według art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Natomiast stosownie do treści art. 15 ust. 6 ustawy - nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Jak wynika z powyżej przedstawionego stanu prawnego, wyłączenie organów władzy publicznej z kategorii podatnika ma charakter wyłącznie podmiotowo-przedmiotowy.

W świetle wskazanych unormowań jednostki samorządu terytorialnego na gruncie podatku od towarów i usług występować mogą w dwojakim charakterze:

* podmiotów niebędących podatnikami, gdy realizują zadania nałożone na nich odrębnymi przepisami prawa, oraz

* podatników podatku od towarów i usług, gdy wykonują czynności na podstawie umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2016 r. poz. 446, z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 powyższej ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty (art. 7 ust. 1 cyt. ustawy). Zadania własne obejmują sprawy m.in. w zakresie gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego (art. 7 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy).

Z opisu sprawy wynika, że Gmina jest miastem na prawach powiatu. Gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Gmina wraz ze swoimi jednostkami budżetowymi i zakładem budżetowym jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Gmina posiada odrębny od Urzędu Miasta NIP. Do zadań własnych gminy zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym należą sprawy gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego. Gmina realizuje projekt pn. "Budowa zintegrowanego węzła przesiadkowego wraz ze ścieżkami rowerowymi" i wnioskuje o dofinansowanie realizacji projektu. Projekt przewiduje obniżenie emisyjności transportu na terenie miasta poprzez budowę centrum przesiadkowego, parkingu typu A połączonego z siecią ścieżek rowerowych wraz z parkingiem typu B. W latach 2015-2017 Gmina realizowała zadanie inwestycyjne pod nazwą "Przebudowa istniejącego dworca autobusowego". Dworzec jest wykorzystywany wyłącznie do czynności opodatkowanych. Podatek VAT naliczony w fakturach zakupowych podlegał odliczeniu. Wykonana inwestycja stanowi część przedmiotowego, ww. unijnego projektu. W ramach realizacji projektu podatnik zamierza również w przyszłości wybudować 7 tras ścieżek rowerowych na terenie Miasta wraz z towarzyszącą infrastrukturą - parkingami typu A oraz B. Parkingi oraz ścieżki rowerowe będą użytkowane bezpłatnie. Bezpłatnie do użytku mieszkańcom zostanie również oddana stacja naprawcza dla rowerów usytuowana na terenie jednej ze ścieżek.

W rozpatrywanej sprawie wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii czy Gmina jako beneficjent środków na realizację projektu "Budowa zintegrowanego węzła przesiadkowego wraz ze ścieżkami rowerowymi" ma prawo do odliczenia podatku od towarów i usług naliczonego od zakupu towarów i usług związanych z budową 7 tras ścieżek rowerowych oraz parkingami typu A oraz B.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT, jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny. W omawianej sprawie związek taki nie będzie występował. Gmina nie będzie bowiem nabywała towarów i usług, w ramach projektu w części dotyczącej budowy ścieżek rowerowych oraz parkingów A i B, w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, a tym samym dokonując zakupów nie będzie działać w charakterze podatnika podatku VAT.

W omawianej sprawie warunki uprawniające do odliczenia podatku VAT nie będą spełnione, gdyż towary i usługi nabyte w ramach realizowanego projektu nie będą służyły czynnościom opodatkowanym podatkiem VAT. Zatem Zainteresowany realizując przedmiotowy projekt w ww. zakresie nie będzie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z realizacją projektu.

Podsumowując, w okolicznościach analizowanej sprawy, w związku z realizacją projektu pn.: "Budowa zintegrowanego węzła przesiadkowego wraz ze ścieżkami rowerowymi", dotyczącego m.in. budowy 7 tras ścieżek rowerowych oraz parkingów typu A oraz B, Wnioskodawca nie będzie miał prawa do odliczenia podatku od towarów i usług. Powyższe wynika z faktu, że w analizowanym przypadku nie zostaną spełnione - wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy - przesłanki warunkujące prawo do odliczenia podatku, tj. Zainteresowany nie będzie działał jako podatnik VAT, a tym samym wydatki związane z realizacją ww. projektu nie będą służyły do wykonywania czynności opodatkowanych VAT.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy oceniono jako prawidłowe.

Należy podkreślić, że zgodnie z art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek Zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

W związku z tym tut. Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, bądź we własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku

z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź straci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2017 r. poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.