IBPBI/2/423-879/12/AP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 29 maja 2012 r. (data wpływu do tut. BKIP 31 maja 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia, czy korzystając po dniu 31 grudnia 2010 r. ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych na zasadach obowiązujących średnich przedsiębiorców w dniu przystąpienia Polski do Unii Europejskiej, Spółka kalkulując wysokość przysługującego zwolnienia podatkowego, powinna uwzględnić pomoc publiczną już uzyskaną w związku ze zwolnieniem od podatku dochodu osiągniętego do dnia 31 grudnia 2010 r. (pytanie oznaczone we wniosku nr 2) - jest prawidłowe.

W dniu 31 maja 2012 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia, czy korzystając po dniu 31 grudnia 2010 r. ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych na zasadach obowiązujących średnich przedsiębiorców w dniu przystąpienia Polski do Unii Europejskiej, Spółka kalkulując wysokość przysługującego zwolnienia podatkowego, powinna uwzględnić pomoc publiczną już uzyskaną w związku ze zwolnieniem od podatku dochodu osiągniętego do dnia 31 grudnia 2010 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka prowadzi działalność gospodarczą na terenie specjalnej strefy ekonomicznej (dalej "SSE"). Podstawą prowadzenia przez Spółkę działalności na terenie SSE jest zezwolenie z 26 kwietnia 2000 r. Spółka należy do tzw. "starych inwestorów", którym początkowo, tj. do dnia wstąpienia Polski do Unii Europejskiej - przysługiwało zwolnienie podatkowe w związku z prowadzeniem działalności gospodarczej na terenie SSE. Zwolnienie to nie było limitowane wysokością poniesionych wydatków kwalifikowanych. W dniu 1 maja 2004 r., tj. w momencie wprowadzenia zmian w przepisach podatkowych regulujących zwolnienia podatkowe dla podmiotów prowadzących działalność w SSE, Spółka posiadała status średniego przedsiębiorcy.

Zgodnie z uzyskanym zezwoleniem z 26 kwietnia 2000 r. Spółka zobowiązana była do:

Spółka spełniła powyższe warunki. Ponadto Spółka poniosła nakłady inwestycyjne przekraczające kwotę minimalną wskazaną w uzyskanym zezwoleniu na prowadzenie działalności na terenie SSE.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy korzystając po dniu 31 grudnia 2010 r. ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych - na zasadach obowiązujących średnich przedsiębiorców w dniu przystąpienia Polski do Unii Europejskiej - Spółka kalkulując wysokość przysługującego zwolnienia podatkowego, powinna uwzględnić pomoc publiczną już uzyskaną w związku ze zwolnieniem od podatku dochodu osiągniętego do dnia 31 grudnia 2010 r... (pytanie oznaczone we wniosku nr 2)

Zdaniem Spółki, przedsiębiorcy, którzy w dniu przystąpienia Polski do Unii Europejskiej posiadali status średniego bądź małego przedsiębiorcy i posiadali zezwolenia uzyskane przed dniem 1 stycznia 2001 r., zachowali prawo do zwolnień podatkowych określonych w art. 12 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2000 r. Nr 42, poz. 274 z późn. zm., dalej "ustawa o SSE") w brzmieniu obowiązującym w dniu 31 grudnia 2000 r., tj. w okresie do dnia 31 grudnia 2011 r. (jeżeli byli w dniu wejścia w życie ustawy zmieniającej małymi przedsiębiorcami) albo w okresie do dnia 31 grudnia 2010 r. (jeżeli byli w dniu wejścia w życie ustawy zmieniającej średnimi przedsiębiorcami).

W związku z powyższym Spółka jako średni przedsiębiorca zachował prawo do korzystania z pomocy publicznej na starych zasadach (tekst jedn.: do pomocy nielimitowanej wysokością poniesionych wydatków inwestycyjnych) jedynie do końca 2010 r. Natomiast od początku 2011 r. Spółka może korzystać z przysługującego Spółce zwolnienia podatkowego na zasadach ogólnych, tj. na zasadach obowiązujących średnich przedsiębiorców w dniu wejścia Polski do Unii Europejskiej. W myśl tych ogólnych zasad wynikających z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.) wolne od podatku są dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć maksymalnej dopuszczalnej wielkości pomocy. Zgodnie z art. 12 ustawy o SSE w brzmieniu obowiązującym w dniu akcesji Polski do Unii Europejskiej, dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy są zwolnione od podatku dochodowego, odpowiednio na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych lub w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wielkość zwolnień podatkowych określają rozporządzenia Rady Ministrów ustanawiające poszczególne strefy z zachowaniem zasad określonych w ustawie z dnia 27 lipca 2002 r. o warunkach dopuszczalności i nadzorowaniu pomocy publicznej dla przedsiębiorców (Dz. U. Nr 141, poz. 1177 oraz z 2003 r. Nr 159, poz. 1537).

Zgodnie z § 4 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z 5 września 1995 r. o ustanowieniu specjalnej strefy ekonomicznej (Dz. U. Nr 107, poz. 526 z późn. zm.; dalej "rozporządzenie o SSE") w brzmieniu obowiązującym w dniu akcesji Polski do Unii Europejskiej (1 maja 2004 r.), maksymalna intensywność pomocy regionalnej określona w § 4 ust. 1 wynosi:

Z powyższego wynika, iż obszar, na którego terenie prowadzona jest działalność gospodarcza przez Spółkę, objęty jest intensywnością pomocy regionalnej na poziomie 50%. Jednocześnie, zgodnie z § 4 ust. 2 cytowanego rozporządzenia Rady Ministrów z 5 września 1995 r., w przypadku pomocy regionalnej udzielanej małemu lub średniemu przedsiębiorcy, z wyłączeniem przedsiębiorcy prowadzącego działalność gospodarczą w sektorze transportu, maksymalną intensywność pomocy podwyższa się o 15 punktów procentowych brutto. W związku z powyższym maksymalna intensywność pomocy regionalnej w przypadku Spółki wynosi 65%.

Przepisy nie precyzują jednak, czy po dniu 31 grudnia 2010 r. Spółka, kalkulując wysokość dostępnego Spółce zwolnienia podatkowego, powinna uwzględnić wartość pomocy już uzyskanej w okresie do dnia 31 grudnia 2010 r. Zgodnie ze wskazanymi już przepisami średni przedsiębiorcy do dnia 31 grudnia 2010 r. zachowali prawo do korzystania z pomocy publicznej na starych zasadach, a zatem mogli korzystać z pomocy nielimitowanej wysokością poniesionych wydatków inwestycyjnych. Taki zapis mógłby sugerować, iż po dniu 31 grudnia 2010 r. przedsiębiorcy, którzy korzystali z uprawnienia, jakie przyznała im ustawa zmieniająca, nie mają obowiązku uwzględniania przy kalkulacji przysługującej im pomocy publicznej kwot udzielonej im dotychczas pomocy. Skoro bowiem pomoc ta nie podlegała ograniczeniom wynikającym z ustalonej intensywności pomocy dla danego regionu i wielkości poniesionych wydatków kwalifikowanych, to przedsiębiorcy nie mieli obowiązku jej monitorować.

W ocenie Spółki, taka interpretacja byłaby jednak stanowczo zbyt daleko idąca. Należy bowiem wziąć pod uwagę cel ustawy zmieniającej ustawę o SSE. Jej głównym celem było wprowadzenie dla wszystkich przedsiębiorców posiadających zezwolenia wydane przed dniem 1 stycznia 2001 r. szczególnych zasad korzystania ze zwolnień z podatku dochodowego od dochodu uzyskanego z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej określonej w zezwoleniu. Wprowadzano nowe rozwiązania, które miały w ograniczonym zakresie zrekompensować przedsiębiorcom utracone korzyści związane z wejściem w życie wspólnotowych reguł korzystania ze zwolnień. Opisywane rozwiązania polegały m.in. na czasowym zawieszeniu obowiązywania nowych zasad (tekst jedn.: zasad limitowania udzielonej pomocy publicznej). Z ustawy zmieniającej nie wynika jednak prawo przedsiębiorców do całkowitego pominięcia pomocy publicznej uzyskanej w okresie wskazanym w ustawie zmieniającej przy kalkulacji pomocy publicznej po upływie tego okresu preferencyjnego. W związku z powyższym, w ocenie Spółki, korzystając ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych (art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych) na zasadach obowiązujących średnich przedsiębiorców w dniu akcesji Polski do Unii Europejskiej, Spółka, kalkulując wysokość dostępnego zwolnienia podatkowego powinna przysługującą Jej pulę pomocy obniżyć o kwotę pomocy już otrzymaną w okresie do dnia 31 grudnia 2010 r. (a zatem w okresie, kiedy jej wysokość nie podlegała ograniczeniom).

Stanowisko Spółki znajduje potwierdzenie w licznych interpretacjach indywidualnych wydanych w ostatnich miesiącach w podobnych sprawach. W szczególności zbieżne poglądy zostały wyrażone w interpretacjach:

* Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 20 września 2011 r., Znak IBPBI/2/423-746/11/JD,

* Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 14 października 2011 r., Znak IBPBI/2/423-869/11/SD.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienić należy, iż w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1 wydana została odrębna interpretacja.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.