IBPBI/2/423-922/09/BG - Możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów spółki wydatków poniesionych na zakup usług doradczych związanych z uzyskaniem zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 4 listopada 2009 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPBI/2/423-922/09/BG Możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów spółki wydatków poniesionych na zakup usług doradczych związanych z uzyskaniem zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 4 sierpnia 2009 r. (data wpływu do tut. BKIP w dniu 7 sierpnia 2009 r.) uzupełnionym w dniu 2 października 2009 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na zakup usług doradczych świadczonych przez Zleceniobiorcę (pytanie oznaczone we wniosku jako Nr 1)- jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 sierpnia 2009 r. wpłynął do tut. BKIP ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na zakup usług doradczych świadczonych przez Zleceniobiorcę.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych dlatego też pismem z dnia 24 września 2009 r. wezwano do ich uzupełnienia. Uzupełniony wniosek wpłynął do tut. BKIP w dniu 2 października 2009 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka zawarła ze Zleceniobiorcą umowę, na podstawie której zleciła Zleceniobiorcy usługi doradcze, przedmiotem, których były:

*

asysta w zakresie ubiegania się o rozszerzenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej i uzyskanie zezwolenia na prowadzenie działalności na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej;

*

asysta w zakresie ubiegania się o wsparcie w ramach Wieloletniego Programu Wsparcia;

*

warsztaty w zakresie postępowania w przypadku kontroli;

*

asysta w zakresie ubiegania się o dotacje na nowe inwestycje z Funduszy Strukturalnych Unii Europejskiej na lata 2007-2013.

W ramach powyższych usług doradczych Zleceniobiorca zobowiązany był wykonać czynności polegające m.in. na przygotowaniu spotkań z odpowiednimi organami, asyście w negocjacjach, przygotowaniu niezbędnych dokumentów, monitorowaniu postępu prac, itp.

Powyższe usługi doradcze Spółka zakupiła w okresie od czerwca 2007 r. do lipca 2008 r.

W efekcie świadczonych usług Spółka uzyskała zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej. W związku z realizacją nowej inwestycji Spółce zostały także przyznane środki stanowiące pomoc publiczną na podstawie uchwały Rady Ministrów Nr 173/2008 z dnia 2 września 2008 r. na podstawie art. 117 ust. 2 ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. o finansach publicznych ustanawiającej program wieloletni "Wsparcie finansowe inwestycji realizowanej przez Spółkę w latach 2008-2013".

Spółka nie rozpoczęła jeszcze korzystania z ulgi z tytułu prowadzenia działalności na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy Spółka ma prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wydatki poniesione na zakup usług doradczych świadczonych przez Zleceniobiorcę w opisanym powyżej stanie faktycznym... (pytanie oznaczone we wniosku jako Nr 1)

Zdaniem Spółki, ma ona prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wydatki poniesione na zakup usług doradczych świadczonych przez Zleceniobiorcę w opisanym powyżej stanie faktycznym.

Jak wynika z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych; (dalej "ustawa o p.d.o.p."), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych expressis verbis w art. 16 ust. 1 ustawy o p.d.o.p.)

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika mógł być zaliczony do kosztów podatkowych, muszą zostać spełnione następujące warunki:

*

wydatek został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika,

*

wydatek jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

*

pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

*

poniesiony został w celu uzyskania przychodów, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów,

*

został właściwie udokumentowany,

*

nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy o p.d.o.p. nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

W związku z powyższym, w ocenie Spółki, za koszty uzyskania przychodów należy uznać wszelkie wydatki - za wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o p.d.o.p. -jeżeli pozostają w związku przyczynowo - skutkowym z przychodami. Mowa tu zarówno o kosztach bezpośrednio związanych z uzyskiwanym przychodem, jak i o kosztach dotyczących całokształtu działalności podatnika, czyli związanych z funkcjonowaniem przedsiębiorstwa.

W ocenie Spółki, wszystkie powyższe warunki spełniają poniesione przez nią wydatki na zakup usług doradczych świadczonych przez Zleceniobiorcę. Zdaniem Spółki, ponoszone przez nią wydatki związane były z pozyskaniem środków zewnętrznych na prowadzenie działalności inwestycyjnej, jako związane z prowadzoną przez nią działalnością gospodarczą i ogólnym jej funkcjonowaniem.

Usługi doradcze zmierzały do uzyskania zezwolenia na prowadzenie działalności w strefie, jak również miały na celu pozyskanie środków finansowych na prowadzenie działalności. Umożliwiły Spółce wybudowanie nowej hali produkcyjnej i przeniesienie do niej całej produkcji Spółki. Związek przyczynowo - skutkowy z przychodami Spółki, przewidziany w art. 15 ustawy o p.d.o.p. jest zatem oczywisty. Usługi doradcze są kosztami bieżącej działalności Spółki mając na celu umożliwienie prowadzenia dalszej działalności inwestycyjnej i produkcyjnej.

Zdaniem Spółki, nie znajdują zastosowania wobec poniesionych przez nią wydatków na zakup usług doradczych w szczególności art. 16 ust. 1 pkt 58 ustawy o p.d.o.p., gdyż poniesionych przez nią wydatków nie można potraktować jako kosztów kwalifikowanych, tak w przypadku wsparcia uzyskiwanego na podstawie programu wieloletniego, jak i w przypadku prowadzenia działalności na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej.

Do wykluczenia wydatków na przygotowanie dokumentacji aplikacyjnej z kosztów podatkowych nie może mieć zastosowania również art. 7 ust. 3 pkt 3 ustawy o p.d.o.p., zgodnie z którym przy ustalaniu dochodu nie uwzględnia się obok przychodów, również kosztów uzyskania tych przychodów ze źródeł, z których dochody są wolne od podatku, bowiem przepis ten służy ustaleniu i wyeliminowaniu spod opodatkowania dochodów wolnych (ewentualnie strat ze źródeł wolnych od podatku), którymi w tym przypadku jest otrzymana pomoc, a nie dochody z tytułu tej pomocy. Przepis ten nie służy natomiast do bezpośredniego wykluczenia z kosztów podatkowych pojedynczych wydatków, bowiem katalog ten znajduje się w art. 16 ust. 1 ustawy o p.d.o.p.)

Jak zaznaczono w opisie stanu faktycznego, część poniesionych wydatków związana była również z uzyskaniem zezwolenia na działalność w strefie. Wydatki te nie stanowią kosztów bezpośrednich, gdyż nie można powiązać ich z konkretnym przychodem Spółki. Nie budzi także wątpliwości, że są związane z prowadzoną przez nią działalnością gospodarczą i ogólnym jej funkcjonowaniem. Tym bardziej, że Spółka faktycznie nie rozpoczęła korzystania ze zwolnienia z podatku dochodowego z tytułu działalności w strefie.

Zdaniem Spółki, wydatki na zakup usług doradczych powinny zostać zaliczone do kosztów pośrednich prowadzonej przez nią działalności gospodarczej, gdyż nie można powiązać ich bezpośrednio z konkretnymi przychodami Spółki.

Dlatego też wydatki związane z pozyskaniem wsparcia w postaci pomocy publicznej przyznanej na podstawie programu wieloletniego oraz zezwolenia na prowadzenie działalności w Specjalnej Strefie Ekonomicznej, w kwocie wynikającej z wystawionych na rzecz Spółki faktur, winny stanowić - w myśl art. 15 ust. 1 i 15 ust. 4d w związku z art. 15 ust. 4e ustawy o p.d.o.p. - pośrednie koszty uzyskania przychodów, potrącalne w dacie ich poniesienia, tj. w miesiącu, w którym poszczególne faktury ujęte zostały w księgach rachunkowych Spółki.

Powyższy pogląd znajduje potwierdzenie w najnowszych pismach organów podatkowych dotyczących wydatków poniesionych w związku z ubieganiem się o różnego rodzaju wsparcie, m.in. środków pozyskiwanych z funduszy europejskich (m.in. pismo Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 17 października 2008 r. znak: ITPB3/423-380/08/DK; pismo Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 31 października 2008 r. znak: IBPB3/423-697/08/NG; pismo Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 5 grudnia 2008 r. znak: ITPB3/423-550/08/MH; pismo Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 30 kwietnia 2009 r. znak: ILPB3/423-138/09-3/EK). W ocenie Spółki jej sytuacja jest analogiczna do sytuacji podmiotów na rzecz których zostały wydane powyższe interpretacje stąd też w jej opinii, w przedstawionym przez nią stanie faktycznym powinna znaleźć zastosowanie powyżej zaprezentowana argumentacja.

W świetle powyższego, Spółka ma prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wydatki poniesione na zakup usług doradczych świadczonych przez Zleceniobiorcę w opisanym powyżej stanie faktycznym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm., dalej "ustawa o p.d.o.p."), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Pojęcie "koszty uzyskania przychodów" zawarte w ww. art. 15 ust. 1 ww. ustawy, prowadzi do wniosku, że podatnik ma prawo zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów, wszelkich wydatków, pod warunkiem że:

*

są to koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów,

*

są to koszty poniesione w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,

*

nie są wydatkami wymienionymi w art. 16 ust. 1 ww. ustawy.

Konstrukcja przepisu dotyczącego kosztów uzyskania przychodów daje podatnikowi możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich kosztów (niewymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o p.d.o.p.), pod warunkiem, że wykaże ich bezpośredni bądź pośredni związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. Tak więc kosztami uzyskania przychodów są wszelkie, racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, których celem jest osiągnięcie przychodów oraz zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów. Wobec powyższego, kosztami będą również koszty pośrednie związane z uzyskiwanymi przychodami, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów nawet wówczas gdyby z obiektywnych powodów przychód nie został osiągnięty.

Kwestię kosztów innych niż bezpośrednio związanych z przychodami, reguluje przepis art. 15 ust. 4d ustawy o p.d.o.p., który stanowi, iż koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą. W myśl art. 15 ust. 4e tej ustawy, za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4f- 4h, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Spółka ubiegała się o:

*

rozszerzenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej i uzyskanie zezwolenia na prowadzenie działalności na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej;

*

wsparcie w ramach Wieloletniego Programu Wsparcia i otrzymanie dotacji na nowe inwestycje z Funduszy Strukturalnych Unii Europejskiej.

Spółka nie rozpoczęła jeszcze korzystania z ulgi z tytułu prowadzenia działalności na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej.

Realizując powyższe cele korzystała z usług doradczych świadczonych dla niej przez Zleceniobiorcę. Wydatki poniesione przez Spółkę z tytułu usług doradczych w ww. zakresie bez wątpienia stanowią dla Spółki koszty uzyskania przychodów. Jako, że nie ma możliwości wskazania wyraźnego wpływu tych wydatków na konkretny przychód podatkowy, przedmiotowe koszty stanowią koszty pośrednie.

Reasumując, przedmiotowe wydatki pomimo, iż nie mają bezpośredniego odzwierciedlania w uzyskiwanych przychodach, są bez wątpienia związane z prowadzoną przez podmiot działalnością gospodarczą i planowanymi przedsięwzięciami, a zatem są gospodarczo i racjonalnie uzasadnione. W związku z powyższym stwierdzić należy, iż wydatki te, mogą stanowić - na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o p.d.o.p., w związku z art. 15 ust. 4d ww. ustawy, - koszty uzyskania przychodów. Ponadto należy zauważyć iż powołane przez Spółkę przepisy art. 16 ust. 1 pkt 58 ustawy o p.d.o.p. i art. 7 ust. 3 pkt 3 tej ustawy nie znajdują zastosowania w przedmiotowej sprawie.

Stanowisko Spółki należy zatem uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienia się, iż w sprawie będącej przedmiotem pytania Nr 2 w zakresie podatku od towarów i usług wydano odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-512 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl