IBPBI/2/423-906/10/AK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 8 kwietnia 2010 r. (data wpływu do tut. BKIP 12 kwietnia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie uznania za koszty uzyskania przychodów wydatków na usługi cateringowe (posiłki), zamawiane do siedziby Spółki i tam też spożywane podczas wizytowania zakładu produkcyjnego Spółki przez jej kontrahentów (pytanie oznaczone we wniosku Nr 2) - jest prawidłowe.

W dniu 12 kwietnia 2010 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie uznania za koszty uzyskania przychodów wydatków na usługi cateringowe (posiłki), zamawiane do siedziby Spółki i tam też spożywane podczas wizytowania zakładu produkcyjnego Spółki przez jej kontrahentów (pytanie oznaczone we wniosku Nr 2).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka prowadzi działalność w zakresie produkcji i sprzedaży farb graficznych, klisz fotopoliraerowych, wykrojników jak również świadczy usługi projektowania opakowań.

Co do zasady, klientami Spółki nie są tzw. ostateczni konsumenci (tekst jedn. osoby fizyczne nabywające towary i usługi w obrocie detalicznym dla celów własnej konsumpcji), ale inne podmioty gospodarcze, prowadzące działalność w wielu rozmaitych branżach.

Jako, że produkowane i dostarczane przez Spółkę towary oraz świadczone przez nią usługi dotyczą relatywnie skomplikowanych i kosztownych procesów dokonywania nadruków technicznych (w szczególności na opakowaniach, w tym np. na całych seriach opakowań danego produktu), obecni i potencjalni kontrahenci Spółki wymagają od niej fachowego doradztwa, indywidualnego podejścia, wymiany informacji i doświadczeń, solidnego serwisu, elastyczności cenowej, etc.

Aby sprostać powyższym wymaganiom, pracownicy Spółki często biorą udział w spotkaniach z jej obecnymi i potencjalnymi kontrahentami (podróżują do ich siedzib, zapraszają ich do siedziby Spółki, spotykają się nimi w innych miejscach). Spółka jest jednym z wiodących podmiotów w swej branży. Do kontrahentów Spółki należą podmioty z terytorium całego kraju oraz z zagranicy.

W związku z powyższym, Spółka ponosi w szczególności wydatki na usługi cateringowe (posiłki), zamawiane do siedziby Spółki i tam też spożywane podczas kilkugodzinnych wizyt kontrahentów w zakładzie produkcyjnym Spółki. Sporadycznie Spółka zaprasza swych kontrahentów w celu wizytowania jej zakładów produkcyjnych. W przedmiotowym przypadku kontrahenci zwiedzają takie obiekty jak hala produkcyjna, magazyn, obiekty socjalne, biura, punkty załadunkowe, laboratorium, etc. Nie są one w żaden sposób specjalnie przygotowane, odnowione, wystroje, etc. na okoliczność wizyt. Wręcz przeciwnie, są one wizytowane podczas codziennej pracy i w normalnych warunkach. Wizyty kontrahentów Spółki w jej siedzibie powiązane ze zwiedzaniem zakładu produkcyjnego Spółki mają określony cel, jakim jest intensyfikacja/nawiązanie współpracy z tymi kontrahentami. Spółka nie dysponuje kuchnią i personelem, przy pomocy których posiłki te mogłyby być przygotowane przez nią we własnym zakresie. Catering nie nosi znamion okazałości i wystawności, ale odpowiada standardom biznesowym i podstawowym kanonom kultury.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy będą stanowić koszty uzyskania przychodów wydatki na usługi cateringowe (posiłki), zamawiane do siedziby Spółki i tam też spożywane podczas wizytowania zakładu produkcyjnego Spółki przez jej kontrahentów... (pytanie oznaczone we wniosku Nr 2)

W opinii Spółki, wydatki na usługi cateringowe (posiłki), zamawiane do siedziby Spółki i tam też spożywane podczas wizytowania zakładu produkcyjnego Spółki przez jej kontrahentów stanowić będą koszty uzyskania przychodów.

Jak stanowi art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm., dalej "ustawa o CIT"), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.

W świetle powyższej regulacji Spółka podkreśla, iż nabywane przez nią usługi cateringowe mają ewidentny związek z prowadzoną przez nią działalnością gospodarczą i osiąganymi przychodami.

Jak Spółka bowiem wskazała w powyższym stanie faktycznym, wizyty kontrahentów Spółki w jej siedzibie powiązane ze zwiedzaniem zakładu produkcyjnego Spółki mają określony cel, jakim jest intensyfikacja/nawiązanie współpracy z tymi kontrahentami.

Jako, że wizytowanie trwa przeważnie kilka godzin, Spółka zapewnia zwiedzającym spożycie na miejscu posiłku. W opinii Spółki, również przedmiotowe posiłki, jako konieczny element składowy kilkugodzinnego zwiedzania (czyli związanych z pewnym wysiłkiem fizycznym i umysłowym czynności spacerowania, rozmów, prezentacji, etc.) mają związek z osiąganymi przez Spółkę przychodami.

Jak łatwo sobie wyobrazić, nie zapewniając kontrahentom posiłków, Spółka prawdopodobnie osiągnęłaby efekt całkowicie odmienny od zamierzonego. Negatywnie mógłby być bowiem odebrany fakt, iż mimo kilkugodzinnego zwiedzania zakładu produkcyjnego, działania Spółki są sprzeczne ze standardami biznesowymi i podstawami kultury. Postępując w ten sposób Spółka najpewniej nie byłaby w stanie zachęcić kontrahentów do nabywania towarów i usług przez nią oferowanych.

Należy jednocześnie nadmienić, iż przedmiotowe wydatki na usługi cateringowe nie zostały przez ustawodawcę wymienione w katalogu art. 16 ust. 1 ustawy o CIT, zawierającym listę wydatków niezaliczanych do kosztów podatkowych. W szczególności nie znajdzie w tym przypadku zastosowania art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o CIT, gdyż przedmiotowy catering nie stanowi reprezentacji. Jak bowiem wskazała Spółka, posiłki nie noszą bowiem znamion wystawności, okazałości, przepychu, etc, ale odpowiadają standardom biznesowym i są przejawem podstawowej kultury osobistej.

Spółka zaznacza, iż gdyby jej zamiarem było osiągnięcie celów reprezentacyjnych, zaprosiłaby kontrahentów np. do jednego z pobliskiego pałacyków, do ekskluzywnego lokalu, czy też zorganizowałby na jej terenie huczną i wystawną imprezę. Również bowiem w takich okolicznościach można byłoby teoretycznie przedstawić "potencjał produkcyjny" Spółki.

W przedmiotowym przypadku mamy natomiast do czynienia ze zdarzeniem całkowicie odmiennym, tj. kontrahenci zwiedzają tak przyziemnie i niczym się nie wyróżniające obiekty jak hala produkcyjna, magazyn, obiekty socjalne, biura, laboratorium, punkty załadunkowe, etc. Nie są one w żaden sposób specjalnie przygotowane, odnowione, wystrojone, etc., na okoliczność wizyt kontrahentów. Wręcz przeciwnie, mają one być wizytowane podczas codziennej pracy i w normalnych warunkach.

W świetle powyższego nie sposób twierdzić, iż również podawany w trakcie tych wizyt posiłek ma charakter wystawności, okazałości, etc. Jako, że wizytacja trwa przeważnie kilka godzin, a kontrahenci pochodzą często ze znacznie oddalonych miejscowości, zapewnienie im posiłku jest w opinii Spółki niczym więcej aniżeli przejawem zachowania zgodnego ze standardami biznesowymi i kanonami dobrej kultury.

Spółka podkreśla również, iż powyższy pogląd znajduje potwierdzenie w praktyce organów podatkowych. Przykładowo, Dyrektor Izby Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 17 października 2008 r., Znak: ILPB3/423-450/08-4/MC potwierdził stanowisko wnioskodawcy, iż " (...) związek poniesionych wydatków związanych z organizacją i przeprowadzeniem prezentacji fabryki z przychodami Spółki jest oczywisty. Ponoszenie przedmiotowych wydatków umożliwia bowiem zapoznanie kontrahentów z produkowanymi przez Spółkę wyrobami, co w konsekwencji może się przyczynić do zwiększenia przychodów Spółki. Ponadto dzięki charakterowi imprezy, pracownicy Podatnika są w stanie nawiązać z przedstawicielami kontrahentów bezpośrednie relacje, które zapewnią lepszą komunikację i zrozumienie potrzeb klientów Spółki, co ma wpływ na wzrost przychodów Spółki pochodzących ze współpracy gospodarczej z tymi kontrahentami. Wydatki związane z prezentacją fabryki nie są wydatkami samymi w sobie służącymi reprezentacji, lecz służą realizacji dalej idącego celu. Tym samym, nie znajdzie zastosowania wyłączenie z możliwości rozpoznania ich za koszty uzyskania przychodów, zawarte w art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych."

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienić należy, iż w sprawach będących przedmiotem pytań oznaczonych we wniosku Nr 1, 3, 4, 5 i 6 wydano odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu, ul. Kośnego 70, 45-372 Opole, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.