IBPBI/2/423-943/14/BG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z 25 lipca 2014 r. (data wpływu do tut. BKIP 1 sierpnia 2014 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości obniżenia przychodu i skorygowania deklaracji - jest prawidłowe.

W dniu 1 sierpnia 2014 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości obniżenia przychodu i skorygowania deklaracji.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Dnia 28 grudnia 2010 r. Wnioskodawca zawarł w ramach Konsorcjum z gminą, umowę na wykonanie zadania inwestycyjnego " (...)". Wnioskodawca pełnił funkcję Lidera Konsorcjum. Zgodnie z § 12 Umowy Strony za wykonane roboty ustaliły ryczałtowe wynagrodzenie brutto, obejmujące obowiązującą w chwili zawarcia umowy 22% stawkę VAT. Stosownie natomiast do § 25 Umowy Strony przewidziały możliwość zmiany postanowień umownych (w tym również wysokości wynagrodzenia), m.in. w przypadku zmiany ustawowej stawki podatku VAT - aneksu do umowy w tym zakresie Strony nigdy nie zawarły. W przedmiocie sposobu rozliczenia postanowiono, że będzie się ono odbywało poprzez wystawianie częściowych faktur miesięcznych, obejmujących wartość prac wykonanych w danym miesiącu, aż do 85% wynagrodzenia umownego. Pozostałe 15% należało rozliczyć w fakturze końcowej (§ 18).

Z uwagi na zmianę ustawowej stawki podatku VAT od stycznia 2011 r. Wnioskodawca wystawiał faktury VAT na rzecz Zamawiającego z 23% stawką podatku od umówionej uprzednio wartości netto wykonanych w danym miesiącu robót. W związku z powyższym Wnioskodawca dokonał obciążenia Zamawiającego ciężarem podwyższonej stawki podatku, pomimo braku aneksu do Umowy i jego zgody na tą operację. Po wystawieniu faktury końcowej Zamawiający odmówił zapłaty różnicy pomiędzy kwotą brutto wynikającą z umowy a kwotą brutto wyliczoną przez Wnioskodawcę, co zmusiło Konsorcjum do wytoczenia powództwa przeciwko Zamawiającemu. Dnia 14 listopada 2013 r. Sąd Okręgowy oddalił powództwo Konsorcjum uznając, że świadczenie w podwyższonej wysokości jest nienależne. Zdaniem Sądu, Strony umówiły się o wynagrodzenie ryczałtowe w kwocie brutto, podwyższona stawka podatku powinna zatem obciążyć Wykonawców. Obecnie wyrok jest prawomocny.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawcy przysługuje prawo korekty deklaracji i obniżenia przychodu za lata obrachunkowe, w których realizowana była inwestycja.

Zdaniem Wnioskodawcy, może on dokonać korekty deklaracji i obniżyć przychód za okresy, w których wystawiał na rzecz Zamawiającego faktury w zawyżonej wysokości.

Na wstępie należy zauważyć, że ustawa z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 851 z późn. zm., dalej "u.p.d.o.p."), nie zawiera definicji przychodu, wyznacza natomiast zakres przychodów, rodzaje przychodów, moment ich powstania, a także wyłączenia przedmiotowe z katalogu przychodów. Z uwagi na powyższe braki, prób definicyjnych niniejszej kategorii podjęła się doktryna. W literaturze przychód charakteryzuje się zatem generalnie jako "wszelkie przysporzenia majątkowe o charakterze trwałym, rzeczywiście otrzymane w roku podatkowym (P. Małecki, M. Mazurkiewicz, Komentarz CIT, Lex, Warszawa 2013)". W odniesieniu do przychodów uzyskiwanych z prowadzonej działalności gospodarczej, definicję tą należałoby uzupełnić o przepis art. 12 ust. 3 u.p.d.o.p., zgodnie z którym za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. Stosownie natomiast do art. 12 ust. 4 pkt 9 u.p.d.o.p. do przychodów nie zalicza się należnego podatku od towarów i usług.

Odnosząc powyższe do stanu faktycznego sprawy, trzeba wskazać, że za przychód należny można uznać jedynie wynagrodzenie za wykonane roboty określone w pierwotnej umowie, pomniejszone o kwotę należnego podatku od towarów i usług w wysokości 23%. Bezsporna jest wysokość należnego wynagrodzenia brutto za wykonanie umowy jako, że zostało ono potwierdzone prawomocnym orzeczeniem Sądu. Zgodnie natomiast z art. 365 § 1 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. z 2014 r. poz. 101 z późn. zm.) orzeczenie prawomocne wiąże nie tylko strony i sąd, który je wydał, lecz również inne sądy oraz inne organy państwowe i organy administracji publicznej, a w wypadkach w ustawie przewidzianych także inne osoby. Bezsporna jest również wysokość podatku należnego, jaki Wnioskodawca powinien odprowadzić od przedmiotowych usług, która w okresie ich realizacji wynosiła 23%. Z uwagi zatem na przepis art. 29 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 64, poz. 332 z późn. zm.) w brzmieniu obowiązującym w okresie realizacji inwestycji zgodnie z którym podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5 (obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku, jak również na powołane wyłączenie z przychodu kwoty podatku od towarów i usług), należy uznać, że w stanie faktycznym sprawy przychodem podlegającym opodatkowaniu jest kwota brutto wynagrodzenia określona w umowie z 28 grudnia 2010 r., potwierdzona ostatecznie prawomocnym orzeczeniem Sądu Okręgowego z 14 listopada 2013 r. pomniejszona o kwotę podatku VAT w wysokości 23%. Prawo Wnioskodawcy do korekty deklaracji wynika natomiast z art. 81 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.).

W związku z powyższym należy uznać, że Wnioskodawcy przysługuje prawo do obniżenia przychodu w latach obrachunkowych, w których realizowana była inwestycja, o wartość wynikającą z zastosowania właściwych stawek podatku VAT poprzez dokonanie korekty deklaracji za poszczególne okresy rozliczeniowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.