IBPBI/2/423-905/11/MS

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 19 października 2011 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPBI/2/423-905/11/MS

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 1 lipca 2011 r. (data wpływu do tut. Biura 20 lipca 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia czy Spółka jest zobowiązana do pobierania zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych od odsetek przekazywanych w imieniu Spółki za pośrednictwem Agenta na rzecz Uczestników Systemu posiadających nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce (pytanie oznaczone we wniosku Nr 1) - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 lipca 2011 r. wpłynął do tut. Biura wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia czy Spółka jest zobowiązana do pobierania zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych od odsetek przekazywanych w imieniu Spółki za pośrednictwem Agenta na rzecz Uczestników Systemu posiadających nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

1.

Podstawy systemu

Spółka (dalej także Wnioskodawca) jest spółką posiadającą siedzibę na terytorium Polski i podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w podatku dochodowym od osób prawnych. Spółka jest częścią międzynarodowego koncernu, który produkuje nowoczesne aktywne systemy bezpieczeństwa takie jak układy kierownicze, hamulce i układy zawieszenia, a także zaawansowane systemy bezpieczeństwa pasażerów.

Spółka przystąpiła do systemu zarządzania płynnością finansową typu "Zero balancing cash pooling scheme" (dalej: System) który działa w ramach grupy spółek należących do koncernu. Celem Systemu jest optymalizacja pozycji finansowej podmiotów należących do koncernu. Poprzez przystąpienie do Systemu Spółka zyskuje lepsze warunki w zakresie zarządzania środkami oraz operacji finansowych niż byłaby w stanie uzyskać samodzielnie.

System dotyczy rozliczeń dokonywanych w walucie polskiej (PLN). Środki finansowe w ramach Systemu udostępniają wyłącznie trzy spółki należące do koncernu, podlegające nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce (dalej: Uczestnicy Systemu). W Systemie uczestniczy również należąca do koncernu spółka A, podlegająca nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w podatku dochodowym od osób prawnych w Niemczech, która pełni rolę agenta Systemu (dalej: Agent).

W związku z powyższym Spółka uczestniczy w Systemie na podstawie dwóch umów:

1.

umowy ("Umowa o zarządzanie środkami pieniężnymi", dalej: Umowa z Bankiem), zawartej pomiędzy uczestnikami Systemu (w tym Wnioskodawcą), a Bankiem,

2.

umowy ("Cash Management and Financing Agrement", dalej: Umowa), zawartej pomiędzy Spółką, a Agentem.

2.

Umowa z Bankiem

Dla Uczestników Systemu prowadzone są rachunki bankowe w PLN. Uczestnicy Systemu korzystają z odrębnych rachunków w Banku, z których każdy jest rachunkiem bieżącym, służącym do prowadzenia bieżących rozliczeń na zlecenie poszczególnego Uczestnika Systemu. Dla Agenta (określonego w Umowie z Bankiem jako "Posiadacz Główny") z kolei Bank prowadzi "Rachunek Rozliczeniowy" oraz "Rachunek Główny".

Zgodnie z postanowieniami Umowy z Bankiem, na podstawie odrębnej umowy kredytowej, Bank udzieli każdemu z Uczestników Systemu kredytu w jego rachunku. Warunki kredytu, w tym w szczególności sposoby zabezpieczenia spłaty kredytu, zostaną określone każdorazowo w umowie o kredyt, zawieranej pomiędzy Bankiem, a Uczestnikiem Systemu. Każdy z Uczestników udzieli Bankowi nieodwołalnego przez czas obowiązywania Umowy z Bankiem pełnomocnictwa, z prawem udzielania dalszych pełnomocnictw wyłącznie pracownikom Banku, do dysponowania środkami pieniężnymi na swoim rachunku objętym postanowieniami Umowy z Bankiem i w zakresie z niej wynikającym.

Rozliczenia z Bankiem z tytułu udziału w Systemie odbywają się zgodnie z postanowieniami Umowy z Bankiem w następujący sposób:

a.

na koniec każdego dnia roboczego Bank dokona operacji matematycznego (nie fizycznego) sumowania sald na rachunkach Uczestników Systemu i Agenta (Rachunku Rozliczeniowym oraz pozostałych rachunkach, z wyłączeniem Rachunku Głównego, którego saldo nie będzie sumowane),

b.

w przypadku, gdy łączne saldo rachunków ustalone w powyższy sposób będzie dodatnie, Bank zgodnie z umową i udzielonym pełnomocnictwem niezwłocznie przekaże z Rachunku Rozliczeniowego na Rachunek Główny kwotę środków pieniężnych odpowiadającą wysokości tego salda,

c.

w przypadku, gdy łączne saldo rachunków ustalone w powyższy sposób będzie ujemne, Bank działając na postawie pełnomocnictwa niezwłocznie przekaże z Rachunku Głównego na Rachunek Rozliczeniowy kwotę środków pieniężnych o równowartości ww. salda ujemnego.

Na koniec każdego dnia roboczego oraz po wykonaniu czynności opisanych powyżej, jeżeli:

a.

Uczestnik Systemu (inny niż Agent - Posiadacz Główny), który zaciągnie kredyt, nie spłaci go do końca dnia roboczego (saldo ujemne), Bank jest upoważniony i zobowiązany do obciążenia Rachunku Rozliczeniowego kwotą nie spłaconą Bankowi przez Uczestnika Systemu, który zaciągnął kredyt i do dokonania spłaty tego kredytu środkami pochodzącymi z Rachunku Rozliczeniowego,

b.

Agent - Posiadacz Główny, który zaciągnął kredyt w Rachunku Rozliczeniowym nie spłaci go do końca dnia roboczego (saldo ujemne), wówczas Bank (po wykonaniu operacji opisanych w powyższym akapicie) jest upoważniony i zobowiązany do obciążenia z końcem dnia roboczego, rachunków Posiadaczy Rachunków kwotami odpowiadającymi łącznej kwocie nie spłaconej Bankowi przez Posiadacza Głównego, który zaciągnie kredyt w Rachunku Rozliczeniowym i do dokonania spłaty tego kredytu środkami pochodzącymi z rachunków Posiadaczy Rachunków.

Zasadniczo więc Umowa z Bankiem koncentruje się na zarządzaniu łączną nadwyżką lub niedoborem na wszystkich rachunkach Uczestników Systemu.

3.

Umowa z Agentem

Na podstawie Umowy z Agentem, polskie spółki będące Uczestnikami Systemu korzystają z udostępnianych sobie nawzajem środków w ramach Systemu, z tym że operacje przelewu środków wykonywane są za pośrednictwem Agenta. Zgodnie z Umową, Uczestnikowi Systemu można udostępnić środki do maksymalnej kwoty określonej w Umowie; uzyskuje on również prawo do wniesienia do Systemu środków w nieograniczonej kwocie.

Zgodnie z postanowieniami Umowy, Agent będzie zobowiązany do założenia i prowadzenia odpowiedniej wewnętrznej ewidencji księgowej, w której dokona zapisów księgowych wszystkich operacji:

1.

przelewów środków przekazanych przez Agenta na rzecz Spółki lub na rzecz innych Uczestników Systemu w imieniu Spółki, oraz

2.

przelewów środków otrzymanych przez Agenta od Spółki lub od innych Uczestników Systemu w imieniu Spółki.

Każdego dnia zostaje wyliczone przez Agenta aktualne saldo należności / zobowiązań Spółki wynikających z uczestnictwa w Systemie. Z końcem każdego miesiąca Agent przekazuje Uczestnikom Systemu zestawienie dokonanych operacji. Na koniec miesiąca następuje pobranie lub przekazanie odsetek wynikających z uczestnictwa w Systemie.

Rozliczenie dokonywane przez Agenta obejmuje:

1.

wyliczenie odsetek należnych Spółce naliczonych za dany okres rozliczeniowy,

2.

wyliczenie odsetek do zapłaty przez Spółkę naliczonych za dany okres rozliczeniowy,

według miesięcznej wysokości oprocentowania pożyczek na polskim rynku międzybankowym (WIBOR) pomniejszonego o 1 punkt procentowy.

Z tytułu wykonywania powyższych czynności, Agentowi przysługiwać będzie stałe wynagrodzenie określone w Umowie, płatne z dołu do 31 grudnia danego roku kalendarzowego. Wynagrodzenie nie będzie uzależnione od ilości środków przekazywanych w ramach Systemu, ani od różnicy pomiędzy kwotą odsetek należnych danemu Uczestnikowi Systemu, a kwotą odsetek do zapłaty przez innego Uczestnika Systemu korzystającego za środków (tzw. spreadu).

Podsumowując, Umowa koncentruje się na zarządzaniu nadwyżkami i niedoborami w ramach poszczególnych rachunków Uczestników Systemu. Dopiero gdy efektem zarządzania nadwyżkami/niedoborami przez Agenta będzie łączna nadwyżka/niedobór, wówczas kwotami tymi będzie zarządzał Bank.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Spółka jest zobowiązana do pobierania zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych od odsetek przekazywanych w imieniu Spółki za pośrednictwem Agenta na rzecz Uczestników Systemu posiadających nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce... (pytanie oznaczone we wniosku Nr 1)

Zdaniem Wnioskodawcy, nie ma obowiązku pobierania zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych od odsetek przekazywanych w imieniu Spółki za pośrednictwem Agenta na rzecz Uczestników Systemu posiadających nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce.

Zgodnie z treścią art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm. - winno być tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm., dalej: ustawa o p.d.o.p.), podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2 (podatnicy podlegający ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu) przychodów z odsetek, z praw autorskich lub praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego, za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how), ustala się w wysokości 20% przychodów. Zgodnie z art. 21 ust. 2 ustawy o p.d.o.p., przepisy art. 21 ust. 1 ustawy stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 21 ust. 2 cyt. ustawy).

Stosownie natomiast do art. 26 ust. 1 ustawy o p.d.o.p., osoby prawne i jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz będące przedsiębiorcami osoby fizyczne, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz w art. 22 ust. 1, są obowiązane, jako płatnicy, pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2, w dniu dokonania wypłaty, zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat. Jednakże zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji.

Zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym, nadwyżki w Systemie inwestują wyłącznie Uczestnicy Systemu podlegający nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce i w konsekwencji tylko tym uczestnikom wypłacane są odsetki z tego tytułu. Dlatego zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku przekazywania przez Spółkę na rzecz polskich rezydentów podatkowych przedmiotowych odsetek, nie powstanie obowiązek pobrania podatku u źródła, nie wystąpi bowiem płatność odsetek na rzecz podmiotu będącego nierezydentem podatkowym w Polsce.

Powyższy wniosek wynika również z analizy przepisów o unikaniu podwójnego opodatkowania. Zgodnie z art. 11 ust. 1 i ust. 2 umowy zawartej między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej, a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodów i od majątku (Dz. U. z 2005 r. Nr 26, poz. 193, dalej: Umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania z Niemcami), odsetki, które powstają w Umawiającym się Państwie i są wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. Jednakże takie odsetki mogą być także opodatkowane w Umawiającym się Państwie, w którym powstają i zgodnie z ustawodawstwem tego Państwa, ale jeśli osoba uprawniona do odsetek ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, to podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć 5% kwoty brutto tych odsetek.

Ponadto, zgodnie z art. 11 ust. 3 Umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania z Niemcami, odsetki podlegają opodatkowaniu w tylko w Umawiającym się Państwie, w którym odbiorca odsetek ma miejsce zamieszkania lub siedzibę, jeżeli odbiorca ten jest osobą uprawnioną do odsetek i jeżeli takie odsetki są wypłacane:

a.

Rządowi Rzeczypospolitej Polskiej lub Rządowi Republiki Federalnej Niemiec;

b.

z tytułu jakiegokolwiek rodzaju pożyczki udzielonej, zabezpieczonej lub gwarantowanej przez instytucję publiczną promującą eksport;

c.

w związku ze sprzedażą na kredyt wyposażenia przemysłowego, handlowego lub naukowego;

d.

w związku ze sprzedażą na kredyt towarów przez jedno przedsiębiorstwo drugiemu przedsiębiorstwu, lub

e.

w związku z jakąkolwiek pożyczką udzieloną przez bank.

Analizując art. 11 umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania z Niemcami, należy przy tym zwrócić uwagę na treść Modelowej Konwencji OECD, stanowiącej wzór umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania zawieranych przez Polskę, jak również brzmienie Komentarza do niej. Zostały one wypracowane w drodze konsensusu przez wszystkie państwa członkowskie OECD, które zobowiązały się tym samym do stosowania zawartych w nich postanowień. Zauważyć należy, iż wprawdzie ani Modelowa Konwencja, ani Komentarz do niej, nie są źródłem powszechnie obowiązującego prawa, niemniej stanowią wskazówkę, jak należy interpretować zapisy umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania.

Z Komentarza do art. 11 Modelowej Konwencji OECD wynika, iż postanowienia umów o unikaniu podwójnego opodatkowania w zakresie dotyczącym odsetek mają zastosowanie jedynie w przypadku, gdy to podmiot uzyskujący odsetki posiada status rzeczywistego odbiorcy ("beneficial owner"), czyli jest podmiotem, którego prawo do dysponowania otrzymaną płatnością nie ma wyłącznie formalnego charakteru. Co do zasady, w sytuacji, gdy płatność dokonywana jest na rzecz pośrednika będącego rezydentem określonego państwa, który następnie przekazuje tę płatność, nie zatrzymując żadnej z jej części, ostatecznemu odbiorcy, państwo w którym powstaje dana płatność, nie jest zobowiązane do zastosowania wobec tego pośrednika postanowień umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania. Sam fakt bycia rezydentem określonego państwa i otrzymania płatności nie jest bowiem wystarczającym warunkiem do skorzystania z postanowień umów o unikaniu podwójnego opodatkowania w sytuacji, gdy prawo do dysponowania dochodem ma ograniczony charakter. Oznacza to, iż postanowienia umów o unikaniu podwójnego opodatkowania mają zastosowanie w odniesieniu do podmiotów będących faktycznymi odbiorcami odsetek.

W ramach Systemu Agent realizuje funkcję pośrednika, który przekazuje środki pieniężne oraz należne odsetki pomiędzy Uczestnikami Systemu. Środki przekazywane przez Agenta nie stanowią dla niego przychodów podatkowych. Ponadto, Agent nie udostępnia w ramach Systemu własnych środków pieniężnych, a zatem zawsze faktycznymi odbiorcami odsetek przekazywanych Agentowi są Uczestnicy Systemu udostępniający w ramach Systemu posiadane nadwyżki gotówki. Agent nie otrzymuje również wynagrodzenia zależnego od kwot przekazywanych środków ani nie zatrzymuje części odsetek (tzw. spreadu) jako formy wynagrodzenia. W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy, Agent działający jako pośrednik nie jest ostatecznym odbiorcą odsetek, do których prawo przysługuje Uczestnikom Systemu.

Mając na uwadze fakt, iż podmiotami uprawnionymi do odsetek są wyłącznie Uczestnicy Systemu posiadający nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce, Spółka nie jest zobowiązana do pobrania podatku od odsetek przekazywanych Uczestnikom Systemu za pośrednictwem Agenta, gdyż odsetki wypłacane na rzecz spółek będących polskimi rezydentami podatkowymi nie podlegają regulacji art. 21 ust. 1 ustawy o p.d.o.p. Powyższe stanowisko Wnioskodawcy znajduje potwierdzenie również w aktualnych interpretacjach indywidualnych wydanych w imieniu Ministra Finansów, tj. w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 24 lutego 2010 r. (ILPB3/423-1102/09-8/MM), interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 19 listopada 2009 r. (IPPB3/423-527/09-4/ER), interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 30 listopada 2009 r. (znak IBPBI/2/423-1032/09/BG).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienia się, iż w zakresie pytania oznaczonego we wniosku Nr 2, 3 i 4 wydano odrębne interpretacje.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl