IBPBI/2/423-858/12/CzP - CIT w zakresie momentu zaliczenia do kosztów uzyskana przychodów wynagrodzeń brutto oraz zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego, w tym pobranych zaliczek na podatek dochodowy.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 3 lipca 2012 r., poz. 749) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 5 lipca 2012 r. (data wpływu do tut. BKIP 13 lipca 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie momentu zaliczenia do kosztów uzyskana przychodów wynagrodzeń brutto oraz zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego, w tym pobranych zaliczek na podatek dochodowy - jest prawidłowe.

W dniu 13 lipca 2012 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie momentu zaliczenia do kosztów uzyskana przychodów wynagrodzeń brutto oraz zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego, w tym pobranych zaliczek na podatek dochodowy.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka jest zakładem pracy chronionej. Zwolniona jest z odprowadzania zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych od wynagrodzeń pracowników oraz od zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego na konto urzędu skarbowego. Zgodnie z art. 38 ust. 2 pkt 1 kwoty zwolnień z podatku dochodowego odprowadza następująco: 40% kwoty zwolnienia na konto PFRON i 60% kwoty zwolnienia na zakładowy fundusz rehabilitacji osób niepełnosprawnych. Zgodnie z art. 15 ust. 4g ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wynagrodzenia w kwocie brutto oraz zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego zaliczane są do kosztów uzyskania przychodów w miesiącu, za który są należne. Spółka wypłaca wynagrodzenia do 10 dnia następnego miesiąca.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Spółka postępuje prawidłowo zaliczając wynagrodzenia brutto, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, w tym zaliczki na podatek dochodowy od wynagrodzeń i zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w miesiącu, za który są należne.

Zdaniem Spółki, prawidłowo zalicza ona w koszty uzyskania przychodów wynagrodzenia brutto, w tym zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych oraz zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, w tym zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych w miesiącu za który te kwoty są należne. Takie stanowisko zajął również Minister Finansów w swojej interpretacji ogólnej z 5 marca 2010 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 38 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), płatnicy będący zakładami pracy chronionej kwoty pobranych zaliczek na podatek od przychodów z tytułów określonych w art. 12 oraz od zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego, wypłacanych przez tych płatników:

Zakład pracy chronionej obowiązany jest tworzyć zakładowy fundusz rehabilitacji osób niepełnosprawnych (ZFRON) i jest jego dysponentem. Ogólne zasady tworzenia i przeznaczenia środków funduszu określa art. 33 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2008 r. Nr 14, poz. 92 z późn. zm.).

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Zatem kosztem uzyskania przychodów nie są wszystkie wydatki, ale tylko takie, które nie są wymienione w art. 16 i których poniesienie pozostaje w związku przyczynowo-skutkowym z uzyskaniem (zwiększeniem) przychodu z danego źródła, bądź też zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów.

Jednym z podstawowych kosztów uznanych za koszty uzyskania przychodów są tzw. koszty pracownicze, do których zalicza się m.in. wydatki poniesione w związku z wypłatą przez Spółkę wynagrodzeń dla pracowników.

Wynagrodzenia wypłacane pracownikom, będące należnościami, o których mowa w art. 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych księgowane są w ewidencjach księgowych Spółki w kwotach brutto, tj. łącznie z kwotą zaliczki na podatek dochodowy, którą zakład pracy jako płatnik - na postawie art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - obowiązany jest obliczyć i pobrać w ciągu roku od osób, które uzyskały przychody m.in. ze stosunku pracy. Kwota wynagrodzenia brutto pomniejszana jest o zaliczkę na podatek dochodowy. Oznacza to, że kosztem podatkowym jest cała kwota wynagrodzenia, od którego obliczana i odprowadzana jest przez płatnika zaliczka na podatek dochodowy. Dla uznania za koszt podatkowy zaliczki na podatek dochodowy bez znaczenia jest, czy zaliczka ta zostanie odprowadzona do budżetu, czy też pozostanie w zakładzie pracy chronionej (na ZFRON), bądź zostanie przekazana (w części) na PFRON. Kosztem podatkowym zaliczka ta staje się już z chwilą zaliczenia wynagrodzenia (brutto) do kosztów uzyskania przychodów.

Kwestię potrącalności kosztów wynagrodzeń reguluje przepis art. 15 ust. 4g u.p.d.o.p., zgodnie z którym należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 i 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakład pracy stanowią koszty uzyskania przychodów w miesiącu, za który są należne, pod warunkiem że zostały wypłacone lub postawione do dyspozycji w terminie wynikającym z przepisów prawa pracy, umowy lub innego stosunku prawnego łączącego strony. W przypadku uchybienia temu terminowi do należności tych stosuje się art. 16 ust. 1 pkt 57 u.p.d.o.p.

Stosownie natomiast do treści art. 16 ust. 1 pkt 57 u.p.d.o.p., nie uważa się za koszty uzyskania przychodów niewypłaconych, niedokonanych lub niepostawionych do dyspozycji wypłat, świadczeń oraz innych należności z tytułów określonych w art. 12 ust. 1 i 6, art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz w art. 18 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, świadczeń pieniężnych z tytułu odbywania praktyk absolwenckich, o których mowa w ustawie z dnia 17 lipca 2009 r. o praktykach absolwenckich (Dz. U. Nr 127, poz. 1052), a także zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego wypłacanych przez zakład pracy, z zastrzeżeniem art. 15 ust. 4g.

Biorąc pod uwagę powołane wyżej regulacje prawne należy stwierdzić, że wypłacane pracownikom wynagrodzenia brutto, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego (w tym zaliczki na podatek dochodowy od wynagrodzeń i zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego) stanowią koszt uzyskania przychodu Spółki.

Momentem zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów jest miesiąc, za który są należne, przy założeniu, że wypłacane są w terminach wynikających z prawa pracy, umowy lub innego stosunku prawnego łączącego strony.

Stanowisko Spółki z uwzględnieniem powyższego założenia jest zatem prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.