IBPBI/2/423-910/14/MS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z 9 czerwca 2014 r. (data wpływu do tut. BKIP 12 czerwca 2014 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie sposobu ustalenia wartości początkowej prawa ochronnego do znaku towarowego będącego przedmiotem leasingu finansowego (pytanie oznaczone we wniosku Nr 2) - jest prawidłowe.

W dniu 12 czerwca 2014 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie sposobu ustalenia wartości początkowej prawa ochronnego do znaku towarowego będącego przedmiotem leasingu finansowego.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest dostawcą części, rozwiązań i usług dla przemysłu na potrzeby produkcji, remontów i utrzymania ruchu. Wnioskodawca oferuje szeroki zakres łożysk, akcesoriów łożyskowych, uszczelnień, produktów do obsługi łożysk oraz przewodów nawojowych, druty miedziane, turbiny, motoreduktory, wentylatory i sterowniki, silniki elektryczne, podajniki ślimakowe a także wyroby hutnicze. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca współpracuje zarówno z klientami polskimi, jak i zagranicznymi (eksport i import towarów, transakcje wewnątrzwspólnotowe).

W związku z planowanym dalszym rozwojem działalności gospodarczej Spółki zarówno w kraju, jak i za granicą, Wnioskodawca rozważa możliwość zawarcia w przyszłości z polską kapitałową spółką prawa handlowego - spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: "Sp. z o.o.") - umowy nienazwanej używania znaku towarowego (dalej: "Umowa"), umożliwiającej Spółce odpłatne korzystanie z tego znaku. Na dzień zawarcia Umowy znak towarowy (dalej: "Znak") będzie zarejestrowany we właściwym urzędzie patentowym (tekst jedn.: Urzędzie Patentowym Rzeczpospolitej Polskiej lub Urzędzie Harmonizacji Rynku Wewnętrznego (OHIM) w Alicante).

Umowa używania Znaku zostanie zawarta na czas określony. Planowany okres trwania Umowy to minimum 5 lat. Dodatkowo Umowa będzie przewidywać, że odpisów amortyzacyjnych dla celów podatkowych od wartości początkowej Znaku będzie dokonywać Spółka.

Umowa używania będzie zawierać opcję wykupu Znaku przez Spółkę po jej zakończeniu. Suma netto (tekst jedn.: pomniejszona o należny podatek od towarów i usług) opłat należnych za używanie Znaku przez okres obowiązywania Umowy oraz ceny, po której Spółka będzie mogła nabyć przedmiot używania po zakończeniu Umowy, odpowiadać będzie co najmniej wartości początkowej Znaku u korzystającego (Spółki). Wartość początkowa Znaku zostanie ustalona w wartości ceny netto wykazanej w Umowie (alternatywnie w wartości, jaką potencjalnie wykazałby finansujący, tj. Sp. z o.o., gdyby to on dokonywał odpisów amortyzacyjnych od Znaku) i będzie odpowiadać wartości rynkowej Znaku, ustalonej na podstawie wyceny przygotowanej przez niezależny podmiot. Tak skalkulowana suma opłat nie będzie uwzględniać ewentualnych płatności za dodatkowe świadczenia na rzecz Sp. z o.o., czy kaucji (naliczane będą odrębnie). Umowa, zgodnie z art. 17f ust. 2 Ustawy CIT, będzie przewidywać również harmonogram spłat z podziałem na część kapitałową i odsetkową.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

W przypadku potwierdzenia przez organ podatkowy, że przedmiotowa Umowa stanowi umowę leasingu finansowego w rozumieniu przepisów prawa podatkowego, wartość początkowa przedmiotu leasingu wykazana dla celów amortyzacji podatkowej w ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych Spółki powinna zostać ustalona w wysokości:

(pytanie oznaczone we wniosku Nr 2)

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku potwierdzenia przez organ podatkowy, że Umowa stanowi leasing finansowy w rozumieniu przepisów prawa podatkowego, wartość początkowa Znaku, wykazana dla celów amortyzacji podatkowej w ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych Spółki, powinna zostać ustalona:

Zgodnie z art. 17f ust. 1 Ustawy CIT, do kosztów uzyskania przychodów korzystającego nie zalicza się opłat ustalonych w umowie leasingu, ponoszonych przez korzystającego w podstawowym okresie umowy z tytułu używania środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w części stanowiącej spłatę wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, jeżeli są spełnione łącznie następujące warunki:

Cytowany wyżej przepis wskazuje, w jaki sposób należy rozliczać umowę leasingu finansowego dla celów podatkowych. Nie zawiera jednak żadnych dyspozycji odnośnie sposobu ustalenia wartości początkowej przedmiotu leasingu w księgach korzystającego.

Sposób ustalenia wartości początkowej przedmiotu leasingu wynika natomiast pośrednio z definicji pojęcia "spłaty wartości początkowej", określonego w art. 17a pkt 7 Ustawy CIT. Zgodnie z tą definicją, wartość początkowa przedmiotu leasingu powinna zostać ustalona zgodnie z art. 16g Ustawy CIT.

W konsekwencji, biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny (winno być zdarzenie przyszłe), wartością początkową Znaku dla celów amortyzacji podatkowej w księgach Spółki będzie określona zgodnie z art. 16g ust. 1 pkt 1 Ustawy CIT cena nabycia, czyli cena netto Znaku wykazana w Umowie. Jak zostało stwierdzone w opisie zdarzenia przyszłego, cena ta będzie odpowiadać wartości rynkowej Znaku, ustalonej na podstawie wyceny przygotowanej przez niezależny podmiot.

Alternatywnie (zgodnie ze stanowiskiem Wnioskodawcy przedstawionym w punkcie 2b niniejszego wniosku) można argumentować, że jako wartość początkową z przepisu art. 17f ust. 1 pkt 2 Ustawy CIT należy rozumieć wartość, jaką ustaliłby finansujący (Sp. z o.o.), gdyby to on dokonywał odpisów amortyzacyjnych (potencjalną wartość początkową w Sp. z o.o.). Jak zostało stwierdzone w opisie zdarzenia przyszłego, wartość ta - gdyby miała być ustalona przez Sp. z o.o. - odpowiadałaby wartości rynkowej Znaku.

W rezultacie, niezależnie od przyjęcia, czy - w rozumieniu art. 17f ust. 1 pkt 2 Ustawy CIT - przez wartość początkową należy rozumieć wartość początkową ustaloną przez korzystającego, czy wartość początkową, jaką ustaliłby potencjalnie finansujący, w opisanym zdarzeniu przyszłym w obu przypadkach wartości te będą identyczne (równe wartości rynkowej Znaku), a suma opłat (bez VAT) będzie odpowiadać co najmniej tak przyjętej wartości początkowej.

Poprawność stanowiska Wnioskodawcy, wyrażonego w niniejszym wniosku, potwierdzają również interpretacje prawa podatkowego. Przykładowo, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji z 17 września 2012 r., sygn. IBPBI/2/423-1159/12/PP uznał stanowisko wnioskodawcy za prawidłowe i wskazał: odnosząc powyższe przepisy do przedmiotowej sprawy, Spółka winna ustalić wartość początkową wartości niematerialnych i prawnych będących przedmiotem leasingu w wysokości wartości początkowej jaką potencjalnie ustaliłby finansujący odpowiadającą wartości rynkowej Znaków.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie należy zauważyć, że przedmiotem niniejszej interpretacji nie jest ustalenie czy umowa użytkowania praw ochronnych do znaku towarowego będzie stanowiła umowę leasingu finansowego. W interpretacji indywidualnej z 3 września 2014 r. znak IBPBI/2/423-703/14/MS Dyrektor Izby Skarbowej, działający w imieniu Ministra Finansów, uznał za prawidłowe stanowisko Wnioskodawcy, że w przedstawionym zdarzeniu przyszłym umowa o oddaniu do używania praw ochronnych do znaku towarowego będzie stanowić w istocie umowę leasingu finansowego, o której mowa w art. 17f ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 851, dalej "u.p.d.o.p.").

Zgodnie z art. 16b ust. 2 pkt 4 u.p.d.o.p., amortyzacji podlegają również, z zastrzeżeniem art. 16c, niezależnie od przewidywanego okresu używania składniki majątku, wymienione w ust. 1, niestanowiące własności lub współwłasności podatnika, wykorzystywane przez niego na potrzeby związane z prowadzoną działalnością na podstawie umowy określonej w art. 17a pkt 1, zawartej z właścicielem lub współwłaścicielami albo uprawnionymi do korzystania z tych wartości - jeżeli zgodnie z przepisami rozdziału 4a odpisów amortyzacyjnych dokonuje korzystający - zwane także wartościami niematerialnymi i prawnymi.

Podatkowo, umowa leasingu finansowego zdefiniowana w art. 17f ust. 1 u.p.d.o.p. charakteryzuje się m.in. tym, że z jej zapisów wynika, że odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, będących jej przedmiotem dokonuje korzystający. Prawo dokonywania odpisów amortyzacyjnych nakłada na podatnika wymóg określenia w prawidłowej wysokości wartości początkowej podlegających amortyzacji środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych. Przepisy rozdziału 4a u.p.d.o.p. - opodatkowanie stron umowy leasingu - nie określają szczególnych zasad ustalania przez korzystającego wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, będących przedmiotem podatkowej umowy leasingu finansowego, lecz odsyłają w tym zakresie do zasad ogólnych wyrażonych w art. 16g u.p.d.o.p.

Artykuł 16g u.p.d.o.p. wskazuje zróżnicowane zasady ustalania przez podatników wartości początkowej składników majątku trwałego w zależności od sposobu ich nabycia.

W razie odpłatnego nabycia wartością początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-14, jest cena ich nabycia (art. 16g ust. 1 pkt 1 u.p.d.o.p.), którą zgodnie z art. 16g ust. 3 u.p.d.o.p. stanowi kwota należna zbywcy, powiększona o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji, oraz pomniejszoną o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. W przypadku importu cena nabycia obejmuje cło i podatek akcyzowy od importu składników majątku.

W przypadku umowy leasingu kwota należna powinna wynikać z faktury VAT wystawionej przez finansującego.

Należy zwrócić uwagę, że w przypadku zawarcia umowy leasingu finansowego korzystający uiszcza ratę leasingową składająca się z części kapitałowej (stanowiącej spłatę wartości początkowej przedmiotu leasingu) oraz części odsetkowej (stanowiącej wynagrodzenie leasingodawcy). Przy ustaleniu wartości początkowej przedmiotu leasingu finansowego dla celów naliczania odpisów amortyzacyjnych należy wziąć pod uwagę wyłącznie sumę kapitałowych części rat leasingowych, powiększoną o kwotę wynikającą z opcji wykupu po zakończeniu umowy oraz o ewentualne inne koszty związane z zawarciem umowy leasingu poniesione do dnia przekazania środka trwałego czy wartości niematerialnych i prawnych do używania.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca rozważa możliwość zawarcia w przyszłości ze Sp. z o.o. umowy używania znaku towarowego, umożliwiającej Spółce odpłatne korzystanie z tego Znaku. Na dzień zawarcia Umowy znak towarowy będzie zarejestrowany we właściwym urzędzie patentowym. Umowa używania Znaku zostanie zawarta na czas określony. Planowany okres trwania Umowy to minimum 5 lat. Dodatkowo Umowa będzie przewidywać, że odpisów amortyzacyjnych dla celów podatkowych od wartości początkowej Znaku będzie dokonywać Spółka. Umowa używania będzie zawierać opcję wykupu Znaku przez Spółkę po jej zakończeniu. Suma netto opłat należnych za używanie Znaku przez okres obowiązywania Umowy oraz ceny, po której Spółka będzie mogła nabyć przedmiot używania po zakończeniu Umowy, odpowiadać będzie co najmniej wartości początkowej Znaku u korzystającego (Spółki). Wartość początkowa Znaku zostanie ustalona w wartości ceny netto wykazanej w Umowie i będzie odpowiadać wartości rynkowej Znaku, ustalonej na podstawie wyceny przygotowanej przez niezależny podmiot. Tak skalkulowana suma opłat nie będzie uwzględniać ewentualnych płatności za dodatkowe świadczenia na rzecz Sp. z o.o., czy kaucji. Umowa będzie przewidywać harmonogram spłat z podziałem na część kapitałową i odsetkową.

Odnosząc powyższe przepisy do przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego, należy stwierdzić, że Spółka powinna ustalić wartość początkową wartości niematerialnej i prawnej będącej przedmiotem leasingu w wysokości wartości netto przedmiotu leasingu (rozumianej jako suma kapitałowych części rat leasingowych) powiększonej o kwotę wynikającą z opcji wykupu.

Reasumując, stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy opisanego zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Nadmienia się, że w zakresie pytania Nr 1 wydano odrębną interpretację.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.