IBPBI/2/423-858/11/AP

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 21 października 2011 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPBI/2/423-858/11/AP

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 15 lipca 2011 r. (data wpływu do tut. BKIP 18 lipca 2011 r.), uzupełnionym w dniu 20 września 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zakwalifikowania do kosztów uzyskania przychodów Spółki wydatków na zakup polisy ubezpieczeniowej pracowników odbywających podróż służbową (pytanie oznaczone we wniosku nr 2) - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 lipca 2011 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zakwalifikowania do kosztów uzyskania przychodów Spółki wydatków na zakup polisy ubezpieczeniowej pracowników odbywających podróż służbową. Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 12 września 2011 r. Znak IBPBII/1/415-666/11/MK, IBPBI/2/423-858/11/AP wezwano o ich uzupełnienie. Uzupełnienia dokonano w dniu 20 września 2011 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca, spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, co roku wykupuje dla swoich pracowników podróżujących służbowo poza granicę RP Ubezpieczenie. Na dzień zawierania ubezpieczenia Spółka nie zna dokładnie ilości dni i osób, które zostaną objęte ubezpieczeniem w danym roku polisowym, dlatego też zawierając ubezpieczenie Spółka deklaruje szacunkową ilość "osobodni" (prawdopodobna, przybliżona ilość dni w ciągu roku, w których pracownicy Spółki będą przebywać w podróży służbowej), na które wykupuje polisę. Po ukończonym okresie ubezpieczenia dokonuje się rozliczenia faktycznie wykorzystanej liczby "osobodni" i następuje wówczas dopłata (jeśli w okresie ubezpieczeniowym pracownicy Spółki pozostaną w podróży służbowej dłużej niż przewidziano podając szacunkową ilość "osobodni") lub zwrot nadpłaconej składki (jeśli pracownicy w tym okresie będą krócej w podróży służbowej).

Ubezpieczenie daje pracownikom ochronę na okres trwania podróży służbowej (pracownik nie może korzystać z ubezpieczenia w celach pozasłużbowych) w zakresie:

a.

ubezpieczenia kosztów leczenia nagłych zachorowań lub nieszczęśliwych wypadków za granicą (z wyłączeniem chorób przewlekłych i ich następstw),

b.

ubezpieczenia assistance za granicą; pomoc medyczna, pomoc prawna, pomoc w podróży,

c.

ubezpieczenia następstw nieszczęśliwych wypadków za granicą - dalej także jako NNW.

Polisy są wykupywane w celu zabezpieczenia nieprzewidzianych co do wysokości wydatków związanych z bezpośrednimi i pośrednimi skutkami chorób i wypadków przy pracy, którym ulegnie pracownik, a które to wydatki musiałyby zostać zwrócone bądź wypłacone przez Wnioskodawcę. Przed wyjazdem pracownika Spółka wypełnia Wniosek Podróżny zawierający dane osobowe wyjeżdżającego pracownika oraz cel, datę i długość wyjazdu, i przesyła go do ubezpieczyciela. Wypłata ewentualnych świadczeń z tytułu zawartej polisy następuje bezpośrednio do rąk ubezpieczonego pracownika.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy poniesione przez Wnioskodawcę wydatki na wykupienie opisanej w stanie faktycznym polisy ubezpieczeniowej, zabezpieczającej go przed obowiązkiem samodzielnego ponoszenia kosztów objętych ryzykiem ubezpieczeniowym, stanowią dla Wnioskodawcy koszt uzyskania przychodów... (pytanie oznaczone we wniosku nr 2)

Zdaniem Spółki, może on zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wydatki na wykupienie opisanej w stanie faktycznym polisy ubezpieczeniowej, zabezpieczającej go przed obowiązkiem samodzielnego ponoszenia kosztów objętych ryzykiem ubezpieczeniowym.

Zgodnie z przepisem art. 16 ust. 1 pkt 59 u.p.d.o.p., nie uważa się za koszty uzyskania przychodów składek opłaconych przez pracodawcę z tytułu zawartych lub odnowionych umów ubezpieczenia na rzecz pracowników, z wyjątkiem umów dotyczących ryzyka grup 1, 3 i 5 działu I oraz grup 1 i 2 działu II wymienionych w załączniku do ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o działalności ubezpieczeniowej (Dz. U. z 2010 r. Nr 11, poz. 66, Nr 81, poz. 530, Nr 126, poz. 853 i Nr 127, poz. 858) jeżeli uprawnionym do otrzymania świadczenia nie jest pracodawca i umowa ubezpieczenia w okresie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym ją zawarto lub odnowiono, wyklucza:

a.

wypłatę kwoty stanowiącej wartość odstąpienia od umowy,

b.

możliwość zaciągania zobowiązań pod zastaw praw wynikających z umowy,

c.

wypłatę z tytułu dożycia wieku oznaczonego w umowie.

Zgodnie z załącznikiem do powołanej ustawy o działalności ubezpieczeniowej grupy nr 1, 3 i 5 Działu pierwszego obejmują:

1.

Ubezpieczenia na życie.

2.

Ubezpieczenia na życie, jeżeli są związane z ubezpieczeniowym funduszem kapitałowym.

3.

Ubezpieczenia wypadkowe i chorobowe, jeśli są uzupełnieniem ubezpieczeń wymienionych

w grupach 1-4.

Pozycje 1 i 2 działu II obejmują z kolei:

1.

Ubezpieczenia wypadku, w tym wypadku przy pracy i choroby zawodowej (w tym świadczenia jednorazowe).

2.

Ubezpieczenia choroby (w tym świadczenia jednorazowe).

Wykupione przez Spółkę ubezpieczenia (opis w stanie faktycznym) mieszczą się w dziale II grupy 1 i 2 powołanego załącznika do ustawy. Podpisane przez Spółkę umowy ubezpieczenia wykluczają także okoliczności o których mowa w literach a-c art. 16 ust. 1 pkt 59 ustawy u.p.d.o.p.

Powyższe wskazuje, iż ponoszone przez Spółkę składki na ubezpieczenie swoich pracowników na czas podróży służbowej stanowią koszty uzyskania przychodów, bowiem są wyraźnie opisane w art. 16 ust. 1 pkt 59 ustawy p.d.o.p. (należą bowiem do Działu II grupa 1 i 2 załącznika do ustawy o działalności ubezpieczeniowej).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Z przepisu tego wynika zatem, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo - skutkowym z przychodami (tzn. wydatki takie są uzasadnione z ekonomicznego punktu widzenia, ponieważ w rezultacie ich poniesienia podatnik może oczekiwać zwiększenia swoich przychodów), w tym służą zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów. Co istotne również, muszą być to wydatki, dzięki którym podatnik może osiągnąć przychód podlegający opodatkowaniu.

Obowiązkiem podatnika, jako odnoszącego ewidentną korzyść z faktu zaliczenia określonych wydatków w poczet kosztów uzyskania przychodów, jest wykazanie związku pomiędzy poniesieniem kosztu a uzyskaniem przychodu, zgodnie z dyspozycją powołanego art. 15 ust. 1 ustawy podatkowej.

Ponadto, dla możliwości uznania danego wydatku za koszt uzyskania przychodu, konieczne jest jego właściwe udokumentowanie. Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie reguluje sposobu prawidłowego dokumentowania kosztów. Mocą art. 9 ust. 1 nakłada ona jednak na podatników obowiązek prowadzenia ewidencji rachunkowej, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy (...), przy czym odrębnymi przepisami dotyczącymi prowadzenia ewidencji rachunkowej są przepisy ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (tekst jedn. Dz. U. z 2009 r. Nr 152, poz. 1223 z późn. zm.).

Odnośnie składek ponoszonych przez Spółkę jako pracodawcę z tytułu umów ubezpieczenia na rzecz pracowników wskazać należy, iż co do zasady pracodawca nie może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów opłaconych przez siebie składek z tytułu zawartych lub odnowionych umów ubezpieczenia na rzecz pracowników. Zgodnie bowiem z art. 16 ust. 1 pkt 59 ustawy o podatku dochodowym od osób prawach, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów składek opłaconych przez pracodawcę z tytułu zawartych lub odnowionych umów ubezpieczenia na rzecz pracowników, z wyjątkiem umów dotyczących ryzyka grup 1, 3 i 5 działu I oraz grup 1 i 2 działu II wymienionych w załączniku do ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o działalności ubezpieczeniowej (Dz. U. Nr 124, poz. 1151) jeżeli uprawnionym do otrzymania świadczenia nie jest pracodawca i umowa ubezpieczenia w okresie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym ją zawarto lub odnowiono, wyklucza:

a.

wypłatę kwoty stanowiącej wartość odstąpienia od umowy,

b.

możliwość zaciągania zobowiązań pod zastaw praw wynikających z umowy,

c.

wypłatę z tytułu dożycia wieku oznaczonego w umowie.

Mając na uwadze powyższe, kosztem uzyskania przychodów mogą być zatem opłacone przez pracodawcę składki z tytułu zawartych lub odnowionych na rzecz pracowników umów ubezpieczenia:

* na życie (grupa 1 dział I),

* na życie, jeżeli są związane z ubezpieczeniowym funduszem kapitałowym (grupa 3 dział I),

* wypadkowe i chorobowe, jeśli są uzupełnieniem innych ubezpieczeń działu I (grupa 5 dział I),

* wypadku, w tym wypadku przy pracy i choroby zawodowej (grupa 1 dział II): świadczenia jednorazowe, świadczenia powtarzające się, połączone świadczenia, o których mowa w pkt 1 i 2, przewóz osób,

* ubezpieczenie choroby (grupa 2 dział II): świadczenia jednorazowe, świadczenia powtarzające się, świadczenia kombinowane.

Ponadto w celu zaliczenia składek z tytułu ubezpieczenia pracowników do kosztów uzyskania przychodów uprawnionym do otrzymania świadczenia nie może być pracodawca i umowa ubezpieczenia w okresie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym ją zawarto lub odnowiono, wyklucza:

* wypłatę kwoty stanowiącej wartość odstąpienia od umowy,

* możliwość zaciągania zobowiązań pod zastaw praw wynikających z umowy,

* wypłatę z tytułu dożycia wieku oznaczonego w umowie.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż pracownicy Spółki wyjeżdżają w podróże służbowe poza granice kraju. Spółka wykupuje dla pracowników polisę ubezpieczeniową.

Zgodnie z zawartą umową ubezpieczenia oraz ogólnymi warunkami ubezpieczenia przedmiotem ubezpieczenia są:

* koszty leczenia nagłych zachorowań lub nieszczęśliwych wypadków za granicą (z wyłączeniem chorób przewlekłych i ich następstw),

* assistance za granicą; pomoc medyczna, pomoc prawna, pomoc w podróży,

* następstwa nieszczęśliwych wypadków za granicą - dalej także jako NNW.

Jak podkreśla Wnioskodawca, przedmiotowe ubezpieczenia mieszczą się w dziale II grupy 1 i 2 załącznika do ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o działalności ubezpieczeniowej (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 11, poz. 66 z późn. zm.).

W związku z powyższym biorąc pod uwagę treść art. 16 ust. 1 pkt 59 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stwierdzić należy, iż Spółka ma prawo do zaliczenia w ciężar kosztów uzyskania przychodów składki z tytułu polisy ubezpieczeniowej na rzecz pracownika, dotyczącej ryzyka grup 1, 3 i 5 działu I oraz grup 1 i 2 działu II wymienionych w załączniku do ustawy o działalności ubezpieczeniowej.

Stanowisko Wnioskodawcy dotyczące możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów składek poniesionych tytułem przedmiotowej polisy ubezpieczenia pracowników należy zatem uznać za prawidłowe, o ile umowa ubezpieczenia spełnia wymienione powyżej warunki, wynikające z przepisu art. 16 ust. 1 pkt 59 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Wskazać bowiem należy, iż tut. Organ nie jest uprawniony do orzekania w zakresie dotyczącym prawidłowego zakwalifikowania umów ubezpieczeniowych do odpowiedniego działu (grupy) wynikającego z wspomnianego już załącznika do ustawy o działalności ubezpieczeniowej. Zatem kwestia ta nie była przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej. Wymaga bowiem szczegółowej analizy i może być ewentualnie weryfikowana wyłącznie w trakcie postępowania kontrolnego lub podatkowego i nie podlega rozstrzygnięciu w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienić należy, iż w zakresie pytania dotyczącego podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl